bevallen? brrr al die horrorverhalen

Ik heb dat niet zo erg, maar het is niet zo dat ik er heel veel zin in heb..! haha!
Ik ga straks een cursus doen en wil me op die manier voorbereiden. Ik probeer nu te denken van: hij/zij zit er eenmaal in, nu zal ie er ook uit moeten. Ik zie wel hoe het gaat.

Maar het is zeker vervelend als je je zo voelt. Ik zou zeggen: niet te veel aan denken, alleen de nodige voorbereiding en verder lekker genieten. Misschien je angst eventueel bij de vk neerleggen.
Fijne zwangerschap!

 

ik heb bij alyssa me bewust proberen af te sluiten van al die hororvehalen.
dat lukte alleen niet omdat in de periode dat ik toen zwanger was er 4meiden van onze vriendengroep bevallen zijn en ze hebben alle 4 niet een superbevalling gehad.

toen ben ik me dus heel erg gaan richten op positieve thuisbevallingen en kon ik de negatieve verhalen beter van me af zetten.
ik heb geprobeert om het allemaal op me af te laten komen en niet te veel na te denken over hoe het bij anderen is gegaan.

ik moet zeggen dat ik tijdens mn weeen totaal niet dacht aan de verhalen van anderen.
ik heb het allemaal op me af laten komen en het is me heel erg meegevallen.
het ging heel snel en was best heftig, maar ik hoop dat deze aankomende bevalling te vergelijken is met mn eerste.

bespreek iig je angst met je vk/gyn en stel een bevallingsplan op.

liefs doris

 

Ik herken het niet, heb me er tijdens de zwangerschap niet druk om gemaakt. Het enige wat ik me natuurlijk wel realiseerde is dat het pijn zou gaan doen. Was ook zo, maar verder vond ik het bevallen echt een piece of cake. Hier dus geen horrorverhalen.

 

Ik had dat ook heel erg hoor. Was zo bang voor de bevalling en dan met name het laatste stukje als je kindje er echt uit komt. Heb wel geprobeerd me in te lezen, maar het bleef wel een beetje. Uiteindelijk vond ik de weeen zelf erger dan de uitdrijving, dus echt een voorstelling er van maken kun je toch niet

Misschien moet je het gewoon nog even laten rusten tot je over de 30 weken bent. Dan heb je nog tijd genoeg om je in te lezen.

Ben je specifiek bang voor een bepaalde fase of is het meer het hele gedoe?

 

ik was ook heel bang, echt heel erg!!

ik heb het met de vlos besproken en met de gyn in het zkh tijdens een voorlichtingsavond. Beiden zeiden dat ik voor pijnstilling kon kiezen en die zonder gedoe ook direct zou krijgen, dat scheelde al heel veel voor mijn angst.

uiteindelijk is het enorm meegevallen! ik heb een ruggeprik gehad, maar wel pas toen ik bijna 10 cm ontsluiting had. heb er dus alleen mee geperst.
ik vond het heel goed te doen, misschien juist omdat ik er zo bang voor was. ik had het ergste verwacht maar vond het juist de meest bijzondere ervaring uit mijn leven. en idd, over de ruggeprik werd niet moeilijk gedaan. alsof ik een drankje bestelde zo makkelijk.

lees geen horrorverhalen, en misschien kun je zw.yoga gaan doen? daar wordt je heel kalm van.

 

hihi, gewoon meedoen met de kop in het zand methode...

Ik wil het niet horen...ik wil het niet horen...ik wil het niet lezen..ik wil het niet lezen...

Dan kan je onbevangen je eigen bevalling ingaan en hoef je je nergens zorgen over te maken. Want bevallen is altijd anders...er is geen 1 bevalling die op de andere lijkt!!

 

Gek eigenlijk dat mensen de neiging hebben om de grootste wild-west verhalen te gaan ophangen juist tegen zwangeren! Heel raar. Sluit je er voor af. Mensen die een moeizame bevalling ervaren hebben hoor je nou eenmaal sneller dan de mensen die het minder moeilijk of zelf makkelijk ervaren hebben. Wij Nederlanders klagen nou eenmaal liever dan dat we jubelen.

Eén ding moet je trouwens wel geloven: ALLE bevallingen zijn anders dus de verhalen van een ander... tja, daar kan je gewoon niets meer.

Maar om je een beetje vertrouwen te geven? Ik heb het inmiddels twee keer gedaan. Twee keer helemaal zelf (waarvan één keer thuis), geen pijnstilling. De eerste keer eigenlijk helemaal geen pijnlijke weeën gehad en de tweede keer viel het ook allemaal erg mee en was het in 4 uur gepiept van begin tot einde! En nog beter... twee geweldige en gezonde kinderen!
De bevalling vond ik het hoogte punt van de zwangerschap en zelfs tof om te doen! Zo kan het dus ook!

 

Vreemd, mij werd aldoor verteld dat na 8 cm ontsluiting geen ruggenprik mogelijk was. En ik weet niet beter dan ruggenprik uitgewerkt moet zijn voordat je gaat persen? Waarom had je tijdens het persen ruggenprik nodig, als ik vragen mag? Puur nieuwsgierigheid overigens!

Brig: heb je weleens aan yoga gedacht? Ik herken in principe de angsten die je beschrijft niet, maar het heeft mij geestelijk heel sterk en zelfverzekerd gemaakt! Ik had het idee dat ik alles aan kon.

