Mijn schoonfamilie wil graag dat ons zoontje wat 4 maanden jonger is dan zijn nichtje groter is dan zij , maar ook dat hij meer kan dan zij. Dit was al tijdens de zwangerschap. ik kreeg een reus en dan was hij gelijk groter dan zijn nichtje enz. werd er heel erg moe (ook een beetje onzeker en zelfs bang) van ( was echt bang voor een reus) maar mijn schoonzusje wil juist dat haar kindjes veel sneller zijn. zij had 2 kindjes binnen het jaar de 1e liep met 11 maanden los enz. toen werd ons mannetje geboren 48 cm en heel klein enz. ik stiekem een beetje blij, maar toen begon het hij was al bijna net zo groot en weet ik veel wat allemaal was helemaal niet zo. Ik vindt het niet leuk maar mijn schoonzus helemaal niet nu belde ze me laatst toen vertelde ik dat er 1 tandje aan het komen was nog niet door hij was er redelijk vroeg mee. Ik merkte dat ze het niet leuk vond enz. want haar kindje had nog niets kwam ik 3 dagen later bij de familie nog voor ik naar de deur kwam stond nog bij de auto riep ze al naar buiten ze heeft een tandje ik zo leuk eindelijk bij ons nog niet door. Nu merk ik dat ik terughoudend ga doen naar haar zij wil zo graag dat haar kindje vroeg is kruipt en stond al met 7 maand. Maar mijn kindje is ook snel alleen vertel ik het haar niet meer omdat ik weet dat ze er moeite mee heeft alleen van de week feestje zie ik haar weer en mijn zoontje ook en ik weet dat haar kindje 1 half tandje heeft en verder niets, maar dan zal ze zien dat mijn zoontje er inmiddels 5 heeft waar je niet omheen kan. Zo zie je maar het is ook wel moeilijk zo'n opschepfamilie want ja ik wil ook wel eens zeggen wat mijn kindje kan enz. maar durf nu niet meer
Wat een kinderachtig gedoe zeg Als ik jou was zou ik gewoon eerlijk tegen je schoonzus zeggen dat die opa en oma alleen maar opscheppen en dat ze die verhalen met een korreltje zout moet nemen. En dat jij het juist leuk vindt dat jullie kinderen niet te veel schelen qus leeftijd omdat ze later samen kunnen spelen, en niet omdat jullie nu onderling een wedstrijdje kunnen houden. Maar ik begrijp je frustratie. Mijn nicht heeft dus een zoontje die 6 maanden jonger is dan mijn kindjes, en ze probeert uit alle macht die babys met elkaar te vergelijken. Hier kruipen ze nu net, en toen ik dat laatst zei riep ze dat jaar zoontje met 3 maanden al kon gaan staan. Ik probeerde haar uit te leggen dat 'staan' met 3 maanden eigenlijk overstrekken van de beentjes is, toen werd ze boos .. Tja boeit mij veel.. Bij dat soort mensen kun je helemaal niks.. dus hopelijk heeft jouw schoonzusje wat meer verstand.
Ja gelukkig wel laatst lagen ze bij elkaar in de box en kon je echt heel duidelijk het verschil in grootte zien dus wij snel foto's gemaakt en je ziet duidelijk zeker 10 cm verschil klopt ook is 12 cm. maar zegt oma ja maar hij lag veel te ver naar boven zo groot is het verschil niet. ze zijn in dezelfde week op het bureau geweest dus het was echt zo. maar ik vindt het ook helemaal niet leuk dat ze zo doet heb het al meerder malen gezegd en ik wil zeker hierom geen gespannen sfeer met zijn schoonzus. maar het lijkt nu wel een strijd en ik blijf iedere keer maar zeggen het gaat al zo hard ik heb liever dat die nu nog even klein blijft hij gaat nog meer dan genoeg groeien. maar enthousiast vertellen doe je niet meer over de kleine dat is wel jammer. ik kan er toch niets aan doen dat hij idd. makkelijk eet en zijn tandjes zo snel doorkomen en hij lekker groeit kan moelijk zeggen je krijgt geen eten meer je tanden mogen niet meer doorkomen ( zover ik weet .geen stopknop, nog niet gevonden in ieder geval) en dat is ook voor het groeien.
