Ik heb vanochtend mijn 20weken echo gehad. Alles was goed met de kleine. Maar, de placenta ligt voor de uitgang. Ik moet met 30 weken terug komen , om te kijken of die nog verschoven is. En ze verwacht dat ik binnenkort bloedverlies krijg en dan moet ik direct de vk opbellen. In de auto naar huis dacht ik, nou ik heb nog geen bloedverlies gehad maar de laatste dagen wel erg veel heel erg dikke elastiekachtige slijm uit mijn ding! Is hier iemand die dit ook heeft gehad? En wat ik nu denk als de placenta niet aan de kant gaat , ja dan is de uitgang dus geblokkeerd, zou ik dan een keizersnee moeten? (in de auto terug komen alle vragen pas naar boven he)
Ik heb hier (nog) geen persoonlijke ervaring mee, maar heb gelezen dat als de placenta voor de uitgang ligt, een keizersnede de meest veilige optie is. Ik hoop dat je placenta nog verschuift, wie weet is er over 10 weken niets om je zorgen om te maken.
Bij heel veel vrouwen (zo 5%) ligt de placenta voor de uitgang bij de 20-wekenecho maar bij de meeste vrouwen groeit deze later in de zwangerschap ervoor weg. Uiteindelijk heeft nog maar een 0.5% een voorliggende placenta tegen de tijd dat ze uitgerekend zijn. Ik heb zelf ook een voorliggende placenta gehad en heb van week 26 t/m 29-30 bloedverlies gehad. Dit is geheel pijnloos en komt zonder waarschuwing. Ik ben een aantal dagen opgenomen geweest en verder tijdelijk heel veel rust. De placenta is hier inmiddels weggegroeid en ik kan nu gewoon bevallen. Anders krijg je inderdaad een keizersnee, want een natuurlijke bevalling is niet mogelijk. Je hebt geen keus, want het kind kan niet indalen als er een placenta in zijn geheel voorligt. Het blokkeert namelijk de ingang. Heel veel vrouwen hebben overigens helemaal geen last van bloedverlies en trekt de placenta snel weg, doordat de baarmoeder groeit!
Dus je had geen pijn bij je bloedverlies? En waarom werd je opgenomen dan? Bedankt voor je antwoord, ik had er nog nooit van gehoord.
Hier ook een (stukje) voorliggende placenta gehad en die is inmiddels naar boven verhuisd Kans is vrij groot dat dat bij jou ook nog gebeurd, de baarmoeder groeit en de placenta groeit mee naar boven. Als hij er nog steeds voor ligt bij de bevalling zal je idd een keizersnee moeten. Maar wacht eerst maar af hoe hij (zij?) straks ligt. Heb zelf bloedverlies gehad rond de 25 weken en opgenomen geweest. Ook omdat mijn buik onrustig was (krampen/harde buiken) en ze niet zeker wisten of het bloed van de voorliggende placenta kwam. Nu ook voorgeschreven rust. Ik zou me er niet teveel zorgen over maken. Als je gaat bloeden idd de vk bellen. Het bloeden doet geen pijn overigens.
Ik verloor veel bloed, waardoor mijn buik onrustig reageerde met regelmatige, pijnlijke harde buiken. Ik gebruikte ook bloedverdunners en dat was niet zo handig in combinatie met het bloedverlies. Vandaar dat ik opgenomen werd met volledige bedrust. Het bloeden zelf voelde ik niet, want bleek achteraf al een paar uur te bloeden. Ik lag rustig te slapen. Ik vond het trouwens geruststellend om te bedenken dat het mijn bloed was en niet dat van de baby.
ik heb hier geen ervaring mee, maar heb wel dikke elastiekachtige slijm... dit heeft dus niets met je placenta te maken en kan ook totaal geen kwaad, hebben namelijk heel veel vrouwen in de zwangerschap
oke , ik heb dit in mijn vorige zwangerschap niet gehad dus vandaar dat ik het me af vroeg. Mijn placenta ligt er echt gewoon helemaal over, de úitgang' die ligt echt in het midden van de placenta zoals te zien was. nou ik ga wel op de kop staan en schudden, misschien dat die dan verschuift
In principe kan het geen kwaad. Het enige wat héél soms gebeurt, is dat door het vele bloedverlies de baarmoeder zo geprikkeld wordt dat je vroegtijdige wee-en krijgt. Dit gebeurt vaak veel later in de zwangerschap. Dit zijn uitzonderingen en bij de meeste vrouwen schuift de placenta zonder dat er problemen zijn en zonder dat je het merkt omhoog. Mijn placenta lag er ook in het geheel voor en uiteindelijk is deze in een week tijd opgeschoven. Daarvoor heb ik niet eens op zijn kop hoeven te staan .
Zoals Trees als zegt, in 99% van de gevallen groeit hij omhoog. Helaas hoorde ik bij die 1%. Maar ik ga je niet vervelen en bang maken met mijn verhaal. Grote kans dat hij bij jou wel omhoog groeit. Bloedverlies is niet pijnlijk. Het komt gewoon ineens. Meestal moet je in het ziekenhuis blijven totdat het bloeden is opgehouden. Daarna kan je weer naar huis. Het is je eigen bloed en niet dat van je kind dus die zal er weinig last van hebben. Als je vragen hebt mag je me altijd PB-en.
