Luannie, klopt die aflevering heb ik gezien. Nu is het moeilijk oordelen zonder het dossier van de vrouw ingezien te hebben natuurlijk. Daarnaast heeft de rechter later bepaald dat het meisje gewoon weer naar huis moet. Een OTS is vrijwel nooit meteen voor onbepaalde tijd en zodra de situatie na een half jaar weer leefbaar is (of in vrij onwaarschijnlijke situaties de uithuisplaatsing onterecht zou zijn zoals in deze situatie) gaat het kind dus gewoon weer naar huis of wordt de OTS stop gezet. Er is geen rechter die in situaties waar ook maar enige kans op herstel van de gezinssituatie is een OTS of UHP voor onbepaalde tijd uitspreekt. Dus mocht er al een fout gemaakt zijn, was deze in de vijf jaar tijd allang teruggedraaid. Ik zeg je dat je vriend niet alles wil/durft te vertellen. Overigens moet er al bijna kans op moord zijn wil er geen eens meer bezoekrecht mogelijk zijn.
Hmmm beetje een raar verhaal vind ik het,, Mischien moet je is beginnen bij je vriend want die zal echt toch wel meer weten, kan me niet voorstellen dat zijn kind uit huis word gehaald en hij staat erbij en keek erna Je wil toch ECHT weten wat de reden van is als vader en daar zal je voor vechten om het te weten te komen en niet 5 jaar later.
helemaal eens met rozemarijke ots en uhp daar gaat heel wat aan vooraf en melding komt niet bij jeugdzorg maar bij amk. dat ze het onderzoeken is een plicht. en ots en uhp wordt geregeld geevalueerd.. dus ook ik vraag me af of het allemaal wel klopt als het wel klopt rechtzaak en je hebt je kind zo in huis! succes hellen
Gister met hem gepraat er is wel iets gebeurd maar niet met zijn kindm et de oudste 2, hebben beide ouders geen schuld aan overigens... Kan er ook niet over uitbreiden, zijn zoon is wel ongeschaad gebleven, dader zit vast maar komt binnekort weer vrij ook me vriend heeft nu in 5 jaar al 5 x iemand anders gehad die de "zaak" zou "regelen"
Dat dacht ik ook, kleine meid begint met zwembroekje aan maar in no time zit ze in haar blote kont. Vind daar niks verkeerds aan eigenlijk.
In zo'n geval is jeugdzorg idd heel erg streng, zelfs al hebben de ouders niets gedaan. Dat lijkt mij ook bijzonder wrang en begrijp niet goed waarom ze dat zo aanpakken. Maar nogmaals, neem contact op met de gezinsvoogd, dat kan nooit iemand met verkeerde bedoelingen zijn, en geef dan gewoon aan dat je het contact wilt herstellen!
dat hebben ze inmiddels al tig keer aangegeven en dan even gaat het goed dan ziet hij zijn zoon 1 x in de 6 weken voor 2 uur per keer, en dan trekt jeugdzorg het weer in, geen reden of wat dan ook, er wordt gewoon gezegt dat hij dat maar moet pikken. Hij werd toen ook heel boos op jeugdzorg in een gesprek vroegen ze hem "wordt u boos meneer" nadat me vriend een vraag stelde, ja ik wordt boos, nou meneer dat mag. Antwoorden waar je helemal niks aan heb
Hier een jeugdzorgmedewerker. Believe me: er moet wel een behoorlijke gegronde angst zijn dat de ontwikkeling van het kind geschaad zou worden willen we de rechter het advies geven kinderen uit huis plaatsen, en er moet een NOG grotere angst zijn willen we via de rechter gaan proberen te verbieden dat de ouders hun kind nog mogen zien. Het kan niet anders dan dat dit verhaal niet compleet dan wel niet juist is, maar ik heb hier natuurlijk geen dossierinzage.... Hoe dan ook: veel succes en sterkte!!
nou dat is niet helemaal waar wat jij zegt, er zijn ook zat gevallen waarbij ze zonder pardon het huis uit worden gehaald om vervolgens maanden later met excussesn hun kindje terug te krijgen.. ik vind de jeugdzorg niet echt goed te werk gaan en ze hebben steeds wisselende mensen die dus niet ingewerkt zijn op een zaak en dus hun eigen conclusies trekken na 1 bezoekje....
