Toen je vliezen braken..

wat je voelt? alsof de niagara watervallen uit je onderkant stromen!
En zelfs als je denkt...meer water KAN er gewoon niet meer uitkomen komt er nog een plens! haha
Ik voelde mn dochtertje niet meer bewegen, omdat ik daarna meteen eigenlijk veel harde buiken had, en daarna begonnen de weeen...
dan is je baarmoeder zo knetterhard dat je je babytje eigenlijk niet meer kan voelen (ik tenminste niet, zal ongetwijfeld bij iedereen anders zijn)

 

Ayla was gewoon rustig toen mijn vliezen braken. Ik kreeg eerst een soort kramp in mijn onderbuik en gelijk daarop volgend voelde ik iets knappen, alsof er een elastiek knapt zeg maar. En toen voelde ik een plons warm vocht lopen. Zo voelde het dus bij mij toen mijn vliezen braken.

 

Op het moment dat mijn vliezen werden gebroken, voelde ik een enorme warme plens water langs m'n benen stromen. Daarna heb ik mijn dochtertje niet echt gevoeld, want de weeën werden toen wel zo heftig dat ik me daar volledig op heb geconcentreerd.

 

Bij mij is er in de ochtend een kleine beetje vruchtwater ontsnapt.
Heb het (gelukkig) opgevangen in m'n maandverbandje en toen de verloskundige het kwam checken bleek dat het idd te zijn.
's Avonds heb ik een heerlijke rugmassage gehad en toen manlief naar bed ging kreeg ik straaltje op het toilet. Dat duurde best lang en ben zo de rest van m'n vruchtwater verloren. Metteen kwamen de weeën en is ie na 4,5 uur geboren.
Bij mij dus niet in een keer een hele plons water.


Succes straks!!!

Groetjes Claire

 

Bij mij zijn mn vliezen gebroken in het ziekenhuis en ik kan je zeggen: ze waren na een half uur nog aan het dweilen
Het voelt als warm water langs je benen maar heeeeeeel veel
Het breken van mn vliezen deed geen pijn trouwens hoor.

Ik heb Eva daarna niet echt veel meer gevoeld maar ik moet wel zeggen dat ik zulke sterke weeën had (ik heb een bevalling van 4 uur gehad waarvan 3,5 uur in een weeënstorm met alleen rugweeën ) dat ik eigenlijk ook niet meer bezig was met haar voelen, maar alleen met de pijn.

 

Bij mij ging het niet echt met een plons, zoals veel meiden hierboven beschrijven. Ik stond op van de bank (was 36+3weken) en voelde ineens nattigheid in mijn onderbroek, alsof ik aan mijn broek aan het plassen was, zonder dat ik het kon stoppen. Ik kreeg ook niet direct weeen, want die zijn 24 uur later via inleiding opgewekt. Ik voelde de baby dus nog heel erg goed bewegen in de tijd erna.

 

Ik werd wakker en voelde een knap in mijn buik, ik hadt t gevoel dat ik moest plassen en toen ik op stond stroomde het vruchtwater eruit.
Damien was toen niet bewegelijk.

 

Ik had echt het idee dat mijn meisje een schopje gaf waardoor mijn vliezen braken. Ik lag op een bed (in het zh) en voelde het eruit stromen. Alsof je moet plassen maar er totaal geen controle over hebt. Was echt veeelllllll...

 

Ik stond op van de bank, baby bewoog heel heftig en toen verloor ik wat vruchtwater. Niet heel veel.

Later in het ziekenhuis zijn mijn vliezen nogmaals gebroken (eerste keer was een klein scheurtje boven in) en toen kwam er echt een hele golf uit.

Wist trouwens helemaal niet dat je vliezen 2x konden breken!
Baby is tijdens mijn hele bevalling beweeglijk geweest, soms erg pijnlijk met die weeën erbij.

 

Ik ging rechtop zitten om over te geven en op een gegeven moment dacht ik dat ik in mijn broek plaste, dus ik wilde opstaan om naar de badkamer te lopen (half 4 's nachts) maar het hield niet op met stromen. Dat bleken dus mijn vliezen te zijn van het onderste kindje.

Kan me eigenlijk niet meer herinneren of ik ze toen wel of niet voelde bewegen...

 

Hier was ik net wakker, denk dat ze wel rustig was dus..

