Ik zie dat anders... ik wéét dat ik er niet uitzie. Maar kijk eens wat voor iets prachtigs ik daarvoor heb teruggekregen? Dat is die hangbuik helemaal waard! Enneuh, ook dat trekt op een gegeven moment wel bij. Verwacht alleen niet dat dat na drie maanden al zo is...
Ik ga zelf het gesprek niet meer aan, ik ben niet van plan op mijn knieen te gaan zitten om te smeken. Na 5 dagen lagen de corrigerende onderbroeken al klaar toen ik thuiskwam na een keizersnee uit het ziekenhuis toen werd er ook gelijk een dieet voor me gemaakt? dan zou ik heel snel afvallen? daar wilde ik helemaal nog niet mee bezig zijn en ben ik ook niet geweest na 1,5 week heb ik gezegd erover op te houden en na 3 weken heeft mijn man heel boos gezegd er nu mee te stoppen en dat heeft welgeteld 2 weken geduurd, en toen begon het weer en het gezeik houdt gewoon niet op. en dan dat zogenaamde gejank want ze is zo bang dat ik straks niet meer kan voetballen met mijn zoon omdat ik dan zo zwaar ben, mijn prioriteit is dat ik dan uberhaubt nog kan voetballen annex lopen dat vindt ik veel belangrijker. ( en ben er inmiddels achter dat ik echt niet zo zwaar ben lengte 1.78 gewicht 85 kilo )
Ik heb niet alle reacties gelezen maar alleen jouw verhaal. IK wil even kwijt dat je niet moet vergeten dat je kind nog niet eens 5 mnd oud is! Er zijn zooooooooooveeel vrouwen waarbij het rustig een jaar duurt of langer voor ze weer een beetje hun oude figuur terugkrijgen, of iets dat er in de buurt komt. En zou dat niet gebeuren dan nog kijk wat voor wonder je ervoor terug hebt gekregen!!! Je oma is echt een t*kkew*f zeg! Hoe durft ze, waar haalt ze het lef vandaan je nog verder naar beneden te halen terwijl je al niet stevig in je vel zit (figuurlijk uiteraard). Nee die houdt echt van je, dat merk je meteen. Sterkte meis, neem van mij aan wat je ook besluit, als je je gevoel volgt, komt je er uiteindelijk veel sterker uit!
jammer dat je niet met ze in gesprek wil. Volgens mij begrijpen ze namelijk niet goed wat er met je aan de hand is.
wat vreselijk pijnlijk en moeilijk. Je hebt het al zwaar genoeg met de klachten die je hebt met je gezondheid momenteel. Ik wil je niet zeggen wat je moet doen, maar ik zou in elk geval tegen haar zeggen:"Als je niets normaals of liefs te zeggen hebt laat mij dan voorlopig met rust" want dit kun je niet aan (niemand niet trouwens) dikke knuffel voor jou en denk aan jezelf. -x-
wat een verhaal meid!! Wat jammer dat je oma zo gefixeerd is op je gewicht. Als ik jou was zou ik het contact voor nu even op een laag pitje zetten en je richten op je gezondheid want dat lijkt me het allerbelangrijkste.. En wanneer alle onderzoeken achter de rug zijn zou ik pas nadenken wat ik echt zou willen, het is nu denk ik ook wel een heel emotionele tijd voor je!! Sterkte!
Meid, mijn oma doet hetzelde al jaren! Nu ze langzaamaan echt dement wordt wordt het allemaal veeeeeeel erger. Ze gaat terug naar de tijd waarin zij is opgegroeid en toendertijd kon je niet zo erbij lopen. Ik zou het proberen te accepteren. En je goed afvragen of je oma vaker dingen vergelijkt met vroeger. Het hoort een beetje bij oude mensen hoor. Ik begrijp je erg goed! Maar vind het totaal geen reden het contact erdoor te breken.
Ik heb net je verhaal gelezen,, ik moest er echt ff van slikken,, jeetje wat een wat een rot tijd,, en dan ook nog zo´n zeur miep,, inplaats dat ze je steunen word je de grond ingeboord.. erg.. ik wens je dan ook heel veel sterkte,, en een dikke knuffel.
