Ik geloof dat ik zometeen m'n kont even van de bank schop om richting vriezer te lopen... Heb nog heeerlijke ijsjes liggen
@jvtje en roosje, Ja, enorm schrikken, je wordt op dat moment gedwongen na te denken over hoe je je toekomst ziet... en manlief dus ook. Nou was dat op dat moment mbt kinderen niet zo erg, we wilden allebei wel maar waren nog lekker bezig met het juppie leven zeg maar..... Maarja, waar ik me toen wel zorgen over begon te maken was van, goh, zijn mijn eitjes dan ook in mindere aantallen aanwezig dan bij iemand anders van mijn leeftijd.... zeg maar zaken die anders bij iemand van 40+ van toepassing zijn begon ik me zorgen over te maken... Het komt er wel op neer dat ik nadat ik ontzwangerd ben van nr. 2 me naar de dokter ga bewegen om te kijken of er misschien dingen zijn waar ik rekening mee moet houden (snellere botontkalking....) Ik weet dat er in Utrecht in het zh een proef is wat zich bezighoudt met onderzoeken naar vrouwen die vroeg in de overgang komen, maar ik weet nog niet of ik dat wil gaan doen (ik vind de afstand een groot probleem)... duzzzz. effe een lang verhaal wat totaaaaaal niet thuishoort bij de baby's hiero.....
1x in de week zou al veel zijn voor mij Heb er ook een hekel aan... Gelukkig heb ik een man die het WEL leuk vindt
Stella en man, gefeliciteerd met jullie zoon Ime! Dat vind ik nou eens een goede naam! Gelukkig heb ik niet zo'n last van vergetelheid! Jvtje, wat voor krukje heb je staan? Wil er ook nog 1 hebben
Ja, op de 1 of andere manier zit ik hier ook gewoon op die waterval te wachten... Net of het niet anders zou kunnen, omdat het daar de vorige keer mee begonnen is...
Oooh wat zijn we erg vandaag Ga hier maar eens naar boven wie weet valt er nog iets op te wekken (hope so)
De verpleegster was er wel hoor, ze kwam eerst om de paar minuten kijken, maar doen kon ze ook niets...lzij zag wel dat ik het zwaar had en bleef later wel bij me.... het was ook midden in de nacht en dan is het personeel niet op volle sterkte (raar eigenlijk)maar ze was echt een schat, en ik heb respect dat ze in ieder geval naderhand, (niet met zoveel woorden) heeft toegegeven dat ze het niet goed hadden ingeschat. jemig de overgang, gelukkig voor jou hoorde je het wel voor je er middenin zat en kon je nog je kinderwens vervullen, je hoort vaak dat het al te laat is wanneer ze er achter komen. @jvtje mmmm lekker ijsjes, en ja ik ben in het ziekenhuis bevallen, stond onder de gyn, dan beval je als er geen problemen zijn met een verlosk van het ziekenhuis, iemand die je nog nooit hebt gezien, daarom ben ik blij dat ik nu onder de vlos sta, daar bouw je in ieder geval een beetje vertrouwen mee op. Nu ga ik echt hoor< doei doei doei doei
Heb m'n man leren kennen toen ik net 19 was... Na 2 dagen samen waren we er geloof ik al wel uit dat we het wel zagen zitten om te trouwen en kindjes te krijgen... Alleen dan niet meteen dus Half jaartje later zijn we gaan samenwonen... Maar toen Maud geboren werd, waren we inmiddels bijna 9,5 jaar samen... Maar ieders situatie is ook anders natuurlijk... Wij hebben er voor gekozen om te wachten tot we allebei een vaste baan hadden, een fatsoenlijk huis... Tsja, we hadden alleen wat langer nodig met onze studies, dan we hadden voorzien toen we nog 19 waren
wat zijn we burgerlijke typetjes zeg, mijn man en ik kennen elkaar al sinds ons 16de (keer in een dronken bui met elkaar gezoend en elkaar daarna een aantal jaren niet aangekeken ) en op ons 21ste elkaar weer ontmoet, gelijk verkering en 2 jaar later gaan samenwonen..... hihi grapsig hoe burgelijk we allemaal zijn he... hihi
mijn mannetje en ik zijn ook al een hele tijd samen bijna 9 jaar ik wou wel al kids maar mannetje niet en aangezien hij de papa van mijn kindjes moest worden heb ik op hem gewacht en al heeft het veel tranen gekost omdat ik het al zo graag wou is het het wachten meer dan waard geweest.
ik ga nog effe een afleveringetje ER kijken, kom straks nog wel even gluren.... (ik denk dat ik stiekum naar de snackbar ga... hihi)
Kan me wel voorstellen dat je dan schrikt ja... En dingen gaat afvragen voor de toekomst... Geen idee natuurlijk of je dat misschien al lang gedaan hebt, maar zo niet, misschien informeren wat die proef precies inhoudt, hoe vaak je dan naar Utrecht zou moeten enzo? Kan me voorstellen dat je de afstand wel een probleem vindt, maar als je maar 2x per jaar die kant op zou hoeven, zou dat natuurlijk een stuk minder onoverkomelijk zijn dan wanneer je elke maand die kant op zou moeten...