Wilde opstaan om naar het toilet te gaan en voelde toen opeens een scheutje lopen.. Ben snel naar het toilet gegaan en gaan zitten en toen kwam er nog iets meer en de komende 2 uur is het zo´n beetje blijven lopen (dus zat met veel kraamverband en verschillende handdoeken op de bank)

 

Ik stond op uit bed. Ik denk dat de vliezen in bed al gebroken waren. Er viel alleen een hele plens op de grond heb er verder niks van gevoeld. Heel langzaam aan kreeg ik af en toe een wee, tijdens iedere wee bewoon mn kindje heftig, daarna weer rustig.

 

Mijn vliezen zijn door de verloskundige gebroken. Ik voelde alleen een warme golf water stromen. Heel vreemd. En ik had super veel vruchtwater, en de spanning ging meteen wat van mijn buik af, dat was heerlijk!

Mijn dochter was niet zo beweeglijk tijdens de bevalling. Door dat het water wegstroomde zag je haar contouren steeds beter, een gek gezicht zo'n bobbelige buik die eerst strak gespannen rond was.

 

ik lag op bed... voelde een plop, stond snel op en heb m'n man wakker gemaakt en gezegd handdoeken en een dweil te halen...

ziekenhuis gebeld, moest binnen 1 uur kindje voelen, was ook zo...
en daarna gebeurde er niks...en ben ik 2 dagen later ingeleid.

Kindje voelde ik gewoon goed bewegen. die 2 dagen verloor ik echt nog heel veel vruchtwater. Kraamverband was al op, voordat de baby er was...

 

ik lag te slapen en werd wakker omdat ik dacht dat ik moets plassen.ging zitten verloor ik een beetje (dacht dat ik eerder in bed had geplast)
even naar de wc geweest wou net me bed in en toen brak het voledig.
voelt echt heerlijk warm aan maar wel heel nat haha

 

Ik werd midden in de nacht wakker van een 'plop!' gevoel en meteen stroomde er ontzettend veel vruchtwater uit. Een gevoel van plassen, maar je kunt niet stoppen. Het eerste kwartier na het breken van m'n vliezen voelde ik m'n zoontje nog wel bewegen, maar toen daarna de weeen begonnen heb ik er eigenlijk niet meer zo opgelet.

 

Ik zat rustig op de bank tv te kijken... ineens voelde het alsof ik aan t plassen was zonder dat ik zelf iets deed.. echt een gevoel van HUH???.. ik ben opgestaan en voelde nog iets lopen.. heb gecheckt.. niet groen...heb maandverbandje voor gedaan, bank schoongemaakt en ben op een handdoek gaan zitten.. de vk gebeld om toch maar te vragen waar ik verder op moest letten.. direct nadat ik haar had neergelegd begonnen de weeen.. om de 5 min..

Anna was tijdens de hele bevalling vreselijk druk in mijn buik.. aan het draaien, trappen etc.. ik kan je zeggen.. dat kon ik NIET waarderen.. of dat t emaken heeft gehad met t spontaan breken van de vliezen weet ik niet.. t was de eerste keer dat me dit gebeurde en ook de enige keer dat de beeb zo beweeglijk was tijdens en tussen de weeen..

Lisa was voorafgaand aan de weeen wel de hele avond heeeel druk.. toen ze begonnen bleef ze rustig.. de jongens zijn voor en tijdens erg rustig geweest....

 

mijn vliezen braken bij de 3e eindelijk eens zelf en dat vond ik een wel raar haha. Ik lag te slapen tot ik in me slaap ineens knap voelde ik sta op bed op en ineens een dikke plons water heel warm bleghhh.....Ik denk ga even op de wc zitten om uit te lekken en daarna lekker weer me bed in. Wist ik veel dat het wel even doorlekt. Dus ik loop naar me slaapkamer en weer plons water haha meteen maar een handdoek tussen me benen gedaan. 3uurtjs later al bevallen. Tijdens de weeen heb ik de kleine helemaal niet gevoeld me buik was veel te hard!

 

Hier braken ze onder aan de trap thuis en gelijk opgevangen en naar zk gegaan, terugweg naar huis (want we werden naar huis gestuurd met het idee van "duurt nog wel even") gelijk heftige weeën...

Geen moment kindje gevoeld of eraan gedacht eigenlijk...ook geen tijd voor was te druk bezig met weeën opvangen!