Lieve Fontana, ik heb je verhaal ook gelezen en ja.. inderdaad ons verhaal is redelijk vergelijkbaar... Mijn verdriet is zooo afwisselend.. vandaag voel ik me beter in mn vel... gisteren was ik zooo verdrietig. voorlopig gaat het even niet slijten nee... ik ben zo ontzettend gek op die vent... en ja inderdaad soms ben ik zo sterk en hou ik lang vol zonder niets te zeggen en dan hoor ik weer van hem en dan plak ik weer met mijn vingers aan de telefoon... een sms typen en nog een en nog een en allemaal worden genegeerd... en dan haat ik hem weer... Ga ik huilen en omhels ik mijn kussen alsof het zijn lichaam is. hoewel hij tien keer groter is dan die miezerige kussen. wil ik hem zien en hem uitschelden en tegelijkertijd in zijn armen nestelen. Zo klein als ik ben en zo groot als hij is.... het was gewoon geknipt voor mij dat plekje in zijn armen... gewoon zijn kleine meid... ja dat kun je wel zeggen ja een rot situatie... heb me in jaren niet zo ellendig gevoeld als nu... Ja die 9 heb ik ook deels aan hem te danken want hij heeft me ook geholpen met evaluaties schrijven en nakijken op spellingsfouten... zijn Nederlands is over te top als hij prof moet praten en of schrijven. Maar ja die hele opzet en alles daaromheen is ook gewoon door mij gemaakt... dus ja een schouder klopje inderdaad. Bedankt voor je steun... hoop ook dat mijn dagen groen kleuren... en dat ik weer kan stralen als kort geleden... Stralen van geluk.... ik hoop het ook voor jou... je hebt niets meer geschreven over hoe het verder is verlopen met jou en je ex... Maar zo te horen nog steeds bagger.... ik hoop ook voor jou dat je je geluk vind meid. Veel liefs, Damiana
ach ja, idd nog steeds bagger. Hij houd me nu aan het lijntje, geeft me hoop en duwt me weer weg en ik, ja ik ben zo dom om er steeds weer in te trappen. Dan zegt hij dat hij denkt weer gelukkig met mij te worden, maar vervolgens hangt zijn nieuwe ex, er weer tussenin, want die wil hij ook niet kwijt. Zij houdt hem aan het lijntje, hij mij weer.. snap je het nog? ach ik lijk ook wel gek, eigenlijk zou ik alle contact nu moeten verbreken, maar ik zie hem nog zo veel vanwege ons zoontje en dat wordt straks meer als de kleine meid er is.. Dus ja ik heb daarstraks ook weer een emotie sms gestuurd en werd weer genegeerd omdat hij vast weer bij haar zit.. kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Maar ik durf zelf niet de stap te zetten om voor mezelf te kiezen, terwijl dat echt moet nu! maar ik ben daar, net als jij nog niet klaar voor ofzo.. dan is t net alsof ik hem weer verlies.. dat doet pijn. maar weet je, als wij onze topics over 2 jaar terug lezen, kunnen we er misschien wel om lachen. om alle gekke en wanhopige dingen die we gedaan en gezegd hebben.. dan zijn we beide sterker eruit gekomen en hebben we misschien nieuw geluk gevonden bij een man die wel voor ons gaat. toch? we zullen t moeten afwachten, tot die tijd, ach kunnen er vast nog wel wat domme dingen gedaan en gezegd worden..
