Hee dames, Nou hier even mijn verhaal, aangezien ik echt woedend ben nu. Ben dat niet vaak maar zal even uitleggen wat er aan de hand is. Het volgende: mijn vriend met wie ik dus straks een kindje krijg, die heeft een broer. Nou zoals ik al een keer eerder in een ander topic hheb verteld is zijn broer geen lieverdje. Die zit aan de drugs (speed, wiet, coke alles), en denkt volgens mij dat hij de hele wereld beheert. Tenminste zo gedraagt hij zichzelf. Voorbeeld: Hun wonen nog allemaal samen thuis. Schoonouders, mijn vriend en zijn broer. Mijn vriend is 3jaar jonger dan zijn broer, maar wij hebben alles eigenlijk al best goed voor elkaar, we krijgen namelijk 29Juli de sleutel van ons huisje, verwachten een beebje, en ons geluk kan eigenlijk niet echt op. Nu doordat zijn broer ook heel zelfdestructief is (hij maakt alles om zichzelf heen kapot, stoot mensen van hem af die hem alleen maar proberen te helpen, zoekt steeds toch weer de drugs op terwijl hij clean was). Heeft hij dus geen echte goede basis voor een toekomst kunnen opbouwen. Note: hij is 25. Hij valt van de ene baan in de andere maar het schijnt hem allemaal niet te interesseren want als meneer een avondje gaat doorhalen met zijn mattie drugs, dan belt ie de volgende dag gewoon op dat hij ineens uit het niets de griep te pakken heeft . Zo is hij al vaker ontslagen geweest, loopt bij CWI &UWV, en hun vinden wat voor hem maar hij weet het altijd zo te wenden en te keren dat hij er of onderuit komt of dat het 'k*twerk' is.. Want meneer voelt zichzelf te hoog om bijvoorbeeld dan maar een week of 4 achter de lopende band te staan, hij staat daarboven, beetje raar want als hij daarboven stond had hij vast wel een diploma gehaald, maar zelfs dat niet. Ook heeft hij controle over de sfeer daar in huis, is M. boos of chaggerijnig dan slaat hij met alle deuren, slaat hij meubels aan gort of geeft hij zijn ouders, mijn vriend of mij een grote bek daar wordt je bang van. Zo is het dus ook meerdere keren gekomen dat hij ruzie met mijn vriend probeert uit te lokken als die zegt dat hij normaal moet doen, M. gaat echt tot het uiterste en wilde zijn eigen broertje/ouders/mij wie dan ook eigenlijk gewoon op z'n bek slaan om het zo maar even te plaatsen. Sorry, maar ik pik dit niet, en vindt dit bovenal NIET NORMAAL.:x Nu kan ik best begrijpen (ik weet dat zijn drugsgebruik een reden heeft, hij is namelijk in het verleden als klein kindje aangerand en verkracht geweest door een 'goede' vriend van de familie), dat als jouw jongere broertje wel alles heeft dat jij zó graag wilt hebben. Dat dat jaloezie opwekt. Dat snap ik, en ik snap dat dat anderzijds ook pijn doet. Maar is het dan zoveel gevraagd om gewoon even te laten zien dat je ook blij kunt zijn? Bijvoorbeeld: Wij vertellen dat we een huisje hebben gevonden! We zijn super enthousiast en die ouders zijn dus heel blij voor ons. Hij hoort dat en zegt vervolgens tegen mijn vriend: Je gaat toch niet met háár samenwonen? Zij gaat vreemd en dan zal ze vast wel met een of andere neger in jouw bed liggen (Note: hij heeft een hekel aan buitenlanders ook zoiets doms). Mijn vriend zegt daar natuurlijk wat van, en het steekt mij ontzettend. Het doet echt pijn dat hij zo over mij denkt, want ik ben nog nooit vreemd gegaan! Nog niet in onze relatie, nog niet in mijn hele leven. Ben heel trouw aan mijn vriend. Dus die bewering vindt ik een beetje apart. Dan doet het volgende zichzelf voor: ik ben zwanger! Mijn vriend &ik ontzettend blij! Zijn ouders waren wederom ook blij voor ons! Zeiden wel, misschien was het verstandiger een jaartje te wachten maar waren toch blij en steunen ons. Mijn vriend vertelt het tegen zijn broer en zegt er uitdrukkelijk bij: zeg het tegen niemnd, wij willen het tegen iedereen zelf vertellen en we willen ook even de 1e echo afwachten. Wat doet meneer? De dag erna word ik boos opgebeld door een goede vriendin van mij, die toen in haar zswangerschap mij ook echt heeft betrokken bij alles. Waarom