Fijn zulke herkenbare verhalen. Hier ook een echte carrière miep: eerst werkte ik als advocate (makkelijk 60 uur p/w), maar gelukkig vond ik een half jaar voor mijn zwangerschap een baan als jurist bij de overheid. Mijn man en ik werken nu allebei full time. Ik begin ´vroeg´ (i.e. om 8 uur) en haal ons dochtertje van de crèche rond 17.30. Mijn man brengt haar ´s ochtends. Ik houd echt enorm van het werk dat ik nu doe, en vind ook dat ik er goed in ben. Soms baal ik er wel van dat ik elke dag om 17.15 ´moet´ vertrekken. Ik mis alle ´borrels/roddels/ netwerkgelegenheden´, die typisch later op de middag plaatsvinden. Meestal is het niet erg, maar soms.... In theorie werkt ons breng en haalsysteem goed, maar natuurlijk is ons dochtertje ook wel eens ziek en dan is het echt moeilijk om alles te organiseren. We hebben geen familie in de buurt en ik ben nu echt op zoek naar iemand die haar zou kunnen opvangen als ze eens (langer) ziek is. Natuurlijk vind ik dat je als ouder het beste voor je kind kan zorgen, maar ik word geen leukere moeder als ik meer thuis zit. Het deeltijdwerken is voor mij echt iets ´Nederlands´, hier heb je ook zoveel meer mogelijkheden om dat te doen. Mijn dochtertje heeft het nu echt naar haar zin op de crèche, ik denk dat we bij elke stap (kleuterschool, school) maar weer opnieuw moeten kijken wat de beste oplossing is voor haar (en ons).
Hey, leuk topic Ik rond op dit moment mijn proefschrift af, en hoop ergens in 2011 dus te promoveren (van drs. naar dr., ik zit in de Geesteswetenschappen). Ik leef minder voor mijn werk nu ik een baby heb, maar ben niet minder ambitieus. Ik wil nogsteeds hierna postdoc worden, en beoog nogsteeds een academische carriere. Het is alleen wel zo dat ik minder offers kan brengen. Ik KAN geen nachten doorwerken om een deadline te halen, want anders trek ik het niet, en als ik het niet trek, ben ik ook niet in staat om een goede (borstvoedende) moeder te zijn. Het aspect borstvoeding speelt daar wel in mee denk ik, dat vergt fysiek en praktisch het nodige van me. Ik werk nu 3 dagen, maar dat zijn flinke dagen (zeg een 30 uur over 3 dagen). Ik beoog straks in een volgend project 32 uur over 3,5 dag. Dan werkt mijn man hopelijk hetzelfde, beiden anderhalve dag thuis, beiden 3 dagen aan het werk, dan hoeft Renske niet meer dan 2 dagen naar de opvang. Zolang ze nog een baby/dreumes is, vind ik meer niet ok. (we hebben geen oma's of opa's in de buurt helaas). Mijn man doet heelveel om het mij zo makkelijk mogelijk te maken. Hij is postdoc (al gepromoveerd dus), dus weet heel goed waar ik nu doorheen ga. Hij haalt Renske op op mijn werkdagen, zodat ik nog tot haar avondvoeding kan doorwerken. Ik kan dan dus tot 6 uur of halfzeven werken, dan kom ik thuis en kan Renske drinken, knuffelen, badje, bed in. Hij kookt als ik haar voed. Hij doet alle boodschappen op zaterdag. Hij zorgt 1 dag per week voor haar, dat wordt ws. dus anderhalve dag zodat we het 50-50 doen. (misschien zouden we trouwens een clubje kunnen oprichten, bij algemene clubs ofzo... carrieremama's ofzo? )
Ik kies bewust om te wachten met carrière te maken. Zo heeft mijn moeder het ook gedaan. De jongste ging naar de basisschool en toen is ze fulltime gaan werken. Ze zal 36 zijn geweest ongeveer geloof ik. Ze heeft nu een hele goede functie met veel doorgroeimogelijkheden ( nog steeds, ze is 52 nu) als Adviseur door heel Nederland ( Commercieel /Overheid) Dus als onze jongste 5 jaar is ga ik fulltime aan de slag. Ik vind deeltijdbanen helemaal niks. Vaak werk je dan wel 80 uur om alles thuis ook nog fatsoenlijk te krijgen. Voor nu blijf ik mezelf ontwikkelen door te lezen, cursussen te volgen en eventueel een opleiding nog te doen. Enkele modules bij de Open Universiteit lijken me wel wat. Ik vind de combinatie kleine kinderen en carrière maken niet ideaal. Kinderen zijn teveel weg van huis en ik als werkende vrouw heb het gevoel dat de aller kleinsten nog teveel een moeder nodig hebben. Ik zou me niet helemaal kunnen storten op mijn werk.