Ow meid toch ik kan er op dit moment ook wel om lachen.. uit ja soort van medelijden met ons.... ik zit in diezelfde ding alleen mijn ex geeft heel duidelijk aan niet bezig te zijn met een ander. Hij geeft wel duidelijk aan dat hij niets met me wil enzo... en wat je zegt... hij geeft me voldoende reden om hem aan de kant te zetten maar ergens ben ik er inderdaad niet klaar voor... Ik heb hem op de een of ander manier nodig... VOOR WAT EIGENLIJK? die ex van jou komt nog tenminste terug... hoewel hij met je speelt... maar geloof me uiteindelijk als hij inziet dat hij zo fout zit... dan zal hij voor jou gaan.. omdat je uiteindelijk de moeder bent van zijn kinderen... die ex van hem staat niet zo sterk als jij.... jij zult altijd voorrang hebben als hij eens anders gaat denken. je zult zien.. ik zie het al gebeuren dat jullie bij elkaar komen... Maar bij mij is er geen hoop meer.... hij heeft duidelijk aan niet meer een liefdesrelatie te willen. Hij is zo hard... maar toch blijf ik plakken.... en geef hem alle macht... hoewel ik soms net als vandaag erom kan lachen.. toen ik met hem belde en hem helemaal gek maakte aan de tel... zijn bloed onder zijn nagels vandaan haalde... echt die stem joh... hoe hij tegen me sprak.. ik lag helemaal in een deuk... echt heel stom... misschien omdat hij klonk als de E die ik ken. Maar ja achteraf besef je weer dat het over is. En dat lachen al gauw tranen worden... Ik had hem laatst verleid aan de tel... 3 weken geleden... ik voelde me zo een sukkel daarna... Maar ja... het deed me wel iets... hij was erg opgewonden hoewel hij die avond bleef ontkennen... Vandaag vroeg ik hem of hij toen opgewonden was.. en hij zei van ja... dat ik hem behoorlijk gek had gemaakt.. dat deed iets met me... ik werd daar blij van... stom he.... Ook als hij zegt dat het niet verstandig is dat ik kom... dan ben ik uiteraard teleurgesteld... maar dan denk ik weer aan het feit dat hij ergens bang voor is... dat ie de fout in gaat.... mezelf kennende weet ik dat ik zo stom ben om zelfs met een bolle buikje hem te verleiden.... ik haat mezelf als het hierom gaat... En hoe vaker hij zegt niet doen... hoe leuker ik het vind...:x Maar even terug op jou verhaal... dus iedereen houdt iedereen voor de gek... jezus... ik zou helemaal gek worden.. ik vind het echt knap dat je dit aankunt.. dat je weet dat je ex bij een ander is... Ik zou helemaal para worden denk ik... Ik zei dat trouwens ook tegen hem... achteraf heel egoïstisch.. dat als hij een vriendin heeft hij zijn kind bij mij mag bezoeken... mijn kind gaat echter niet bij hem... zie je het voor je zo een trut die even op je kind gaat letten.. ow my god... :x hij was zo kwaad... ik snap het wel... maar ik kan het niet verdragen die gedachten dat mijn kind 2 moeders heeft... en papa en stiefrotmoeder gaan als gezinnetje op pad terwijl ik dat niet mocht meemaken.:x pfff... word gek van mezelf. Ik hoop dat over 2 jaar inderdaad alle wondjes dicht zijn.. en dat we inderdaad keihard kunnen lachen om onze stommiteit. Maar ja zo zie je maar weer wat liefde met je doet... plus de hormonen... die mannen moesten eens weten.... Veel liefs, Damiana... wat gaaf trouwens een meisje... gefeliciteerd.
