onze kater deed ook veel mauwen, maar dat was omdat die naar buiten wilde, toen zijn we bij de dierenarts geweest en hebben we m ingeent(??) en pippetjes gekregen voor iedere maand en nu loopt hij iedere dag buiten(een uurtje buiten want dan staat die al weer voor de deur ) ik zou denken miauwen doen ze toch niet zomaar?
Wat is er nou eigenlijk mis mee om het dier een ander thuis aan te bieden? Het is een beest hoor geen mens . En voordat ieder weer gaat zeggen dat hun beesten net zoveel waard zijn als hun kinderen, das een btje krom....
Een kat van 17 jaar zal het waarschijnlijk niet overleven als je hem nu uit zijn vertrouwde omgeving weghaalt. Oh en ja, mijn dieren zijn net zo belangrijk als mijn kinderen. Kun jij krom vinden, maar hier is het toch echt zo.
Ik zie geen reden om te moeten kiezen om er een weg te doen, alles hier blijft tot hun dood, hoe dan ook.
Hier ook hoor. Maar misschien komt dat ook doordat wij moeilijk kinderen kunnen krijgen. Ook hier zullen wij er alles aan doen om onze katten tot aan hun dood bij ons te laten wonen. Eentje heb ik inmiddels 7 jaar en de ander 11 jaar.
Dat snap ik dan nog wel maar toch voelt het hebben van kinderen heel anders. Ik hoop dat je dat snel mag ervaren .
Voor jou voelt dat misschien heel anders, voor ons is het hetzelfde, het is een leven waar je onvoorwaardelijk van houdt en de verantwoordelijkheid voor hebt.
Blijkbaar zijn de meningen gewoon verdeeld. Zo blijkt maar weer dat er geen 'waarheid' bestaat wat dit soort dingen betreft. Voor de ene is een dier iets of iemand waar je desnoods je leven voor geeft, voor de ander is dat niet zo. Maar waarom we dat in godesnaam niet van elkaar kunnen respecteren, dát verbaast mij...
Ja maar we hoeven toch ook niet begripvol te doen als ze haar kind/man/goede vriendin weet ik het niet goed verzorgd? Dan is het opeens een slecht mens en verschrikkelijk en weet ik het. Maar omdat het 'maar' een kat is mag het wel? En als je jezelf niet kan beloven onvoorwaardelijk voor een dier te zorgen (met een enkele uitzondering daargelaten zoals agressie/allergie etc) omdat een dier maar een dier is begin je er toch niet aan?
marjolinos , ik zou echt die katten de deur uit doen! als je er stapelgek van wordt...... zielig of niet , je moet goed om jezelf denken en als je op deze manier je rust niet krijgt.... dan wist ik het wel! die katten redden zich wel weer! (kan me trouwens goed voorstellen dat je stapelgek van die katten wordt, dat gemiauw om je heen de hele dag.....!)
bebek@ Ik snap dat ook niet dat ze de kat weg wil doen! de honden zijn duurder. IK wil er alleen maar mee zeggen dat ze nu wel weet wie er mee eens is ja of nee. elia@ Dan had ze niet aan katten moeten beginnen als ze niet tegen het gemiauw aan kan!! en het geblaf wel!!
Vervelend zeg dat je zo gek van ze wordt. Ik kan helaas zeggen dat ik op het moment ook een beetje gek wordt van mijn poezebeest. Hij heeft vorige week over mij heen geplast (toen ik lag te slapen). En gister heeft hij in het bedje van mijn dochter geplast:x Nu hoop ik maar niet dat dit een gewoonte gaat worden want ik vind het zó vies Maar waarom zou je een beestje van 17 jaar nog herplaatsen?? Misschien overleeft ie de stress niet eens van zo'n grote verandering gezien de leeftijd..
