Onze kleine dame vindt t lastig zelf in slaap te vallen; met name snachts. We zitten dan minimaal 1 uur met haar op de borst voor we haar terug kunnen leggen in bed. Absoluut heel knus maar gaat natuurlijk ook ten koste van de nachtrust. Iemand tips? Oja...nog 2 vragen; - ze geeft wat voeding terug; CB heeft Johannesbroodpitmeel / nutriton aangeraden, maar ik dacht dat dt zo jong niet mocht; iemand ervaring hiermee? - ook heeft ze last van krampjes. Wat zijn jullie ervaringen met infacol en cinababy?
Geen tips, maar ze is ook nog wel erg jong om zelf in slaap te vallen. Irem lukt het helaas nog steeds niet alleen. Volgens mij mag Nutriton al direct, op het pak staat dat het ook geschikt is voor prematuren. En wat betreft krampjes, hier hielp eigenlijk niets. Van Infacol leek het alleen maar erger te worden. Ik hoorde de meeste positieve verhalen over ABC Dophilus
Kom op, ze is 2 weken. Een baby gaat nou eenmaal ten koste van je nachtrust, en het kan zelfs wel een paar jaar duren voor je je nachtrust weer terug krijgt. Houd dat meisje toch lekker even op schoot als ze dat fijn vindt.
Johannesbroodpitmeel mag nu al toegevoegd worden hoor. Gewoon beginnen met 1 schepje toevoegen en zo kijken waar je dochter genoeg aan heeft. En ja, nachtrust.... Je kleintje heeft je nu gewoon nog even nodig! Uiteindelijk komt het allemaal vanzelf wel goed met slapen, hou dat maar in je achterhoofd.
Ik weet dat ze jong is en niks 'moet'. Vraag alleen maar tips. Man doet alleen de nachten omdat ik een PND heb en met slaapmedicatie slaap, ben dus enkel op zoek naar tips om t voor hem wat makkelijker te maken.
Slaapt ze overdag wel al zelf in? Anders zou je overdag kunnen proberen daarmee te starten. Als dat dan goed/makkelijk gaat dan gaat het in de nachten ook beter. Wij hebben onze dochter nooit bij ons laten slapen, ze ging gewoon altijd naar d'r eigen bedje (heel soms viel ze maar bij ons in slaap). Dus ze kunnen het wel, maarja daar zal nu wel wat oefening (huilen) aan te pas gaan komen omdat ze 'gewend'is bij jullie in slaap te vallen. Je zult het dus gewoon moeten gaan proberen!
ik heb ook geen tips voor je, Ties ging pas met 3 maanden zelf slapen en dat heb ik hem echt moeten leren. ik weet niet of het met 2 weken al mogelijk is. ik kan me voorstellen dat je het hem makkelijker wilt maken, maar het is denk ik beter en rustiger voor jullie om erin mee te gaan, ipv naar oplossingen te zoeken. Ties ging pas met 9 mnd doorslapen en erin meegaan was veel minder vermoeiend. wat darmkrampjes betreft, infacol gaf hier geen resultaat, cinababy wel. voeding teruggeven is doodnormaal, ik snap niet dat het cb nu al nutriton aanraadt! het mag wel, maar ook hiervan kun je misschien beter accepteren dat dit de komende maanden erbij hoort.
Vind het super dat je tips vraagt om het je man makkelijker te maken! En ook super van hem dat hij de nachten voor hem neemt, zodat jij je nachtrust kunt nemen! Hier sliep onze zoon ook moeilijk zelf in en de eerste (2) maand sliep hij ook meestal in op onze borst. Wat ik na een tijd gedaan heb, is een hydrofiel doek een hele dag bij mij op mijn buik gedragen en die 's nachts dan onder het hoofdje van mijn zoon gelegd. Zo ruikt hij de geur van zijn mama en lijkt het of je er bent! Dan heeft hij iets vertrouwd en voelt hij zich niet alleen... Nutriton mag van bij geboorte, maar als ze enkel teruggeeft in het eerste uur na de voeding, zou ik dan niet gebruiken... Nutriton kan ook weer krampjes veroorzaken.