Tuurlijk, waar mensen werken, worden fouten gemaakt.Maar besef wel dat de topicstartster zelf heeft gezegd dat de kids als 5 jaar weg zijn en dat ze al 5 verschillende voogden hebben gehad. Lijkt mij dat 1 iemand een fout kan maken, 2 ook nog en in een uiterste geval een derde ook nog wel, maar daarna houd het wel eens op. IK weiger te geloven dat er 5 collega's alle 5 hun werk niet goed doen... In 1 zaak?? Nee.... Er zal mijn inziens qua mijn ervaring wel meer aan de hand zijn.
ik denk dat jeugdzorg het in de ogen van de buitenwereld nooit goed kan doen. Doen ze wel iets, is het niet goed, doen ze niets, is het ook niet goed. Ik denk dat jeugdzorg wellicht in een aantal gevallen een "voorkomen is beter dan genezen" beleid erop nahouden, waarvan men achteraf misschien kan zeggen "nou, moest dan nou zo", maar dat is dan alleen in de gevallen waar na onderzoek weinig tot niets aan de hand is geweest. Er zullen ongetwijfeld fouten gemaakt worden (doe ik ook en ik werk niet bij JZ ), en je moet wel heel stevig in je schoenen staan om dat werk te kunnen doen en een dikke huid hebben om altijd de kritiek van anderen te slikken. En wellicht dat een aantal casewerkers in de afgelopen jaren erachter zijn gekomen dat dit toch niet hun ding is. Jammer, maar helaas wel waar denk ik. Het kan natuurlijk ook zijn dat iemand aan de kan van moeder allerlei indianenverhalen ophangt, waardoor JZ de OTS noodzakelijk acht en contact met vader minimaliseerd Je weet het niet. BV (en ik noem nu maar een zijstraat hoor) je zegt dat er iets is gebeurd en dat die persoon gevangen zit maar binnenkort vrij komt. Misschien heeft moeder (of iemand anders in de omgeving) wel gezegd dat vader nauwe contacten met deze persoon (nog) heeft en waardoor contact met het kind op een lag pitje komt of niet gewenst is omdat men bang is dat als het kind weer in contact komt met die persoon, het weer fout gaat. En stel (met de nadruk op stel) dat dat het geval is, en het kind heeft wekelijks contact met vader en die andere persoon doet iets met het kind, dan staat heel nederland op z'n achterste benen en te wijzen naar JZ, want zij hadden beter moeten weten ... Neem een advocaat in de arm en laat je niet wegsturen. Ik persoonlijk vind wel dat je vriend het 5 jaar lang op zijn beloop heeft gelaten (5 casewerkers of niet, ik had bij de 1e al verhaal gehaald). Succes!
JA hij heeft ook te lang de boel aangekeken, ik denk niet dat moeder dat zou zeggen, omdat ze hem op de hoogte houd met de vorderingen van zijn zoon en hoe het met hem gaat, opvallend is wel dat met iedere gesprek jeugdzorg nog geen papier op de tafel heeft liggen of een pen. We gaan zijn dossier opvragen kijken wat we daaruit kunnen halen,en bezig met een advocaat, hij moet van mij nu wel. Door iedere keer zo terug in de put te worden getrapt staat onze relatie ook onder druk.
persoonlijke vraag misschien, maar deze hele toestand, is dat aangezwengeld door jou of heeft je vriend zelf stapen ondernomen? Daar bedoel ik mee, als jij je er niet mee had bemoeid, had hij dan zelf actie ondernomen?
Even het volgende; Je schrijft dat de zoon van je vriend niet onder ots staat en vrijwillig uithuis is geplaatst. Dit is mogelijk als de gezaghebbende ouders(s) hier in toestemmen. Dit is altijd beter voor het kind dan dat het met dwang gebeurd. Als zijn zoon dus vrijwillig uithuis is geplaatst, en je vriend heeft gezag, zoals jij zegt, heeft hij hier voor moeten tekenen... samen met de moeder. Dit is niet gebeurd, dus kan hij geen gezag hebben....anders had zijn zoon nooit vrijwillig uithuis zijn geplaatst. Misschien heeft hij erkend, maar dat geeft weinig rechten. Daarnaast is het zo bij een vrijwillige uithuisplaatsing, dat de (gezaghebbende) ouders, zelf bepalen hoe de omgang wordt vormgegeven. Pas als dit niet loopt, of het gaat hierdoor niet goed met het kind, en de ouders zien dit niet in of willen hier niets mee kan jeugdzorg alsnog een onderzoek tot ots aanvragen. Als jou vriend nergens bij betrokken wordt bij een vrijwillige plaatsing, dan heeft hij kennelijk geen gezag en bepaald de moeder alles...Dit betekend ook dat hij geen recht heeft op dossierinzage, tenzij de moeder hier toestemming voor geeft. Staat de zoon van je vriend wel onder ots en je vriend is gezaghebbende ouder, wordt hij ook uitgenodigt op zitting bij de kinderrechter. Bovenstaande en jou verhaal gaan dus totaal niet samen. Jeugdzorg maakt inderdaad, net als zoveel andere mensen, fouten. Maar het is onmogelijk dat het verhaal zo is als jij zegt... dit omdat niet alleen jeugdzorg hierin bepaald, maar er meerdere instanties betrokken zijn..en die maken niet allemaal dezelfde fouten....