Misschien vinden jullie mij dan ook onverantwoordelijk maar mijn poezebeest die ik al 8 jaar heb inmiddels ga ik ook weg doen. Ze mag naar mijn schoonzus die nog 2poezen en 1 kat heeft. Zij heeft binnenkort een mooi huisje met een tuin, waar 1 van mijn poezen veel gelukkiger zal zijn dan hier!! Wij wonen op een flat en zij is echt een buitenkat en zwaar ongelukkig al 2,5 jaar...ik vind het juist een vooruit gang voor haar als we haar bij mn schoonzus gaan doen, ze kan weer buiten spelen haar lust en haar leven. Ik doe het dus niet voor mezelf maar voor haar...ze is niet lastig of het is niet dat we haar niet kunnen betalen maar ze is hier gewoon ongelukkig.
ik ben nogal geschrokken van de reacties hier en heb even een beetje afstand genomen. Iedereen heeft recht op zijn/haar mening en die respecteer ik ook. Ik blijf er alleen bij dat voor mijn gevoel het zowel voor haar (omdat zij dus constant in de stress zit) en voor mij (omdat ik daar van in de stress raak en niet tegen stress kan) beter is om een ander huisje te vinden. Dat jullie daar wel of niet mee zijn kan ik me voorstellen, maar dit is hoe ik me erbij voel. Voor wat betreft geld kwestie, als er nu iets zou gebeuren met haar waardoor we naar de dierenarts zouden moeten dan zouden we dat niet kunnen betalen, al is het maar voor de entingen... Ook dat gun ik haar niet. voor de dames die mij niet kennen zal ik uitleggen wat er gebeurt als ik stress heb... ik slaap wandel (al eens 7 km gewandeld waarbij ik een heel drukke weg en een snel weg ben overgestoken) niet altijd zo extreem maar erg genoeg!De laatste tijd gebeuren er weer wat meer rare dingen dan een jaar geleden en dat wil ik niet, zowel niet voor mezelf als voor manlief (want die durft nu al nauwelijks tegaan slapen)... En op dit moment ervaar ik heel veel stress van haar en dat is niet goed, zowel niet voor haar als voor ons. Zoals ik al eerder heb gezegd, wij hebben deze beslissing niet zomaar genomen en zeker omdat manlief degene geweest is die de katten wilde...
dat is dus wat ik ook graag wil voor sneaky! ik merk aan haar dat ze liever naar buiten wil en wij wonen 3 hoog!
Ik heb zelf in een situatie gezeten (wat je soms echt niet aan ziet komen) dat je een paar maanden echt die 20 euro niet kan missen. Maar dames, het is niet zo dat ze het beestje in het asiel stopt hoor. Ze zoekt een mooi huisje voor ze met eigenaren die goed voor haar zullen zorgen. Zo onverantwoordelijk is het niet hoor. Ik ben het met jullie eens dat als je een huisdier neemt je er ook voor moet zorgen, maar soms kom je in een situatie dat je niet anders kan en dan moet je wat. Mijn moeder neemt altijd huisdieren terwijl ze bij voorbaad al weet dat ze geen dierenartsbezoek enzo kan betalen. Dat is dom. En ik ben altijd heel boos als daardoor een huisdier weer weggedaan wordt. Maar laten we er even vanuit gaan dat TS deze situatie niet voorzien had van te voren.
Ik heb er geen problemen mee als mensen (om goede redenen) een huisdier weg moeten doen.Ik heb ook een hond weg gedaan,omdat ze van een groot huis met tuin in een flatje kwam door mijn scheiding en daar doodongelukkig en heel nerveus van werd.En zelf een goed tehuis gezocht voor haar ook(na en half jaar kijken of ze eraan kon wennen aan de flat).Maar de redenen die TS opgeeft is denk ik waarom zoveel mensen negatief reageren.En de leeftijd van de kat.En katten wegdoen,omdat ze verharen (dat was niet TS) Maar verder is het haar leven en haar keuze.Alleen je kunt zulke reacties wel verwachten...
Helemaal mee eens! Een 17 jaar oude kat, da's toch zielig Verder zeg ik er niks meer over, voordat ik gebanned word