We hebben het voordat we zelf kindjes kregen allemaal wel eens gezegd, als we andere mensen met hun kids bezig zagen.... "dat zou ik nou nooooit zo doen!" En wat blijkt.... ineens doe je het toch bij je eigen krummel! Misschien met schaamrood op je kaken, misschien zonder er überhaupt bij stil te staan... Ik ben wel eens benieuwd wat andere mama's wel eens geroepen hebben nooit te zullen doen en wat ze nu dus wél doen... bewust/onbewust, regelmatig of eenmalig, maakt niet uit! Ik zal aftrappen met een simpel voorbeeldje: Ik zei altijd: mijn kind krijgt nooit een speen (vond ik niet nodig, slecht voor de tanden, moet je weer afleren). Nooit bij stil gestaan dat een kindje behoorlijke zuigbehoefte kan hebben. Na een paar weken geen pink meer over te hebben, kwam er toch een speentje hoor! Nu jullie! Wie durft? Liefs! Ps: ik heb inmiddels wel geleerd het dus niet meer te zeggen.... volgens mij krijg je het 3x zo hard terug
Ik zou mijn kind nooooit een speen geven (8maanden gehad) ik zou mijn kind nooooit bij me in bed nemen (ligt er al ruim een jaar) ik zou mijn kind noooooit op de grond laten liggen huilen (als hij nu een driftbui krijgt, waar dan ook, laat ik hem uitrazen op de grond terwijl ik ernaast rustig wacht) ik zou noooooit met een baby gaan vliegen (zoontje was 6mnd toen hij voor het eerst meeging met het vliegtuig) ik zou noooooit met een klein kind gaan uit eten (nu minimaal 1x per week)
Ik heb vroeger vol verbazing mij afgevraagd waarom ouders nu met een klein kind in een pretpark en dergelijke liepen en het kind gewoon even lieten gillen. Waarom neem je zo'n jong kind nu mee als het kind zoiets niet leuk vind? En waarom laat je zo'n kind gillen? Over baby's die pas net een paar weken geboren zijn heb ik dat nog steeds (had vorig jaar in de apenheul echt met een kindje en de ouders te doen ). Maar ja, wij nemen onze zoon ook mee naar de dierentuin of Disney. En ik liep nu dus met een 'nee, nee, nee' gillende dreumes in mijn armen uit de ronddraaiende theekopjes (toen ze stil stonden uiteraard). Hij wilde er niet uit . We hebben erg genoten, ook al was niet elke attractie een succes.
ik zou ook nooit of nooit men dochters bij me in bed nemen... want dat is toch het "domste wat je zou kunnen doen zo leren ze gewoon bij jou slapen". --> haha die gedachte was snel over toen ik zo moe was en haar gewoon bij me nam om toch verder te kunnen slapen... of om eens goed te knuffelen ik zou nooit men kind terug uit bed halen als het weende... kwestie van gewoonte --> bleek niet zo makkelijk waar te maken stond er in het begin bij het minste :s weet nu zo even niets meer te bedenken maar als ik nog iets weet post ik het wel
ik zal nooit borstvoeding geven want dat vond ik toen ranzig. Ryan heeft toch 10 maanden borstvoeding gehad en verder heb ik niet echt wat gehad van dat zou ik nooit doen...het enigste waar ik me aan erger aan moeders die dreigen met bijvoorbeeld: als je nu niet ophoud dan gaan we niet naar de speeltuin en als ze dan toch door gaan,gaan ze alsnog naar de speeltuin..vind nog steeds dat je het dan niet moet zeggen maar dan ook door moet zetten.
Ik zou mijn kind nooit bij ons in bed nemen. Gebeurt nu toch wel eens als ze ziek of verdrietig is. Ik zou nooit met een baby op vliegvakantie gaan. We gaan over 3 weken Ik zou nooit zo'n saaie burgelijke mama worden, waarbij bijna alles om haar kind draait. Check, check, check
Speentje wilde ik ook nooit totdat me pink zowat verschrompelde toch maar een speen gekocht. Alleen jammer voor mama hij wil hem niet! (Pink tegenwoordig ook niet meer trouwens, de rug van zijn hand is tegenwoordig veel lekkerder8)) Of als mensen hun kind op bed leggen en het kindje gaat huilen om dan gelijk weer een sprintje naar boven te trekken om de kleine uit bed te halen. Ik dacht altijd: "ja zo weet een kind natuurlijk gelijk dat ie er toch wel uitgehaald wordt als het maar huild." Maar ja nu je zelf een kleine hebt merk je pas hoe moeilijk het is om niet meteen naar boven te sprinten, maar het kindje max 10 min te laten huilen....wat was ik blij toen die na 1 week gewoon gelijk ging slapen en niet meer huilde om in slaap te komen.
