ik snap je punt, hij dwingt ons ook niet tot een besluit , hij ggeeft ook aan, weten jullie vrijdag nog niks, dan komt er een psycholoog bij te pas. dus dan wordt er gekeken naar andere mogelijkheden, ik ben wel blij dat hij dit doet.... ivm mijn eigen toekomst, mijn werk alles... ik wil ook weten waar ik aan toe ben....
okay even een UPDATE! ik heb vanaf dag 1 alles op papier gezet wat mij dwars zat, hoe ik mij voelde en hoe ik de situatie mee maakte vanaf mijn kant, dit is een soort verhaal in een boekvorm geworden. Elke dag schrijf ik ietsover hoe ik mij voel, hoe ik er tegen aan kijk, wat ik mee maak en wat het allemaal met mij doet, een soort van dagboek, maar dan echt als een geschreven verhaal vanuit de "ik " vorm. Ik had het hier vandaag met mijn vriend over, hij vroeg of hij dat ook mocht lezen,ik twijfelde in het begin, maar dacht toen, ja waarom ook niet, er staan geen geheimen in, alleen puur feiten, feiten die ik mee maak en hoe ik naar kijk. Ik besloot het complete document van tientallen blz, naar hem toe te sturen en hij heeft het dus gelezen.... ik was aan het werk en kreeg een sms van hem: " Hi schat, ik heb heel je verhaal gelezen, ik snap wat je schrijft.Je schrijft vanuit jezelf en zie jouw gedachtengang en mening duidelijk in terug. de dingen zie je zegt, kloppen, daar kan ik niks meer aan toevoegen, Ik voel mij nu ook behoorlijk rot hoe ik tegen je gedaan heb, en hoe ik heb gehandeld, ik was gefrustreerd en daar komt mijn gedrag vandaan, dat spijt mij, Love you! kusss xxxxx, stx ff bellen als je vrij bent?" ---- nou toen ik vrij was heb ik hem maar gebeld.hij was blij dat ik belde, bood wederom zijn excuses aan en gaf aan dat hij door dit verhaal te lezen pas echt besefte hoe gemeij was geweest en wat dit allemaa met mij heet gedaan en wat het terweeg heeft gebracht voor onze relatie, etc etc etc. Daarnaast zei hij, ik heb heel veel nagdacht, de hele dag, de hele avond en ik ben tot een conclusie gekomen, we moeten er gewoon voor gaan... ik wil je niet kwijt en het kom heus allemaal wel weer goed... Ik heb hem heel zijn verhaal laten doen en toen gaf ik als reactie, Lief, ik vind het fijn dat je teminste op een normale manier met mijn praat, ik vind het fijn dat je je fouten in ziet,toch wil ik niet dat je nu al een beslissing gaat maken binnen 1 dag,dit omdat je dit dan ook binnen 1 dag van mij af kan pakken, we hebben het er morgen over.... voor het eerst in een week tijd heb ik er gewoon zin in dat hij morgen komt misschien een lichtpuntje? miss draait hij bij, miss is het morgen weer heel anders... je weet het niet, ik durf niet te hopen, maar stiekem ben ik we blij ik denk ik moet jullie ff opde hoogte brengen... morgen horen jullie natuurlijk meer liefs
ow wat een twijfel gedoe zeg allemaal. Hoop dat alles weer gaat lopen zoals je wilt en zoniet komt het even goed wel op zijn pootjes terecht. Maar zoals jij zelf al over je zwangerschap praat zou ik het niet laten weghalen maar ZEKER niet voor je vriend. Sterkte met met deze chaos van gedachtes. Ga even lekker het bos in en een eind wandelen oid. Even alles van je af.
Nou dat is dus echt nog eens een goede zet geweest! Ik hoop dat zijn vlaag van verstandsverbijstering voorbij is en dat hij er vandaag nog net zo over denkt als gisteren. Heel erg verstandig van jou om hem er eerst nog even een nachtje over te laten slapen, echt respect! Ik ben heel erg benieuwd hoe het vandaag gaat!
Wat geweldig dat hij ook kritisch naar zichzelf durft te kijken. Hij lijkt de eerste klap te boven te zijn. Ik hoop echt dat jullie er helemaal samen uitkomen! Liefs Susy
nou lievemeiden, alles wat gisteren gezegd is, kan nu in de prullenbak gegooit worden, ..... ik kan er echt niet bij hoe gemeen mensen kunnen zijn, vandaag stelde hij mij voor de keus; wil je met mij samen zijn, prima, wil ikook, gaat dat kind weg wil je het doorzetten, ga ik weg,laat ik je vallen, laat ik je alleeen voor alles opdraaien! nou , wederom ik weet niet meer wat ik moet doen
Ik trek het echt niet, moetik dan weer een kindje helemaal alleen op de wereld zetten?? of moet ik gaan voor liefde???? wat moet ik doen? ikweet dat ik die keus zelf moet maken, maar ik sta er gewoon alleen voor, weet echt niet meer wat ik nu moet doen....
