Beste mede-mama's, Ik heb een vraag aan jullie of eigenlijk ben ik meer benieuwd naar jullie mening/visie. Mijn dochtertje wordt over 1,5 maand twee jaar. Ze ontwikkelt prima en loopt eigenlijk met veel dingen voor; het praten blijft alleen echt achter. Ze zegt inmiddels wat korte woordjes, maar veel van deze woordjes zijn voor buitenstaanders vaak niet eens te verstaan (ogo = vogel, mai = mauw enzovoort). Toch kunnen wij haar prima begrijpen; ze 'praat' volledig met gebaren. Voor heel veel acties heeft ze inmiddels een gebaar/geluid: eten --> smakken, vliegtuig --> armen wijd heen en weer slaan en 'vvvvvv' zeggen, drinken --> klokken (of zoiets) slapen --> hand onder scheef hoofd, enzovoort. Gisteren vertelde ze mijn schoonmoeder bijv. met gebaren dat het te koud was om te schommelen. Dit deed ze zo: ze zegt nee -haalt haar schouders op en slaat haar armen kruislings over elkaar heen - zegt nee - laat haar arm tussen haar beentje door schommelen en schommelt heen en weer - zegt nee - haalt haar schouders op en slaat haar armen kruislings over elkaar heen - Zo praat madammetje dus. Nu hoor ik van een slechthorende moeder hier op het forum dat zij haar dochtertje gebarentaal leert. Veel van die gebaren herken ik bij mijn dochtertje, terwijl ik dit haar helemaal niet aanleer. Zij ontdekt dit dus echt zelf; ik stimuleer de gebaren niet (meer). Wat vinden jullie hiervan? Groetjes, Arri PS. Ik hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is; het is erg lastig om kindertaal op een volwassen manier neer te schrijven!
Ik zou hiermee naar het cb gaan, misschien dat zij met wat testjes kunnen achterhalen of er iets aan de hand is.
Blijkbaar heeft je dochter wel een ruime woordenschat, ligt het bepaald niet aan haar begrip... om die reden zou ik in jouw geval eens willen weten of er niet een fysiek probleem aan ten grondslag ligt: doorverwijzing naar een KNO zou volgens mij wel handig zijn in jullie geval, om uit te sluiten of er al dan niet sprake is van oorproblemen bijv... Laat je niet afschepen door een huisarts of CB-arts in deze: die herkennen KNO-problemen heel vaak niet!
Ik herken dit niet bij mijn eigen meisje. Wel herken ik dit bij het kindje van een kennis, die op zijn 5e nog op die manier communiceerde. Ik wil je aanraden om een verwijzing naar de logopediste te vragen.
Voor je naar een logopedist gaat, is de KNO een logischer keuze! Nichtje van mij loopt nu ook bij een logopedist, helpt allemaal geen fluit. Huisarts zegt dat er met de oren en keel niets is, maar op basis van wat wij inmiddels met ons eigen dochtertje allemaal zien en merken, denken wij dus dat mijn nichtje ook een aantal oorproblemen heeft... Eerst dus naar de KNO, komt daar niets uit, dan naar de logopedist. Overigens kan logopedie ook als er wel wat uitkomt bij de KNO, een handige keuze zijn natuurlijk... Maar dan dus wel nadat er wat aan de fysieke problemen is gedaan, anders kom je met logopedie ook geen stap verder.
Fijn dat jullie al hebben willen reageren!! Ik verwacht eerlijk gezegd zelf niet dat het aan haar gehoor ligt; ze geeft namelijk in 9 van de 10 gevallen het juiste antwoord of reactie op een vraag of opdracht. Ook hoort ze elk geluidje buiten: vogels, hond of zelfs een vliegtuig hoog in de lucht. Ik dacht zelf ook eerst aan het gehoor (ook omdat bij mij zwager dat 20 jaar geleden de oorzaak was van het slecht gaan praten en praten met gebaren), maar dat is bij mijn meisje -mijn inziens- niet het geval. Verder vraag ik me ook een beetje af of het erg is dat ze nog niet praat; ze begrijpt het allemaal wel, maar het juiste woord komt er nog niet uit!! Ik vind het toch wel lastig hoor! Ook na jullie reacties...
Als je zeker bent dat ze toch alles hoort, kun je misschien toch beter naar een logopedist gaan. Hier wordt ze gestimuleerd om te gaan praten, er wordt gekeken hoe haar taalbegrip is (al denk je zelf dat er niks aan de hand is) en er wordt gekeken of er niks aan de hand is met de spraakorganen. Extra stimuleren om te gaan praten is nooit weg, en als de logopedist iets anders vermoedt, wordt je toch doorgestuurd naar de KNO-arts. Er kan van alles aan de hand zijn, al lijkt het me dat ze niet gaat praten als iedereen haar toch wel begrijpt... Heb zelf op stage ook zo'n kind meegemaakt, ouders verstonden hem feilloos (sprak geen enkele medeklinker uit), maar voor buitenstaanders is het toch lastig. Contact met anderen is erg goed, en extra stimulatie is nog nooit iemand slechter van geworden
Maar is het nodig om dat nu al te doen? Ze is nog geen twee... Zelf wilde ik eigenlijk gewoon het bezoek bij het cb met twee jaar afwachten... Ik maakte me nog niet erg ongerust eigenlijk.... maar zo na jullie berichtjes... ai!
