Schatje, wat flauw van je vriend/man om zo te reageren. Ik begrijp best dat het erg vroeg dag is als je om 08.00 gewekt word na een avondje doorhalen maar ik vind dat je dan wel even in je vaderrol kunt kruipen. Duster, fijn dat je nu weet wat het is en ik denk dat het wel oplucht dat er prima mee te leven is mits de medicatie goed is afgesteld. Jenny, leuke knol hoor! Noura, wat vervelend dat je nog zo moe bent van de narcose. Is het mogelijk dat je zwanger bent?? Petra, hoe ging je functioneringsgesprek? @ opvoeden, ik ben wel redelijk streng. Tess mag zich van mij niet bemoeien met gesprekken die haar niets aan gaan (vind ik echt vreselijke 'oude-wijven-gedrag', heb er ook een hekel aan als kinderen op een verjaardag bij de volwassenen gaan zitten en luistervinkje zijn). Ze heeft er een handje van om door bijvoorbeeld een gesprek van mark en mij over serieuze dingen heen te 'hummen'. (als ik dan iets zeg knikt Tess heel wijs met haar hoofd en zegt huhum huhum) En als ik aan het praten ben wil ik ook niet dat zij er steeds tussendoor roept. Ze doet het wel eens maar dan zeg ik dat ik nog even met diegene aan het praten ben en dat Tess zo mag. Als ik dan mijn zin tegen mijn gesprekspartner af heb mag Tess en dat zeg ik haar dan ook (mama is uitgepraat, nu mag Tess iets zeggen) Als wij een gewoon gesprek voeren over dingen die Tess ook aan gaan ( bijvoorbeeld als we afspreken naar iemand toe te gaan oid) heeft Tess wel inspraak en mag ze zeggen wat ze wil. Na het spelen moet ze haar speelgoed opruimen en ik wil niet dat ze 100 dingen op de grond gooit, als het me te veel speelgoed rotzooi word moet ze tussendoor het speelgoed opruimen waar ze niet meer mee speelt. Vies worden mag, met je tong het bord aflikken doet ze nooit maar dat zou ik ook niet toestaan. Ik vind tafelmanieren heel erg belangrijk en wil dan ook dat ze dat al vroeg leert (net als eten met een vork/lepel en niet met de handjes)
Mag ik jullie misschien lastig vallen...?? http://www.zwangerschapspagina.nl/baby-dreumes/215281-praten-gebaren-mimiek.html
@ chantico: over opvoeden Vind het moeillijk om daar echt iets over te zeggen, want de wijze waarop ik Tygo opvoed, zit vooral in mijn hoofd en vaak onstaan er situaties die je niet verwacht of eenmalig zijn en geen pasklare reactie op hebt, zoals idd het aflikken van je bord en dergelijk. Ik ben zowel streng, consequent als vrij. Ik vind absoluut dat een kindje de mogelijkheid moet hebben om zelf dingen te ontdekken en te zien. Ik probeer Tygo ook vaak keuze's te geven, dat is iets wat ik belangrijk vind. Dat hij weet en leert dat hij zijn eigen keuzes kan en mag maken, voor nu binnen de opties die ik hem stel. Bijv. als we ergens zijn waar veel mensen zijn of langs een drukke weg. Dan wil hij niet in de buggy maar lopen, maar hij wil dan vaak ook geen handje geven. Dan geef ik hem de keuze of een hand geven of hij gaat weer in de buggy, dat snapt hij en hij maakt een keuze. Als de situatie er naar is, en hij doet iets wat niet mag dan geef ik aan, je mag het zo doen of zo doen, kies maar... Praten door een gesprek, wil ik ook niet altijd hebben, ligt eraan wat de situatie is, ik maak mijn zin af en vraag dan wat er is, alleen soms is Tygo zo aanwezig dat ik er tussendoor iets van zeg. Ben er wel mee bezig om dit af te leren want hij herhaald dingen ook duizend keer, om gek van te worden. Ik wil wel dat hij luister naar wat ik zeg, dus daar kan ik vrij streng in zijn, na 2 keer herhalen, waarschuw ik hem en als hij dan nog niet luistert (zoals speelgoed opruimen) ga