hey hey, ja jeetje idd aantrekken en weer wegduwen, ik snap wat je bedoelt. Ik vind het ook leuk om mijn ex gek te maken, maar hij is me nu steeds een stap voor en daar baal ik van. Bij jou is er gelukkig geen ander in beeld, dat geeft wel een beetje meer rust. Want zo'n ander wijf brengt zoveel jaloezie in mij los, niet normaal gewoon. En wat je zegt, t lijkt mij ook vreselijk dat een stiefmoeder straks voor mijn kindjes gaat zitten zorgen, het zijn niet haar kinderen. Maar het is niet realistisch van mij om zo te denken en doen. Want misschien krijg ik ook wel weer een relatie en tja dan zal mijn vriend soms ook wel eens op moeten passen. Wat mijn ex daarvan vindt, weet ik niet. Maar voor hem zal dat ook niet goed voelen. Jij denkt ook dat wij weer samen zullen komen. Weet t niet hoor. hij is verliefd op haar, zij is zijn soulmate zegt ie en voor mij voelt hij nog iets, maar wat t is kan hij niet uitleggen. Nou t zal wel t oude vertrouwde zijn ofzo, of ergens nog een klein houden van maar ik geloof ik gewoon niet in. Hij wil leuke dingen doen met mij om te kijken of we weer naar elkaar toe kunnen groeien, maar vervolgens gaat hij ook leuke dingen doen met haar. Nou zolang zij nog in de picture is, zal hij nooit helemaal voor mij gaan en dat wil ik mezelf niet weer aandoen. 7 jaren waren mooi en leuk, maar nu is het vertrouwen weg. Toen het uiting met deze nieuwe ex van hem stond ie met hangende pootjes voor mijn deur, nu geeft zij hem weer hoop en issie daar weer achteraan. Dat wordt nooit wat op deze manier.Dus ik moet mijn eigen leven nu vorm gaan geven, zonder hem. En misschien heb je gelijk en denkt hij over een paar maanden ik wil terug. Want je gaat pas iets missen als het er echt niet meer is.. en dat wil ik nu gaan bekijken. Maar ik geef geen garantie dat mijn deur dan nog open staat voor hem. ik snap jou spelletje wel met hem. je probeert hem eigenlijk op een speelse manier in te laten zien wat hij mist. Logisch en zwangere vrouwen zijn heel mooi! Ze stralen en hebben een mooie zachte huid. Maar pas goed op jezelf en probeer jezelf niet teveel te laten kwetsen. Hoever ben je nu, zou je ook willen weten wat het gaat worden?
Dames, ik wil niet onaardig overkomen, maar dit doen jullie jezelf aan he? Fontana, jouw laatste post komt erg verstandig op me over. Afsluiten en doorgaan nu, kies voor jezelf en voor het kleintje en zorg dat je rust krijgt, je moet emotioneel herstellen en dat heeft tijd nodig. Damiana, vraag jij jezelf nou niet eens echt af waar je mee bezig bent? Je ex via de telefoon opgeilen en daar dan blij van worden? Sorry, maar dat vind ik echt triest, heb je nou niet meer zelfrespect? Ik vind de reactie van je moeder ook niet tof, het lijkt me dat dat prioriteit nummer 1 zou moeten zijn. Kom op meid, effe een beetje volwassen nou! En ik hoop maar dat je moeder geen idee heeft van je gedrag naar die man toe, want het zou wel kunnen verklaren waarom ze moeilijk doet. Ik begrijp niet waarom je niet als gewoon volwassenen vrouwen een gesprek met elkaar kunt aangaan. En als daar dan uit komt dat jij beter weg kunt gaan, dan ga je dat regelen! Nogmaals, ik bedoel het juist heel positief, maar je moet jezelf echt een schop onder je kont geven, want zo hou je jezelf alleen maar vreselijk voor de gek! Kom op meid, effe wat ballen laten zien!
