Pfff, ik ben even ten einde raad! Mijn lieve, lieve, lieve zoontje is al een tijdje bezig met slaan, knijpen en bijten. Hij ziet het voornamelijk als een spelletje en vindt iedere reactie die erop gegeven wordt énorm leuk. Maar de laatste tijd merk ik dat hij het ook doet om uit te dagen of wanneer hij zich machteloos voelt. Dit tot grote ergernis van mijn vriend en mij, want we hebben dus geen flauw idee meer hoe we dit moeten 'bestraffen'. Ik wil hem absoluut geen tik over zijn vingers geven of terug bijten/knijpen (ik weet dat dit volgens sommigen dé manier is, maar dit voelt voor ons niet goed). Nu kwamen we dus uit bij het strafhoekje/stoeltje, maar hoe maak je zoiets en hoe pak je dat dan vervolgens aan? We hebben een open trap (een traphekje is helaas beneden onmogelijk te plaatsen) dus hem op de gang/trap zetten is niet mogelijk: dan klimt hij naar boven en ben ik bang dat hij valt. Kan ik ook gewoon een stoeltje in de woonkamer of keuken zetten? En hoelang moet hij daar dan bijvoorbeeld opzitten en moet ik er dan bij blijven en hem er steeds weer opzetten? En moet ik hem meteen als hij bijt/knijpt naar het stoeltje verwijzen of eerst waarschuwen? Someone help me!
zelf geen ervaring nog met mijn kleine haha. maar op mijn vorige werk vaak wel gebruikt... zou gewoon een stoeltje in een hoek zetten, rustige plek en dat is dan de strafstoel.. als hij iets doet wat niet mag, dit benoemen en waarschuwen, bij de volgende keer dat hij het doet op de stoel zetten en ik denk (5 min) daar laten zittten. hij zal der wel af komen maar dan is het een kwestie van volhouden... iedere keer terug zetten en niets tegen hem zeggen. net zolang dat hij 5 (of wat je zelf wilt) blijft zitten. vervolgens het met hem bespreken, en evt sorry laten zeggen en knuffel geven... dan kan hij weer spelen... duurt wel effe voor ze het door hebben succes
Hier nog 2 van die spookjes die alleen maar aan het testen zijn. Om gek van te worden. Normaal gaan ze in de eet stoel en dan de gang op. Ene keer helpt het wel andere keer niet. Mijn mannen zitten in een tuigje in de eet stoel alleen die zat er vandaag niet aan vast. En mijn zoon klom steeds op de tafel en als ik hem er dan af haalde werd hij woest, echt krijssen enzo. Heb hem 2x gewaarschuwd en toen naar boven getild en in zijn bed gezet. Was er even klaar mee. Heb hem daar 2 minuten laten zitten en hij was even goed in tranen maar het heeft wel geholpen. Wij plaatsen morgen een traphekje beneden zodat de jongens gewoon in de gang kunnen zitten. Wij laten ze nooit langer dan 2 minuten alleen zitten. Heb ooit eens gelezen dat het na leeftijd gaat. Dus 1 jaar is 1 minuut, 2 jaar is 2 minuten etc... Succes met je boefje.
Ik ben een beetje bang, dat strafstoeltjes op deze leeftijd nog niet werken, ik kniel altijd bij hem neer en pak zijn armpjes vast en zeg dat het niet mag. Hier heeft hij trouwens een handje ervan om als je zegt dat hij een glas van tafel niet ma pakken en terug moet zetten om hem expres kapot te gooien. Zucht Je zegt trouwens dat hij het doet als hij zich machteloos voelt... maar is het dan geen idee om te kijken of je oorzaken weg kan halen zodat de machteloosheid minder word? Het is immers een manier van uiten op die manier, en om nu uiten te gaan "straffen"?
