Bobonne bedoel je? Tja, misschien is het iets van die streek...heb het nog nooit in het echt gehoord hier.
Gewoon opa en oma ... Mijn oma ( zijn overgroot oma dus ) noemt hij oude oma ... Is al een jarenlang begrip bij ons in de familie zo noemde ik ook mijn overgroot oma altijd .. Mijn oma's kant leeft altijd heel lang door ( de vrouwen dan )
Mijn ouders zijn gewoon opa en oma Me kids hebben ook nog een surrogaat (sugeraat zoals we het zelf noemen grapje onderling) opa en oma. Deze noemen me kids dus ook zo. Bij een gesprek over worden ze opa en oma en dan de plaatsnaam genoemd. Geldt alleen bij de surrogaat opa en oma. Zelf vind ik opa/oma voornaam en opa/oma achternaam beide niet klinken vandaar de plaatsnaam denk ik Bij tantes en ooms worden wel de voornamen gebruikt. Tante miep, Ome klaas
Hm, interessant, ik heb er namelijk nog niet echt over nagedacht. Vroeger sprak ik mijn oma's en opa's met opa en oma aan. Thuis kwam daar de achternaam bij om onderscheid te maken. Maar ik heb zo'n hekel eraan als oudere mensen zich voorstellen met 'mevr Jansen'. Dan denk ik: je hebt toch ook een voornaam??? Grote kans dat wij dan ook meer naar voornaamgebruik gaan icm opa/oma. Of we laten de kleine creatief zijn. Over u-gebruik: ik vind 'u' tegen bekenden zo afstandelijk. Ik vind het niet direct iets met respect te maken, maar met je band tot een bepaald persoon. Ik heb mijn opa's en oma's altijd met je/jij aangesproken en later ook uitgelegd (want ze vonden het natuurlijk maar vreemd) waarom ik dat deed. Toen snapten ze het helemaal en konden ze het ook wel begrijpen. Ik zit ook met tante/oom gebruik. Ik zal daar een ander topic voor openen om dit topic over opa's en omá's te laten zijn.
Hier opa en oma + de achternaam. Ik vind er niks afstandelijks aan. Het is gewoon een begrip voor mijn zoontje.
Hier hebben we een bijnaam voor de opa's en oma's. Opa en oma trein (omdat we daar met de trein heengaan) opa en oma motorscooter (ze hebben beide een motor dat op een scooter lijkt) en oma Milka (omdat haar auto de kleur heeft als milka chocolade. Ik vind het zelf erg grappig. later kan dat natuurlijk veranderen dan word het lijkt me gewoon opa en oma.
Nichtje van mij noemt mijn schoonouders (haar opa en oma) grote opa en oma, omdat mn schoonmoeder flink is. Daarintegen is mn opa dat niet, dus dat is wel grappig. Haar andere opa en oma noemt ze kleine op en oma, omdat die oma klein van stuk is, die opa daarintegen is tegen de 1,90 aan, dus alles behalve klein. Ik laat mijn kinderen zelf wel puzzelen wat de extra namen van de opa's en oma word. En ben helemaal benieuwd hoe ze mijn oma gaan noemen...
Gewoon opa en oma. Om het thuis duidelijk te houden zeggen we de achternaam erbij (als we alleen zeggen dat we naar opa en oma gaan krijgen we standaard dezelfde vraag: welke opa en oma???) Vind het niet afstandelijk maar vind het juist een bijzonder iets, ze zijn opa en oma, niet zomaar iemand! Mijn ouders hebben zeer goede vrienden uit Canada die als ze over zijn ook altijd helemaal bij de fam. horen, die worden door de kids wél opa [voornaam] en oma [voornaam] genoemd. Het zijn een soort opa en oma maar staan net iets verder dan hun "échte" opa en oma. Ach ieder z'n ding natuurlijk, en dit is de mijne (onze)
Hier is het oma Spanje( omdat ze, toen mijn SV nog leefde vaak in Spanje waren) en mijn ouders zijn Opa en Oma Zwolle.
Opa's en Oma's worden door ons met hun woonplaats aangesproken.Maar mijn ouders hebben mijn dochter geleerd om hun bij hun voornaam aan te spreken,dus opa en dan hun naam.
oma is oma en mijn so's zijn opa en oma voornaam. als we er zijn zeggen we gewoon oma, maar als ik tegen isabella zeg dat oma komt dan denkt ze dus mijn moeder, dus dan zeg ik oma voornaam maar mijn moeder heet oma
Helemaal mee eens! Ik zeg ook geen "u" tegen mn oma...en Finn hoeft dat ook echt niet van ons! Wij zeggen als we aanduiden naar welke opa en oma we gaan de voornaam erbij. Maar meestal nog gewoon opa of oma...als hij ouder is zal het allemaal wel vanzelf gaan denk ik! Achternaam wil ik zelf niet...vind ik zo gek klinken...
Bij mij wordt het ook gewoon opa en oma en met wat ze zelf komen... Ik heb grote oma (is lang) en opa en kleine oma (is erg klein) en oom henk (mijn echte opa is al vroeg overleden..)
Mijn moeder zei pas dat ze misschien wel oma Els genoemd wil worden. Maar ik weet niet of ik me daar lekker bij voel, aangezien ik nogal formeel opgevoed ben en nog steeds 'u' tegen ze zeg. Bij oma Els hoort voor mijn gevoel een 'jij', en dat matcht niet helemaal...
Ik zou het heel raar vinden als mijn kinderen mijn ouders opa/oma + voornaam zouden noemen. Dit omdat ik mijn ouders zelf ook nooit bij hun voornaam noem. Altijd ma of pa en aanspreken met u (zit er gewoon van jongs af aan ingeprent) Bij m'n schoonouders zou ik het minder raar vinden, aangezien ik die bij naam noem omdat ik die geen pa en ma noem. We zien wel hoe het gaat tegen die tijd
Geen idee.. Ze kan nog niet praten. Mijn neefjes noemen mijn vader: Opa tatoeta. ( omdattie bij de brandweer werkt ) En mijn moeder gewoon oma.
Vind ik ook, met mijn ene oma heb ik ( inmiddels geen ) weinig contact en had ik vroeger ook dus als ik daar was zei ik altijd U ( als ik al wat mocht zeggen daar ) en bij mijn andere oma zeg ik gewoon je, ben daar op gegroeid vanaf kleins af aan en het zijn een soort tweede papa en mama dus waarom zou ik daar dan U tegen zeggen ?