Hoi Canna, Tjah... wat je zegt dat weet ik ook wel hoor.. Ik weet dat ik mezelf zo ontzettend verlaag... Maar ik kan als ik heel lang in gesprek ben met hem er echt niets aandoen... Hij trekt iets me los... een soort van wilde meid...:x en hoe bozer hij op me word hierom hoe leuker ik het vind om hem te plagen... ik weet het het is echt ziek... Je hebt ook gelijk... ik geef je geen ongelijk... En je mag me best op mijn donder geven.. dat heb ik echt nodig.... En ja... zoals ik al zei... soms kan ik afstand bewaren en haat ik hem en doe ik niets maar soms... ben ik weer die ene die zo zwak is... en die graag aandacht wil van een eikel die me in de steek heeft gelaten... Maar ondanks alles, hij blijft in beeld.. en zolang ik gek ben op hem zal ik het moeilijk hebben... ook al wil ik het niet...Het is zo verleidelijk om iets stoms te doen.. Maar inderdaad... ik moet ook maar eens een keer ophouden... Het is niet mooi en niet netjes en niet charmant om dit soort dingen te doen... Om een man te verleiden op afstand...mijn hormonen maken het helemaal erg... ik word helemaal gek van mezelf... Heb geen behoefte aan geen ene vent... ik moet perse iemand hebben die ik niet meer kan krijgen... de vader van mijn kind... en ja ik moet echt ophouden.. en me inderdaad volwassen gaan gedragen...... me gedragen als een aanstaande moeder en niet meer als een wilde jonge dame die geen verantwoordelijkheden heeft. Bedankt voor je confrontatie... ik kan het ook waarderen... ik heb mijn vriendinnen ook gevraagd om mij op mijn donder te geven als ik iets wil doen die niet goed is... En ben blij echt waar dat je dat nu doet.. Het maakt me weer eens wakker... Ik ga niets meer tegen hem zeggen en wachten tot hij weer zelf eens de stap neemt.... Misschien moet ik toch een nieuw nummer nemen... Veel liefs, Damiana
Fontana, we moeten echt ophouden.. hahahaha... ik ga met je mee in dat laatste gedeelte van je tekst... Ik ben vandaag precies 13 weken... en jij?
haha oke meid! dan gaan we nu voor een eigen leven oke! geen gezeik meer met de exen maar genieten van de zwangerschap en de schopjes en van alles wat erbij hoort. Ik ben woensdag 26 weken, dus voor mij alweer een mijlpaal pff nog 15 weken en dan kan ik mijn meissie vasthouden. Spannend,daar moet ik me gewoon op gaan richten en laat die vent maar lopen. als ik er weer klaar voor ben, zal mijn toekomst ook weer mooi zijn misschien wel met een vele leukere man! succes!
Nou dat leest in ieder geval positief! Een nieuw telefoonnummer is misschien wel handig, maar misschien is het reeeler om gewoon voor jezelf op papier te zetten waar je de vader van je kindje wel en niet bij wil betrekken. Het "gewoon" "even" zakelijk benaderen bedoel ik. Maar nog belangrijker is de verhouding met je moeder, je hebt hulp nodig en die kan beter dichtbij dan ver weg zijn. Kom op meid!
Nou mijn moeder daar heb ik momenteel spijtig genoeg er echt niets aan... zij doet soms zo stom tegen me en dan weer normaal maar dan wel heel kort... tjah ik kan gewoon niet op haar bouwen hoe erg ook... Mijn moeder is niet de moeder waar je alles tegen kan zeggen.. waar je moeder en dochter intieme gesprekken mee kan voeren... Het is gewoon een moeder van vroeger... in de zin van - geen vriendjes - elke zaterdag de grote schoonmaak in huis - gezeur als je iets niet doet zoals zij het wil zien - niet naar je relatie vragen, want dat hoor je niet te bespreken met een ouder in haar ogen ofzo... - uitgaan op zijn tijd - zelfs toen ik met E. ging ging ik om het weekend naar hem niet eens elke weekend want dan krijg je weer die enorme gezeur aan je kop... ze deed zelfs moeilijk met om het weekend... zelfs dan ging ik uit huis en liet ik haar achter met een rood hoofd van woede... tjah... mijn moeder is niet de ideale moeder kom ik met de jaren steeds meer achter... ik ben alleen goed in haar ogen als ik - naar school ga en goede resultaten haal - altijd beschikbaar ben (heb auto) en haar kan brengen en halen en andere mensen wanneer dat van me verlangt word. - als ik het huis elke dag schoonmaak bij wijze van waar ik 0.0 tijd voor heb. en meer eigenlijk niet. - als ze maar kan bepalen dat ik ergens heen moet