ik naast hem staan, geef duidelijk aan wat ik wil dat hij doet en desnoods help ik hem een handje door zijn handen bijv. naar het op te ruimen speelgoed te brengen of als hij weg wil lopen of over iets anders begint, herhaal ik wat ik wil dat hij nu doet. Als hij onnodig loopt te janken omdat iets niet naar zijn zin is of hij mag niet een snoepje of whatever zeg ik tegen hem dat het onnodig is om te huilen en dat ik hem niet hoef te horen en zeg ik hem dat ie moet wegwezen, als ie niet ophoudt stuur ik hem tegenwoordig naar de deur, staat ie met de rug naar me toe, handen op de deur (doet ie zelf) en gaat ie een potje huilen tot ie er klaar mee is, dan draait ie zich om, roept mij, dan vraag ik hem of ie klaar is met huilen, zegt ja en dan geven we mekaar een knuffel en kus en is het over. Maar het zijn geen dingen die ik heel erg overdenk of 's avonds over loop te piekeren. Ze ontstaan in een situatie en sommige dingen werken dan, dus dan voer ik het later weer op dezelfde manier uit. Weet er niets zinnigers over te zeggen eigenlijk, hahahaha!!!
Meiden ik heb even iets waar ik toch wel een beetje mee in mijn maag zit. De juf van het kdv gaf vorige week aan dat het hun opvalt dat Tess veel moeite heeft met het uiten van emoties, meer dan andere kindjes. Zo huilt ze (vrijwel) nooit als ze hard valt en zich pijn doet (en zichtbaar letsel heeft) en als ze verdrietig is verbergt ze haar verdriet (er komen wel tranen uit haar oogjes maar ze maakt dan geen geluid en trekt een neutraal gezicht) en ze noemden nog een paar dingen. Mark en ik hebben dit zelf natuurlijk ook al eens opgemerkt maar zochten er niet zo heel veel achter want ieder kindje is weer anders. Maar nu is de juf van het kdv, die toch heel veel kinderen van dezelfde leeftijd ziet, erover begon houd het me toch bezig. Herkennen jullie dit gedrag?
zwanger??? neee die klachten heb ik na de operatie, dus zal wel niet en heb spiraal. was 15 mei ongesteld, en vorige week een dagje, maar door de spiraal word dat steeds minder. brrr moet er eerlijk gezegd niet aan denken....
chantal: haha verekte kleurboek??? haha ik lig dubbel tesske: nee herken dit niet, maar is ze niet gewoon wat stoerder ofzo kan toch. ene kind jankt om een vlieg en de ander moet eerst iets breken
oh heb er weer eentje die overdag niet in de eigen bedje wil.. mylan eerst ook al, al ligt hij gelukkig nu elke middag in ons bed, maar begint madam ook haha
tesske, mijn neefje heeft dat ook. en ik heb al vaker gehoord dat juffen, leraren cb of andere mensen iets over kindjes opviel waardoor de ouders in de stress schoten. maar het is vaak ook helemaal niets, en als ouder voel je zelf wel aan of iets wel of niet goed is. ik zou dus niet altijd gelijk je zorgen gaan maken, wij zijn nu eenmaal ook niet allemaal hetzelfde, ze zijn nog zo klein en nog net begonnen met ontwikkelen. soms vind ik wel eens dat er te veel word verwacht van kindjes, net als al die testen op kleuterschool, terwijl ik vind dat ze gewoon lekker kind en kleuter moeten zijn, ze moeten nog genoeg als ze wat ouder worden. maar goed, dat was je vraag niet, ik zou zeggen vertrouw op je gevoel
Even een voorbeeld van een week of 4 terug. Tess ging bij mijn schoonouders logeren, oma brengt haar naar bed en dekt haar toe. Tess trekt een neutraal gezicht maar er rollen 3 dikke tranen over haar wangen en ze ademt snel/stokkerig alsof ze moeite doet om niet te huilen. Ik weet niet of dat stoer zijn is of het niet willen/kunnen uiten van verdriet want ze is dus wel verdrietig anders komen er ook geen tranen?