iedereen al wist dat ik zwanger was en waarom ik haar niks had verteld? Ik stond perplex, ik was zó kwaad. En alsof dat nog niet genoeg was, spreek ik die vriendin op msn. Dus ik vertel zo dat ik het niet echt leuk vindt wat er is gebeurd. Zegt ze: Jaa maar sinds ik weet dat je achter M. aanzit (haar vriend) lul ik ook gewoon over jou doe echt geen moeite meer hoor. Sorry maar al was hij de laatste persoon op aarde en kon ik kiezen of mezelf voortplanten met hem of doodgaan, dan wordt het echt doodgaan. Schijnt dus dat hij met zijn wausedrugshoofd heeft gezged at ik hem wilde versieren Nou sorry hoor maar de situatie die hij erbij schetste was eentje waar mijn schoonouders bij zaten op de verjaardag van mijn schoonmoeder.. Heel raar, want hij was daar niet hij lag weer eens op zijn nest te slapen omdat hij teveel had gezopen en drugs had gebruikt. En wij waren daasr wel, dus beetje aparte omstandigheden dan En nu komt het laatste en dat vind ik echt heel erg want dit gebeurde vandaag. We gingen met z'n allen, mijn vriend, ik, schoonouders, M. en zijn vriendin. Eten in de tuin. Gezellig zou je denken? Nou mooi niet dus. M. en zijn vriendin hebben de avond van tevoren ruzie gehad met elkaar omdat ze weer eens drugs hadden gebruikt, en hij heeft haar geslagen die vader heeft het moeten komen sussen, hij heeft weer bijna mijn vriend aangevlogen etc. etc. Nu is M. boos op mijn vriend omdat hij vannacht om 4uur tegen ze heeft gezegd of dat het nu eindelijk een keer afgelopen was met dat geruzie want hij moet er om 5uur uit en hij had nog geen oog dicht gedaan omdat hun al de hele nacht kei hard aan het schreeuwen waren, aangezien het daar ook nog heel gehorig is hoef je niet eens hard te schreeuwen, maar dit was echt hard hard! Iig, voordat hun erbij kwamen zitten zat mijn schoonvader tegen mij van: jaa weet je zeker dat jullie geen tweeling krijgen je eet zoveel?! (ik weet echt heel weinig dus hun plagen mij daar altijd mee). En toen begon hij over de 1e echo, en toen zei ik van: last time I checked, it was just one! En we praatten door over die echo totdat hun er dus aankwamen, en toen zei M. zo heel bot: Jaa hou nou maar op over die kutecho want het interesseert me geen flikker en ik hoef er niks over te horen met dat gezeik van jullie.. :x Dat raakte mij echt zó erg.. Dat deed mij zo'n pijn.. En zijn ouders zijn dan gelijk stil want die zijn eigenlijk echt bang voor hem. Mijn vriend kwam er pas later bij en die zag wel aan mijn gezicht dat er iets was maar aja dat ga ik niet zeggena ls hij erbij zit. Kortom, het hele eten verpest. De sfeer was om te snijden en mijn vriend en ik kregen de hele tijd van die boze blikken van hem en zijn vriendin. Nu weet ik eigenlijk gewoon niet goed wat ik hiermee aan moet. Normaal ben ik gebekt genoeg om wat terug te zeggen, maar voor hem ben ik ook gewoon echt bang. Hij slaat je gewoon zonder pardon met een stoel neer of wat dan ook.. Maar ik kan toch ook niet steeds over mezelf, mijn vriend vooral en ons kind straks laten heenlopen? Kortom weet iemand hoe ik dit diplomatiek, tactisch en normaal kan oplossen zonder de boeman te worden uiteindelijk? Want ik ben het echt helemaal zat en aan het einde van mijn latijn, en ik weet niet of ikd it zo verder nog trek want dat negatieve gedoe heeft ook een slechte uitwerking op onze relatie.. En dat doet mij gewoon heel veel pijn, ook dat het mijn vriend zo'n pijn doet hoe hij steeds weer aan de drugs gaat en iedereen daarin meetrekt. En dat doet mij nog meer pijn,. want ik wil niet dat er zo wrodt omgegaan met iemand van wie ik houd. Zo, dit lucht wel even op om het zo te typen hier! Het is een beetje een lang verhaal geworden, maar hoop zo toch een manier te kunnen vinden met hem om te gaan.. Liefs.
wat een rotsituatie zeg! ik heb geen tips voor je maar ik zou er wel voor proberen te zorgen dat nadat jullie je eigen huisje hebben die broer en zijn vriendin te mijden... lijkt me nou niet bepaald veilig voor jullie en jullie kindje!!!