Misschien heb je hier wat aan: Slaan op de dreumesleeftijd De eerste fase waarin we het slaan tegen komen is de dreumesfase. Sommige baby's beginnen ook al met slaan, maar meestal steekt het slaan pas na het eerste levensjaar de kop op. Het kindje van één ontdekt steeds meer dat het een eigen persoon is met een eigen wil en eigen wensen. En helaas voor het kindje gaat de wereld om zich heen niet altijd mee in deze wensen. Een dreumes is nog te klein om dit te begrijpen. Voor een dreumes draait de wereld nog helemaal om hem of haar. En wanneer iets dus niet gaat zoals het kindje dit wil, kan dit tot grote boosheid en frustratie leiden. En jonge kinderen uiten hun boosheid over het algemeen nog heel basaal en fysiek, ze gaan slaan, schoppen of bijten. Op deze leeftijd hebben kinderen hun impulsen ook nog niet goed onder controle en doen ze voor dat zij denken. Bij wat oudere dreumesen (boven de ander half) zien we vaak dat ze achteraf wel weer weten dat ze niet mogen slaan, maar dan is het al gebeurd. Een dreumes kan zich ook nog niet in een ander verplaatsen en zal zich dus niet realiseren dat hij een ander pijn kan doen, ook al wordt dit het kind steeds weer vertelt. Daarvoor leeft een dreumes nog te veel vanuit zijn of haar eigen gevoel. Soms zie we wel dat kinderen bij het slaan af bijten zelf al 'au' roepen, waardoor het lijkt alsof zij wel beseffen dat ze de ander zeer hebben gedaan, maar dat is niet het geval. Deze kinderen hebben een aantal keren na het slaan of bijten 'au' te hoen gekregen en denken nu dat dit dus hoort bij het slaan. Maar ze geven hiermee zeker niet aan dat ze begrijpen dat het slaan zeer doet. Een dreumes slaat over het algemeen uit boosheid of frustratie. Een dreumes beschikt natuurlijk ook nog niet over veel andere middelen om boosheid te uiten, praten kan het kind nog onvoldoende. Het is dan ook goed om begrip te tonen voor de gevoelens achter het slaan, de boosheid of frustratie, maar ook duidelijk aan te geven dat dit gedrag ongewenst is. Steeds weer zal het kindje geleerd moeten worden dat slaan niet de juiste manier is om gevoelens van boosheid te uiten. Het kind in bedwang houden of even apart zetten kan hierbij een goed hulpmiddel zijn. Het kind krijgt op deze manier geen extra aandacht met het slaan, hetgeen het slaan enkel interessanter zou maken. Omdat te veel aandacht rond het slaan, het slaan enkel in stand zal houden is het dan ook belangrijk niet te heftig te reageren op het slaan. Hard 'au' roepen of erg boos worden, maakt het slaan enkel maar interessanter en het kind zal opnieuw gaan proberen deze reactie uit te lokken. (Als je kind slaat) En over time-out bij 18 maanden: Om uw dochtertje af te laten koelen hebt u een paar keer de 'time-out'-methode gebruikt. Deze methode is niet achterhaald, maar uw dochtertje is er nog te jong voor. Op deze leeftijd kunnen kinderen nog niet de reden van het apart gezet worden begrijpen. Het kind voelt zich dan opeens totaal verlaten, en wordt dan heel erg angstig. Waarschijnlijk doordat zij nog moeilijk het besef kan vasthouden dat zij een en hetzelfde kind blijft als u er plotseling niet meer bent. (Ouders Online: Vraagbaak Opvoeding en gedrag - archief)