Weet je wat een beetje meespeelt ik heb nog een hele jonge oma nog geen 70 maar ze is een beetje dement aan het worden. maar wil hier zelf niets van weten. Mijn man is geweest en heeft nogmaals uitgelegd wat er allemaal speelt met name met mijn gezondheid, dat mijn lichaam niet wil dat ik 24 uur per dag pijn heb medicijnen krijg waardoor ik erg duf ben, bijna niet meer slaap van de pijn, maar ook psych door een vreselijke tijd heen ga en het eerste antwoordt wat hij kreeg was dat lichamelijke gedoe moet maar eens over zijn hij is al bijna 5 maanden oud. hij is toen boos geworden en heeft gezegd dat ze begrip op kan brengen en haar mening voor zich kan houden en als ze dat niet kan ze voorlopig even niet hoeft te komen. dit was geloof ik wel duidelijk. ook dat ze voorlopig niets hoeft ( en mag ) zeggen over afvallen of gewicht en zeker niet meer van die rare dingen moet zeggen dat ze zich schaamt voor me! er zijn nu belangrijkere dingen en daar ga ik me op focussen en ze heeft net gebeld en excuses gemaakt ze wist niet dat het zo hoog zat en hoe het zat ( maakt niet meer uit weet ze dondersgoed maar wil voor nu rust voor mezelf en voor mijn herstel zodat ik straks alsnog kan voetballenmet dit gewicht of lichter als het maar lopend en rennend is ) liefs
Jeetje wat rot van je oma zeg. Je hebt een enorm zware tijd achter de rug en zit daar nu eigenlijk nog in. Op dit moment is het helemaal niet belangrijk dat je buik wat meer hangt. En vindt je het gek? Je bent nog niet zo lang geleden bevallen, via een keizersnede nog wel. En ik vind je trouwens helemaal niet zwaar. Knoop een gesprek met je oma aan. Zeg tegen haar dat ze je echt pijn doet met haar opmerkingen. Haar gedrag veranderd niets aan jou lichaam.
Als ik dit zo lees, denk ik dat een gesprek weinig zin heeft... Als ze echt een beetje dement aan het worden is, dringt dat niet goed door... Misschien helpt het jou te accepteren? Goed van je dat je je nu even focust op andere dingen.
Accepteren is ook de enige optie! Jouw oma kan ook niks doen aan die situatie en geloof me, ze heeft echt niet door dat ze jou er pijn mee doet! Wat ik persoonlijk heeeel naar vind. Jij verteld in het eerste verhaal niet dat ze een beetje dement aan het worden is. Terwijl je dondersgoed weet dat die opmerkingen ook daarmee te maken hebben. Je oma wordt door medelezers 'verrot' gescholden terwijl ze er niks aan kan doen. Ik vind het heel erg voor je dat je in die situatie zit, dat wens ik niemand toe. Maar wat je oma betreft, wordt volwassen. Ja het is enorm naar, maar als ze dement wordt kan het er nog zo op lijken dat ze alles doet om jouw te kwetsen maar dat zal absoluut niet het geval zijn dan. Als je het contact hierdoor verbreekt ga je er enorm veel spijt van krijgen. En bedenk goed, het hoort bij dement worden. Alle mensen die demente mensen in hun familie hebben die hebben er net zoveel last van. Waarschijnlijk op andere punten enzo. Het is nooit goed voor ze, ze zeggen dingen niet 1 keer maar 10.000 keer en hebben ook nog eens altijd gelijk over de gekste dingen. Maar zoals eerder gezegd vind ik het absoluut niet netjes van je dat je het feit dat ze dement wordt niet vermeld in het eerste bericht.
Spra-ke-loos! Echt mn mond valt open bij hoe jou oma omgaat met jou. Al had je dit gewicht en had je geen lichamelijk problemen dan nog zeg...WAAR BEMOEIT ZE ZICH &*^@#$*$ MEE! Baaah kan me hier zo kwaad om maken om dit soort onzinnig geneuzel. Zich schamen voor jou? Ik zou me dood schamen voor haar! Heb toen Wendy 2,5 maand was een 50 jarig jubeleum van mn schoonouders gehad. Mn mams wilde dus echt niets horen van oppas of Wendy niet mee heh! Dat ukkie hoort erbij! Ik zou zeggen OF ik kom zoals ik kom (inclusief kind, dikke buik en broek maat 48). OF ik kom niet! Maar dat is voor mij nu stukke makkelijker zeggen als voor jou dat snap ik maar al te goed. Maar mijn god mn bloed kookt bij dit soort dingen. En dan ken ik jou of je oma niet eens... Heb mn man die ik stukken voor heb zitten lezen even van de grond geraapt... Zelfs mn ex schoonloeder had niet durven zeggen en geloof me die heeft GENOEG onzinnige/beledigende en ronduit grove dingen gezegd tegen en over me. Meid ik hoop dat je dit allemaal van je af kan laten glijden en je kan concentreren op je voetbal/hardloop match met je zoontje over een paar jaar. En die buik dat komt nog wel, later als je er weer helemaal boven op bent. De JUISTE prioriteiten stellen heet dat!
goed dat je vriend haar heeft vertelt hoe en wat.. Ik zou me inderdaad gaan focussen op jezelf.. En meid. laat je ALSJEBLIEFT niet aanpraten dat je dik bent ofzo.. Je bent potverdikkeme nog geen 5 maanden geleden bevallen MET EEN KEIZERSNEDE, dus min 6 weken herstel voor litteken dan min 6-12 weken herstel voor spieren enz. je mag niet voor niets de eerste 6 maanden na keizersnee niet zwanger worden..daarnaast is jou gewicht bij je lengte super, dus wie er wat te zeiken heeft, ga je in het vervolg vragen of ze zelf ook kunnen afvallen of uberhoupt leven !!met 24 uur per dag pijn.. Ik weet wat het is en de meeste mensen kunnen zich geen voorstelling maken hoor, van wat voor een impact dat op je heeft. Ik hoop dat de medische wereld wat voor je kan betekenen, want het is een verschrikking altijd pijn..