Meid wat vreselijk voor je zeg! Wat gemeen van hem, dat hij zo speelt met jou gevoelens, bah! Kun je nog van hem houden, als je je kindje weg laat halen voor hem?? Denk je dat de liefde hetzelfde blijft? Het lijkt me een moeilijke beslissing, ik wil je veel sterkte wensen!
dankje , ikweet het echt niet meer.... ik wil het niet weg laten halen voor hem, maar ik weet niet of ik na zolang vechten voor mijn geluk, nog eens alles alleen aan kan..... moet ik dan voor mijn moeder liefde kiezen? of een keer voor mijzelf? lastig.... moelijk, grrrr
kKiezen waar je je het beste bij voelt meis.. en je geen spijt van gaat krijgen.... Weet zeker dat jij het kan!!! Sterkte!!! En natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap!!!
Wat ik me dan afvraag als ik dit zo lees is als je voor je zelf kiest je eigenlijk kiest voor zijn liefde???Of kies je dan ook echt voor jezelf?? Liefde is op elke hoek te vinden en is niet afhankelijk van 1 persoon.Heb heel je topic gevolgd en ik denk dat als een man zo voor me zou staan als in je 1 na laatste reactie dat hij hoe dan ook via de deur naar buiten gaat. Haal je het weg doe het dan voor jezelf en niet voor hem.Hou je het doe het dan wel als je er ook echt achter staat. Persoonlijk zou ik hoe dan ook geen stap met je ex(?) ondernemen. Hij zet je voor iets wat hij onmogelijk vragen kan van je.Iemand die echt van je houdt en om je geeft zal hoe dan ook achter je staan bij welke keuze je ook maakt.
Ja maar is het wel echte liefde als deze man je voor zo een keuze zet? En ik denk dat jullie relatie toch moeilijk zal worden omdat je deze beslissing voor hem hebt gemaakt en dat wellicht altijd tussen jullie in blijft staan. Oftewel Straks ben je en hem kwijt en je kindje, of alleem hem maar wel met je kindje. Ik zou het echt niet laten weghalen (en dan ben ik niet eens anti-abortus)
een man die van je houd laat je niet vallen als het moeilijk word een man die van je houd bedenkt samen een oplossing een man die van je houd zal samen met je de consequentie dragen een man die van je houd zal er voor je zijn en een schouder hebben om op te huilen een man die van je houd zal begrijpen dat er twee mensen 'schuld' hebben aan het 'maken' van dit ongeboren kind meid hij is zooooooo egoistisch bezig. als jij deze keuze niet kan maken moet je hem laten gaan. en als je bang bent om dit kind alleen op te voeden moet je het alsnog weg laten halen. het is niet het een of het ander het kan ook allebei. het is jouw geluk wat bovenaan staat en niet jezelf onder druk laten zetten..... (ik ben niet voor abortus maar een kind moet wel een toekomst hebben en hij kan dat kind geen toekomst geven want dat wil hij niet en als jij op dit moment niet het kind genoeg kan geven moet je doen wat goed is. denk ook aan je zoontje die je al hebt he meid....) als je genoeg steun hebt van vrienden, famillie en je kan 1 kind alleen opvoeden kun je ook twee kinderen opvoeden.....sterkte meid..
Voor hem kiezen zou ik zeer zeker niet meer doen sorry maar vind het gewoon een kl^^tzak! De keus is dan aan jou wat je met je kindje wilt doen! Lijtk me erg moeilijk maar je moet er wel echt achterstaan. Je kan er nog een paar weken overna denken toch? Heel veel sterkte en doe niks waar je spijt van kan krijgen!!! En laat hem lkkr in een sop gaar koken...
Weet dat het makkelijk gezegd is van buitenaf. Maar als je kiest voor de liefde kies je voor je kindje. Daar zul je liefde van krijgen. Die jongen die houdt niet van je. Hij houd van zichzelf en gaat er vandoor als dingen niet gaan zoals hij wilt. Als je nu voor hem kiest en je kindje weg laat halen, zul je zien dat er over een tijdje weer iets speelt wat hij niet aan kan. Snap wel dat je het moeilijk vindt, zeker omdat je dit al eens eerder gedaan hebt. Maar bedenk je, je hébt dit al eens eerder gedaan. Dus je weet dat je het kunt!
