Heel logisch en begrijpelijk... Kan me voorstellen dat welke beslissing je ook neemt, je altijd tegenstrijdige emoties erbij zal hebben. Dus denk dat het goed is dat je in ieder geval geen overhaaste beslissing neemt...
Ik ga jullie wel weer zo verlaten meiden, ik moet dadelijk naar het gemeentehuis, nog even een paspoort regelen voor onze vakantie...bleh vind ik altijd zulke vervelenden dingen, gemeenteloketten....
IK bedoel.... stel ik ga weg bij mijn vriend..pfff wordt niet makkelijk om een woning te vinden.. wie zegt dan dat ik in het eerste jaar een man tegenkom met die het klikt en die een kind wil..... ik ben gewoon bang dat ik straks alleen blijf zitten.... wie zegt dan dat ik dan wel gelukkig ben..... Ik weet, het maakt niet uit welke beslissing ik neem.... de vraagtekens blijven toch voorlopig.... vandaar ook vraagtekens bij mijn avatar
Moeilijk, moeilijk, moeilijk. Wat een "nare" situatie (naar dekt niet echt de lading, maar om hier niu een hele serie *%^*&-woorden neer te zetten). Ik hoop dat je ergens een keer de sterkte vind om een beslissing te nemen, welke dat ook zal zijn. Maar.... nu eerst wachten op dat verlossende telefoontje over je baan!!!!!!!!
Precies Knuffel, ik zit hier maar alsmaar te duimen.... wil gewoon weer iets voor mij hebben - een baan - een dagbesteding - collega's - lol trappen etc. zo kan ik wel doorgaan..... vroeg of laat zal ik wel merken of mijn vriend dan nog in het plaatje past of dat we steeds meer uit elkaar groeien....
Meiden, ik weet dat jullie het lief bedoelen maar ben helaas nog niet met mijn "verslaving" gestopt...... baal er echt van maar heb op moment de motivatie niet - zit met zoveel stress in mijn lijf.... maar ik heb me vast voorgenomen als ik straks werk dan stop ik - heb ik dan toch geen tijd meer voor....
Evelyn: trouwens na een lange tijd is de scheidingslijn tussen liefde en gewenning denk ik heel moeilijk te definieren. Wel vind ik persoonlijk dat zo van je wegdraaien zaterdagavond een gebrek aan liefde van zijn kant weergeeft. Dat is zo enorm kwetsend en als je van elkaar houdt hoor je elkaar niet zo te kwetsen. Maar dat vind ik...
Dat kan ik wel begrijpen (lekker herkenbaar). Het zou wel een bizarre situatie zijn. Dan hoeft er ineens helemaal geen beslissing meer genomen te worden. Dat zou toch geweldig zijn. Ik wil je geen vaste hoop geven hoor.... Misschien is het ook juist wel door de situatie dat de ongi uitblijft......
Nou meiden ik lees jullie wel weer. Marjolein, fijn dat je er weer bent meid! En wat ontzettend dapper (weet even geen beter woord) van je dat je die MRI niet gaat doen! Je blijft positief. Dat vind ik echt ontzettend knap van je. Respect meid. Tot later allemaal!