Ik heb geen hekel aan opschepmoeders hoor. En zo noem ik ze ook helemaal niet! Iedereen mag toch over zijn/haar kindje praten? Ik heb 2 vriendinnen en met zn 3e even oud kindje. Mijn kindje kan alles al, behalve los lopen.. En hun kindjes zitten alleen nog op de grond.. Maar hun kindjes eten weer heeel goed en drinken heel goed, die van mij weer niet... Zo heb elk kind wat.. En ik denk vaak, als je iemand een opschepmoeder vind, dan kan je het vast niet hebben dat, dat kindje dat allemaal al kan. Als mijn vriendin verteld, hoe goed haar zoontje eet vind ik dat alleen maar fijn voor haar! En als ze vragen, loop hij nog niet los? Dan vind ik dat helemaal niet erg.. Antwoord is gewoon nee!
Ja maar jij bent ook een opschepper! Mijn dochter is niet mega snel met praten en als het daar over gaat zeg ik altijd gewoon dat ik dat ook niet was en dat we allemaal weten hoe dat is afgelopen 8) Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik "communicatief nogal vaardig ben" haha.
Nou, ik snap wel wat er bedoeld wordt met opschepmoeder. Ik was laatst op een verjaardag, en daar was iemand die 2 kinderen had, van 5 en 7 ofzo. Ze vraagt: hee, loopt je dochter al? Ik: nou ehh... Zij, nog voor ik kon antwoorden, wijzend naar haar kind van 5: deze liep al los hoor met 10 maanden!(en aanvullend nog een verhaal erover)! En niet zachtjes, nee schreeuwend door de hele tuin de buurt kon het horen. (ik kan het mens sowieso niet uitstaan, want ze wee je ook altijd te vertellen wat je wel en niet MOET doen... alsof zij alle kinderen van de wereld gebaard heeft en alles weet). Dat is nou een opschepmoeder, heel anders dan die vriendin die enthousiast uit zichzelf vertelt dat haar dochter van 5 maanden haar 4e tand krijgt, wat ik heel leuk vind en daarna ook luistert naar wat mijn kindje kan, en dat leuk voor ons vind. Of die moeder die tegen mij zegt: joh, dat kruipen komt allemaal wel hoor, geen zorgen. Heb ook zo'n collega, als iemand wat vraagt in een gezelschap over hoe mijn zwangerschap of bevalling ging, gaat zij halverwege mijn verhaal ook zeer uitgebreid vertellen, en hard en opvallend. En dat doet ze ook bij andere collega's zodat wij haar verhaal wel kunnen dromen... pffff.
Maar dat klinkt meer als dat je de persoon die een bepaalde opmerking maakt gewoon niet mag en dan bij voorbaat haar al stom/irritant vindt?
Op zich vind ik opschepmoeders niet vervelend. Wel moeders die hun kind gaan vergelijken met mijn kind. Laatst op het cb: Lisa was na de prikjes bij mij aan de borst aan het drinken, vanwege de reflux de meest lege borst aangeboden omdat ze anders over haar toeren zou raken van zoveel melk, terwijl het juist troost moest zijn. Maar omdat de borst vrij leeg was, was ze heel lang aan het drinken/lummelen. Zegt een moeder daar: oh die van mij was altijd binnen 5 minuten klaar! Ik heb niets gezegd, ik dacht alleen maar: ja, Eva ook, en Lisa in principe ook, maar Lisa heeft reflux en dat is toch een heel ander verhaal. Maar ik kookte echt van binnen. En nu hoop ik alleen maar dat Lisa sowieso wil gaan drinken... Op zulk soort momenten heb ik altijd, mens, kan je niet gewoon je mond houden, wat voegt het toe? Ik word er nog altijd verdrietig van als ik aan die opmerking denk. Is het echt zo nodig zoiets te zeggen om je beter te voelen ofzo? Mensen denken soms niet na, dat wat ze zeggen een ander pijn kan doen. Net zoals hierboven iemand schreef over een kindje met een hartafwijking en dan opmerkingen krijgen, zo sneu.
