Verbroken vriendschap

Mamaloe, ik denk dat je voor jezelf moet bedenken waarom je deze vriendschap terug wilt, of waarom je in ieder geval de boel uit wilt praten met haar. Is dat omdat je haar mist? Of omdat je het vervelend vindt hoe het gegaan is? Het lijkt mij er een beetje op dat zij niet zo heel veel behoefte heeft om de boel uit te praten, en gewoon haar gelijk wil halen. Als haar gelijk geven niet jouw geweegreden is om weer contact met haar te zoeken, moet je het misschien laten gaan. Vriendschap hoort van twee kanten te komen, je hoort allebei te investeren, en soms is de tijd van een vriendschap gewoon voorbij omdat je allebei te veel veranderd bent.

 

Als de strekking van haar e-mail is dat ze inderdaad geen hand in eigen boezem steekt, dan lijkt het me vrij kansloos om de 'vriendschap' te herstellen.
Vriendschap is wederkerig... en dus hebben zij en jij allebei een aandeel in de inbreng (leuke en niet leuke aspecten.)

Sterkte!

 

Aan een ruzie zijn altijd twee kanten, als jij zegt dat je je fouten wilt toegeven dan vind ik dat zij dat ook moet doen ( zo zou ik het bekijken ) ik persoonlijk weet natuurlijk niet het exacte verhaal waarom jullie ruzie hebben gekregen ed maar als jij vind dat zij ook dingen fout heeft gedaan dan zou ik gewoon een goed gesprek met dr aangaan en haar dit allemaal duidelijk maken ...

 

Mijn moeder zei vroeger toen ik klein was altijd: "als er twee vechten hebben er twee schuld" dus tja als zij vindt dat ze niks fout heeft gedaan denk ik dat het kansloos is om de vriendschap weer nieuw leven in te blazen...

 

Ik ken je gevoel, ben er zelf ook geweest met mijn vriendin.

Je zult jezelf moeten afvragen hoeveel je vriendschap waard is voor je. Maar normaal bij goeie vrienden neem je samen de schuld, want er zijn altijd 2 schuldig bij een ruzie. Vind het dan ook niet zo heel erg netjes dat je vriendin alle schuld bij jou neerlegt en dat jij maar moet buigen voor de vriendschap.

Lastige situatie maar als ik jou was zou ik er nog eens goed over na denken of het je wel waard is....

 

Vriendschap is net als ruzie: het komt van 2 kanten. Waar er 2 ruzie hebben, hebben er 2 schuld (bijna altijd dan). Een vriendschap gaat alleen op als het van 2 kanten komt, anders heeft het geen zin. Andere vraag: het is JOUW beste vriendin maar was jij ook HAAR beste vriendin? Kan ook he, dat ze meerdere heel goede vriendinnen naast jou heeft en jou niet echt nodig heeft/mist en daarom niet al teveel moeite doet.
Als de liefde van 1 kant komt, zou ik er niet teveel energie meer insteken hoe hard en moeilijk dat ook is...

 

zoals mijn voorgangers al gezegd hebben, jullie hebben er beide een aandeel in, en ik vind ook dat de oplossing van 2 kanten moet komen.

 

Herkenbaar ... ook ik heb op dat zelfde punt gestaan met mn (voormalig) beste vriendin. Ik ben er voor mijzelf achter dat ik niet speciaal die vriendin mis, maar vooral iemand met wie ik alle dingen kon doen en bespreken zoals ik bij haar deed, het alles kunnen delen met iemand. En ik zou dus nooit voor het stof gaan voor iemand, 't is samen of helemaal niet. Conclusie is dus dat ik geen contact meer heb opgenomen met haar. En inmiddels met frisse moed 'op zoek' ben gegaan naar zo'n vriendin, en dat komt vast wel goed. Als ik jou was zou ik dus mn energie in anderen steken, die het begrip vriendschap wel begrijpen.

 

ook ik deel de mening van de rest van de meiden. Maar ik snap dat het wel heel moeilijk is. Heb zelf ook in soortgelijke situatie gezeten. En ben er zelf ook niet altijd uit. Wij hebben dan niet echt vriendschap beeindigd, krijgt een stille dood. maar soms heb ik wel de neiging om haar gewoon te bellen/smsen..

besluit ligt bij jou hoe je hiermee omgaat. Onthoudt wel dat je vriendin niet zal veranderen en dat dit in de toekomst zich weer kan gaan herhalen. Althans dit was dan mijn ervaring. Het is de vraag of je daar dan ook mee om kunt gaan.

 

Gewoon het gesprek aangaan wie weet wat er nog uitkomt! Als jij je coulant opsteld doet zij dat misschien ook wel. Waarom zou je het niet gewoon proberen?
Vaak als je een gesprek positief benaderd doet de ander dat ook.