Meid hou je kalm tot jullie je huisje betrekken, je bent zwanger en je hebt straks in ieder geval stukken minder met hem van doen, en dan als jullie veilig en wel in jullie eigen huisje zitten met jullie kindje dan kan je eens de confrontatie aan gaan en zeggen dat zijn gedrag niet gewenst is en hij dus ook niet, tenzij hij veranderd. Nu vooral niets doen, probeer het even uit te zingen, en wie weet zie je straks als jullie samen zitten niet eens het nut er meer van in om tegen hem in te gaan.
ik ben het hier ook mee eens.. Vooral oppassen met de baby.. als hij drugs gebruikt, je weet nooit wat hij nog aan z'n vingers heeft zitten ofzo.. en familie lid van mij is ook en junky, en die komt echt niet aan mijn baby hoor.. enja.. ik denk dat het wel wat rustiger wordt als jullie je eigen plekje hebben.. niet altijd bij z'n ouders op bezoek (bij z'n broer dan).. dat is ook een stuk minder stress denk ik
Vermijden idd. En tact ed hebben vast geen zin aangezien het ook de drugs zijn die praten,als je hoort hoe hij doet,geen energie insteken ...
Nog even op je tanden bijten en doorbikkelen! Nog even en jullie zitten in je nieuwe huisje. Dan kun je gewoon wegblijven (of als je er toch een keer heen wilt voor zijn ouders, dan weggaan zodra die broer weer iets debiels doet.) Hij gaat echt niet veranderen! Het heeft dus geen enkele zin om het te proberen door uit te leggen dat het je kwetst, boos te worden, te negeren of wat dan ook! Kortom: probeer de tijd uit te zitten en ontwijk hem zo veel mogelijk!
Dat is wat drugs met je doet,dat gedrag wat je berschrijft! Zoiets word alleen verholpen door afkicken en die jeugd trauma's die kunnen alleen worden opgelost met therapy! Sorry hoor maar ik kan zo boos om zulke dingen worden. Ik heb ook genoeg shit mee gemaakt en ik sla toch ook niet iemand random in elkaar terwijl ik daar soms best de behoefte aan heb. Het enige wat hem kan helpen is therapy en afkicken geloof me. Ik zou hem proberen gedwongen op te laten nemen als ik zijn ouder was,maar dat is natuurlijk wel drastisch maar waarschijnlijk wel de enige oplossigng. Het is niet mijn bedoeling iemand te kwetsen of in een hokje te duwen maar dit is wel wat ik uit ervaring weet (oom die ook zwaar aan de drugs zit en het zelfde gedrag vertoont)
Wat een verhaal! En wat een eikel! Zodra jullie je huisje hebben zou ik met hem breken. En wat hij heeft meegemaakt in zijn jeugd, dat hoeft echt niet tot drugsgebruik te leiden hoor. Eigenlijk zouden je schoonouders hem uit huis moeten schoppen. Zolang hij elke keer weer een onderkomen heeft om heen te gaan, en zich kan gedragen zoals hij wil...waarom zou hij dan afkicken? Hij heeft het nu toch prima voor elkaar (in zijn ogen) Hij kan doen wat hij wilt, beledigen wie hij wil en toch lekker in een huis wonen en zijn drugs gebruiken.
Wat een rot situatie, maar het eerste wat ook in mij opkomt is: waarom ga je er nog heen? Als je zo bang bent voor M, waarom spreek je niet met je schoonouders ergens anders af, of wanneer M niet thuis is. Ik snap dat je vriend nog thuis woont, maar ik had het risico om geslagen etc te worden, tijdens mijn zwangerschap ( eigenlijk altijd) echt NIET willen lopen. Ookal was mijn vriend de paus, daag! Weg daar! Denk dat het heel moeilijk is om met M normaal te kunnen praten, dus ik zou het niet eens proberen, als het hem toch niks kan schelen en hij vind jou blijkbaar ook verschrikkelijk. Dan had ik het wel geweten. Sterkte met alles!
