Op zich heb je gelijk dat je best kan kijken naar de feedback die je krijgt, maar dat is wel afhankelijk van de situatie.. Kijk, mijn moeder geeft ook wel een een tip over bijvoorbeeld het troosten van L. Toen ze zag dat ik af en toe wanhopig werd van het feit dat ik L. niet stil kon krijgen kwam ze met een tip en dat werkte prima. Dus in die zin ben ik het met je eens, maarrr.. over de voeding (kv of bv) vind ik dat dat je eigen keus moet zijn en je die moet nemen samen met je partner.. En over het laatste stukje, ik denk dat het wel te realiseren is om daar onderzoek naar te doen.. Over de band die je opbouwt met je kindje als je wel of geen bv geeft.. Al denk ik eerlijk gezegd niet dat je met je kind een slechtere band opbouwt als je kv geeft.. Ik denk dat het voornamelijk de liefde voor je kind(eren) is die je band goed maakt..
Ik doe wel mee hoor Al wordt ik vast uitgesloten omdat ik J. wél live aan de borst heb gehad, en alle voedingen met blote tieten geef (voor degenen die dat niet weten, ik kolf full-time)
O, en nog even over dat eerste artikel van Brunette: die man stelt dat in KV alleen plantaardige vetten zitten? Maar KV is volledig gebaseerd op koemelk, dus dan zitten er toch wel degelijk dierlijke vetten in? En als we dan willen dat er eens goed onderzoek komt naar de echte voordelen van BV, is het ook wel eens hoognodig tijd voor stevig onderzoek naar koemelk, want dat is lang zo gezond niet voor mensen als wij met z'n allen geloven... (en mogelijk dan ook wel een reden om KV op z'n minst anders samen te gaan stellen?)
Dat werd een paar pagina's terug gezegd (niet door jou geloof ik).. Dat het feitelijk beter was om jezelf wat meer weg te cijferen om je kindje bv te geven..
HELEMAAL GELIJK IN!!! Oja en het doen omdat JIJ het wil en niet omdat je partner het zo graag wil. Ik ben voor Bv en heb het gegeven maar geloof erin dat iedereen een keuze kan maken die het beste bij je past. Alleen het snelle opgeven als je er 100% voor wilde gaan dat snap ik niet....dan had je nooit moet zeggen ik sta er 100% achter. Ja bv kan pijn doen...ja je offert jezelf op. Ja het kost energie. En ja...niet alles staat in de boekjes en daar kom je pas achter op het moment dat je het doet. Net zoals vele andere dingen over kinderen.
O, goed dat je het zo zegt, want ik bedoelde daarmee niet dat je geen goede band met je kind opbouwt als het KV krijgt. UIteraard is liefde HET ingredient voor een goede band. Ik denk alleen wel, (maar dat denk ik), dat BV en die fysieke intimiteit, een meerwaarde heeft en dat zou best eens stevig onderzocht mogen worden.
Jammer dat Kweenie dan 1 zo'n losse opmerking eruit haalt. Maar, niet vervelend bedoeld, misschien moet ik niet anders verwachten als je zo fel anti-BV bent..? Maar vraag me dan wel af wat je toch in vredesnaam tegen BV hebt, Kweenie? (Gewoon een verbaasde vraag, meer niet). En als je zelf dan zo'n KV-fundamentalist bent, (als ik het maar even zo mag noemen), ben ik wel een beetje verbaasd dat je BV-fundamentalisme zo afkeurt. Dat is dan toch -zij het van verschillende 'kampen'- van hetzelfde laken een pak?
Dat zegt jingels, in het stukje hierboven OMG wat is het weer een onderwerp van haat en nijd zou ik bijna zeggen, sorry hoor. Kan het niet laten om hier te reageren met: Een kind heeft vooral LIEFDE nodig!!!!! Wat een onzin dat je je kind dit ontneemt, als je je kind de liefde ontneemt omdat je bv wilt geven 'omdat de maatschappij vindt dat je dat ECHT MOET DOEN' dán ontneem je je kind pas iets!!! BV is nou eenmaal niet voor iedereen weggelegd!
haha dacht al wel dat je dat bedoelde hoor Maar wilde het toch even nagaan haha.. Maar ik denk dat het wel klopt hoor, dat je door bv ook een band opbouwt.. Al denk ik niet dat de verschillen erg groot zullen zijn..