Ik zou nooit 'motherese' gaan praten tegen m'n kids.. Nou, ik l*l 't alsof ik 't persoonlijk uitgevonden heb.
ja en het was wel heel mooi haha bij onze derde zoon wilde ik het wel maar dacht niet dat het me ging lukken met 3 kinderen en dan volle 100% borstvoeding geven. Toen ik na de bevalling die tabletjes had genomen voor de bv tegen te gaan voelde ik me zo schuldig en wilde ik het eigenlijk toch nog maar dat ging niet meer
Nooit mn kind in bed nemen--->>> gebeurd toch, zeker als hij ziek is. Dat ik het raar vond dat sommige kindjes nooit avond eten aten, dat heb je zelf toch in de hand-->> helaas is toch niet zo, mijn zoontje weigerd vanaf hij 9 maanden is avond eten! Heb je toch niet zelf inde hand Geen speentje--->> we hadden een kind met enorme zuig behoefte, toch een speen, gelukkig vanaf 11 maanden niet meer. Nooit veel speelgoed kopen-->> schaam me diep, we komen om in het speelgoed! ach zo kan ik wel door gaan hahah
Moeders die na de bevalling om van alles en nog wat kunnen janken. Had altijd zoiets van doe normaal! ---------Ja inderdaad "doe normaal" zeg ik nu ook heel vaak tegen mezelf als ik iets zieligs zie of mee maak....snotter snotter!
Tot nu toe heb ik nog maar 1 dingetje waarbij ik dat kan zeggen. Maar ja onze uk is dan ook nog geen 5 maanden dus kan nog vaak genoeg gaan gebeuren hahahahahaha. Ik vond het maar niets dat ouders hun kleine voor de tv zetten om ze rustig te houden. Nu doe ik dat nog niet alleen maar bij het knippen van de nageltjes, want ja dan zit hij nu eenmaal lekker rustig zonder dat zijn armen en benen alle kanten op vliegen
Mijn neefje was een huilbaby en mijn schoonzusje liep er constant mee te slepen. Ik zei toen dat ik dat nooit zou doen (niet tegen haar hoor) Laat maar lekker in bed liggen anders verwen je me alleen maar en blijft dat gejank alleen maar doorgaan... Tot ik zelf een huilbaby kreeg. Dan doe je er ALLES aan om hem stil te krijgen op een gegeven moment! Ik heb hem maanden in een draagdoek gehad zodat hij niet huilde. Ik schaam me nu ook diep dat ik dat gezegt heb. Als je niet weet hoe iets écht is mag je er ook niet over oordelen of meepraten.
ik wilde het liefst GEEN speelgoed met batterijen, nou de kamer ligt er vol mee! als mn kind niet wil eten krijgt ie ook niks anders... als jamie echt niets wil eten (meestal tussen de middag met brood) krijgt ie alsnog een potje yoghurt en soepstengel enz.
Het enige wat ik dacht is: Ik zou nooit mijn kind tussen ons in willen laten slapen. En dan bedoel ik dus niety voor 1 nachtje, omdat ze ziek is, maar gewoon zo vaak dat je kind niet meer in eigen bed wilt. En die gedachte heb ik nog steeds! No way dat ze elke nacht tussen ons in slaapt.
O ja ik heb er ook een. Wij zijn echte vakantie tent mensen. En nee, ik zou toch nooit met een caravan op vakantie gaan. Belachelijk!!!! Te burgelijk! Echt wel dat we deze zomer de caravan van mijn schoonouders meenemen. En ik zet nog steeds mijn hakken in het zand tegen de skibox op de auto..... ik vrees dat ik daar over een paar jaar ook wel anders over praat. Het is toch zo praktisch hoor ik overal.
Ik zou nooooit een speen geven (wel dus) Ik zou nooooit met een klein kind gaan vliegen (ook (nog) niet gedaan) Ik zou nooooit de kleine bij ons in bed laten slapen (vorige week eventjes omdat hij niet wou slapen) Ik zou nooooit zo pienterig worden met eten net als mijn schoonzus bij de kleine. Daar zijn potjes verboden! (nou krijgt hij hier alleen een potje als het echt even niet anders kan). Ik zou nooooit geluidsloos zijn als Ryan overdag slaapt, ga gewoon stofzuigen boven! (vind het zo zielig als hij wakker wordt nu dus dat stofzuigen wacht maar even).
oooo ik zei altijd, mijn kind krijgt nooooit geen snoep totdat ze een jaar of 3 is... of dat ik ze nooit zomaar even voor de tv zou zetten nou niets is minder waar hoor, ze krijgt elke dag wel een lekker snoepje en ook elke dag zit ze wel eens voor de tv....