Evelyn, dank je voor je lieve woorden!! Ik doe mn best positief te blijven, al lukt dat lang niet altijd hoor!!! Heb nu een grote zak m&m's naast me liggen, dat helpt iig een beetje. Ik kan me voorstellen dat het confronterend kan zijn, het oppassen Ik lees nu ook dat het voor jou waarschijnlijk nooit zal gebeuren... Heb je een beslissing genomen dan??? Heb geprobeerd alles zo goed mogelijk bij te lezen, maar dit even gemist geloof ik...
Ik heb nog geen beslising genomen, mijn vriend wel. Afgelopen zaterdagavond, toen we op bed lagen, kwam hij ineens aan.... toen zei ik: luister, heb mijn vruchtbare dagen - dus als je geen kind wilt kunnen we het beter laten.... toen draaide hij zich om en ging slapen.. Dus - hij is klaar met het onderwerp maar ikke nog niet..... Weet ook niet of mijn liefde voor hem sterk genoeg is om mijn wens te laten schieten..... ben echt aan het twijfelen...
Evelyn, jeetje, wat een moeilijk situatie, maar let op jezelf hoor, een kinderwens is niet zo makkelijk naast je neer te leggen. Pas op dat het later niet aan je gaat knagen.
Ik denk dat ik niet ghef te testen deze maand. Ik kan me niet voorstellen dat er zoals ik me nu voel (en dat is al een aantal dagen zo) er een succesvolle innesteling plaats zou kunnen vinden (er vanuitgaande dat er eventueel een bevruchting plaatsgevonden heeft). Ik denk dus dat deze ronde aan onze neus voorbij gaat. Wel jammer, ik had er best een goed gevoel over maar helaas.
Jeetje Evelyn... Hier schrik ik wel van zeg. Niet eens zozeer dat hij niet wil, dat had ik nog wel meegekregen. Maar meer de manier waarop... Ik vind dit behoorlijk gevoelloos, de manier waarop hij zich omdraait en daarmee eigenlijk alle vormen van communicatie afsluit. Kan me voorstellen dat je je op dat moment heel eenzaam hebt gevoeld. En wat een onmogelijke beslissing voor jou nu. Ik kan je geen raad of advies geven, dit is echt iets waar je alleen zelf over kan beslissen.. Ik wil je wel heel veel sterkte wensen en een dikke knuffel geven!
Knuffel, dat zegt echt helemaal niks hoor!!! Het kan gewoon toch goed zijn gegaan! Dus ik zou zeker hoop houden (en testen!!)
Toen jij aangaf (bij hem) dat je niet wist of je wel samen verder wilde als hij geen kinderen wilde. Hoe reageerde hij toen??
Dank je wel Ik ben eerst maar eens blij dat ik voor 80% een nieuwe baan heb... hoop vandaag of morgen de bevestiging te krijgen voor de rest 20%. Dan concentreer ik mij eerst maar eens op mijn nieuwe baan, ga gezellig mee borrelen met collega's en probeer weer te genieten... en dan zie ik wel verder.... Maar ik ben heel eerlijk - ik stel me nu al 2 weken de vraag: hou ik voldoende van hem of is het meer gewenning, 12,5 jaar zijn best lang....
toen zei hij dat hij met veel pijn in zijn hart mij zou laten gaan omdat hij wil dat ik gelukkig ben (hij gaf aan dat ook vrouwen met 36 of 37 nog kinderen krijgen). pfffffffffff het voelt zo mega dubbel allemaal!!!!
Tja, fijn dat je idd afleiding hebt van je baan! Alsnog gefeliciteerd trouwens!!! Maar de keuze blijft inderdaad wel he... Uiteindelijk zul je toch moeten beslissen, hoe moeilijk ook...
Ja dat klopt inderdaad haha! Was er gisteren nog Heb jij trouwens ook hyves? Ben wel benieuwd naar je foto, misschien kom ik je wel een keer tegen
Ik weet dat ik een beslissing moet nemen, maar ik neem mij de tijd ervoor... wil niets overhaast beslissen.... Maar ben wel bang voor de grote stap... om voor mezelf opnieuw te beginnen .... ben 34.... wordt dus ook niet jonger....