Ff uitzingen tot jullie in je huis kunnen en vragen of je schoonouders dan gewoon lekker met z'n 2en bij jullie op visite komen. Waarom raakt het je eigenlijk nog dat hij zulke dingen zegt? Je weet toch waardoor dit komt? Het heeft niets met jou te maken maar met zichzelf. Je kunt hier toch wel boven staan? En de sfeer niet laten verpesten door dit soort dingen? Natuurlijk is dit misschien moeilijk voor je maar het is mogelijk hoor. Gewoon doorgaan met gezellig zijn en zijn opmerkingen negeren.
daar ben ik het mee eens. Dit is toch geen normale situatie ook niet voor je schoonouders. En dat ze bang voor hem zijn is al helemaal van de zotte. Ik zou ook zorgen dat ik hem zo min mogelijk zou zien als hij telkens zo agressief is. Helaas kan ik weinig voor je doen dan je een dikke knuffel geven en zeggen dat je zo min mogelijk maar daar naar toe moet gaan. Zou het wel tegen je schoonouders uitspreken. Liefs
Tip.........zodra je je huisje hebt gewoon zorgen dat je M. nooit mee zal zien!!!!! Achtelijke mafkees!!!!
Hee meiden, Bedankt voor alle lieve reacties Dat pept wel even op hoor Nou het punt is, dat zijn ouders (mijn schoonouders) hem al een keer uit huis hebben gezet, en dát was een beetje op het hoogtepunt van zijn carrière als junk.. Toen hebben vrienden hem na een tijd teruggebracht en hebben zijn ouders toch alles bij elkaar geraapt om hem proberen te helpen. Zijn vader heeft 2maanden 'vakantie' opgenomen om hem kunnen helpen af te kicken. Ze hebben hem letterlijk in huis opgesloten. Anders ging hij weer opzoek naar drugs. Na twee maanden moest die vader natuurlijk ook gewoon weer aan het werk, maar hij was een heel eind afgekickt. Die twee maanden waren echt een hel (toendertijd ging ik wel met mijn vriend om maar hadden we nog geen relatie). Hij sloopte ook alles, heeft zijn moeder met een stoel dus voor haar hoofd willen slaan (is toch al zo'n klein tenger vrouwtje dat je denkt van mijn god:S). Nou gewoon precies hetzelfde zoals ik hierboven heb beschreven. Na die twee maanden is hij denk ik, nog een maand clean geweest. Daarna is het weer langzaamaan begonnen, en toen hij nog een baan had ging het wel wat beter. Maar nu grijpt hij elk excuus aan om te kunnen snuiven. Blowen doet hij overigens dagelijks. Zijn ouders tjaa, ik vind het schatten van mensen maar ik heb ook altijd gezegd, als mijn kind zo is (en natuurlijk op het moment zelf is dat moeilijker dan het zo te zeggen), dan schop ik 'm eruit, want je laat je leven toch niet vergallen door zo'n persoon? Maar jaa, ze doen het niet, en veel van zijn woedeaanvallen maken ze niet mee, want dat is overdag en dat is meer tegen die moeder gericht als zij thuiskomt van haar werk, dat er geen eieren zijn bijvoorbeeld of dat soort ongein. En zijn moeder is zo bang voor hem want hij heeft letterlijk tegen haar gezegd als je wat tegen ons pap zegt dan maak ik je dood. Die moeder is echt bang, en de enige die weten dat hij dat heeft gezegd zijn mijn vriend en ik. En mijn vriend probeert haar ook steeds toch te pushen dat ze het tegen haar man zegt. Maar ze durft echt niet. En wat betreft gedwongen opname, tjaa.. Ik denk dat zijn ouders aan de ene kant ook wel blind zijn voor waar hun zoon mee bezig is omdat ze graag in het goede van hem geloven. Maar aan de andere kant het dondersgoed weten.. Dusjaa wat doe je dan? En opname vrijwillig hebben ze in het verleden ook al eens geprobeerd maar hij was niet erg genoeg om te kunnen laten opnemen:S.. Nou als je dit niet erg noemt, hoeveel verder moet het dan nog gaan? &Ik snap dat een moeilijke jeugd of zoiets ergs in je verleden niet tot dit soort gedrag hoeft te leiden. Ik bedoel, ik ben op mijn 15e mijn moeder aan zelfmoord kwijtgeraakt en mijn vader daar heb ik geen contact mee. Maar naar mijn mening, ben