kort samengevat zover ik nu eindelijk alles duidelijk heb - jongste kind van mam niet onder ots ( hij is van me vriend) - oudsten wel ots - jongste vrijwillig meegegeven, omdat hij anders ook onder ots kwam - vader heeft kind erkent, verder is er niks geregeld. - kind in pleeggezin, pleeggezin ook diverse problemen maar dit mag - jeugdzorg maakt tijdens een gesprek geeen notities en komen ook geen rapporten - JEugdzorg geeft geen redenen aan waarom vader onthouden wordt van zoon - 5 x gewisseld van jeugdzorgpersoon in 5 jaar. @suzy, ja ik probeer hem dusal een tijd aan te sporen tot meer actie, en iedere keer "geeft jeugdzorg hem dus de woorden actie te ondernemen en meer contact blablabla, al een half jaar, maar die betere contacten en dergelijke komen er niet. Hij emailt ook met ze omtrent zijn zoon, duurt het soms wel 6 weken voor hij een antwoord terug krijgt van de jeugdzorg. En geloof toch echt dat ze daar vaker in de email kijken, maar we hebben al gehoord van jeugdzorg zelf dat ze dit express deden om hem uit te lokken.
Nou ik heb wel meegemaakt dat kinderen zomaar uit huis worden geplaatst hoor,ik bedoel er zijn heel veel goede medewerkers bij jeugdzorg maar er zijn er helaas ook heel veel mensen die er niet thuis horen het is ontzettend jammer en vervelend maar het is gewoon een feit. ik zou als ik TS was er me even in verdiepen in heel het vehaal en samen met je vriend het allemaal goed uitzoeken. zo kom je er zelf ook achter of het verhaal wel klopt of dat er dingen zijn die niet kloppen
Ik kan me niet voorstellen dat jouw vriend het ware verhaal verteld.. dat de kids uit huis geplaatst zijn ok maar wat is dan de werkelijk reden dat ie ze niet mag zien? T zit mij niet helemaal lekker. Ik zelf kom uit een incest gezin, De kinderrechter heeft bepaald dat wij mijn vader 2x per jaar een brief mochten sturen met een foto.. meer contact was verboden. Mijn vader zn nieuwe vrouw wist van niks (het arme mens) zij probeerde via mn moeder weer contact te maken tussen mn vader en ons mijn vader had nl gezegd dat ie ons van me moeder niet mocht zien. T arme mens is meteen gescheiden van me vader toen ze het ware verhaal hoorde... ze had zelf ook een dochter. Lang verhaal maar ik bedoel ermee: er moet mijn inziens meer achter zitten waar jij niet vanaf weet. Ik wens je iig veel sterkte!
Waren ze getrouwd ? Als dat namelijk niet het geval is dan had hij dus ook gezag aan moeten vragen, doet hij dit niet dan heeft hij niets te zeggen over het kind ... Heb je van JZ zelf gehoord dat ze geen echte reden kunnen geven of zegt je vriend dat tegen je ? Ik weet dat JZ erg laks is, was laatst nog bij Undercover in Nederland hoe slecht het was maar om heel eerlijk te zijn vind ik dit verhaal een beetje ongeloofwaardig .. weet niet vind gewoon bepaalde dingen raar over komen .. je kan mij ook echt niet vertellen dat kids het huis worden uitgeplaatst omdat ze met vieze kleertjes thuis komen van het buiten spelen en omdat ze met de blote kont in de tuin in het zwembad spelen .. Vieze kleren gebeurt hier dagelijks, meneer is een smeerpoets en houd geen rekening met het feit dat papa alles weer moet wassen ( nee mama wast niet, kan ik niet ) Geloof niet dat als de buurman daar een melding van zou maken dat hij dan het huis uit zou worden gestuurd .. maar goed ..
2. Uithuisplaatsing (uhp) De kinderrechter kan de gezinsvoogdij-instelling machtigen uw kind bij u weg te halen en bij een pleeggezin of in een kindertehuis onder te brengen. De wet eist dat dit noodzakelijk is: 1. in het belang van de verzorging en opvoeding of 2. tot onderzoek van de geestelijke of lichamelijke gesteldheid van het kind (in het laatste geval maximaal 3 maanden). Ook bij de uithuisplaatsing wordt de wettelijk vereiste noodzaak geconstrueerd op grond van aanvechtbare motieven. doel Nog altijd moet tijdens de uhp het doel van de ots nagestreefd worden: de ouder de verantwoordelijkheid zo veel mogelijk te doen behouden. duur Tot 1995 mocht een uithuisplaatsing in beginsel niet langer duren dan 2 jaar, uitzonderingen daargelaten. Sinds die maximumperiode verlaten is, wordt de uithuisplaatsing vaak gebruikt als een verkapte vorm van ontheffing, geheel in strijd met het wettelijk doel. contact ouder/kind Voor zover noodzakelijk met het oog op het doel van de uhp kan de GVI de contacten tussen ouder en kind beperken. Is het doel van de uhp het onderzoek naar de geestelijke of lichamelijke gesteldheid (maximaal 3 maanden), dan zou men zich in uitzonderlijke situaties de noodzaak van een beperking kunnen voorstellen. misschien heb je hierwat aan