of iemand moet brengen het wordt niet eens gevraagd maar meer geëist. Ik ben het middelste kind en krijg overal de schuld van. Als ik een keer iets niet heb gedaan of niet goed heb gedaan krijg ik een preek van hier tot Tokio. Mijn broertje en mijn zus krijgen voorrang met alles... Nu woont mijn zus op haar zelf maar als ik dan hoor hoe ze naar haar dingen vraagt dan denk ik van... tja... Mijn broertje vraagt ze ook hoe het is gegaan op school.. Ik heb een fucking 9 gehaald voor mijn portfolio waar ik zolang voor gewerkt heb en maar mijn best doen in alle omstandigheden en wat krijg ik ervoor terug? Niets!!!! niet eens een felicitatie terwijl ze naast me in de auto zit, gewoon diepe stilte. De eerste persoon die ik gebeld heb om het nieuws te vertellen was mijn stagebegeleider omdat ze zo liep te smsen en te stressen over of ik het gehaald had of niet... Eerder zou ik mijn ex hebben gebeld, omdat mijn moeder gewoon zo niet geïnteresseerd is in wat ik doe. als je die rot diploma maar haalt. En nu is het alleen maar erger in verband met mijn zwangerschap... En ja... naar mijn idee sta ik er alleen voor... gewoon helemaal alleen... Mijn vriendinnen, mensen op mijn stage, mijn zus af en toe, en mensen op school en jullie hier zijn de enige die mij in leven houden... jullie met z'n allen zorgen ervoor dat ik me staande hou en niet degene waar ik het meest van hoor te houden... Mijn moeder en mijn ex... vroeger kon ik nog terug vallen op mijn ex... hij was er altijd voor me... altijd... bij elke traan die ik liet vallen kreeg ik een kus. een knuffel, en zijn woorden maakten me gelukkig... Mijn moeder was niet eens meer nodig... E. stond bij mij op de eerste plek.. - kaarsje aan voor mijn examen - belletje voor mijn examen en na mijn examen - hij was de enige die zei ik geloof in je. - hij was de enige die zei dat ik slim ben en zoveel kan - ik leefde naar mijn weekenden als ik hem weer kon zien... - als ik weer zonder gezeur bij hem kon zitten en baalde dat ik weer naar huis moest... - hij hield van me om wie ik ben en om wat ik deed... alles wat mijn moeder nooit heeft gedaan.... Hoe moet ik deze man ooit vergeten? Dit zijn redenen om hem steeds op te zoeken... om zijn aandacht te vragen... omdat ik behoefte heb aan iemand die me ziet zoals hij mij gezien heeft. ik heb behoefte aan waardering wat ik niet krijg van de mensen in mijn omgeving. snap je nu waarom ik me steeds zo erg verlaag? waarom ik hem steeds weer opzoek? En mijn vriendinnen zeggen dat ik me niet zo moet voelen... maar het is moeilijk... Als je nu niet meer op iemand kan terug vallen... niet kan vluchten voor mensen die je alleen irriteren. zoals mijn moeder op dit moment... ik kan haar echt niet uitstaan omdat ze keer op keer boos is om nietssssssssssssss. Het is dat ik studeer en mijn studie ontzettend duur is en dat ik het niet red met nog een kind erbij dat ik thuis blijf.. maar echt waar... als mijn ex tegen me zegt, kom bij me wonen dan denk ik niet 1x na en ben ik pleitte! niet dat dat gaat gebeuren natuurlijk.. Maar als mijn studie klaar is.. en ik een baan heb.... ow wat ben ik hier gauw weg, ik heb het zooooooo gehad met dat gezeik van haar... Ze komt net binnen en begint weer... over 2 borden die niet in de vaatwasser zijn gestopt... kom op dan moet je je leven toch haten.... En ik heb die eikel vandaag gesproken en ook met hem heb ik nu vette ruzie en ja ik laat het nu even los... hij is glashard en ik heb geen hoop meer... ik moet het maar gewoon accepteren en op mijn eind examen gaan richten die overmorgen plaats vind... en dan alleen nog maar op mijn kind. En mijn oren dichtknijpen voor al die ellendige gezeur van mijn moeder. Veel liefs, Damiana
Ps: het is dat ik weet hoe ik woon en wat voor omgeving mijn kind zijn eerste jaartjes zal opgroeien... ik heb dat liever dan op kamers... het gaat immers om mijn kind... en ja het huis waar ik in woon is natuurlijk ideaal... dus moet ik nog even volhouden met het gezeur... gezeik etc. ooit zal ze er spijt van hebben! alleen door thuis te blijven kan ik mijn studie succesvol afmaken. en dat is toch even belangrijk omdat mijn kind gewoon het beste van het beste verdient.
