Ja hoe hard het dan op dat moment ook is en hoe moelijk het op dat moment kan zijn dan nog zou ik zo besluitvast zijn om de organen af te staan .. Als ik een ander kindje zijn leven er mee zou kunnen redden dan zou ik dat doen hoe moeilijk dat op dat moment dan ook is .. Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om met het idee rond te blijven lopen dat dat andere kindje dan miss dood zou gaan omdat ik de organen niet zou willen doneren van mijn overleden kindje ... @Pickle: Ik geef idd aan mijn ogen en huid niet te willen af staan, dit omdat ik er persoonlijk nog wel een beetje aantoonbaar wil uitzien voor mijn nabestaanden .. Mochten mijn nabestaanden afscheid van me hebben genomen en de beslissing nemen om alsnog mijn ogen en huid af te staan dan mogen ze dit gewoon doen ..
Ik snap jouw punt volledig. Maar toch blijft het voor mij een akelig idee. En ik vind dat als ik donor wordt, ik daar het recht op heb om te zeggen dat ik dat niet wil. Dat een ander dat wilt moet degene voor zichzelf weten. Ik blijf het een akelig idee vinden, en mocht ik het ooit zelf nodig hebben dan vind ik het ook nog steeds een akelig idee. Ik sluit nooit iets uit, maar als ik al orgaandonor word en bloeddonor, dan draag ik op mijn manier toch iets bij aan de mensen die iets nodig hebben. Maar dan wel zoals IK het wil en niet zoals een ander iets ziet. Wat voor de een als 'normaal' of 'prettig' wordt ervaren is niet voor een ander zo. En ik vind het daarom ook goed dat iedereen er vrij in is om te kiezen. Moet overigens wel zeggen dat ik het eens ben met de regel; 'Iedereen is donor tenzij je anders invult' maar ook met deze regel zou ik dan graag de mogelijkheid zien dat je zelf mag aangeven WAT je doneert. Over het stuk van zou je organen van jouw kind doneren? Ik zou dát zeker doen, zoals ik zeg, geen ogen of huid, maar organen of bloed zeker WEL. Mocht jij hiermee het leven van een ander kind kunnen redden dan zou ik daar heel bewust voor kiezen. Want dat jij zelf een groot verlies hebt begaan wil je een ander niet toewensen lijkt me. De regel van dat mensen die geen donor zijn geen donororgaan mogen krijgen, vind ik onzin. Zoals er al stond sommige mensen kunnen het niet vanwege een chronische ziekte, en net zoals ik zeg mensen zijn vrij over hun eigen lichaam te beslissen, toch?
Ik ben wel donor al vanaf mijn 18e en door mij is mijn man ook donor geworden. Hij had het formulier wel gekregen op zijn 18e had hem volgens hem ook ingevuld maar niets meer van gehoord dus daarna toch een nieuw formulier gevraagd en nu is het geregistreerd. Ik heb ook tijdens mijn zwangerschap afgevraagd wat als mijn kindje straks eens overlijd of ziek is dan wil ik ook dat ze geholpen kan worden en was er eigenlijk ook meteen over uit als ze me vragen dan wil ik wel dat ze organen van haar mogen pakken. maar ja dat zeg ik nu als je dalijk echt de keuze moet maken wat zeg je dan.
Mensen moeten eens niet zo in het zwart/wit blijven hangen.....en meer bij zichzelf blijven. Betekent niet dat ik zeg dat men geen mening mag hebben, die heeft iedereen over zo'n beetje alles maar men hoeft elkaar niet af te rekenen op een afwijkende mening/beslissing, verdraagzaamheid is een groot goed waar het maar al te vaak aan ontbreekt.
@Zeeuwsmeisje Wij hebben het ook gewoon besproken nu het gelukkig totaal niet aan de orde is. Mocht het ooit aan de orde komen dan hebben we het in ieder geval al eens erover gehad en is de stap minder groot om je kindje daadwerkelijk donor te laten zijn. Als je het er pas over hebt als de situatie ernaar is kan ik me voorstellen dat je instinctief heel hard nee roept want het is al moeilijk genoeg als er iets met je kindje is, laat staan als je kindje overlijdt en ze nemen dingen 'weg'.
ja ik ben donor, als ik iets nodig zou hebben zou ik het ook graag willen. Anderen moeten die kans ook kunnen krijgen. Ik vind dat als iemand niet reageert ze automatisch donor moeten worden. Wil je niet, dan geef je dit maar aan. Dan moeten ze er maar wat voor doen
Dat is me duidelijk en dat is natuurlijk je goed recht. Maar mijn vraag was of je zelf dan ook huid of een oog zou weigeren? Stel je verliest door een ongeluk een oog en het ziekenhuis zegt: kijkt u eens mevrouwtje, een mooi donoroog. Zeg je dan ook: nee dokter, bedankt, ik vind dat je alleen mag ontvangen als je ook zelf bereid bent om te geven?