Nu al... Je bent dan wel vrij op tijd, maar hoe eerder er gestimuleerd wordt, hoe minder ze uiteindelijk achterloopt. Voor hetzelfde geld (kan dus ook gebeuren) gaat ze ineens heel veel kletsen na 2 behandelingen, en ben je voor niks zenuwactig geweest. Het is niet dat het nu noodzakelijk is, maar als er wel iets aan de hand is, heeft ze minder achterstand in te halen, dan wanneer je pas over een half jaar gaat. Je kunt ook wachten tot na het bezoek aan het cb, als je zelf geen probleem ziet. Ik wil je helemaal niet bang maken, alleen laten zien dat het twee kanten heeft
@Arri: echt eerst naar de KNO: slecht horen is niet het enige KNO-probleem wat dwars kan zitten, en de combi van geen woordjes uitspreken, maar ze wel uitbeelden, vind ik wel een signaal. 't Is iig geen luiheid, want dat uitbeelden klinkt veel omslachtiger dan het gewoon zeggen, dus blijkbaar lukt het 'r niet... Kan ook zijn dat ze bijv vocht achter de oortjes heeft, waardoor het vormen van sommige letters pijnlijk kan zijn, (zoals bijv de k). Misschien is het niks, en is het enkel een ontwikkelingsprobleempje hoor, maar het is wel handig om fysieke oorzaken uit te sluiten, alvorens je op ontwikkelingsgebied (logopedie) actie gaat ondernemen...
Arri, eerlijk gezegd zou het mij totaal niet lekker zitten. Jasper praat ook nog niet heel erg duidelijk, maar de laatste dagen hoor ik ineens duidelijk verbetering. Het frustreert hem enorm dat wij niet altijd begrijpen wat hij bedoelt. Hij kletst ineens de oren van ons hoofd en het wordt steeds duidelijker. Hij had er een handje van om dingen aan te wijzen ipv het uit te spreken en dat hebben wij genegeerd en daardoor werd hij gestimuleerd om te praten, want hij wil zich maar wat graag duidelijk maken. Hij is niet over gegaan naar gebaren maken. Wij hebben een neefje wat goed door de gehoortest kwam en waarbij de eerste 1,5 jaar alles gewoon goed ontwikkelde. Maar daarna stagneerde het en hij ging ook niet duidelijker praten. Op zijn 2e kwamen ze er toch achter dat hij doof is! Niet een al te leuk voorbeeld en het hoeft bij je dochter ook helemaal niet zo te zijn, maar ik zou het op het CB zeker even melden. Reageren jullie op de gebaren die ze maakt? Misschien vind ze het wel makkelijk zo. Het is eigenlijk gewoon heel moeilijk om er iets over te zeggen. Ik lees alleen jou verhaal, maar jij ziet hoe je dochter reageert. Volg je eigen gevoel meis, vaak klopt je gevoel als een bus!
arri, ik zou me ook nog niet zoveel zorgen maken. er wordt altijd uitgegaan van het gemiddelde, dus daar zitten kindjes bij die al vroeg/veel praten en kindjes die later/weinig praten. ze redt zich zo toch prima? ik zou idd bij het gewone cb bezoek eens kijken wat ze ervan zeggen en of dat ok voelt. er zijn weinig kinderen die niet gaan praten of in gebaren blijven praten en zo te lezen gaat het niet over haar taalbegrip. ik zou er nog geen beladen onderwerp van maken. heb genoeg vriendinnen met kinderen die laat gingen praten en die nu gewoon normaal praten. kortom ik vind het niet zo zorgwekkend klinken. meer als een creatieve en handige nonverbale oplossing.
En toch is het handig om het allemaal wel even te checken: als er namelijk WEL iets aan de hand is, is het verstandig daar op tijd actie op te ondernemen... Die creatieve oplossing kan wel een pure noodzaak voor dit kind zijn!