Meid, ik heb je verhaal zo'n beetje gevolgd. Maar wat me opvalt je blijft maar praten over je gevoelens voor E. Sorry als dit hard aankomt, maar ik moet het ff kwijt. Accepteer nou maar dat hij je niet meer wil. Klaar. Door steeds te denken hoe jullie relatie was en hoe hij als persoon naar jou was, help je jezelf niet. Denk niet meer aan het verleden, maar aan de toekomst. Neem geen contact meer op en neem je afstand. Geloof me. Ik word zelf ook alleenstaande moeder, want mijn ex wilt het kind niet accepteren. Ik weet dat hij ooit spijt zal krijgen, maar ik heb mijn afstand genomen en heb hem niet nodig! Jij ook niet. Je moet echt wennen aan het idee dat het nooit meer goed komt en mocht het wel zo zijn dan ben ik natuurlijk blij voor je. Maar juist door zo te denken zul je minder teleurgesteld raken. En over je relatie met je moeder. Ik denk dat je op jezelf moet gaan wonen. Misschien is het een idee om met een maatschappelijk werker te gaan praten over de situatie. Die kan je hier het beste advies in geven. Verder wens ik je veel sterkte met alles! En ik hoop dat je van je zwangerschap kunt genieten. Ik geniet er nu ook niet echt van, maar onze ex-en zijn het niet waard! We moeten aan de gezondheid van het kind denken. liefs
Al een poos lees ik je verhalen, maar ik schrijf bijna nooit. Ik ga je nergens op beoordelen, je hebt het al moeilijk genoeg. Op den duur wordt je weer gelukkig, dat gun ik je van harte. Je bent een goed mens en straks een lieve moeder die alles voor haar kind over heeft. Blijf in jezelf geloven ondanks de moeilijke tijd waarin je nu leeft. Ik vind het geweldig dat je een 9 hebt gehaald voor je portfolio, super! Ga zo door, je komt er wel! Heel veel liefs.
Best vonnie, bedankt voor je liever berichtje... ik kom er inderdaad uiteindelijk wel. nu blijft het nog lastig. veel liefs, damiana
Probeer naar voren te kijken, gaat iedere dag een stukje beter. Je eigenwaarde is het belangrijkste. Natuurlijk zijn er moeilijke momenten, die je het het liefst met E. zou willen delen. Maar als hij je zo laat zakken, laat zitten. Nou schat, dan is hij je niet waard. Je verdient beter!! Zorg goed voor jezelf, hou je taai!! Dikke knuffel!
Lieve beertjeY, ik doe mijn best.. het gaat goed nu... ik laat niets van me horen en zie wel wanneer hij weer eens belt... en het is nog maar de vraag of ik het opneem... maandag naar de verloskundige met 14 weken... hoop dat alles goed gaat... En ja ja.. ik ben geslaagd voor mijn beroepsgesprek (eindexamen) beroepsdilemma verdedigen hahaha pittig maar wel leuk... Gehaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaald.... Nou 2 juli diploma uitreiking... ik kan me nu eindelijk focussen op mezelf en mijn kleine. veel liefs, damiana
YES,YES,Yes!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Je hebt je diploma gehaald!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Super gedaan, ondanks alle ellende van de laatste tijd!!! Ik ben zo trots op je en wens je succes met het focussen. Dikke knuffel! Liefs, Claire