En over bijten: Op deze leeftijd kunnen kinderen nog niet zo goed hun wensen, boosheid of frustratie duidelijk maken. Woorden en begrip schieten nog te kort, bijten is een manier om zich te uiten en dingen duidelijk te maken. Een dreumes reageert immers heel direct en lichamelijk. Help het kind door te verwoorden wat het wil. Zo geef je aan dat je het kind begrijpt, dat voorkomt veel frustratie. Tegelijkertijd help je het kind zo bij de taalontwikkeling. http://www.2samen.nl/files/Bijtenfolder%20LR%2007-09.pdf
"Help je kind door te verwoorden wat het wil" klinkt mij een beetje te soft en te zweverig, ik geloof niet in deze manier van corrigeren. Bij hem neer knielen en met hem praten helpt echt voor geen meter, dan blijft hij doorgaan met bijten/knijpen en lachen. En waarom zou ik de oorzaken weghalen waarom hij zich machteloos voelt? Sorry maar hij moet gewoon leren dat slaan/bijten/knijpen niet mag, als hij straks ouders is kan ik de momenten waarom hij zich machteloos voelt ook niet weghalen. Daarnaast voelt hij zich al machteloos als ik iets te drinken in schenk en tegen hem zeg dat hij eventjes moet wachten en dan zijn drinken krijgt. Als hem dat dan niet bevalt slaat of bijt hij al snel. Daarnaast doet hij het ook als we gewoon gezellig op de bank zitten en er niets verder aan de hand is, dan doet hij het gewoon omdat hij het leuk vindt. En geloof mij, knielen en het benoemen heeft dan echt geen enkele nut. Misschien dat dit voor andere kinderen wel werkt hoor, maar hier heeft dat echt geen zin. En ik geloof ook niet in het opvoeden zonder te straffen, als mijn kind bijt/slaat/knijpt en hij blijft dit doen dan vind ik dat hier een consequentie/straf op moet volgen en niet dat ik het voor hem prettiger ga maken.
Dit zijn geen geen AP-links het bijtfoldertje word bvb uitgedeeld op KDV, de andere links zijn van opvoedsite en van ouders online. Daarbij voeden wij om bepaalde redenen niet op zonder straffen/belonen, alleen heb ik altijd gehoord dat een time-out op die leeftijd weinig zin heeft. Ze kunnen hun gedrag nog niet linken aan de "straf/time-out" Ik denk dat het wel belangrijk is om grenzen te stellen, en nie tom het gedrag goed te keuren. Misschien kan je eens informeren bij je CB of Centrum voor Jeugd en Gezin bij je in de buurt om te kijken of ze tips hebben?
Maar ik bedoelde ook geen AP hoor, maar opvoedsite's of ouderonline zie ik nou ook niet echt als iets waar altijd het juiste staat. Daarnaast zijn er ook veel site's die deze adviezen tegenspreken, dus het is natuurlijk maar net wat je wilt lezen en wat bij je past. Maar wat voor een andere straf zou je willen geven dan een strafhoekje? Want ik kan echt niet anders bedenken . (Behalve terug slaan of krabben/bijten maar dat is absoluut geen optie)
Hmmm daarbij zit ik dus ook... vandaar dat wij het nu ook nog verbaal corrigeren en ik weet er alles van hoe lastig het is... geduld is nou eenmaal niet iets wat ze hebben op die leeftijd. En nu ga ik mijn drammende dreumes even naar oma brengen want ik moet werken
je kan ook de kinderstoel ervoor gebruiken waar een riempje inzit zodat hij er niet uit kan klimmen... doen we hier wel zo en ik hoef nu vaak alleen te zeggen, laatste waarschuwing en je gaat vast in de kinderstoel, en dan ergens waar wij niet zijn zodat ze alleen zit en dan is de lol er gauw af met dat uitdagen hoor... ook de box gebruik ik nog weleens maar dat vind ze niet zo heel erg en gaat dan spelen.... dus dat werkt niet..