 

Laat haar jou eens bellen, wacht dus eerst af, als ze een echte vriendin is, laat ze wel van zich horen.
Ik heb na 3x ook de vriendschap verbroken tussen m'n nicht en mij.
En nu na de 3e keer voel ik er niks meer bij, ik heb zoiets van ok jij jou leven, ze is inmiddels geemigreerd.
Zij had de laatste keer weer contact gezocht, ik had een ticket geboekt, en zij haalde het in haar hoofd om mij te vragen of ik de ticket kon omruilen omdat ze zogenaamd moest werken.
Dat hoefde ze helemaal niet, maar er kwamen kennissen over en die hadden stiekem geboekt.
Toen ik het gevoel had dat zij dus liever hun wilde zien als mij, heb ik haar een mail gestuurd dat ik niet meer kwam.
Ik heb haar pas een luchtige gefeliciteerd mail gestuurd omdat ze zwanger was, en zij stuurde mij een sterkte mail omdat m'n oma was overleden.
Voor de rest niks, als zij denkt dat ze het goed wil maken, mag ze me eerst een aantal dingen gaan uitleggen.
Als ik er dan goed over heb nagedacht heeft ze misschien nog een kans, maar tot nu toe is die kans nihil.
Sterkte ermee!!!

 

Hier ook de vriendschap verbroken met een vriendin, na 10 jaar.
Het is al zo'n 4 jaar geleden nu. Mis haar af en toe nog wel, maar net als bij jullie kwam het eigenlijk altijd maar van mijn kant.

Wanneer zij een vriendje had, was ik lucht, maar als het uit was, moest ik langskomen om haar te troosten enzo. Toen ik ging trouwen, en zij mee ging trouwjurk shoppen, ging ze kijken voor een trouwjurk voor haarzelf, terwijl ze toen niet eens een relatie had. Mijn eerste trouwdag, kreeg ik niet eens een smsje of iets, maar kreeg daarna wel een uitnodiging voor haar verjaardag, met dat ze eigenlijk liever geld kreeg dan kadootjes.
En dat soort mensen, ben je liever kwijt dan rijk hoor!

Heb ondertussen niet echt meer echte vriendinnen gehad, maar meer goede collegaatjes waar ik het echt mee kan vinden.
En mijn man is nu toch wel echt mijn maatje, ookal kan je daar ook weer niet alles mee delen hihi.

 

mee eens. Of heb je het gevoel dat jij alleen schuld hebt aan alles? zo niet dan doe je jezelf tekort. jij zou dan je excuses aanbieden maar zij niet, dat gaat denk ik irriteren op een gegeven moment. Dat zou bij mij gaan knagen.

 

Als jij het gevoel hebt dat het vertrouwen weer hersteld kan worden tussen jullie is de vriendschap het waard om voor te vechten.

Ik heb een vriendschap van 20 jaar verbroken omdat zij me teveel gekwetst had en omdat ik zeker wist dat het vertrouwen niet meer terug zou komen. Tot de dag van vandaag -nu ca. 3 jaar geleden- nog geen spijt van gehad.....

 

Heb een paar jaar geleden ook een tijd geen contact gehad met mijn beste vriendin. We kregen ruzie na een tijdje al wat irritaties gehad te hebben. We hebben toen een paar mnd geen conact gehad. Toen ik haar belde zei ze zelf al meteen dat ik haar miste en hebben we een goed gespek gehad waarbij we allebei onze fouten toegaven.

Als ik jou was zou ik eens goed nadenken over je vriendschap met haar. Waarom wil je het weer goedmaken?
Ik denk eerlijk gezegd wel dat als zij haar fouten niet toe kan geven er weinig toekomst is voor jullie vriendschap. Dit gaat misschien even goed maar zal echt wel weer de kop opsteken.

 

Als ik dit topic zo lees maken echt veel mensen dit mee zeg!! lijkt wel of vriendschap gewoon bijna niet levenslang mee kan gaan
Ik had mijn vriendschap na 16 jaar verbroken om bijna dezelfde redenen als de meeste hier....

 

Sommige vrienden blijven een leven lang, andere horen meer bij een levensfase en die verdwijnen dan vaak op een gegeven moment uit beeld.
Verdrietig kan het soms wel zijn.

 

Ik heb hier ook 'n vriendschap van bijna 20 jaar verbroken een tijd terug. Soms gaan vriendschappen gewoon 'over'...

Ik heb met mijn vriendin in 't verleden ook vaak genoeg gesprekken gehad, maar feitelijk veranderde er niets. Op een gegeven moment was ik er simpelweg klaar mee.

Maar als jij je vriendschap het waard vind, dan zou ik zeker ook dat gesprek aangaan. Soms is 't makkelijker dingen face-to-face te bespreken als je eenmaal de drempel over bent...