Volgens mij heeft onze meid een fobie voor alle mannen (behalve papa dan). We hebben een schat van een meid en is altijd tevreden, maar..... Als er een man te dicht bij haar in de buurt komt dan zet ze het op een gillen. Ook bij opa en andere bekende familileden (mannen) die ze redelijk vaak ziet. Zal dit een fase zijn? Dit is eigenlijk al heeeeeel erg lang dat ze zo doet tegenover mannen, en hoe moet ik daar mee omgaan. Vind het soms zielig tegenover bijv de opa. Zijn er moeders die dit herkennen, en wat doen jullie hiertegen? Ik weet het even niet meer.
ik geloof dat het ook echt een fase is, ik heb het vroeger ook gehad. mijn dochter had het toen ze nog heel klein was.
Mijn zoontjes hebben dat nu!! Ze zijn beide 'bang' voor oude vrouwen!! Dus als (overgroot)oma's over de vloer zijn, nou.. berg je dan maar! Eerst kijken mijn jongens heel serieus naar ze en vervolgens gaat dat onderste lipje naar beneden ... resultaat: KRIJSEN! Waarom ze het hebben, géén idee! Vind het soms wel komisch ..
mijn oudste dochter heeft het ook heel erg gehad voor mannen, is idd een fase,wat hier overgens wel heeeel lang duurde...vanaf een maand of 9 tot zeker 2 jaar! maar goed, het gaat dus over!
het is een fase hij kan alleen erg lang duren.( en dan bedoel ik echt erg lang ) mijn dochter had het ook. het is uiteindelijk helemaal goedgekomen.
Hier is dat idd rond de 8/9 maanden begonnen, maar tot de 2 jaar...pppfff, of zelfs langer. Tja, dan weet ik wat me te wachten staat. Mijn vriend zei al tegen mij, dat ze die fobie maar behoud tot d'r 20ste , vaders en dochters, dat blijft tot iets raars...
Heel herkenbaar! Mijn dochter is ook "bang" voor mannen (behalve papa gelukkig). Vaak helpt het wel als ze niet gelijk op haar af stuiven, maar gewoon op de bank gaan zitten ofzo. Kan mn dochter ze op haar gemak bestuderen (vooral geen oogcontact maken) en dan uiteindelijk ontdooit ze wel en vind ze het na een poosje interessant en gaat ze even een kijkje nemen... ze moet gewoon ff de kat uit de boom kijken.
Zoontje hier is juist gek op mannen, maar heeft het wat minder op vrouwen. Hij is erg eenkennig, dat zit er gewoon in. Maar bij opa wil hij nog wel op schoot, maar bij oma niet hoor. Ook bij schoonouders hetzelfde! Vind het erg vervelend voor de oma's maar er is niets aan te doen... Hopelijk gaat het weer over!
Zo doet haar opa dat dus, gewoon ergens zitten en rustig afwachten. En soms komt ze kijken maar meestal ook niet. Maar bij anderen mannen... no way. Dat komt denk ik ook omdat ik er altijd ben, en als wij visite krijgen overdag dan zijn het altijd vrouwen, nooit mannen, dus ik denk dat vrouwen gewoon bij haar vertrouwder aanvoelen of zo.
Zo herkenbaar allemaal en ook wel beetje blij om te lezen, want had het er met andere moeders over gehad en die konden zich en niets bij voorstellen mijn dochter van 1,5 heeft het heel erg met vreemde mannen ze hoeven maar naar haar te kijken en ze begint te pruimen en kruipt achter mijn been.. minder dat het idd een fase is die zooooolang kan duren.
Hier ook van geboorte af aan al een fobie voor mannen Papa is altijd goed en 1 van haar ooms ook. Moet zeggen dat het steeds beter gaat. Bij alle mannen is ze erg terughoudend en duikt ze weg. Voorheen ging ze bij sommige zelfs huilen maar dat is wel over. Nu kijkt ze de kat uit de boom en bij de meeste komt het dan wel goed na een half uurtje ofzo. Tja, papa en mama hopen dat ze dit tot haar 21e vasthoud
Als ik N. naar het dagverblijf breng en er is net een man loopt ze er met een grote boog omheen en soms presteert ze het om te rillen van zo'n man! Alleen mijn broers vind ze leuk, maar van andere mannen moet ze niets hebben!