Een dreumes het idee geven er even niet bij te horen was bij mijn stage op een kinderdagverblijf voor moeilijk opvoedbare kinderen(want die heb je echt al tussen 1 en 2 ook al lag dit meer aan de ouders vaak). Dus tijdens het eten even de stoel omdraaien, zodat je kindje er niet bij zit. En als je kindje slaat, bijt, schopt, vooral géén aandacht geven, alleen zeggen 'als jij zo doet, dan luistert mama niet naar jou'. Hij begrijpt het snel genoeg. En dan als het gedrag gestopt is, meteen belonen door een complimentje oid. Overigens als je kindje echt helemaal doorslaat, voor je neer zetten en stevig de armpjes vasthouden, zodat het kindje vanzelf rustig wordt. Dit is niet zielig, je beperkt het kind even in de bewegingen en daar worden ze meestal rustig van. Daarna kan je uitleggen dat slaan etc. niet de bedoeling is, en dat je blij bent dat hij of zij er mee op gehouden is. De tijd van het 'apart zetten' zoals bijv. bij stoel omdraaien of op een gegeven moment een strafplekje, is de leeftijd in minuten. Dus bij jou kindje maar 1.5 minuut, dat is lang zat. Dan kijken of ze weer normaal mee kunnen doen, zo niet, weer 1.5 minuut. Daarnaast positief stimuleren, zoals 'leg je lepel maar neer' ipv 'niet op de tafel slaan' en 'ga maar lopen' ipv 'niet rennen'. Kinderen schijnen hier erg op te reageren. Hoop dat je er iets mee kunt
Wij zetten Nathan op de trap. dacht eerst ook dat hij omhoog zou klimmen maar hij heeft heel goed door dat als we hem daar neer zetten hij stout geweest is en hij moet blijven zitten
Noatje: Sinds ik van het CB te horen kreeg dat je vitamine D toch echt niet uit de lucht/zon kunt halen neem ik hen niet meer zo serieus. Ik kom daar ook alleen voor de entingen en that's it. Echter staat in mijn CB boekje wel bij 18 maanden dat bijten/knijpen/slaan normaal is en dat een time-out goed kan werken. Er staat echter niet bij hoe je dit dan het beste toe kan passen. De kinderstoel wil ik liever niet als straf gebruiken, ik wil namelijk dat die gewoon wordt gebruikt om mee te eten en niet dat hij dan negatieve associaties krijgt met die stoel.
Ik vind niet zo zeer dat een strafplekje niet kan bij een klein kindje, maar het is nou eenmaal zo dat op die leeftijd de hersennen nog niet zo ver zijn ontwikkeld dat ze het begrip 'straf' snappen en die straf dan ook relateren aan wat ze net hebben gedaan. Dus je kunt de kleine op de trap blijven zetten totdat je een ons weegt, maar op deze leeftijd snapt hij nou eenmaal niet dat die actie iets te maken heeft met het bijten/schoppen. Net zoals ze niet in staat zijn om te snappen dat ze aan bepaalde spullen niet mogen komen, ook als is mama niet in de kamer. Daar kun je niets aan veranderen omdat je het toevallig zelf zo wilt, het kind moet nou eenmaal een bepaalde ontwikkelingsfase door om dit te begrijpen.
Makkelijk om te zeggen, maar bedoel je dan dat ik hem maar moet laten slaan, knijpen en bijten? Daarnaast weet ik voor 100% zeker dat mijn zoontje het heel goed begrijpt dat de straf een gevolg is op zijn bijten/knijpen/slaan en dat hij dondersgoed weet dat hij dit eigenlijk niet mag doen. Niet iedere 19 maanden oude dreumes is hetzelfde en de een is qua ontwikkeling verder dan de ander. Sweetlove: Daarmee geef je zelf niet echt het goede voorbeeld lijkt mij. Waarom mogen mama en papa wel slaan als hen iets niet bevalt maar mag het kind het dan niet? Lijkt me best verwarrend voor zo'n kleintje.
Een vriendin van mij heeft een dochter die even oud is als jouw zoontje. Ook zij heeft het slaan ontdekt en dan het liefste midden in het gezicht . Als I. haar moeder (P.) slaat pakt P. haar toch echt even stevig beet, zegt duidelijk dat dat niet mag en zet haar even op de mat bij de achterdeur (echt heel kort maar) om duidelijk te maken dat slaan dus echt niet de bedoeling is. Nou, ik kan je vertellen dat I. inmiddels dondersgoed weet dat slaan dus niet mag, wat uiteraard niet betekend dat ze het helemaal niet meer doet. P. legt I. ook uit dat slaan "auw is" en dat ze mama maar moet aaien. Ook dit begrijpt ze.