Leuk dit topic! Hier ook een carriere gerichte mama, alhoewel ik momenteel nog druk aan het studeren ben. Ik studeer rechten en heb zeker de ambitie om carriere te maken. Mijn vriend is voetballer en daarnaast heeft hij een eigen bedrijf. Op het moment dat ik klaar ben met mijn studie en een baan vind zal hij waarschijnlijk stoppen met zijn eigen bedrijf of met het voetballen. Dit hangt een beetje van de inkomsten af, mocht zijn bedrijf zo goed blijven lopen als dat het nu doet dan blijft hij het waarschijnlijk wel doen maar dan gaat hij personeel aannemen en dus veel taken uit handen geven. Hij zal dan overdag meer thuis zijn en ik wil fulltime gaan werken. Wat ik wel erg fijn vind is dat mijn zoon tegen die tijd naar de basisschool gaat en dus geen hele dagen naar de opvang hoeft. Om 15 uur kan papa hem uit school halen en kan hij dus gewoon lekker naar huis. Mocht het zo zijn dat dit niet mogelijk is, dan zal ik kiezen voor een deeltijdbaan. Ik ben namelijk geen voorstander van 5 dagen per week opvang/kinderdagverblijf.
Voodat ik kinderen kreeg leefde ik ook ongeveer voor mijn werk. Ik ben (register)accountant bij een grote wereldwijde firma waar volgens het Amerikaans principe wordt gewerkt, dus lange dagen en je moet altijd beschikbaar en bereikbaar zijn. Na de bevalling ben ik 5 maanden thuis geweest, dit heb ik puur kunnen regelen omdat de kindjes 2 maanden te vroeg waren geboren en mijn bevallingsverlof dus 2 maanden later 'ingepland' stond. Daarnaast heb ik het afgelopen jaar een soort 'rust-periode' aangeboden gekregen op het werk zodat ik de combinatie carriere en een drieling zich eigen kan maken. Die 'rust-periode' betekent dat ik 4 dagen in de week werkte, wat vaak ook avonden betekende, maar dat ik aan de bijscholing en cursussen niks hoefde te doen. Na de zomer komt dat er ook bij, en moet ik naast de overvolle werkdagen ook avonden en weekenden op cursus. Na veel nadenken heb ik besloten dat ik mijn carriereladder toch liever even op stop zet de komende 2-3 jaar en mijn kinderen op de eerste plek zet. Nu heb ik een baan aangenomen voor 28 uur per week, ook binnen mijn vakgebied maar bij een veel kleinere firma. Dus gewoon mijn eigen werk doen, maar veel meer rust en minder vlieguren.
Goed idee! Ik denk dat bij het algemene gedeelte veel meer vrouwen aansluiten dan bij baby&dreumes. Adi: in jouw situatie met een 3-ling had ik hetzelfde gedaan. Ik vind het nog steeds heel knap en ambitieus van je dat je op dit moment 28 uur werkt. MvLiam: het lijkt me inderdaad een ideale situatie als je na je studie direct full-time begint en je zoontje dan al naar de basisschool gaat. Ik zie in mijn omgeving dat een carriere maken lastiger is als je na je studie part-time gaat werken dan als je van full-time nar 4 of 3 dagen gaat. Bernie: ik vind dat je het top hebt opgelost. Nog steeds een uitdagende baan, maar minder veeleisend.