Hier ging het in het begin ook zo...je kan je kindje misschien (?) wel 'leren' om zelf al in slaap te vallen maar die keuze is aan jullie. Het zal gepaard gaan met (waarschijnlijk) véél huilen. Nu geven jullie je kindje de boodschap dat jullie er zijn voor haar als ze jullie nodig heeft, mij lijkt dit een mooie boodschap... Bij ons heeft het een tweetal weken geduurd dat ons zoontje 's nachts niet alleen in slaap viel en nog een tijd bij ons wilde blijven liggen, daarna ging het stilaan beter. Wij zijn er ook gewoon in mee gegaan. Overdag ook mee een dutje doen, is de beste tip die ik je kan geven. Wat de voedingen betreft, als ze enkel in het eerste uurtje na de voeding teruggeeft, zou ik het voorlopig zo laten. Zowat elke kleine baby heeft in kleine mate reflux omdat het afsluitklepje zijn werk nog niet helemaal doet. Wordt vanzelf beter. Oh en het lijkt vaak ook snel alsof ze véél teruggeven maar je moet maar eens een klein bodempje water over een doek uitgieten en zien wat een vlek het maakt. Veel sterkte met je PND! Hopelijk kan je toch nog lekker genieten van jullie kleine wondertje en voel je je snel beter. En 'k zou m'n man ook een héle dikke knuffel geven dat hij de nachten voor zich neemt, seg! Denk niet dat ze dat allemaal zouden doen...
Hallo Femke In het begin vond mijn dochter het ook lastig om zelf in te slapen. Voor als'nachts is het natuurlijk fijn als ze gelijk weer gaat slapen na een voeding. Wat voor mij werkte was het volgende: Geen lichten aan doen op het kamertje. Ik deed alleen licht aan op de overloop zodat ik een beetje kon zien wat ik deed. Op haar kamertje voeden (als ze daar ook slaapt) Niet praten of reageren op een lief lachje Elke nacht hetzelfde: voeden, verschonen, voeden en gelijk weer op bed Indy had een speentje, in het begin moest ik 2-3 keer (binnen een half uurtje) terug lopen om de speen er weer in te doen, na een aantal nachten was dit afgelopen en lag in binnen 20 minuten weer in bed Misschien handig voor je man als hij dingetjes klaarzet voor de nachtvoeding zodat hij het flesje zo klaar kan maken BV een thermokan met warm water en afgemeten voeding, scheelt weer tijd dat ze niet overstuur kan raken. Succes! EN denk maar zo, nog even doorzetten en dan slapen ze door O ja, infacol werkt hier goed, Cinababy is niet zo goed voor de darmwerking, kan de darmen helemaal plat leggen. Mijn neefje kreeg het en die kon op gegeven moment niet meer poepen. Zou hier voorzichtig mee zijn
Ook met Infacol voorzichtig zijn, dat heeft hier de darmen platgelegd... Moesten aan de laxeermiddelen en dat was nog veeeel vervelender voor haar. Wbt niet in kunnen slapen, dat is heel normaal voor nu en daar is niets aan te doen. Wat hier wel hielp was een puckababy. Maar dat ligt er maar net aan waarom je kindje niet in kan slapen. Ik zou het nu iig nog niet doen, ik ben hem pas met 6-7 weken gaan gebruiken en toen sliep ze meteen zelf in en ook meteen door.
Hier ook met 2-3 maand gaan inbakeren. Zijn maaiende armen maakten hem continu wakker. En het geeft een geborgen gevoel. Maar ook dat zou ik nu nog niet doen...
hier tot 6 weken moeite gehad met inslapen, sliep toen bij ons op de kamer in de wandelwagen. maar daarna naar zijn eigen bedje gedaan en sliep zelf in.... (was ook verbaasd) een vast ritueel, omkleden, slaapzak aan, eten en dan in bed met speen, verhaaltje lezen, muziekje aan en dan weg. meestal 1 of 2 keer terug lopen om zijn speen weer in te doen, maar dat wordt steeds minder. dus misschien al een ritueeltje beginnen? verder met voeding geen ervaring. tegen krampjes: cinababy, voor ons DE uitkomst!
Bedankt voor de bruikbare en lieve reacties Ja...heb wel een super-man hoor!! Ze wordt al ingebakerd met een hyd luier omdat ze zich extreem veel wakker 'slaat'. Nutriton gebruiken we vandaag voor t eerst; ze heeft vannacht en vanmo 2x bijna de gehele fles teruggespuugd en huilde van de buikpijn. Nu 2 voedingen met nutriton gedaan; lijkt te helpen. Laten huilen vind ik nog zo lastig; ze is zo klein...toch zou t kunnen helpen...moeilijk!
