En dat is dus weer de ander kant van het verhaal. Ik zou niet willen dat ik op welke manier dan ook minder geniet van een zangerschap omdat ik niet weet of ik er dan wel 100% achtersta. Al zegt mijn gevoel nu van wel hoor! Het zijn meer praktische punten zoals hoe zal mijn werk reageren. (onzinnig hoor, maargoed denk dat wel meer mensen dat hebben ) Tnx!
Nou nog even een "losse"reactie van mij in het topic. In het begin van de maand was ik een pil vergeten. moest op vrijdag weer beginnen met slikken na stopweek, keurig genomen maar zaterdag vergeten en daar kwam ik pas zondag laat achter. Toen twee genomen. Maandag wel sex gehad, en in "the heat off the moment", condoom vergeten. Nou moet ik ook wel zeggen dat mijn houding in dat opzicht wel wat is veranderd, zo van als het gebeurt, prima. En bij mijn vriend ook. Buiten dat denk ik dat de kans klein is dat het daaroor misgaat, aangezien ik al zolang aan de pil ben. Alleen nu ben ik al een paar dagen onwijs duizelig. Gister voetbal kijken in de stad en na 1 roseetje begon ik te zweten, misselijk en ging ik bijna onderuit. Het is nu wel wat gezakt maar ben nog steeds ligt duidelijk en nu erg last van maagzuur/licht misselijk. Ook ben ik de hele week al echt een vaatdoek en kom amper de trap op, lijkt wel een marathon. Waarschijnlijk zit er een griepje aan te komen, maar je denkt toch wel bij jezelf, het zal toch niet... (of wel ).
Je situatie is nooit ideaal omdat deze constant veranderd. Een vaste baan kan volgend jaar ineens geen vaste baan meer zijn etc. Dus als je het gevoel hebt er klaar voor te zijn dan gaan met die banaan . Hier nog steeds een sterk gevoel voor een 4e en daar kleven ook allerlei "bezwaren' aan...
Vele verhalen hier herken ik!! Je gevoel is zo sterk, maar soms zit er toch nog een twijfel.. Kan ik het wel aan? Ben ik niet te jong? (22) Maartoch wil ik het ook heeeeel erg graag!! Afgelopen februari gestopt, allebei een baan, mooi koophuis.. Dus ja, komt vast goed!! Denk dat iedereen wel twijfeltjes in zn achterhoofd heeft..
Ik kan me voostellen dat bij iedere keer dat je zwanger bent er weer bezwaren zijn, maar ook dat de stap naar een 4e als je er al 3 hebt sneller genomen is.. Lastig. Wat zijn je bezwaren?
Dat heb ik dus precies hetzelfde, leeftijd, situatie e.d. Ik wil het eigenlijk ook gewoon heel graag. Denk dat ik maar na de zomer stop dan (als mijn vriend dat wil natuurlijk ). Eerst nog even ongesteldloos op vakantie (A)...
Ik kan nu nog niet echt testen (denk ik). Moet zondag pas ongesteld worden.. Dus dan kan ik vanaf dan testen toch? Ben nog niet zo'n expert als de meeste hier
Jaa precies, soms ben ik ook wel bang wat andere mensen ervan gaan denken. Waarschijnlijk als wij het vertellen denken ze vast dat het niet geplant was.. Ik wens jullie ook heel veel succes en geniet er lekker van! Hoop dat je hier blijft posten rond die tijd hoe het gaat (ben ik ook van plan)
Dan meld ik me hier ook maar aan ... Ik ben afgelopen maand gestopt met de pil na 12 jaar slikken zodat mijn cyclus weer normaal op gang kan komen. We doen het wel met condooms in ieder geval tot januari 2011. Eerst nog verhuizen ... Vriendlief heeft een vaste baan, ik een jaarcontract. We zijn allebei 26 geworden vorige maand
Tja de drukte denk ik ook wel en wéér 2 kindjes vrij dicht op elkaar die constant hetzelfde willen de hélé dag! Ik weet dat alles natuurlijk gewoon een fase is. Het is nu nl. ook allemaal erg makkelijk met de oudste 2, hoef er zeg maar 'niets' meer aan te doen. Ze doen alles zelf. En daarbij wil ik mijn man niet uit het oog verliezen hierbij. Want ja íedereen wil mijn aandacht nu al met 3 kids en een man. Soms is dat lastig verdelen. Mijn man zei gisteravond ach ja een 4e gaat ook gewoon mee in het ritme hoor. Maar vind ook dat we moeten opletten dat het met ons samen ook goed blijft gaan. Hij is er (natuurlijk) niet zo mee bezig als ik. Maar hij sluit het niet uit, stelde zelfs de vraag: en wie gaat er dan bij wie op de kamer??" Ik weet dat als ik het graag wil dat een 4e er dan ook komt. Gewoon omdat hij zich er dan bij zal aansluiten, zei hij gister zelf ook .