Geluk kun je niet via iemand anders afdwingen. Als je van jezelf houdt en in jezelf gelooft weet je dat je het gaat redden. Daar heb je niemand anders voor nodig dan jezelf. Kies voor jezelf en je kindjes, je kan het dat heb je al bewezen met de oudste!! Sterkte, maar ook succes jij komt er echt wel! Daar heb je hem niet bij nodig, als hij er niet 100% voor gaat!
ten eerste iedereen weer bedankt voor alle reacties =) ikheb echt wel een zwaar en vernoeiend weekend gehad, het breekt je echt op, gelukkig ben ik vandaag dan ook nog vrij we hebben gisteren wel goed kunnen praten, ik heb hem nogmaals verteld dat er voor mij maar 1 ding belangrijk is en dat is er "samen" uit proberen te komen, we zijn tenslotte 2 volwassen mensen. ik vind het nog steeds on terecht wat hij mij allemaal in 1 week tijd heeft aangedaan, dat geschreeuw, mij in de waan laten, iedere keer wat anders zeggen, mij verplichten tot kiezen van situatie en mij gewoon in de steek laten. Maar goed, angst kan ook weer veel met een mens doen, natuurlijk ben ik nu ook heel erg bang door alles wat er is gebeurd, op dit moment weet ik ook niet zo goed meer wat ik moet voelen. Ik wil blij zijn met een zwangerschap, maar ik mag niet blij zijn, ben bang om er alleen voor te komen te staan, want de kans is veel groter dat dit gebeurd dan dat er ooit een echt gezinnetje zal komen, Ik zeg niet dat mijn vriend niet van mijn houdt, anders was hij ook al echt vertrokken en had hij uberhaupt geen contact meer met mij op genomen, toch? maar goed wat hij doet is niet goed te praten, Gisteren in ieder geval goed gepraat, lucht op en we hebben besloten om in ieder geval ff rustig aan te doen, dat we ff niet praten over al het negatieve en dat er vooral geen ruzie moet komen, dat we nu eerst even ons zelf voorop zetten. gek genoeg was er gisteren gelijk al een stukje rust gecreeerd. ik ben gister avond nog even naar vrienden van mij geweest, deze leven heel erg met mij mee, het is en blijft een lastige situatie, ik ben wel blij dat echt iedereen tegen mij zegt, "dit had ik nooit van hem verwacht, en dit is niet hoe je moet omgaan met je problemen waar jullie beide 50% schuld aan hebben" En daar geef ik ze ook gelijk in, want tot nu toe is het 100% mijn probleem, want hij kan elk moment weg lopen en zegt, zoek het maar uit. ik weet alleen niet waar dit gedrag weg komt.
jeetje meis, t is ook allemaal niet niks. Wat een gedoe vreselijk en dan ook nog in zo'n heerlijke periode tijdens een zwangerschap pff. Dan gieren de hormonen en emoties helemaal door je lijf heen. Probeer idd rust te creeren, dat doe je goed. Tja verder, als je zeker weet dat hij van je houdt, dan komt ie wel terug. Probeer de lijn niet te strak te houden want ik denk dat je hem daarmee alleen maar meer onder druk zet. Laat hem maar even los en zorg voor jezelf. Ik denk dat t wel los loopt tussen jullie, het is nu de schrik, zorgen, plannen, toekomst alles komt ineens tegelijk en dat is beangstigend, vooral voor mannen. Maar ook voor jezelf. Maar je hebt het al bewezen dat je een goede mama bent en dat je voor een kleine kunt zorgen. Dus schrap die zorg maar van je lijstje, verder moet je niet gaan zitten nadenken over wat er allemaal zou kunnen gebeuren.. leef met de dag, praat goed met elkaar en idd vermijd negatieve sferen en onderwerpen. Haal steun uit vriendschappen en uit je kleine vent Sem. Ik heb ook in de situatie gezeten van: houden of weghalen.. maar diep in mijn hart had ik allang de keuze gemaakt om het te houden. Toch hebben gesprekjes met de vk en de huisarts mij goed gedaan. Mocht je er echt niet uitkomen, probeer dan het FIOM eens. Succes meis en rustig aan.. Ik kan t je zeggen, t komt echt goed.
aaahhh das lief van je dankje wel. ik ga nu ook zorgen voor rust voor mijzelf, vrijdag hebben we dat gesprek en dan zien we het wel, we hebben dan geen keus kunnen maken, daar ben ik nu al van overtuigd, maar goed, dat maakt mij ook niet uit, als ik maar rust krijg, want ik ben echt moe moe en nog eens moe en daar wordt je juist zo moe van!! hahaha jaja... voor nu ga ik eens even lekker op de bank liggen...