Maar bedoel je dan letterlijk dat ze staan te springen? Of gewoon dat ze bij je staan en tegen hem kletsen enzovoort? Want dat eerste dat kan natuurlijk niet en dan zou ik gewoon zeggen: Nou moet je gaan zitten en normaal doen of we gaan weer weg! Daar ben ik heel makkelijk in. Maar zo raar hebben ze bij mij nog nooit gedaan, ze pakten hem ook nooit af maar wachten altijd totdat wij vroegen of ze hem even vast wilden houden.
Haha ja dat eerste dus!! En ook op volume 10 praten, want blijkbaar denken ze dan dat hij hen anders niet verstaat ofzo..?
MvLiam, Nou mijn broer en vader en opa en oma natuurlijk wel eerder dan die 6 maanden, maar mensen die iets verder weg stonden? No way... en als ik dat nu terugvertel vind ik het zó raar, maar op dat moment kon ik het echt niet!
ik ben daar nooit moeilijk in geweest, wel bij bepaalde mensen waar ik zelf niets mee heb... maar met opa's oma's en tantes enzo.. dat vind ik juist prachtig om te zien dat ze zoveel liefde willen geven aan mijn kinderen.. dat ga ik ze niet ontnemen omdat IK me er niet goed bij voel... een kleintje helemaal voor jezelf willen houden lijkt me ook niet gezond, ook niet voor het kind zelf... hier gaan ze ook zo af en toe uit logeren naar opa en oma en dan gaan mijn man en ik er lekker ffe tussenuit... tuurlijk maak ik me dan wel een beetje druk en mis ik ze enorm, maar ik vind het ook goed voor mijn dochters om dit mee te maken en te leren dat papa en mama altijd weer terugkomen zodat ze later makkelijk uit logeren kunnen gaan bij familie... ikzelf ging nooit met mijn pasgeboren dochters allemaal bezoekjes af, vind dat niet echt prettig voor zo'n kleintje.. als ze hun wilden zien dan kwamen ze hier en als mn meiden even wilden slapen dan kon dat... soms komen de ouders van mijn man een dagje hierheen en dan zeggen ze altijd, zoo ga jij maar lekker ffe de stad in wij gaan wel met de kids wat leuks doen.... nouuuu heerlijk toch!! dan ga ik direct hoor hihi... ik weet dat ze in goede handen zijn en ze zijn dol op elkaar dus tja.....
Lovely.. ik moest effe je berichtje teruglezen..maar mijn god.. leuke tante die 3 x komt in je kraamweek! :-S Zo heb ik bezoekers gehad die om half tien 's avonds (ook in de kraamweek!) onaangekondigd langs kwamen wippen, vlak nadat de andere visite de deur uit was..en je dus al kapot bent!! Snappen ze ook niet..ook als je een stille hint hebt gegeven dat ze beter de volgende keer eventjes kunnen bellen (zoals op het geboortekaartje staat aangegeven..)
Oh maar Mora, begrijp me niet verkeerd: ik vind: het is ook goed om dat tzt wel te doen! En ook om weer tijd te creeeren om dingen echt alleen samen met mijn partner te gaan doen.. Maar mijn zoontje is pas 7 weken. En als iedereen om me heen vliegt, druist alles zo tegen mijn gevoel in om hem weg te geven. Ja ik snap dat zij ook gek zijn op een nieuw baby'tje in de fam.. maar ze moeten ook maar snappen dat een baby niet zit te wachten op luid sprekende mensen waarbij hij naar alle kanten wordt getrokken om hem maar even vast te houden. Toch? En om deze reden hoef ik niet perse alleen maar thuis te blijven met een pasgeborene..mensen kunnen zich ook gewoon leren "gedragen". Gelukkig ben ik daar de moeder voor om nu nog te beslissen wat goed is voor mijn zoontje en wat niet. Als hij ouder is (en ze worden snel genoeg wijzer!!) kan hij zijn stem direct laten horen! Als het nu niet goed gaat, dan zit je pas later op de avond met de ellende. Een baby die teveel prikkels heeft gehad en niet kan slapen. Ook ik ben trouwens al een paar keer zonder mijn kleintje de deur uit geweest. Maar dan is hij nog wel lekker bij papa thuis! Bij zijn vader die weet welk huiltje wat betekent en weet wat zijn maniertjes zijn voor wat dan ook..
Zoals in zoveel topics zijn er meiden die het met ts eens zijn en meiden die het er absoluut niet mee eens zijn. TS: doe waar jij je goed bij voelt en volg je eigen weg. Je zult zien dat je na verloop van weken/maanden gemakkelijker wordt met het uit handen geven van je kindje. Doe het op je eigen tempo en geniet van de momenten samen met jouw baby, zoveel en zovaak jij dat wilt!
[ [/QUOTE] Ik denk altijd mij zo.... ik krijg een kindje voor mezelf en niet voor anderen. Dat ik er even aan moet wennen dat zij ook zonodig bij anderen op schoot moet zitten, dan is niet anders.... en komt vanzelf wel. De ene kan hier nou eenmaal makkelijker mee omgaan dan de ander.
ooo maar dat begrijp ik ook wel hoor 7 weken is nog wel heel klein om dan ffe een oppas te regelen om weg te gaan! dat deden wij pas toen ze 4/5 maand oud waren.... en als je bij mensen komt die steeds maar lopen te tetteren dan kan je ervoor kiezen er niet meer heen te gaan en hen bij jou te laten komen zodat je zelf alles kan bepalen...
Mus écht he?? Hier ook kraamvisite die rond half 10 kwamen en rond half 1 een keer naar huis gingen... hallo zeg het is een kraamvisite, geen verjaardagsfeestje ofzo Als ik ooit nog een kindje krijg gebeurt dit ook absoluut niet meer, gewoon een kraamfeest... iedereen tegelijk en klaar!
Haha heel herkenbaar ja. En omdat je nog zo'n wrak bent van de bevalling durf je mensen ook nog niet zo goed weg te sturen, terwijl ik dacht; je ziet OVERDUIDELIJK dat ik het zat ben, ga weg ajb. En als ik dan op een gegeven moment zei ik ga voeden(in een andere kamer), dan begrepen sommigen de hint nóg niet, zwaar irritant. Of nog erger, mensen die de eerste dagen bij je op bed gingen zitten, daar werd ik helemaal eng van. Mijn schoonzusje en beste vriendin zijn zwanger, nou het lijkt me super om hun kindjes straks vast te houden en lekker vaak langs te komen, maar ik ga me echt zo gedragen als dat ik had gewild dat mensen bij mij deden. Dan maar 2 maanden wachten voordat ik hun kindje vasthoudt
Mvliam: misschien dat als wij een heel tevreden kindje hadden gehad... Dat het anders was geweest maar ik moest toch wel beetje wennen aan het delen ook dat ik achteraf gezien klein half jaar dag en nacht met haar heb rondgelopen had ik ook liever anders gezien... Toch snapt de omgeving dat gewoon niet. En na een paar maanden wil je best dat iemand anders even overneemt... Maarja uiteindelijk willen weinig mensen een continu gillende baby vasthouden als na 10 minuten blijkt dat ze echt niet stil word na een maand of 2 planden we per weekend nog maar 1 visite... Meer trok mama gewoon niet
Ik heb dit nog steeds! Het is wel wat minder geworden, maar toen ze zo klein was had ik het heel erg.. Hoor van veel moeders dat ze dit hebben, dus lijkt mij heel normaal.