Ja ik ben een donor. Waarom: Omdat als ik dood ben ik er niks meer aan heb en je andere mensen kunt helpen.
Nee die zou ik niet weigeren nee want ik heb aangegeven op het donor formulier dat zo lang ik er aantoonbaar uitzie voor mijn na bestaanden ze alles van me mogen hebben dus zo ook mijn ogen en mijn huid .. Alleen wil ik niet dat ze me neer gaan leggen met happen uit mijn huid zeg maar ... ( even als vb ) dus dat is die stellen wel geven en nemen zeg maar
Idd wij hopen ook dat dan 1 van 2 nog zo helder is om zich te herrinneren hoe we hier eigenlijk over denken op een minder emotioneel moment en we dus vooral met ons verstand gedacht hebben. Lijkt mij eigenlijk nog griezeliger om andere organen te krijgen dan om ze af te staan... gewoon het idee en de angst voor afstoting. Brrr. Verder compleet nutteloze opmerking want ik weet wel dat een orgaan krijgen vaak een kwestie van leven of dood is maar wel goed om er eens bij stil te staan.
Ik ben ook donor. Eerst was ik donor voor alles, maar dat heb ik omwille voor mijn man en dochter verandert naar huid en ogen niet. Ik vind ook dat iedereen donor moet zijn tenzij je aangeeft dat je niet wilt. Ik ben donor, omdat ik vind dat als ik ooit iets nodig mocht hebben, dat ik daar best wat voor terug mag doen. Mijn man wil eigenlijk niet dat ik donor ben, maar ik denk dat als puntje bij paaltje komt hij zal doen wat ik wil. Vaak is hier over dingen een flink meningsverschil nodig, voordat het gaat zoals beiden willen. Door een ander topic hier op ZP ben ik nu ook bloeddonor.
Ik ben donor, van mij mogen 'ze' alles hebben.. Waarom? Omdat ik er sowieso niks meer aan heb na mijn dood. En omdat ik het een prettige gedachte vind dat mijn hart, longen, nieren enz. verder 'leven' in iemand anders. Iemand die daardoor weer (hopelijk) hele mooie dingen in zijn/haar leven kan gaan doen. Enne, je doneert niet je hele ogen, maar je hoornvlies. En wat betreft je huid, je wordt na je overlijden echt niet compleet gescalpeerd. Je bent nog gewoon 'toonbaar', zeg maar.. En dan de organen van onze meid.. Pfff, daar heb ik het liever niet over. Maar mochten we ooit voor die keuze staan *afkloppen* weet ik dat mijn vriend dit niet zou willen. Dus dan is de keuze voor mij al gemaakt. Ik zou namelijk over zoiets belangrijks op dat moment niet willen discussieren. Alhoewel ik het stiekum wel een mooie gedachte vind, dat onze dochter dan niet helemaal voor niks zou zijn overleden.. *weer afloppen*. Ik ben overigens ook beenmergdonor. Bloeddonor mag ik niet (meer) zijn..
aanvulling van de site van Sanquin Ik heb zelf een bloedtransfusie gehad. Is dat een probleem? Personen die sinds 1 januari 1980 een of meer bloedtransfusies hebben ontvangen, kunnen geen donor zijn
ik heb altijd gezegt nee ben geboren met mijn organen en ga de grond in met alles mijn man is wel donor en toch heb ik me laatst aangemeld als donor tja ben nu een stuk ouder enz haha heb nu zoiets van als ik iemand ermee kan redden waarom niet ik doe er dan toch niks meer mee wel is het zo als een alcohollist een nieuwe lever nodig heeft moet ie eerst stoppen met drinken gaat ie toch door krijgt hij de lever niet! net als dat je rookt en een nieuwe long nodig hebt kun je niet stoppen met roken helpen ze je niet en geef ze groot gelijk!
lees net dat als je bloedtransfusie hebt gehad je geen donor mag zijn maar hoe zit het dan als( mijn vriend heeft in 2001 een werkongeval gehad en heeft bloed gekregen van een ander omdat hij zelf al z'n bloed was verloren ) mag je dan nog wel donor zijn?
ik vind het een hele moeilijke keuze. mijn man weet wat ik af wil staan. ik wil nog niet veel kwijt (wilde eerder helemaal geen domor zijn) dus we zijn al een stap vooruit. Ik vind wel dat er meer campagne erover moet komen en meer eerlijk en duidelijkheid. Maar ik vind niet dat iedereen automatisch donor moet zijn tot ze het zelf aangeven. Mensen moeten niet op die manier gedwongen worden en ik denk ook niet dat het heel veel zal helpen.