Gisteravond hebben we ons ukkie van bijna 2 voor het eerst in haar pas gepimpte kamer en grote bed laten slapen. Vanaf haar geboorte heeft ze bij ons geslapen, en dan voornamelijk tussen ons in. MAar ze wordt steeds groter (jaja ) en ze neemt steeds meer ruimte in in ons niet zo grote bed. Ze vindt haar kamer hardstikke leuk, en slapen gaat prima!! MAAR, papa en mama missen haar ENORM. Vandaag hebben we het er uitgebreid over gehad - ons kleine meisje, in haar uppie in haar kamer, heeft ze het niet koud, is ze niet bang? Etc. We blijven tegen elkaar zeggen: het is een keer tijd, en ze vindt het prima, dus laten we zo doorgaan. Snif. Stom he... wij hebben er zo'n moeite mee. Begin nooit aan je kindje bij je in bed blijven slapen, want er komt een dag dat die gezelligheid over is en je ukkie zonder problemen een kamer verderop ligt... dat is even slikken
Lag ze gewoon echt tussen jullie in op het bed? Of lag ze eerst ergens anders in tussen jullie? Anders lijkt het me doodeng, zou veel te bang zijn om in me slaap er boven op zou rollen.
Ons zoontje sliep de eerste 6 weken ook tussen ons in. Toen dachten we nog eens te proberen om hem in zijn mooie hangwiegje te hangen (wel naast ons bed). Hij ging er zonder problemen in... Ik vond het toen al zooooo erg! Zei nog tegen m'n man; nu mist hij me niet eens seg! Ik neem hem wel 's nachts of 's morgens na zijn eerste voeding nog bij ons (is soms al om 2u en soms pas om 5u). Héérlijk! Hij gaat ook nog lang bij ons op de kamer liggen, denk ik. Jewe, ik ben er rotsvast van overtuigd dat een gezonde, normaal slapende ouder (dus niet igv oververmoeidheid, drugs, alcohol,...) niet op zijn eigen kind gaat liggen! Maar ik geloof ook dat je dat geloof in jezelf moet hebben om op een rustige en veilige manier je kind tussen je te laten slapen.
Vannacht WEER geen probleem :-S Super natuurlijk he... weet ik ook wel @jewe Off topic: Over tussenin slapen ben ik het met elke1984 eens: als het niet goed voelt en je er geen vertrouwen in hebt moet je het gewoon niet doen. Al die tijd is het bij ons nooit gebeurd dat ik wakker werd en dacht, help! ik merkte niet eens dat het kussen verschoven was oid. Net zoals ik nu heel gemakkelijk wakker wordt als de kleine zich omdraait in haar eigen bedje, zo ben je je ook bewust dat er een kleintje tussenin ligt. Natuurlijk is het niet slim om als ouders bijv. met behoorlijk wat drank op naast de kleine te gaan liggen, want dan slaap je als een blok. De eerste maanden legde ik wel wat extra barrieres neer, zodat je eerder voelt dat je op verboden gebied komt als je omdraait: een opgerolde deken bijv. De eerste weken lag ze in de kinderwagenbak tussenin. Maar als je kindje groter wordt word je zo het bed uitgeduwd hoor - plek opeisen in bed begint al heeeeeel vroeg
ik heb het nooit gedaan, wel om haar in slaap te wiegen maar niet bij ons laten slapen. Ik heb ook mijn rust nodig en mijn eigen ruimte . Nee vanaf 5 weken lag ze heerlijk in haar eigen bedje. Maar ik kan me indenken dat je haar mist...
Wat heb je dat mooi omschreven en wat fijn dat je kleintje zo lekker slaapt in haar eigen bed! (en wat jammer voor jullie, sterkte!).
Idd, dat doet die van ons nu al. Hij schuift en draait helemaal naar mama of papa's kant en één van ons ligt dan op de duur helemaal op het randje. En als hij niet goed ligt of wakker is begint hij rond te draaien en zet zich dan af met zijn voetjes tegen één van ons dus die krijgt dan veel stampen in zijn rug, borst,... Je zou je bijna afvragen waarom we hem in godsnaam nog bij ons nemen?! Dat kleine handje dat plots (per ongeluk?) je gezicht of borst streelt, dat warme lijfje dat zo graag zo dicht mogelijk bij je ligt, niet wakker hoeven te worden voor een BV,.... Héérlijk vind ik het! Ons zoontje lag in het begin gewoon tussen onze hoofdkussens zodat we zeker niet met ons lichaam op hem konden rollen. Nu ligt hij gewoon tussen ons na een tijdje (we starten wel met hem tussen de hoofdkussens). Debbie, hebben jullie dan zo'n groot bed dat de kinderwagenbak tussen jullie in kon staan?