Hier een schoonzus.. Als ik vertel wat Djayson nieuw doet zegt ze gelijk dat deed Tess (haar dochtertje van 3) al veel eerder bla bla bla bla.. Ik zeg dan gewoon, ow ik heb geen Tess maar ik heb Djayson.. Leuke is nu wel dat Djayson geen speen meer heeft bij toeval en me schoonzus krijgt hem bij me nichtje niet afgeleerd.. Dus nu kon ik mooi "opscheppen", vond ze niet zo leuk haha
dames waar zijn jullie toch mee bezig? voordat je het weet zitten ze al op school...waarom de babies vergelijken en er een wedstrijd van maken...? ik snap dat niet. elk kind is uniek? laat de moeders die willen opscheppen gewoon dat doen...en geniet van je eigen kindje...en straks ook genieten van je kindje dat dan weer over hun ouders gaan opscheppen....hahaha
Je hebt mensen die enthousiast vertellen wat hun kindje al kan, leuk! Maar ook mensen die het op een niet leuke manier brengen, of er gelijk achteraan vragen of mijn dochter dat nog niet kan. Of mensen die alleen maar vertellen over hoe geweldig snel hun kind is en verder niks, ook zo irritant. Meestal maak ik de opmerking: 'als ze 4 zijn rennen ze allemaal over het schoolplein'
Ik erger mij ook niet hoor als mensen over hun kind opscheppen, als ze maar niet mijn kind daarmee afkraken. Daar heb ik een hekel aan, aan dat "mijn kind is beter dan het jouwe want die van mij liep 2 weken eerder".
En dan sta je op 't schoolplein en begint dat hele gedoe weer van voor af aan... Ik heb er geen moeite mee als mensen 'opscheppen'. Pas als 't zo wordt dat er een vergelijking met mijn kinderen wordt getrokken begint 't me te irriteren. Zo heb ik 'n kennis waarvan het kind 'verlegen' is. Ik vind het nogal meevallen, die dame laat zich namelijk echt 't kaas niet van 't brood eten. Het verlegene is in mijn ogen een trucje, want ze windt pappa en mamma er mooi mee om d'r vingertjes. Mijn oudste is wat directer, voor de duvel niet bang en vraagt gewoon iets als ze wat wil weten. Zo wordt ze ook opgevoed, want ik hou niet van gemiespel en draaikonterij. En mijn kennis is continu aan 't vertellen hoe zijn dochter zo schattig verlegen is en mijn kind bijkans brutaal. O? Mijn kind spreekt met twee woorden, jij't en jou't niet en kan met d'r mond dicht eten... Gr!
Hihi zoiets zeg ik ook altijd. Voor de 18 zijn zullen ze allemaal wel lopen/praten/netjes eten Nu heb ik ook een snelle. Een vriendinnetje is op dezelfde dag bevallen en heeft ook een snelle en een ander vriendinnetje heeft een kindje die een maandje ouder is die niet zo snel is. Ik merk wel dat ik tegen haar niet zoveel zeg. Zij wil ook altijd dat die van haar net zo ver is als onze meid, terwijl dat vaak niet zo is. Dan zegt ze dan als we 2 minuten binnen zijn (o ze kunnen echt even goed lopen/praten etc, en ik houd mn mond dan maar). Mijn dochter moet altijd ff de kat uit de boom kijken en het duurt even voordat ze los komt 8) Als ze dan eenmaal los is dan kletst ze de oren van je hoofd en rent ze haar dochter voorbij. En het zal mij allemaal niet uitmaken al zou ze dat niet doen, maar zie haar dan soms wel jaloers kijken (wat ik dan ook maar negeer) en heel soms komt er zelfs een ....o..... ze kletst toch wel heel goed... uit. Bij die andere vriendin is dat weer heel anders. Daarbij kan ik gewoon trots vertellen wat mijn dochter al kan en zij merkt dat ook gewoon op en andersom. De mijne kan erg goed praten (nee is niet opscheppen, maar gewoon constatering en niet alleen van mij, maar ook van kdv ) Zij zegt dat ook gewoon, wat kan ze goed praten! En haar kindje kan veel beter klimmen en klauteren en dat zeg ik haar dan ook. Dus vriendin 1 zal mij misschien wat meer een opschepmoeder vinden, en vriendin 2 vind dat helemaal weer niet. Ik vind het ook heel anders als je gewoon over je kindje praat en trots vertelt wat ze al kan, of dat je als iemand dat doet meteen gaat zeggen o maar die van mij kon dat al veel eerder. Ken ook een moeder die graag verteld wat haar kindje toen al allemaal kon, het niet zo leuk vind als moeders een sneller kindje hebben (dan is ze heel stil en hoort het verhaal aan en zoekt een opening zodat ze weer over haar kind kan praten). Ken er zelf 1 die (terwijl haar kindje nu 2,5 is en helemaal niet zo'n snelle is) al tegen een andere vriendin zei, toen ze keken of hun kindjes in dezelfde klas zouden kunnen komen ivm leeftijdsverschil van half jaar, dat ze waarschijnlijk niet bij elkaar in de klas zouden komen omdat haar kindje toch een klasje over zou slaan Nou dan vind ik je wel een Topschepmoeder
Daarom heb ik dus ook dit topic gestart, omdat dat enorme vergelijken eens moet stoppen! Vind het zo sneu voor de kindjes, alsof ze niet goed genoeg zijn als ze zich niet snel ontwikkelen! Plus, sommige moeders worden daardoor ook nog eens heel erg onzeker, ook niet nodig!
