Ik wil gecremeerd worden mijn vriend ook en mijn vader en moeder ook.... Laten we wel wezen geen van beide is fijn of leuk Maar mijn schoonvader is in Januari van dit jaar overleden en is gecremeerd...We hebben een soort glazen potje(weet even niet hoe ik het moet noemen)en daar zitten bloemen in en in het glas is zijn as verwerkt...Echt heel mooi..We hebben het aan mensen laten zien en iedereen vond het zo mooi...
Denk gecremeerd, lekker makkelijk en goedkoper Nee, eigenlijk boeit het me niet zo, en dan al zeker niet. Zelf ben ik helemaal niet iemand die naar een graf toegaat.. Beetje naar een steen loeren en praten ofzo? Nee niet voor mij (wellicht als je je kind verliest dat dat heel anders is). Dus gewoon lekker simpel, beetje rockie muziek en een biertap en klaar
Ik zou begraven willen worden,zoiezo "mag" ik niet gecremeerd worden vanwege mijn geloof (moslim) Maar vind het eerlijk gezegt ook beter omdat mijn kinderen familileden later een plek hebben om heen te kunnen gaan als ze dat willen. & verbrand worden vind ik een eng idee straks voel je toch iets?? ookal ben je dood...
Ik wil gecremeerd worden en manlief ook. Een graf zegt me niet zoveel, bovendien vind ik denk ik het idee dat mijn of zijn lichaam daar zou liggen rotten vervelender dan het idee dat mijn of zijn lichaam wordt verbrand. Bovendien vind ik een graf een beetje "zonde" van de plek. Goed dat het bestaat voor de mensen die er wel troost kunnen vinden, dat zeker, maar voor mij hoeft er niet zo'n grote plek gereserveerd te worden
klinkt mooi zeg... toch kies ik zelf voor begraven... vind het fijn om nu naar overleden familieleden toe te kunnen en een rustig plekje in de natuur te hebben om aan ze te denken.
zo zie ik het ook! mijn vader heeft dan een koperen gedenkplaatje laten maken met mijn moeders naam en dat is bevestigd aan een muur met bloembakjes. er komt verder niemand behalve ik en mijn vader. en nu ik sinds anderhalf jaar verder weg woon is het voor mij een hele wereldreis om er te komen met ov. we hebben dan ook besloten om het plekje op de gedenkmuur niet meer te verlengen na de 5 jaar, we gaan kijken voor een eigen plekje te maken. maar vooralsnog, ze zit diep in mijn hart, daar gaat ze iig nooit meer weg! ik wil ook gecremeerd worden, om de nabestaanden niet op te zadelen met een graf wat onderhouden moet worden. ik loop wel eens langs graven die echt er heel verwaarloosd uitzien, dat is echt zo sneu om te zien, dat ik me afvraag waarom?
Mijn vriend en ik hebben nog een discussie. Hij wilt gecremeert worden en uitgestrooit en ik begraven. Ik ben gemaakt door de natuur en wil dr ook door opgenomen worden. Ik heb ook echt een plek nodig om naar toe te gaan om het te bevatten/een plekje te geven.
Mijn keuze is begraven. Maar dan wel in een grafkelder en niet "gewoon" in de grond. Cremeren vond ik sowieso al niets voor mij, maar nadat ik een rondleiding in het crematorium heb gehad hoeft het voor mij helemaal niet meer. Het gaat aan de lopende band, de oven word met de hand uitgeveegd wat dus nooit helemaal goed gebeurt dus je hebt grote kans dat er as van een ander in jouw potje komt en andersom. Ook vond ik in het kamertje waar de grote stukken wat niet goed verbrand is word verpulvert zeer smerig (heel stoffig, lag allemaal as) ze gaan dus niet zo netjes met je om. Ik weet dat je dan dood bent en het niet meer mee krijgt, maar dat idee staat me zo tegen!
@ puck: aan de lopende band is wel wat overdreven gesteld Het zoontje van mijn tante is gecremeerd en die werd aansluitend aan de dienst gecremeerd, waar zij dus "bij" waren (niet letterlijk natuurlijk). Ik weet zeker dat vlak daarvoor of vlak daarna geen ander lichaam werd gecremeerd En dat dat kamertje daar toevallig smerig was, wil nog niet zeggen dat dat overal zo gaat
idd, het lichaam ligt al in de oven wanneer de nabestaanden de condoleances in ontvangst nemen. het is dus niet zo dat alle lichamen aan het einde van de dag achter elkaar de oven in gaan.
zowel manlief als ik willen gecremeerd worden, het idee van opgegeten worden door al die beestjes die daar zitten.... nee dankje.... oud vriendinnetje van mij haar vader is gecremeerd... de kinderen hebben een heeel mooi beeldje met daarin het as van hun vader.... en de vrouw daarvan heeft een ketting met het as erin.. zo ben ik ook eens op "excursie" geweest naar een crematorium.. daar lagen boeken met wat je allemaal met het as kon doen.... ( verwerken in een ring, ketting, armband, bedeltjes etc etc.) zou het heel fijn vinden om het as...of iig een deel ervan..van mijn man in een ring of ketting verwerkt te hebben. en bij cremeren weet ik tenminste zeker dat ik echt dood ben
zou wel zowel gecremeerd als begraven willen worden.. Wordt dus waarschijnlijk een combi van beide...
haha dacht even in plaatjes en zag al een lijk voor me wat bij het middel doormidden werd gesneden en waarvan de ene helft in de oven verdwijnt en het andere deel in een (halve) kist Maar je dat bedoel je vast en zeker niet haha.
ik wilde altijd gecremeerd worden en het liefst dat mijn urn dan bij mijn geliefde staat, maar me man wil dit niet dus dan wordt het waarschijnlijk begraven. Maakt mij eigelijk ook weinig uit, merk er zelf weinig van en vind het dan belangrijker wat de nabestaanden willen.
Zelf zou ik ook gecremeerd willen worden hoor. Vind vuur altijd wel wat hebben ook. Al die beestjes die je anders op eten bleghhhh. Hier kan je ook je as laten begravan athans je urn. En dan heb je toch een klein eigen plekje!
Mijn mening was altijd begraven, Alleen nu is mijn vader 1,5 week geleden gecremeerd. Dit wilde hij graag omdat de hele familie elk jaar (of eens in de zoveel tijd) grafrechten moeten betalen en dat wilde hij ons niet mee opzadelen. Dus ja, nu twijfel ik wel weer een beetje. Cremeren schijnt (volgens de spirituelen) niet goed te zijn voor de ziel, begraven niet voor de nabestaanden (financieel). Dus wat is wijsheid. Ik denk dat mijn man en-of kinderen mogen bepalen wat ze willen, een graf of een urn.
Yukl: Het klopt idd dat het lichaam na de dienst meteen de oven ingaat. Maar de verbrandingstijd is gemiddeld 2 uur en een dienst duurt zo'n 1 uur. Bij ons is het zo dat als de ene dienst geweest is de volgende groep alweer klaar staat. Ze hebben maar 2 ovens bij ons en er werd dus ook verteld dat er wel eens een "wachtlijst" is. De kisten staan dus soms te wachten op verbranding. Wat jouw neefje betreft, misschien hebben jouw oom en tante het zo afgesproken bij het crematorium en word en dan rekening mee gehouden. Nog gecondoleerd met het verlies van zo'n jong persoon.