ik ook niet helemaal ontspoord ofzo (jaa misschien op een goede manier). Ik woon daar niet, maar in de weekenden zijn we altijd daar. Omdat we bezig zijn met ons huisje, en omdat ik zelf bij mijn oma in woon, en njaa die wilt (begrijpelijk) niet dat hier mijn vriend komt slapen, zij heeft haar rust nodig. We proberen hem ook zoveel mogelijk te ontwijken, en veel weg te zijn dus naar vrienden te gaan, dingen voor onszelf te doen. Maar het legt soms zo'n druk op onze relatie en op ons. Want we zijn constant voor hem aan het 'vluchten.' Ik vind het heel erg dat het zo moet gaan. Maar ik heb ook gezegd tegen mijn vriend, zodra we in ons huisje wonen dan komt hij er alleen in als hij zichzelf fatsoenlijk kan gedragen.. Anders dan is hij zo weer buiten, ook als hij wat op heeft, hoeft hij er van mij niet in te komen.. Ik vind niet dat als ons kindje straks geboren is dat dat een van de eerste dingen moet zijn die ze/hij hoort, een oom die door het lint gaat. Nou daar pas ik voor. Probeer qua hygiëne ook heel erg op te letten daar, probeer ook al pak ik een schoon glas of bord uit de kast, dat toch eerst even af te wassen. En ook wat betreft het kindje straks, die gaat hij echt niet aanraken voordat ik zeker weet dat hij nuchter is en dat hij zijn handen flink heeft ontsmet. Zo dat was even een verhaaltje weer van mijn kant. Vandaag is het weekend, dus ik ben benieuwd. We hebben zelf veel gepland staan dus hopelijk kunnen we het zo buigen dat we hem niet zien.. Liefs.
Tis lastig... Met zo'n persoon valt niet te praten zolang hij aan de drugs zit door de stemmingswisselingen.. Tis te hopen dat je snel samenwoont met je vriend. Zijn ouders zouden hem eigenlijk naar een afkickkliniek moeten sturen en anders het huis uit.. Als hij zo agressief doet in huis...en altijd de sfeer weet te verpesten.. Ik weet niet of die broer ook weleens nuchter is? Anders zou ik gewoon een poging wagen, als hij nuchter is, samen met je vriend er bij en dan op een nette manier vertellen wat er dwarszit en wat je zeer zou waarderen ..dan weet hij in ieder geval hoe je er over denkt. Maarja..als ie ernaweer flink gesnuifd heb, dan merk je niks van die gesprekken..misschien wel de keren dat ie nuchter is. Ik weet ook niet of hij een beetj everstandig is en zich iets van zo'n gesprek zou aantrekken, maar het valt te proberen. En anders zou je er misschien met zijn ouders over kunnen praten. Zolang die broer stoned in huis rondloopt zal de sfeer zo blijven..dus misschien dat zij die broer zover kunnen krijgen om naar een afkickkliniek te gaan .. Zij moeten toch ook wel inzien dat die broer de boel ruïneert..en dat hij gewelddadig is en met stoelen wil smijten tegen zijn moeder.. Mocht dit geen optie zijn, dan kun je die broer alleen maar ontwijken en uit de buurt blijven en met je vriend zijn ouders ergens anders afspreken....... Ja..het is lastig.
kijk, hier doe je al concessies, terwijl iedereen WEET dat hij zich niet fatsoenlijk kan gedragen. Jij en je vriend hebben zaken voor elkaar, julie willen graag een fijne toekomst ingaan als gezinnetje en zo te horen past hij daar niet in en doet hij daar ook geen enkele moeite voor. Ik kan maar 1 ding zeggen: afstand afstand afstand. En vooral: je verwachtingen bijstellen. Hij gaat NOOIT een begripvollen aardige vent worden als hij niet zelf daarvoor kiest en ervoor gaat. Dat gaat jullie invloed te boven. Ik wens je een fijn leven zonder deze nare nare man. Amber
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik kan maar 1 ding zeggen : Wees blij dat je straks zelf een huis hebt met je vriend.. Lekker genieten! En dat soort klo'jo's gewoon compleet negeren hoor. BTW ik vind het raar dat je schoonouders accepteren dat iemand zixh zo gedraagt. Veel te soft! Eruit knikkeren die gast.