Nee, precies. Ik heb geen bv gegeven en mijn vriendin wel. Resultaat: ik heb genoten, nee GENOTEN van alle dagen, weken, flesjes, intieme momenten die we net zo goed hadden. Een goede vriendin van me heeft bij 2 kinderen 5 maanden bv gegeven en wat herinnert zij zich: het eindeloos aanleggen, te weinig melk, kolfstress, een kind wat na die 5 maanden geen flesjes wilde, tepelkloven, ontstoken borsten, alleen maar ellende. Nou dank je feestelijk, sorry hoor.
Daar waar je gericht bent op het beste voor je kind. Het beste dan uitgelegd als: gericht op een stabiel opgroeien van je kind. Dat de keuzes die je maakt met betrekking tot je kind, te maken hebben met wat het nodig heeft om op te groeien tot een mens met zelfvertrouwen. Dat is dus wel wat anders dan altijd doen wat je kind leuk vindt. Maar ik kan je wel wat voorbeelden geven van ouders die voortdurend keuzes maken omdat dat voor henzelf het gemakkelijkste is, (en vanuit mijn werk zelfs een heleboel, die groep laat ik maar even buiten beschouwing, omdat ik een omgemiddeld grote groep ken die slachtoffer zijn geworden van hun 'opvoeding'). En dat vind ik voor elke keuze, dus ook de keuze KV of BV, een verkeerd motief. Je krijgt geen kinderen omdat het voor jezelf zo leuk is, (ja, ook, anders begon natuurlijk niemand eraan . Maar je snapt neem ik aan wel wat ik daarmee bedoel ). Dat wil niet zeggen dat je niet voor KV mag kiezen: als dat jou tot een rustiger en tevreder moeder maakt, vaart je kind daar ook wel bij en kan dat wel eens veel beter zijn dan gefrustreerd aan de BV zitten.
Kijk, ik kan niet voor Kweenie praten natuurlijk, maar af en toe neig ik ook een beetje om dat hele bv verhaal maar te laten wezen en straks bij een eventuele tweede gelijk aan de kv te gaan.. Ik weet niet precies waarom, maar je wordt zo 'veroordeeld' als je geen bv geeft (door sommige mensen dan he) Hier in de omgeving gebeurd dat tenminste wel heel veel.. Je zou er bijna opstandig van worden Bij een eventuele tweede ga ik het wel weer proberen, om bv te geven en ik hoop dat het dan wel mag lukken, maar de ervaring met L. is dat ik allang blij dat hij nu gezond en wel in zijn bedje ligt elke avond.. En als dat zo kan en mag blijven (zo vanzelfsprekend is dat helaas niet) door de fles te geven (met kv) dan ben ik allang blij.. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik blij ben dat hij met bv is begonnen, want ik ben nog steeds van mening dat dat hem uiteindelijk uit het ziekenhuis gehaald heeft..
Ik heb het verschil wel heel sterk gemerkt tussen mijn man en mij. Dus ik ben wel eens benieuwd hoe dat dan zit als je gaat vergelijken met moeders onderling, omdat de band met vader toch weer verschilt met die van moeder. Dan gaat het bijvoorbeeld om vragen als: is er verschil in hechting merkbaar (zou bijvoorbeeld te merken zijn aan hoe sterk de eenkennigheid en verlatingsangst bij een kind is: zijn daarin significante verschillen merkbaar tussen BV-kids en flessenkids (en daarbinnen weer tussen KV-flessenkindjes en MM-flessenkindjes). Komen we misschien eens uit deze discussie (ehm nee, denk het niet eigenlijk...)
Nogmaals: waarom haal je dit in godsnaam aan in een BV-FV discussie?? "Om uit te groeien als een mens met zelfvertrouwen" Oh gosh..
hmmm heb bv gehad en de band met me moeder is ronduit SLECHT! Gaat ook om de LIEFDE die een mens daarna krijgt..... Maar ik wil wel zeggen dat bv kan helpen bij de band te verkrijgen als je in een postnatale depressie zit. Spreek uit ervaring! Als ik het niet had gedaan en volgehouden denk ik dat ik anders tegen haar aan gekeken had en nu is het me dierbaarste bezit!
Is ook grote onzin... een kind heeft altijd meer neiging naar de moeder toe te groeien aangezien de moeder 9 van de 10 keer een grotere rol in de opvoeding op zich neemt! Dat staat volledig los van FV - BV