Haha ben er inmiddels weer uit Was heeeerlijk Heeft wel een beetje geholpen tegen de pijn in mijn rug.
Oh, een heel simpel camping-krukje wat je kan inklappen De zitting is van textileen, of iets dergelijks (zou ook nog gewoon nylon kunnen zijn). Moet er wel altijd iets van een handdoek opleggen bij het douchen, anders gaat dat een partij jeuken aan m'n kont
Hihi, nou, samenwonen was hier ook wel gewoon een praktisch ding hoor... Of we nou elke maand 2x 500 gulden betaalden voor 2 kamers, of 1x 750 gulden voor een 2-persoons appartementje... En we zaten toch al altijd bij elkaar (En verder zal ik niet ontkennen dat we stiekem ook gewoon heel burgerlijk zijn en dat nog prima vinden ook )
@Femke: hoe gaat het vandaag met je dochter? Ze was gister toch zo ziek? Hier nu ook een ziek meisje Ze was dus afgelopen nacht bij oma blijven slapen. Kennelijk heeft ze daar wel een onrustige nacht gehad, veel gehoest enzo (dat deed ze al een paar dagen, heel vervelend droog hoestje, vooral als ze ligt...). Vanmorgen had ze ietsje verhoging, 37,7 graden. Behalve dat ze jammerend wakker was geworden (wat dus niets voor haar is), was er verder niets aan de hand volgens m'n schoonmoeder. Toen ze vanmiddag naar bed ging voor haar middagdutje had ze inmiddels 38,3 graden koorts. Weer was ze in bed vreselijk onrustig. Steeds een half uurtje slapen/doezelen en dan weer wakker worden, ook op een heel zielige manier... Maar ze ging steeds wel weer slapen gelukkig. Uiteindelijk na een 2,5 uur zoiets toch maar uit bed gehaald (nou ja, oma heeft haar uit bed gehaald, ik heb traploop-verbod gekregen ) Had ze 39,8 graden koorts Ze zag er dan ook niet uit... rode konen, waterige oogjes... Hebben we toch voor de zekerheid maar even de dokter gebeld, vanwege dat hoestje en omdat de koorts nu zo ineens zo hoog was... Dat met het weekend voor de boeg... Konden gelukkig snel terecht. Is ze nagekeken door de dokter (zeer tegen haar zin, terwijl ze het normaal echt geen probleem vindt). Was verder niets bijzonders te zien. Longen schoon, geen hartruisje of iets, geen ontstoken oren. Ze had kennelijk wel vrij grote amandelen, maar volgens de dokter kon dat verder geen kwaad en was dat heel normaal bij (zieke) kinderen op die leeftijd. De amandelen waren verder ook niet ontstoken. Waarschijnlijk dus gewoon een virusje te pakken... Nou, we hadden Maud daarna nog niet goed en wel in de autostoel gezet, of ze spuugt zo de hele boel onder... Maar heeft wel geholpen, want ze knapte daarna wel weer wat op gelukkig. Begon weer wat meer praatjes te krijgen, koorts zakte wat (toen we haar in bedje legden had ze nog 38,5 graad) en na een uurtje ofzo vroeg ze ook zelf weer om wat te drinken (de hele middag had ze nog nauwelijks gedronken). Ben benieuwd hoe ze de nacht nu door komt...
Wat zielig , zo'n klein meisje wat zich ellendig voelt he bah!!! Ik hoop (ook voor jou) dat ze er snel weer doorkomt. Wat ik ook altijd erg irritant vind als mijn zoon ziek is dat hij ook gelijk van die dikke koorts heeft, het is normaal voor kinderen, maar ik word daar nou niet bepaald rustig van..... Bah, dikke knuffel vanaf hier en ik hoop dat jullie beiden nog een behoorlijke nachtrust hebben.....
Ik heb me er bewust eigenlijk nog niet in verdiept, eerst maar eens de kids zeg maar (dan zit ik nog mooi in de ontkenningsfase....) en dan moeten we maar eens stappen ondernemen.... Ik heb dus nog niet geinformeerd, toevallig moet een vriendin van mij naar Utrecht omdat bij haar dus een kinderwens is en ook onderzocht moet worden of ze al in de overgang is of nog net niet.... .....