Myn man is ook ra en ik weet hoe zwaar dat is had ook hetzelfde gedaan als ik jou was! Ikzelf wilde na mn hbo verder studeren, maar door gebrek aan motivatie uiteindelijk toch gestopt. Nu mn dochtertje byna 1 is, wil ik weer aan de slag. Wil graag eigen ondernemer worden. Zit te denken aan een gastouderbureau. Wil wel een franchiseondernemer worden, is toch niet zo zwaar als geheel zelf iets van de grond op te starten. Maar goed, dit zyn dus de plannen. Hoe het allemaal gaat uitpakken weet ik nog niet..
Dat idee dat had ik in het begin ook. Ik had het idee dat ik nergens helemaal voor kon gaan. Totdat ik de situatie accepteerde dat ik minder met mijn werk bezig moet zijn om mijn kind voldoende aandacht te kunnen geven. Ik heb het idee dat ik 200 % voor mijn werk moet gaan losgelaten. En dat heeft verbazingwekkend genoeg geresulteerd in het feit dat ik toch nog beter in mijn werk werd (omdat ik ontspannen in mijn hoofd was) en nog meer aandacht voor thuis had. Nu kan ik heel goed in mijn vrije tijd helemaal niet aan mijn werk denken, wat hiervoor onvoorstelbaar was. En toch ga ik nog steeds als een speer. Het feit dat ik een tijdje balans kwijt was zat helemaal in mijn hoofd.
@Bernie, ja zo hebben mijn man en ik het ook geregeld, alleen werken wij allebei 4 dagen (maar het wordt altijd meer ) Wij konden ook alleen KDV doen toen we nog in buurt van mijn ouders woonden want als L. een keertje ziek werd, of we in de file stonden, hadden we hulp nodig. Nu zijn we verhuisd en hebben we een gastouder die het helemaal niet erg vind als we een keertje een kwartiertje te aat zijn, geeft ze L. alvast eten bijvoorbeeld. Dat is wel ideaal! Een goede vriendin van me werkt 4 dagen per week en haar man heeft een eigen bedrijf en werk ongelooflijk veel, ze hebben drie kinderen. Zij heeft dat opgelost door een huishoudster/nanny te nemen, een al wat oudere vrouw (geen au pair) die kookt, strijkt, de was doet, de kinderen brengt en haalt, echt ideaal! Zo hebben ze de ochtend en avond stress ook vermeden.
@ Kiwi: de opmerking die Bernie hierboven maakt is valabel voor mezelf. Kom uit BE en hier is er veel meer FT werk. (en elke keer ik dit aanhaal is er wel 1 of andere Belgische om dit onderuit te halen ) Heb deze discussie een 3-tal weken geleden ook gehad (denk in de lounge, toen het over crechekinderen en stress ging - dacht dat Yukl toen ook van de partij was). Was toen een hopeloze zaak: hoe ik het over m'n hart kreeg m'n kind 5 dagen naar het KDV te brengen. Ben er gewoon niet meer op ingegaan na een tijdje... Ik zou tijdelijk PT (4/5e) kunnen werken obv ouderschapsverlof, maar dat zou maar voor een paar maanden zijn. Komt daarboven nog dat m'n dochter enkel in de creche terecht kon indien ze FT zou komen (staan quota's op). Er is ook afgelopen april een grote herstructurering doorgevoerd in het bedrijf, en ben er bijna zeker van dat indien ik had aangegeven had om PT te willen werken, ik bij het lijstje vertrekkers had gestaan. Om maar te zeggen hoe er naar PTwerk gekeken wordt Want hoe nobel het ook is om voor je kinderen thuis te blijven, het is een gat op je CV waar werkgevers sceptisch tegenover staan... En voor mezelf: weet gewoon dat thuisblijfmoeder of 3/5 werk of zo niets voor mij zou zijn. Ik heb genoten van de 4,5 maand dat ik thuis was met mijn dochter, maar moest mezelf telkens een schop onder de kont geven om iets te doen in het huishouden... kan er echt geen voldoening uit halen en stel het dan ook zolang mogelijk uit. Verder bestond mijn wereldje / conversatie op het laatst vooral uit "flesjes goed of slecht drinken, veel of weining geslapen en x poepluiers" En ten laatste zou ik het zonde vinden om na al die jaren studies niets te doen hiermee.