@Tesske, kan me voorstellen dat het je bezighoudt. Zij zien natuurlijk veel meer kindjes. Heb je er al eens op gegoogled? Of zeiden die juffies nog meer?? Lastig.... @Noura, je hoort het echt zo vaak na een narcose, moe en evenwichtstoornis. Hopelijk gaat het snel beter met je.
ja heb de mirena, bevalt me goed pff zit hier te wachten op de monteur die het slot van de wc komt maken. is hier lastig naar de wc gaan aangezien de deur niet op slot kan.... iedereen meld nu dat ze naar het toilet gaan haha
tesske dat hebben ze hier ook wel eens hoor, dan durven ze niet te huilen, en zie je ze het inhouden. heb ooit mijn oudste eens op advies van school laten testen, hij had een hoog iq en woordenschat liep achter waardoor hij moeite had met uiten van emoties. maar wat heb ik een spijt gehad dat me zo heb laten sturen, want hij heeft testen in het ziekenhuis gehad, met plakkers op zijn hoofd, tot ritalin aan toe (wat ik na een week weggedaan heb omdat mijn gevoel nee zei) en met dat kind is echt niets aan de hand. dus tuurlijk mag je luisteren naar "professionals"maar luister nog beter naar je eigen gevoel als moeder zijn, en laat je vooral niets aan praten als je zelf er anders over denkt.
@ carmen: kan me voorstellen dat zoiets in je hoofd blijft hangen, maar goed daarentegen lacht tess ook wel als het naar haar zin heeft of plezier heft, dus volgens mij is er niets mis met haar emoties, ze zal ze misschien minder of anders uit dan een ander kind. Tygo huilt ook niet altijd als hij zich echt zeer doet, ene dag wel andere dag niet, sja.. Tess is misschien gewoon wat minder snel onder de indruk om ergens heftig op te reageren of moet eerst nadenken over wat ze ziet en wat ze ervan vindt, kan ik me goed voorstellen. Hoewel Tygo een vreselijk vrolijk en spontaan kind is, zie ik ook kindjes op de gym die bijv. daar heel uitbundig zijn en reageren als de juf hun naam roept etc en Tygo vertrekt geen spier op zijn gezicht en kijkt alleen maar. Dus dan is hij juist weer heel neutraal zeg maar. Ik zou me er ook nog neit zo'n zorgen over maken....
Jemig, mijn wasmachine wil niet meer starten. Wat een drama. zodra hij in het slot moet vallen begint hij te piepen. Iemand dit wel eens meegemaakt? Gooi ik gelijk mijn volgende vraag erin, welke wasmachine raden jullie aan?? Hopelijk is het nog niet zover en kan de monteur nog iets betekeken...
Carmen, je geeft zelf al aan dat je altijd erg streng bent naar Tess toe. Kan het niet zijn dat ze het idee heeft gekregen dat huilen of jammeren niet mag omdat ze dan zich niet goed gedraagt?
Dank voor jullie antwoorden meiden. Ik word er soms horendol van dat iedere 'professional' die Tess ziet wel iets afwijkend aan haar vind. Heb vaak het idee dat alles ook maar terug gekoppeld word naar haar slechte start en het feit dat ze verstandelijk en lichamelijk beperkt geboren zou worden volgens de echo's en onderzoeken. Nou zie ik zelf ook wel dat Tess toch wat ander gedrag vertoont dan andere kindjes maar mijn inziens niet in die erge mate dat ze iets zou mankeren.
Dat denk ik niet want als ze zich pijn doet pak ik haar altijd even bij me en vraag ik of het pijn deed en zeg dat ze wel mag huilen als ze zich pijn doet of als ze verdrietig is.
Ik ga mijn moppie even wakker maken en nog even naar de schoenenwinkel om te kijken of ze sandalen voor haar hebben met oog op het aankomende mooie weer Ik had hele leuke teenslippers met hielbandje gekocht maar ze wil ze absoluut niet aan en als ik ze wel aan doe dan gaat ze in hongerstaking en weigert dus alle eten en drinken.