@Elke1984 Ja, ga al dat lieve en mooie nog es even herhalen hier!! Eergisteravond, bekende mn man, wilde hij haar toen hij naar bed ging eigenlijk uit haar bed halen en weer tussenin nemen. Hij vond het maar niks, zij daar zo alleen Nee, we hebben een klein formaat 2persoonsbed... queen size is dat toch? Het was niet bepaald ruim nee, onze kussens moesten dan naast de bak in de lengte liggen ipv in de breedte, anders hingen ze voor de helft naast het bed. Zo in de lengte bleef je kussen net liggen.
Kan me je gevoel heel goed voorstellen. Mijn zoontje ligt ook regelmatig tussen ons in en soms wil mijn man hem terugleggen in zijn eigen bedje en dan denk ik ook 'laat hem toch lekker liggen, het is zo knus'.
Wij hebben Valerie altijd in haar bedje laten slapen. We hebben wel eens geprobeerd of ze gezellig tussen ons in wou liggen...maar dan sliepen wij niet en Valerie ook niet. Maar kan me best voorstellen dat je haar naar 2 jaar mist, maar het went vanzelf!
Sorry! Ik heb nu zelf een beetje het ideaal dat we hem niet meer bij ons nemen als hij zelf aangeeft dat hij het niet meer wilt (net zoals de BV mag eindigen eigenlijk)... Mag ik vragen waarom jullie besloten hebben om het niet meer te doen? En een ander vraagje (daarom zijn we ermee begonnen om hem eerst in zijn wiegje te leggen): hoe heb je dan seks? Of doen jullie het gewoon overdag ofzo? (je moet hier uiteraard niet op antwoorden!!! Sorry als ik indiscreet overkom maar vroeg het me gewoon af...)
- het werd wel erg vol in bed, maar dat is niet onoverkomelijk, het ging nog wel hoor - ze wordt steeds "zelfstandiger", en het leek op dit moment een logische stap, in haar eigen bedje gaan slapen. We hebben in een week tijd (tijdens verloren uurtjes en een dag) haar kamer helemaal omgetoverd en haar steeds verteld dat dit haar bed en kamer werd, en dat haar knuffels er ook zouden gaan slapen. Dat vond ze al vrij interessant en ze ging al voor de fun op dat bed liggen. Vervolgens hebben we het een paar middagdutjes geprobeerd, geweldig leuk vond ze het. En toen afgelopen zondagavond voor het eerst voor de nacht. "Wil in je eigen mooie bed slapen?" En ja hoor, mevrouw vond dat wel leuk. Als ze nee had gezegd warn we gewoon doorgelopen naar onze slaapkamer. Dan was het kennelijk nog geen "tijd". Daar vind je met een beetje creativiteit wel een oplossing voor hoor
Hmm...vind dat jullie dat heel goed hebben aangepakt! Vind het knap dat jullie haar echt zélf die keuze hebben laten maken. Ben benieuwd naar hoe dat ooit hier nog zal gaan... Hopelijk wil hij nog héél lang niet naar zijn eigen (hele mooie) kamertje! Hier is het kamertje namelijk al wel helemaal ingericht, ik dacht er tijdens de zwangerschap helemaal anders over dan nu...
Hier ook zo een die nog 9 vd 10 keer bij mij in bed beland! Heel af en toe vind hij zijn "TOETA" bed (brandweerauto) mega interessant en gaat dan daarin slapen... ach... als hij maar slaapt En dit is al zo vanaf nacht 1, ik heb toen in het ziekenhuis met hem op mijn buik geslapen! Toen heeft hij zo een aantal weken gelegen en vanaf toen in zijn wieg.... tot hij 4 maanden was en totaal nietm eer sliep snachts en toen is hij bij mij in bed beland en niet meer weggegaan
Ach ja, als hij zijn eerste lief maar mee naar zijn eigen bed neemt, is het goed zeker?! (maar dat mag waarschijnlijk nog héééééééééééél lang duren...)
Tegen die tijd slaapt hij vast standaard in zijn TOETA bed en daar mag hij zijn vriendinnetje dan idd in uitnodigen mocht hij zich alleen voelen
Hier onze dochter meteen de nachten in haar eigen bedje gelegd, op een paar nachten na In het begin toen ik BV gaf nam ik haar wel even bij me in het grote bed bij de ochtendvoeding. En toen ze een paar weken oud was en m'n vriend een paar nachten weg was had ik haar ook bij me genomen. Vorige week was ie weer weg en volgende week ook 2 nachten, maar durf ze niet zo goed meer bij me te nemen. Ze draait zo rond dat ik schrik heb dat ze uit bed zou tuimelen... Met z'n 3en is helemaal niet te doen: smal bed (1m40) en dochterlief die met haar armen begint te zwaaien... Komt niet veel nachtrust van...
hier ligt de kleine prinses ook tussen ons in ik weet dondersgoed dat t niet goed is en dat we problemen kunnen krijgen als we dr niet in dr eigen bed leggen, maar t is zoooooooooooooooo gezellig en lief en leuk en knus... ze doet al dr slaapies overdag in dr eigen bedje en vind dat geen probleem, maar snachts dus niet. al zit ik wel te denken aan af bouwen want mevrouw begint aardig te draaien in dr slaap en dat wordt natuurlijk nog linker..