tja wanneer weet je wanneer je voor je gevoel echt klaar voor bent. Voor mijn gevoel was ik er 6 jaar geleden al klaar voor. Ik wou zo graag een kindje en ondanks dat de situatie toen verre van ideaal was had ik alles bekeken. Hoe we aan spullen zouden kunnen komen en ga zo maar door. Maar mijn vriend was er toen absoluut nog niet mee bezig. Nu onze relatie rustiger is geworden en hij ook volwassener is geworden is hij er veel meer mee bezig. Nu het in mijn hoofd ook weer wat beter gaat en ik langzaam maar zeker weer boven mn depressie aan het opklimmen ben kan ik langzaam weer geloven dat die tijd voor mij ook weer gaat komen. Een jaar geleden al met de pil gestopt maar er nog niet voor de volle 100% voor gegaan. Nu nog even bijkomen van mn operatie en dan gaan we er waarschijnlijk wel weer voor. Mijn vriend is er in ieder geval op dit moment zekerder van dan mij want ik ben toch bang dat ik het niet aankan of dat het niet goed gaat komen. Maarja we hebben het samen zwaar gehad en alles komt goed dus dit ook. Ik denk dat je gewoon echt samen moet beslissen wanneer het juiste moment is, en dan wel in je achterhoofd houden dat het een tijdje kan duren hoe moeilijk dat ook kan zijn.
Ik ben van plan om lekker te blijven posten! vind het nu al fijn om te horen hoe anderen er mee bezig zijn, dat heb je in je omgeving toch niet zo snel dat je eens even info uitwisselt over hoe of wat
Leuk dat je mee komt praten! Wel spannend hoor! Denk je ook echt dat je het zo lang vol kan houden om het veilig te doen? Zou het knap vinden hoor, maar misschien gaat het dan toch eerder kriebelen
Haha, jij bent dus duidelijk de baas . Nee maar ik snap je wel hoor, het is ook lastig. Als ik je zo hoor praten denk ik alleen stiekem dat je voor jezelf de keuze al hebt gemaakt .
Als ik het zo lees kiezen jullie er nu inderdaad samen voor! Dat is ene goed teken, denk ook dat je dan het sterkst staat! Succes met de beslissing, wanneer denk je dat je er echt voor zal gaan?
Was net met mijn vriendin naar het strand die zwanger is. Dat steekt toch aan hoor. Verder be ik benieuwd, ben nog steeds iedere ochtend licht misselijk en voel pijnlijke steken in mijn lies. Al denk ik dat het bijna onmgelijk is ivm het lange slikken van de pil ben ik wel nieuwsgierig of ik zondag ongo word....
Als je gevoel zegt dat jullie er alletwee klaar voor zijn moet je er gewoon voor gaan! Ik ben vorig jaar mei samen gaan wonen, en in het begin van onze relatie over kids gehad. Die we alltwee erg graag wilden. Dus goed over nagedacht, en ben in september gestopt. Toen nog lekker op vakantie gegaan, en in de vakantie zwanger geraakt! Ik wilde al heel lang kinderen, ik dacht waarom nog wachten ,terwijl je zo graag kinderen wilt! Goed met elkaar praten en de beslissing nemen. Succes! En mocht je er voor gaan, hoop ik dat t snel mag lukken!