Ik zou voor de zekerheid een audiologisch centrum in de buurt benaderen om het voor te leggen en een controle te laten doen. Beter iets uitsluiten dan in onzekerheid zitten. Zij kunnen dan ook logopedie o.i.d adviseren mocht dat nodig zijn
Sommige kindjes vinden het makkelijker om gebaren te gebruiken en laten het praten dan achterwege. Dit komt meestal omdat ze door deze gebaren toch wel begrepen worden, dus wat voor zin heeft het dan om woordjes te leren. (kwestie van gemakzucht en ook wel logisch) Wat je zou kunnen doen is net doen alsof je haar niet begrijpt met haar gebaren en dus vragen gaan stellen over datgeen wat ze bedoelt. Als ze dus eet-geluiden maakt, dan vraag je haar: "wat wil je??? Heb je dorst of heb je honger???". Op die manier krijgt ze de keuze uit 2 woorden en stimuleer je haar de woordje te herhalen en duidelijk te maken wat ze wil. Je hoeft dat ook niet meteen de hele dag toe te passen, maar probeer dat eerst met wat simpele dagelijkse dingen en breid het daarna uit. Natuurlijk zou het kunnen dat ze niet goed hoort, maar aangezien ze wel omkijkt naar een fluitend vogeltje en een vliegtuig, denk ik ook dat dat wel meevalt. Wel zou je het na kunnen vragen bij de huisarts of het CB, misschien even een verwijzing naar de KNO-arts om zeker te weten dat er niks aan de hand is. Kan nooit kwaad toch??? Heel veel succes en ik hoop dat haar woordenschat strakjes lekker uitbreid en ze je de oren van je hooft kletst. (zodat je jezelf weer kan vervloeken dat je haar ooit hebt leren praten.)
Ik kan me vergissen, maar heb jij niet een hele tijd geleden informatie aan linka gevraagd over gebarentaal? Het ging er toen over dat kindjes onder de 1 jaar zich eerder verstaanbaar konden maken met gebaren dan met woorden. ik heb hier zelf toen met mijn dochtertje ook nog wat mee gedaan. zou het dan niet een simpele reden kunnen hebben zoals overstimulatie van gebaren ipv woorden? sorry als jij het niet was, maar probeer alleen te helpen als je het wel was
Euhmm, er zijn inderdaad uit amerika mensen die de gebaren aanleren, zodat het kind duidelijk kan maken wat het bedoelt,nog voor het kind kan spreken. dit scheelt een hoop frustratie. ik heb er een heel boek van gelezen. Als het goed is gaat het kind toch op een gegeven moment de gewone taal overnemen, omdat het makkelijker wordt en omdat het kind het om zich heen hoort. Volgens de onderzoeken is het zelfs zo dat de kinderen een veel grotere woordenschat hadden rond basisschoolleeftijd dan andere kinderen die niet met gebaren hadden gewerkt. Je zou het eens op youtube op moeten zoeken ofzo!
bij ons in de familie praten de kindjes niet eerder dan 2 jaar oud. ze zijn bijzonder intelligent en wanneer ze praten dan doen ze dat met volzinnen en echt veel complexer dan hun leeftijdgenoten. je moet geen baby taal met haar spreken maar gewoon praten. echt converseren. wanneer je met haar spreekt dan zorg er vr dat er niet teveel lawaai is, geen tv aan etc...ff oren een mond laten checken kan geen kwaad, maar je moet geen zorgen maken over 'laat' praten. begrijpen is belangrijker dan praten. en ze moet ook niet gefrustereerd zijn wegens niet kunnen praten. een kindje met een probleem raakt gefrustereerd wanneer hij probeert te spreken terwijl het echt niet lukt...groeten!
Ha Arri, weet je nog wat je eerste gevoel was toen je dit topic opende, dus vóórdat je alle reacties hier las? Als het je toen al niet lekker zat, kun je misschien wat adviezen opvolgen over cb/ha/KNO-arts/logopedist. Maar als je je eigelijk niet zo'n zorgen maakte en alleen door de reacties hier ongerust bent geworden, dan moet je je afvragen of dat wel nodig is. Ik heb genoeg verhalen gelezen over mama's die met veel meer zorgen kwamen te zitten toen ze eenmaal een onderzoekscircuit ingingen dan ze daarvoor hadden toen er 'alleen nog maar het probleem was'. En soms bleek er dan niks aan de hand, maar het hele onderzoeksgebeuren is gewoon belastend. Zoals ik uit je verhaal lees twijfel je niet aan haar gehoor. Je kunt daar nog wat extra op letten de komende tijd, maar waarschijnlijk was je dat al veel eerder opgevallen als daar toch iets mee aan de hand was. We hoeven denk ik ook niet echt te twijfelen over haar intelligentie, aangezien ze ingewikkelde dingen kan communiceren! Ik ken een kind dat tot ze drie jaar was vrijwel niet sprak, zich inderdaad ook nonverbaal goed duidelijk kon maken, veel observeerde en opeens in volzinnen begon te praten. Het is maar een voorbeeld, maar zo kan het dus gaan. Wat Lauwie al zegt: ze gaan uit van gemiddelden. Bij de aug.mama's zitten wel meer kindjes (zelfde leeftijd als jou meisje dus) die nog niet zoveel zeggen. Nou ja, wat ik wilde zeggen: als je hart niet ongerust is zou ik lekker de reguliere afspraak op het cb afwachten. Je kunt tot die tijd op haar gehoor letten en doen wat Lin80 zegt over kleine stimuleringen van woorden. Wie weet ziet ze opeens het licht! Als je wel ongerust bent: vooral hulp inroepen, waarschijnlijk kunnen die je dan geruststellen of handvatten geven om hier mee om te gaan.