Hallo meiden, ik weet niet waar ik het kwijt moet, maar doe het maar hier. Ik ben 10 dagen geleden bevallen middels ene keizersnede van onze zoon. Hij woog toen 3730 gram, mooi gewicht toch? De dag erna zat hij op: 3580 en de dag van ontslag zat hij op 3600. Dus weer naar boven. Hele fijn natuurlijk. Nu kwam de Vk van de week thuis de nacontrole doen en had ze hem gewogen. Hij woog toen 3580 en gister werd hij weer gewogen en woog hij 3540. Hij valt dus steeds meer af ipv bij te komen. Hij zou immers bijna weer op zijn geboortegewicht moeten zitten. Nu is hij na overleg gister opgenomen in het ZH. Hij is opgenomen op de couvese afdeling. Het komt er op neer dat er meer uitkomt, qua poep en plas als dat er binnen komt. Hij drinkt echter genoeg en goed ( op een enkele neer na) maar wat er uit komt is gewoon teveel. Hij heeft soms spuitpoep, terwijl dat niet normaal is bij flesvoeding. Hij poept echt de hele dag door. Nu zijn er allerlei onderzoeken ingezet. Ontlasting op kweek, bloedonderzoek enz. En voornamelijk observeren hoe hij het doet. Luiers worden gewogen. Hij is gelukkig "klinisch" zoals de artsen het noemen goed. Hij is nog alert enzo, maar het afvallen is niet goed. Meiden ik voel me zo gebroken, zo verdrietig. Ons manneke, en we staan zo machteloos. Doordat mijn eigen herstel nog niet zo lekker gaat, is het zo moeilijk keuzes te maken. Ik wil 24 uur bij hem zijn, maar dat trek ik niet lichamelijk. Vannacht zijn we dan ook, tegen mijn wil in, naar huis gegaan. Wat mis ik hem toch. Ik hoor hem zelfs nu, terwijl hij er niet is. We gaan zo weer naar het ZH. En ik wil proberen om vannacht daar te blijven. Niet echt ideaal op een stretcher nu, met de pijn aan mijn wond, maar ik heb het er zo zwaar mee. Ik voel me echt een slechte moeder dat ik uberhaupt al weg ben gegaan. Wie herkent er iets van en kan mijn gevoel begrijpen. Ik voel me zo enrom k*t!!!
Jeetje wat zul jij je rot voelen Ik wil je even heel veel sterkte wensen en hoop dat je ventje snel weer lekker bij mama thuis is. Liefs Deb
Och meid wat erg! 1 ding wil ik voorop stellen! Je bent geen slechte mama dat je weg bent gegaan! Je bent net bevallen hoor! Luister ook naar je eigen lichaam want twee leden van je gezin in de lappenmand is ook niets! Je moet ook kunnen herstellen zodat je als je zoon thuis komt lekker voor hem kan zorgen! Ik heb met de situatie van je zoontje geen ervaring maar hoop echt dat hij snel gaat aankomen en dat er niets meer aan de hand is! Dan kan hij weer lekker naar huis komen en kunnen jullie gaan genieten! Dikke knuffel!
lieverd je bent echt geen slechte moeder! ik heb het ook meegemaakt met mitchell die woog 2 weken na zijn geboorte 3490 terwijl hij met 3660gr geboren was het was idd geen fijne tijd onderzoeken enzo, het duurde idd een tijd voordat ze erachter kwamen wat het was en hij weer aankwam maar ik hoop echt dat je ventje snel opknapt en hij lekker mee naar huis mag heel veel sterkte meid!
Sterkte meis. En je bent idd geen slechte moeder je bent net bevallen heb een buik wond. Dat doet idd zeer. Je moet lichaamlijk ook nog herstelen. Een ingestrote moeder daar heeft hij ook niks aan. Heel veel sterkte en dat jullie snel weten wat er aan de hand is.
Oh meis, wat vervelend. Maar wat hier al eerder is vermeld: jij bent geen slechte mamma omdat je hebt besloten om naar huis te gaan. Ik hoop dat snel duidelijk wordt wat er aan de hand is met jullie zoontje. Heel veel sterkte!!
Jeetje meis, wat moet je je rot voelen... Maar weet je, je bent juist een ontzettend goede en lieve moeder, omdat je hulp hebt gezocht voor je zoontje! Ga je niet schuldig voelen hoor, jij moet ook aansterken! Kan je man misschien 's nachts blijven, of misschien iemand anders die je helemaal vertrouwt (je (schoon)moeder, een vriendin). Ik weet natuurlijk niet of dat een optie is, en snap dat jij er het liefste zelf wilt zijn, maar dat jij je rust krijgt is zo ontzettend belangrijk! Heel veel sterkte!
Heel veel sterkte. Neem zelf ook rust (al klinkt dat nog zo gemakkelijk). Je moet er zijn als hij weer thuis komt en dan niet ingestort zijn. Ik weet er alles van helaas... In het ziekenhuis wordt goed voor de kleine man gezorgd.
meid wat een moeilijke tijd maken jullie door. het gedeelte van je schuldig voelen dat je weggaat herken ik heel erg. na mijn bevalling moest Emma een week in het zh blijven. Ik ben de tweede nacht ook naar huis gegaan omdat ik het in het zh totaal niet trok. ik kon Emma niet bij me hebben (ze moest op de kinderafdeling blijven liggen) en ze namen me totaal niet serieus daar ik was heel erg verdrietig om alles. Maar meid echt waar je eigen herstel is ook zo ontzettend belangrijk. Je moet straks toch goed voor jullie mooie man kunnen zorgen? Dan is het toch fijn als je zelf ook al wat meer hersteld bent? dus voel je absoluut niet meer schuldig. Het is al een tijd waarin je niet wil zitten en wat je totaal niet verwacht als je bevalt. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen en ik hoop dat het heel snel beter mag gaan en dat jullie hem snel naar huis mee mogen nemen, zodat jullie echt kunnen gaan genieten van de kleine man.