Ik sta niet achter laten huilen. Ik heb zoiets als het niet goed voelt moet je het niet doen. Er wordt altijd gezegt dat je alles moet doen op gevoel en bij het slapen moet je, met laten huilen, je gevoel ineens negeren. Ik laat Indy niet huilen en dan heb je inderdaad wat meer werk om haar op bed te krijgen maar de aanhouder wint. En onze kleine meid gaat nu steeds sneller zelf slapen en slaap al sinds 3 maanden door (12 uur per nacht)
Laten huilen zou ik echt nog niet doen. Ze is nog zo ontzettend klein, ze heeft jou/je man gewoon nog nodig. Denk je eens in: je hebt 9 maanden lekker warm, geborgen en veilig bij je mama in de buik gezeten. Dan word je met een hoop baringsgeweld de kosmos ingeslingerd, waar je ineens zoveel ruimte hebt en zoveel indrukken te verwerken krijgt. Als dat je dan allemaal wat te veel vindt en lekker veilig weer bij mama wilt zijn moet je ineens ook nog helemaal in je uppie gaan slapen. Ik kan me voorstellen dat dat voor zo'n kleintje echt te veel van het goede is. Mijn advies: lekker bij jou in slaap laten vallen. Tuurlijk is het vermoeiend, maar ik denk echt dat dat het beste voor je beebje is. Het zelf gaan slapen komt echt wel, maak je geen zorgen.
de rest van die zin heb ik weg gehaald.. Hier sta ik er snachts alleen voor.. overdag trouwens ook grotendeels... Mijn man maakt zich ook niet druk om tips/advies in te winnen dat t voor mij makkelijker is... Kom op.. Tis een vent toch.. en vooral de papa van jullie kind... Hij red zich heus wel hoor.. Tja en dat gebrek aan nachtrust...ook daar kunnen veel papa's en mama's je over vertellen... Maar hoe dan ook.. t word beter... misschien nog een tip voor je man.. probeer rust/slaap te krijgen op de momenten dat t wel kan.... 's avonds vroeg op bed, weekends een siësta houden... Heel veel sterkte en voor jou beterschap!
femke, hou haar lekker bij je, dat geeft een gevoel van geborgenheid en vooral veiligheid. Wij hebben dit ook gehad met onze meid en echt, ineens ging ze zelf in haar eigen bedje slapen. Voor je nachtrust is het minder, maar probeer er ook van te genieten als dat lukt, ik vond het altijd heerlijk en nu heb je er ook nog de tijd voor. Alleen is het voor de man inderdaad minder, maar de mijne deed ook veel met haar. Laat hem lekker met haar zitten, liggen. In principe vraagt ze erom he? Vergeet niet dat ze eerst bij jou in de buik zat,geborgen en veilig en nu ineens alleen in een bedje... Belangrijk is dat je nu al begint met dag-nachtritme. Overdag is het licht en zijn er geluiden, 's avonds maak je het donker en is er minder geluid. Geen felle lichten aan, maar rustig lampje, geen drukke verhalen,maar rustig en zachtjes praten. En een ritueel, alles iedere avond herhalen. Indien mogelijk,want het is makkelijk zeggen,maar soms lukt het niet. Bij ons rond de 3 wkn ook enorme krampjes. Cb en vk en kraam zeiden "hoort erbij" Eh?? zeiden meteen van ABC dophilus,maar alleen als het echt niet anders kan. Ik heb dat aan mijn laars gelapt en het gehaald en echt.... geen krampjes! Superspul! En ja, natuurlijk heeft ze weleens wat kramp als ze moet poepen ofzo,maar geen gillende momenten. Succes!
Vreemd dat je in je eerste bericht praat over 'wij' zitten minimaal een uur met haar op de borst & als je dan bepaalde reacties krijgt is het alleen je man? Mijn tip als je man het niet meer trekt, de nachten delen en jezelf er niet zo sappig om maken! Ze is 3 weekjes oud, zelf in kunnen slapen vind ik best onrealistisch en laten huilen vind ik al helemaal nog done! Een hummeltje van 3 weken leert daar echt nog niet van hoor..
ik zou haar echt nog niet laten huilen, ze is zo klein!! daar snapt ze nu echt nog niets van. het is nu op deze leeftijd echt nog niet dat ze snapt van ow als ik blijf huilen komt mijn mama wel, en dat ze dan daarom gaat huilen nu is het gewoon nog ik huil en ik heb papa of mama nodig, en het beste is volges mij om deze kleintjes er dan te van overtuigen dat papa of mama komt om haar te troosten! heel veel suc6 met alles