Hoi mamavannu, Wij zitten in hetzelfde schuitje, alleen loop ik iets verder in de zwangerschap. Kijk even in het topic dat ik geopend hebt hierover: http://www.zwangerschapspagina.nl/onderzoeken-echos/212274-placenta-praevia-marginales.html Misschien leuk om onze zorgen hierover en geruststellingen te delen? Groetjes, Rosanna
@ Pasja 83 Aangezien ik ook de eigenares ben van zo'n placenta ben ik best benieuwd naar jouw verhaal! Als je het niet openbaar wilt zetten, zou je mij dan willen pb-en? GRoetjes, Rosanna
Bij mij precies hetzelfde. Krijg met 32 weken nog een echo om te checken of de placenta naar boven is gegroeid. Verloskundige heeft mij niets verteld over mogelijke bloedingen en gezegd dat het niet zo'n probleem is en dat het bijna altijd mee naar boven groeit. Denk maar zo, een extra echo is nooit weg toch?!
Meid, hier precies hetzelfde en ik krijg met 30 weken ook nog een echo om te kijken of hij verplaatst is. In 9 van de 10 gevallen is hij toch naar boven gegroeid. Is dat níet het geval, dan wordt het inderdaad een geplande keizersnede. Bloedverlies komt in veel gevallen voor, maar hoeft niet. Ik heb zelf ook nog geen bloedverlies gehad, wel veel afscheiding inderdaad... Nog geen zorgen maken, dat kan met 30 nog wel, als je dat nodig vindt Ik beval ook liever weer op de gewone manier, maar als het niet anders is, is het niet anders...
bedankt allemaal, maar ik blijk me toch meer zorgen te maken dan ik dacht, ik zit sinds gisteravond alleen maar te janken ik weet dat het allemaal nog gewoon goed kan gaan maar toch ik haal me van alles in me hoofd en me vriend begrijpt me niet. Heb het even helemaal gehad!
Meid, ik weet helemaal hoe je je voelt. Het voelt voor mij ook als een donkere wolk die steeds boven mijn hoofd blijft hangen, het "zorgeloze" is er een beetje af. Mijn man is ook meer nuchter, van joh we zien wel met 30 weken. Maargoed, ondertussen ben ik ook bezig of ik niks voel lopen downunder, en hoe dat nou zou moeten met een geplande keizersnede, mijn kindje ligt ook al 12 weken in dezelfde voorkeurshouding (stuitligging). Natuurlijk heeft hij alle tijd om te draaien, maargoed hij kan ook niet draaien. De placenta kan naar boven groeien, maar misschien ook niet, vreselijk die achtbaan van gedachten. De man die bij ons de 20 weken echo deed, zei tegen ons dat we alles konden doen, ook gewoon blijven vrijen zoals we deden en dat ik alleen gelijk moest bellen zodra ik bloed ging verliezen wat groter was dan een 2 euro muntstuk. Als je er echt niet gerust op bent, zou ik een gesprekje met de verloskundige aangaan, ik twijfel hier zelf ook nog over. Ik denk dat het piekeren vanzelf wat minder wordt als je merkt dat het goed gaat. Succes meid, enne je zit niet alleen in dat schuitje
ja ik wil best met de vk praten maar nu even niet, ik wil er even met niemand over praten ik barst toch dan in tranen uit, lang leve internet, niemand die me hier ziet huilen of me daardoor niet kan verstaan. nou dacht ik net ik ga even met me zoontje weg, lekker even uitwaaien (bij zee) dus daar helemaal heen gereden willen we de dijk over lopen, spuugt hij zichzelf helemaal onder! Nou ja toen had ik het ook direct weer gehad, nu ligt hij wel lekker tegen mij aan, maar hij was zo boos op mij! Zijn knuffels moesten in de was want die had hij vast. Die dingentjes kan ik gewoon even niet hebben nu! Nou is het was poeder ook nog op! Al die dingen maakt het gewoon nog erger, ik kan niks hebben nu! Ben blij dat ik met jou kan praten!
Mijn placenta lag er bij de 20-weken echo ook voor. In de 37ste week naar het ziekenhuis geweest voor een controle-echo en niks meer aan de hand. Ook heb ik tussendoor geen bloedingen gehad.
Vreselijk he die dagen...en vanavond het schuldgevoel dat je een "boze mama" was...terwijl je gewoon menselijk bent. Dat had ik vorige keer ook, waspoeder op. En als ik iets altijd moet hebben is het wel waspoeder. Grr, ben uit frustratie naar mijn ouders gereden om daar een pak te lenen. Mijn dochter is al 6 jaar dus die snapt soms ook niets van mijn buien en wordt dan boos op de baby, "jij maakt mama stom". Het hoort erbij denk ik maar ,een tweede is ook heel anders dan een eerste. Maak het niet te hard voor jezelf, hup pootjes omhoog en lekker op de bank met chocola ofzo en kroelen met de kleine tenzij die al in bedje ligt nu dan lekker even tv kijken