 

dubbel

 

Ik heb voor ik ging bevallen dat soort verhalen altijd zoveel mogelijk vermeden
Ga ik nu ook weer doen hihi.
Maar mischien vind je t ook leuk om een keer een postitief verhaal te lezen, dit is het verhaal van mn bevalling van mn dochtertje (is getypt onder mn vorige account)

http://www.zwangerschapspagina.nl/de-bevalling/159738-nikita-geboren-super-bevalling.html

 

Ik heb zelf veel gehad aan de cursus samen bevallen. Hierdoor kreeg ik het vantevoren het gevoel dat ik controle had over wat er ging gebeuren, wist ik wat me te wachten stond en voelde ik me zelfverzekerd. Ik had zelfs zin in de bevalling (terwijl ik eerst doodsbenauwd was) en was dan ook erg enthousiast de eerste wee-en aan het opvangen.

Achteraf gezien was het inderdaad heftig, maar ook heel erg mooi en niks geen horror. Het viel me 100% mee en de hele bevalling staat met stip op 1 als de meest bijzonder gebeurtenis in mijn leven!

 

klopt ook. in het zkh waar ik beviel is het beleid dat ze de prik pas uitzetten ná het hechten. heel fijn!!!

en ik kreeg de prik idd heel laat. mijn vliezen werden gebroken bij 5 cm ontsluiting, toen moest ik een uur wachten op de prik. in dat uur is mijn ontsluiting héél hard gegaan, maar omdat ik niet meer was getoucheerd wisten we dat niet. nog voordat de ruggeprik was ingewerkt kreeg ik al persweeen en bleek ik volledige ontsluiting te hebben
(maar zelfs in dat uurtje waarin in die cm's erbij kreeg vond ik het goed te doen, ik heb nooit gedacht dat ik doodging ofzo)

 

Ik denk er precies zo over. Ik ben al ruim 2 maanden geleden bevallen, maar ik vind het nog geweldig om er aan terug te denken en het er over te hebben.

@ Trees: Hé je bent bevallen zie ik. Gefeliciteerd meid en wat een ontzettend leuke naam hebben jullie je dochter gegeven.

 

Je moet niet zo naar die enge verhalen luisteren. Elke bevalling is anders en het zegt allemaal dus helemaal niets over hoe jij jouw bevalling zal gaan ervaren. Er bang voor zijn heeft ook totaal geen nut, want die kleine moet er toch uit.

Ik zelf persoonlijk kijk er zelfs naar uit. Incl de pijn, dat hoort er bij en ik geloof er heilig in dat het het allemaal waard is!

 

Ik heb er geen last van, dus ook weinig tips.

Nou moet ik wel zeggen dat ik bij de meeste horrorverhalen tot nu toe gelachen heb en als ze dan zeggen ja ja je gaat het nog wel voelen gewoon gezegd dacht je dat je het voor niets kreeg dan?
Bedoel sorry maar iedereen weet dat je een bevalling gaat voelen, en toch krijgen er een heleboel mensen een eerste en zelfs een tweede, dus blijkbaar is dat het waard.

En ik krijg dus sinds dat ik dat enkele keren heb laten vallen helemaal geen horror verhalen meer, denk dat het ook deels lekker treiteren is, bedoel wat is nou de fun om iemand te vertellen hoeveel pijn het gaat doen?
En dan zo'n vreselijk nep medelevend glimlachje, BAH!
Of het ja ja ik heb het al gedaan triomf lachje, ook zo'n hekel aan.

En iedere bevalling is anders, ieders pijngrens is anders, ik ga me echt niet gek lopen maken om wat andere mensen voelen en ervaarden, zolang ik de feiten weet zie ik de rest straks wel.

 

Bij alle 2 mijn zwangerschappen heb ik gebruik gemaakt van de kop in het zand methode. Werkte super moet ik zeggen.
Geen enkele bevalling is hetzelfde ( weet ik inmiddels uit ervaring). Mijn 2de bevalling was echt een super bevalling dus mocht je toch wat positieve verhalen willen horen dan laat het maar weten.

 

die horrorverhalen gingen bij mij het ene oor in en het andere oor uit! ik ben behoorlijk nuchter wat dat betreft en ik heb bij beide bevallingen er echt naar uitgekeken, ik vond het hele mooie ervaringen en ik denk hoe drukker jij je er over maakt hoe moeilijker het word.

Laat die boeken lekker voor wat ze zijn, iedere bevalling is anders daar kan geen boek tegenop.
Gewoon op je af laten komen, je kan toch niet meer terug

 

Ik keek er erg tegen op ! ik heb geen super bevalling gehad.. Maar heb heb zonder pijnstilling gedaan.. en 2 dagen na de geboorte zei ik .. ik wil dit alles nog is meemaken .. waarop mijn vriend zei ook de bevalling?? waarop ik zei dat is uist het stuk wat ik zo bijzonder en mooi vond!!

dus maak je niet druk en geniet !! het komt goed!

 

Ik heb de horrorverhalen wel aangehoord en gelezen. Was een enorme schijterd met (naar wat ik dacht) een lage pijngrens. Uiteindelijk is het me 100% meegevallen en zou ik het zo over doen (en dat ga ik over een half jaartje ook doen). Ik vond de bevalling ook minder erg dan de zwangerschap.