Toen ik je verhaal las was ik ook vreselijk nijdig op je oma, en nog steeds hoor, want dat soort dingen hoor je niet te zeggen tegen een kersverse moeder, want dat ben je in mijn ogen nog steeds, en als je gewicht je enige kwestie zou zijn wat maakt het uit, je hebt een baby gekregen, je lichaam mag dat laten zien. Nu aan het eind van de 4 pagina's vind ik het nog steeds niet kunnen, maar ik weet ook wat dementie doet, zelfs de lichtste vorm en zou je adviseren laat het gaan. Mijn oma werd helemaal ingespannen, mijn moeder ook, jouw oma misschien ook wel en weet niet beter, misschien wel als ze gewoon een goed denkend persoontje is, maar ze zal ook haar minder heldere momenten hebben toch? En denk dat op dat soort momenten er dingen uitgegooid worden die ECHT NIET kunnen, maar wat doe je eraan? Concentreer je lekker op jezelf en je gezinnetje en aan je gezondheid! Dat zijn dingen waar je iets mee kan.
Het probleem waarom ik het niet neergezet heb, mijn oma wil er niets van weten dat ze lichtelijk dement wordt. Moet heel eerlijk zeggen dat ik er gewoon niet aan gedacht heb Nadat mijn man gisteren is wezen praten en mijn oma vreselijk in de verdediging schoot en eigenlijk gelijk weer verder ging heeft mijn man gezegd zo wil ik het en heb je er geen begrip voor dan is het klaar. toen is mijn opa met hem mee gelopen en hebben ze samen staan praten. Nu zei mijn opa dat het erger is als dat wij denken en ze de schijn ophoudt dat er niets is maar bovenal dat ze niet geholpen wil worden want dement is ze echt niet. Mijn opa schijnt verschrikkelijk boos op haar geworden te zijn voor mijn man kwam en heeft ook eisen gesteld ook dat ze een onderzoek accepteert maar ook dat ze rekening gaat proberen te houden met anderen, hij heeft het er al wel over gehad met de huisarts en een deel kan daarvanaf komen maar een deel ook zeker niet. alles vergelijken met vroeger zoals onze zoon s'avonds meenmen bijv dat weer wel maar zoals afvallen dat is een obsessie voor haar en dat komt hier echt niet door. ( wat ze mij flikt heeft ze ook bij de buurvrouw van haar gedaan ) ook mijn opa wil dat ze hiermee stopt. Nou een onderzoek wil ze echt nog niet maar mijn opa is aan blijven dringen en ze hebben lang gesproken, nu blijkt en heeft ze zelf aangegeven dat ze wat betreft de opvoeding van onze zoon heel erg gaat vergelijken met vroeger dat geeft ze inmiddels toe maar hij begon zelf met haar over afvallen en gelijk was ze weer fel en ja het was een schande en wat moet de familie daar straks wel niet van denken weer is opa boos geworden. ze gaat proberen er rekening mee te houden ( mijn opa heeft gezegt als ze het niet doet ze de komende 3 keer niet mee mag naar ons en ze is gek op onze zoon maar kan zelf niet autorijden geloof dat het aankwam) Nu hopen we op beterschap, ik zal zelf ook proberen een stukje rekening ermee te houden, maar op dit onderwerp ben ik het echt zat en dat is haar ook verteld ( midden op een verjaardag iedereen boterkoek geven mij niet en mijn man gaf een stukje en dan zegt ze in een volle kamer ow dacht dat jij niet wilde ( was niets gevraagd) ik zou het niet doen wordt je alleen maar nog dikker van, was trouwens met moederdag ) was een leuke 1e moederdag) dus de afspraak is dat ze ermee ophoudt en anders zetten we het kontakt voorlopig op een laag pitje Dit geeft me wel rust en nu ga ik me proberen voor te bereiden voor een drukke maand waar ik me in staande moet houden! liefs
Ik heb trouwens gisteren laat in de middag te horen gekregen dat ze gelijk na de scan gaan beginnen met pijnmedicatie voor de zenuwen zodat er in ieder geval een klein beetje minder pijn bij komt kijken, en dan is het mocht jet een zenuwbeschadiging zijn na aanleiding van de ruggenprik zal dit eens in de zoveel tijd moeten blijven gebeuren en als het een hernia is tot vlak voor de operatie ( moet dan op de wachtlijst van een half jaar ) dus gelukkig zijn ze er wel mee bezig dus een vooruitzicht van yes eindelijk misschien iets minder pijn al is het maar een weekend maar kan ik even opladen hoop natuurlijk dat het een stuk langer werkt ( ongeveer 3 maanden gemiddeld ) deze informatie wilde ik jullie niet onthouden liefs
Dat kan best wel eens werken! Weet je wát iemand tegen je oma moet zeggen? Dat iedereen van zulk gedrag schande spreekt! :x Goed te horen dat het wat beter met je gaat!