Kwek: ik wist eigenlijk niet dat in BE full time werken met kinderen eigenlijk een norm is. In NL wordt je idd heel raar aangekeken als je je kind 5 dagen naar het kinderdagverblijf brengt. Kinderen die 5 dagen weggebracht worden zijn op 1 hand te tellen volgens mij. Kun je nagaan over welk verschil we hier praten tussen onze twee landen. Jammer van het soort discussies die je beschrijft. Ik merk ook dat veel mensen zaken voornamelijk vanuit hun eigen perspectief bekijken en weinig ruimdenkend zijn. Want het kan ook op een hele andere manier heel erg goed gaan.
Hangt natuurlijk ook van de sector af, maar om een voorbeeld te geven: het afgelopen jaar zijn er hier 7 vrouwen mama geworden en we werken gewoon nog allemaal 5 dagen/week. De enkele mensen die 80% werken, zijn rond de 50 (een 4 tal). En mannen die niet FT werken is hier al helemaal een rariteit. Zoals je aanhaalt, het zijn 2 verschillende culturen, en beiden zullen hun voor- en nadelen hebben, zonder de volledige waarheid in pacht te hebben...
Het is in de meeste Europese landen een norm. Wij in Nederland lopen wat dat betreft behoorlijk achter. Ik voel soms zelfs plaatsvervangende schaamte als ik mijn landgenoten met hun grote mond hoor praten over hoe de emancipatie van vrouwen in andere landen moet verlopen, terwijl ze zelf vinden dat 'moeder-de-vrouw' thuis bij de kinderen hoort te zitten en aardappels te schillen voor het avondeten.
Scandinavische landen hebben, vind ik, een mooi middenweg gevonden. De vrouwen werken daar over het algemeen full time maar de tijden zijn goed aangepast aan het gezinsleven. De overheid stimuleert het FT werken, maar stelt ook dat het gezinsleven voorop en biedt daar voldoende faciliteiten voor.
Je hebt KDV die een forfait vragen per maand (collega betaalt bvb 620 voor een FT opvang). Wij hebben een KDV dat de kosten berekent obv ons salaris, wat in ons geval neerkomt op iets meer dan 22/dag. (max is 25...). We moeten wel nog 50/mnd betalen voor luiers en de flesvoeding zelf meebrengen. We mogen voor belastingaftrek een goeie 11/dag inbrengen. Had in een topic in de lounge bedragen zien voorbijkomen van een paar honderd euro / maand voor amper 2 of 3 halve dagen per week. Klopt dit??
KDV kosten in Nederland zijn sterk afhankelijk van het inkomen. Die honderden euro's voor 2 dagen betalen mensen met de hoogste inkomens. Mensen met een minimuum loon betalen volgens mij ongeveer niks zelf.
Dat klopt en dat is ook weer zo'n punt. Onze overheid stimuleert enerzijds om zoveel mogelijk te werken, maar anderzijds zijn de kosten voor het kdv voor een gezin dat een redelijk goede inkomen heeft zeer hoog. Het is inkomstenafhankelijk. De kosten voor 3 dagen bij ons kdv zijn rond 900 euro bruto en na aftrek van de teruggave betalen wij zelf 550 euro. Reken maar uit wat wij zouden moeten betalen voor full time opvang + dat de teruggave procentueel minder zou zijn als ik full time zou werken en dus hoger salaris zou hebben. Dus al zou ik full time willen werken, zou ik dit in deze situatie nooit doen.
Pffft, en wij vonden al dat we zoveel moeten betalen, maar als ik deze cijfers zie... Da's echt werken om meteen door te sluizen naar het KDV... Ook al krijg je een deel terug, je moet ze toch maar leggen eerst.
Nee, je krijgt de belastingteruggave per maand voorgeschoten, dus dat deel hoef je niet eerst zelf te betalen. Maar het blijven astronomische bedragen. Je ziet dus dat het full time werken van de moeder in NL niet loont.