Hi, Oh, wat begrijp ik hoe je je voelt. Mijn dochtertje werd met 4,5 dag opgenomen in het ziekenhuis met een infectie en koorts. Het is een paar dagen heel spannend geweest. Pom lag op de couveuseafdeling. Ik kon gelukkig opgenomen worden op de kraamafdeling (ik zat tenslotte nog in mijn kraamtijd) maar na een paar dagen kreeg zij een eigen kamer en ben ik bij haar gekomen. Ik hoefde gelukkig niet op een strechter maar kon slapen in een ziekenhuis bed (misschien kun je daar nog naar informeren?). Elke keer als ik tussendoor naar huis ging naar mijn andere kindje voelde ik me schuldig. Thuis zat ik niet lekker en in het ziekenhuis ook niet. Het voelt alsof je het nooit goed kunt doen maar je doet toch je best? En meer dan je best kun je niet doen. Het is voor je kindje het meest belangrijke dat je ook een beetje fit voelt. Ik wens jou heel veel sterkte en ik hoop dat ze er snel achter komen wat er aan de hand is en ze er ook iets aan kunnen doen!! Veel beterschap!!
Allereerst van harte gefeliciteerd met de geboorte van je kleine mannetje. Ik wens je veel sterkte de komende dagen. Misschien kun je om een andere bed vragen!? Een stretcher lijkt me zo laag?! Er moeten wel mogelijkheden zijn toch voor iemand die herstellende is!? Gewoon vragen joh!!
pfff zit met tranen in mn ogen zeg.. (zullen de hormonen misschien ook wel zijn maar toch) Wat erg voor jullie dat je zoontje nu al weer in het zh is opgenomen. ok.. is al vaker gezegd; je bent GEEN slechte moeder! je weet dat je zoontje daar in goede handen is én je moet zelf herstellen voor als hij straks weer thuis komt! hartstikke goed dus dat je bent gegaan, ook al voelt het niet zo! heeeel veel beterschap met hem en voor jezelf ook en hoop dat hij snel weer gezond mee naar huis toe kan!
Lieve Confi, Meid ik schrik me een hoedje van je bericht.. Wat erg dat jullie mannetje dit overkomt.. Je bent absoluut geen slechte moeder, je bent zelf nog herstellende van een zware operatie.. Probeer de kracht te vinden om zelf goed te herstellen, je mannetje wordt nu goed in de gaten gehouden en is in goede handen in het zh.. Ik hoop dat er snel testresultaten zullen zijn en dat er bekend wordt waardoor hij steeds afvalt.. Dan kan er na een oplossing worden gekeken zodat jullie hem snel weer thuis hebben.. Meid ik zit echt met tranen in mijn ogen, vind het zo erg dat jullie dit moet overkomen.. Ik lees de verdrietigheid in je berichtje en wens je ontzettend veel sterkte en kracht toe.. Weet niet wat ik verder moet zeggen, ben er stil ben.. Mochten mam of ik je met iets kunnen helpen, een belletje is genoeg! Sterkte ook voor Confi-man!
ik heb het niet meegemaakt en kan je ook niet helpen, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen de komende tijd!
Och lieverd, dikke knuffel! Ik begrijp je helemaal, het is zo'n rotgevoel, dit had je je wel anders voorgesteld. Je kleintje moeten missen en je zelf nog niet hersteld voelen plus de onzekerheid over wat er aan de hand is zou niet moeten in deze periode. Ik leef met je mee en hoop dat jullie gauw weten wat er is en dat het meevalt, je bent in elk geval geen slechte mama, maar juist een hele goede die het beste wil voor haar kindje. dat straalt van je hele berichtje af! nogmaals een hele dikke knuffel, het komt weer goed. echt.
Heel veel sterkte toegewenst ! Wat moet je je verscheurd voelen zeg... Kreeg tranen in mijn ogen toen ik je berichtje las... Ik duim voor je dat ze snel de reden vinden waarom hij af blijft vallen en dat ze kunnen zorgen dat hij gewoon weer gaat aankomen en lekker naar huis kan, waar hij hoort. Bij zijn papa en mama !
Correctie, dit moet zijn 3395. We zijn weer even thuis. Ben gisteravond toch blijven slapen. Kreeg gelukkig een ZH bed, veel beter dan een stretcher. Het deed me wel goed om dicht bij hem te zijn. Ik heb dan ook zelf alle voedingen gedaan. Bloeduitslagen wezen gelukkig uit dat hij nog niet aan het uitdrogen is, zijn HB was goed, en verdere waardes waren ook goed. Dat is op zich een goed teken. Uitslag van ontlasting was er nog niet. Het kan nog steeds een virusje zijn, maar ze sluiten een voedingsallergie ook niet uit. Daarom is hij gister avond begonnen met speciale voeding, in de hoop dat dat zijn darmen rustiger maakt. Hij krijgt nu ook steeds meer last van zijn buik, je hoort zijn darmen gewoon overuren maken. De nieuwe voeding drinkt hij moeizaam. Enerzijds is hij het snel zat, maar hij is ook snel moe van het drinken. Vanmorgen weer 20 gram afgevallen. weegt nu 3360 gram. 10% van geboorte gewicht is nu behaald. Gelukkig genoot hij zo even wel van zijn badje, en was hij even helemaal ontspannen. Pfff wat is het toch zwaar. Zeker omdat we nog geen vooruitgang zien en dat doet zo`n pijn. Ik houd jullie op de hoogte.