Ik ben 's middags meteen gaan googlen over draaipogingen. Had ik achteraf beter niet kunnen doen. Afijn, weet je, ieder heeft zijn eigen meningen en keuzes erover. Je moet vooral doen waar jij je goed bij voelt. Niemand die je daar op aan kan spreken. Ik had gewoon geen goed gevoel bij een vaginale bevalling. Achteraf heeft mijn gevoel gelijk gehad en ben ik erg blij geweest met de keuze voor een KS. Luister naar wat je gevoel je zegt, meestal heeft je gevoel wel gelijk.
Overigens blijkt met de echo die ik met 30 weken heb gehad onze kleine vent niet meer gedraaid is en altijd in stuit is blijven liggen, lekker eigenwijsje. En inderdaad, een stuitbevalling via de normale weg heeft meer risico's/complicaties, dan een keizersnede. Wel is een keizersnede voor een kind een trauma (wat ik gehoord heb). Het heeft totaal geen idee dat het geboren gaat worden, het wordt er zo even uit geplukt. Via de normale weg maakt het kindje een proces door waardoor het weet dat het geboren wordt (nouja niet bewust dan he hihi). Doordat het kindje klem komt te zitten in het geboortekanaal weet het kindje zelf dat het "eruit" moet.
1 en 1 is 3, je hoeft je keuze absoluut niet te verdedigen hoor, al hebben sommigen (waaronder ik) een andere mening! Ik zou nooit zeggen dat jij een slechte keuze gemaakt hebt omdat die anders is dan die ik waarschijnlijk zal maken. Iedereen maakt haar eigen afweging en die is altijd even waardevol!
Nou als ik de keus zou krijgen om gewoon te bevallen of een keizersnede wanneer de kleine in een stuit ligt dan zou ik voor het laatste gaan! Ik heb ooit een filmpje gezien op school (leerde toen voor verpleegkundige) en dat was een stuitbevalling nou dat was geen prettig filmpje! En je zag gewoon dat de kleine het daarna erg moeilijk had..... SIndsdien heb ik daar "angst" voor....
Miepie74, bedankt! Begon al te twijfelen of ik nou echt zo slecht gedaan had? Toen waren er zoveel die mijn keus toejuichden, en nu lees ik zoveel negatieve verhalen over draaipogingen en stuitbevallingen... Maar goed, zoals ik al zei: als ik die info toen had gehad, had ik misschien een andere keus gemaakt...wie weet!
Ja mij hebben ze toen meneer dus in stuit bleef liggen echt naar een stuitbevalling proberen toe te praten. Kreeg dagelijks iemand aan mn bed om te vertellen over de voordelen van een stuitbevalling. Maar ben idd het net opgegaan en mijn overtuiging voor een KS groeide met de minuut. Gelukkig is het allemaal niet nodig geweest omdat het toch een vaginale bevalling is geworden, maar de keus was voor mij duidelijk. Altijd KS bij stuit.
Tis toch goed gegaan..... DAT is het belangrijkste..... en soms weet je niet beter... en lopen dingen zoals ze lopen.....
Nou ik heb niet het idee dat onze meid een "trauma" heeft na een keizersnede (al was ik van te voren al bezig om het zelf te doen misschien dat dat het verschil is + ze lag niet in een stuit ) ONs meisje werd eruit gehaald, huilde 2 sec was daarna stil en zat met grote ogen rond te kijken (voor zover ze kunnen "kijken" ) daarna ook helemaal geen problemen gehad met veel huilen of iets dergelijks gewoon een lekker rustig en vrolijk kindje waar ik niks van een trauma bij kan zien (of het moet later nog komen )
Naja dit is ook maar wat ik van het verhaal begreep hihi. Maar opzich zit er wel iets logisch achter. Die kleine van ons was echt 2 dagen verschrikkelijk misselijk van heel de keizersnede. Heeft dus ook 2 dagen niet aan de borst gedronken omdat hij er gewoon geen energie voor had. Daardoor moest ik gaan kolven. Niet de meest prettige ervaring, maargoed ik wilde het hoe dan ook proberen. Dat manneke van ons is ook heel erg tevreden en een vrolijke baby(gelukkig) . Wel baker ik hem 's avonds nog steeds in. Hij vind dit nog steeds heerlijk. Vaak vind ik hem wel de volgende ochtend met zijn handjes naast zijn gezichtje, maar ach, hij slaapt er heerlijk door.
Ik ben niet zo pro-keizersnee dan de meeste hier... Ik denk dat ik op zijn minst sterk zou twijfelen om voor een draaipoging, of stuitbevalling te kiezen. Een keizersnee heeft inderdaad erg weinig risico's voor het kindje. Maar er kleven ook veel nadelen aan vast. Zo wordt het geven van borstvoeding een stuk lastiger. Ook hebben de meeste baby's opstartproblemen. Die zijn dat welliswaar niet ernstig, maar kunnen wel behoorlijk vervelend zijn. Ergens heb ik dan toch een sterkte voorkeur om het op de natuurlijke manier te proberen. Dan wordt toch alles het beste geregeld, hormonaal gezien enzo. En aan draaipogingen zit uiteraard een risico ja. Maar dat weten ze en daarom wordt de vrouw natuurlijk wel ook streng in de gaten gehouden. Dreigt het mis te gaan, grijpen ze meteen in. En hetzelfde geldt voor een stuitbevalling.
Volgens mij worden er ook zo weinig stuitbevallingen gedaan omdat artsen er gewoon veel minder ervaring mee hebben. Dan wordt er sneller gekozen voor een keizersnede
Dit is inderdaad wat ons toen ook verteld is ja. Daardoor voelde het een stuk veiliger om het in ieder geval te proberen.
Mijn beide jongens waren een stuitbevalling. Beide zijn via de natuurlijke weg gekomen, heb het allemaal bewust meegemaakt net zoals de bevallingen van mijn 2 dochters die ook via de natuurlijke weg zijn geboren. Ik heb niet eens na hoeven denken over draaipogingen, het is mij maar 1x gevraagd
Louise lag dwars dus na een mislukte draaipoging werd meteen een ks ingepland. Ik had dus niet veel keus want het was anatomisch gewoon niet mogelijk om vaginaal te bevallen.