Ja, een beetje opscheppen over je kind of vertellen wat hij of zij kan, daar heb ik niet zo'n moeite mee, maar die mensen die kosten wat het kosten kwijt moeten dat hun kind echt sneller of beter is dan jou kind (en dus bewust vragen of ze kunnen lopen, om vervolgens zelf nog voor je antwoord hebt kunnen geven te vertellen dat die van hun dat allang kon op die leeftijd). Ook zo'n kennisje van me. Mijn dochtertje was nogal beweeglijk, komt ze naar me toe, zegt ze 'nou, die van jou is misschien beweeglijk, die van mij heeft al een tand'...werkelijk, het was gewoon genant. We hadden het niet eens over wat kinderen konden, maar ze moest zich opeens verdedigen. Nou ja, dan moet je mijn schoonfamilie hebben. Mijn man is enig kind en ALLES deed hij altijd sneller en beter. Hij kwam bij wijze van spreken al lopend de buik uit, terwijl hij 'hallo mama' riep. Mijn moeder weet niet eens meer wanneer wij wat allemaal deden, daar heeft ze het alleen over als je het vraagt en vaak is ze het vergeten of moet ze het opzoeken. Maar van mijn schoonfamilie heb ik ongveer al 100 keer ongevraagd gehoord wat mijn man wanneer allemaal deed. Verder van de aangetrouwde kant hebben ze een meisje wat met 9 maanden al door de kamer 'rende'...Kruipen sloeg ze over, want dat was onzin volgens die moeder . Dat ze vervolgens zo sloom is als het maar kan en ook niet bepaald Einstein, daar hebben ze het dan niet over. Wat het vaak ook leuk doet bij opschepmoeders is (train je uitdrukking maar even voor de spiegel) als ze weer vertellen dat die van hun al liep/zindelijk was/tot 100 kon tellen/vul maar in...is even stil zijn, grote ogen opzetten en zeggen 'jouw Marietje...lópen met 9 maanden?...'Nou, zo zié je maar hè? Kortom, je kunt het je niet voorstellen dat die slome donder die zo lekker intelligent uit zijn ogen kijkt daadwerkelijk iets snel kon, alleen zeg je dat niet. Voordat ik zwanger was, had ik geen benul van die competitie tussen moeders. Wat boeit het mensen ook. Vind het vooral zielig als je daar 20 tot 30 jaar later nog steeds op terug moet komen. Nou ja, kennelijk hebben ze een schouderklopje nodig.
nou, een aantal maanden geleden vertelde een kennis mij dat haar dochtertje, toen 2,5 maand, al kon kruipen en dat ze met 4 maanden al liep.. ik geloofde dit niet, en ben er ook niet op in gegaan.. nou las ik gisteren op hyves dat dat dochtertje maandag voor het eerst had gekropen, die is nu 9 maanden... hoezo overdrijven?!
Hahaha wat een giller zeg, met 4 maanden lopen???? Wat kunnen mensen zich belachelijk maken zeg! En met 2,5 maand kruipen, dat zal wel door het bed schuiven zijn. Dat doet Lisa ook. Soms trekt ze haar beentjes op, zit dan half op haar knietjes en zet zich dan af en komt zo iets vooruit. Sommige mensen zullen dat wel kruipen noemen