Whoops, iets te heftig gereageerd geloof ik. Anti-BV is te zwaar maar ik (dus ik persoonlijk, puur gelet op mijn eigen situatie en persoonlijkheid) ben ook geen voorstander. Mocht er hier een 2e komen dan is het heel simpel, geen borstvoeding (of ik moet me door de hormonen gaan bedenken). Naast dat het dus niet altijd gegarandeerd is dat jouw borstvoeding ook echt beter is (produceer je wel genoeg, mis je niet bepaalde stoffen) zijn er ook andere aspecten die mee wegen. Althans, waarvan ik vind dat mee telt! KV geven geeft mij bijv. meer rust. Niet alleen zie ik hoeveel mijn kindje gedronken heeft (en dus of dat genoeg is of niet) maar ik weet ook dat het goede voeding is die ze binnenkrijgt. Daarnaast vind ik het ook een fijn idee dat mijn man ons kind ook een fles kan geven en hier ook van kan genieten (en ik ook eens kan uitslapen/bijtanken). Je hoeft niets af te bouwen, krijgt geen problemen met een kindje die de fles niet accepteert etc (en ja, zo kun je ook de voordelen van BV benoemen). Naast dat ik FV gewoon veel praktischer vindt speelt emotie ook een rol hoor. Ik wilde het namelijk wel proberen! Heb de folders ook gelezen, heb ook braaf geluisterd naar de adviezen van de VK en het ziekenhuis ook laten weten BV te willen geven etc. Maar slechte begeleiding gooide roet in het eten. Ons meisje is geboren met een keizersnede, moest aan de antibiotica en minstens 3 dagen in het ziekenhuis blijven (door die antibiotica). Ik dus ook (door de keizersnede). Ze werd wel regelmatig bij me aangelegd maar ik kon het niet zelf (kon haar amper vasthouden). Helaas hadden de zusters het ook te druk om mij goed te helpen. Daarnaast werd er amper gerept over kolven. In het begin helemaal niet, toen werd er eens opgemerkt dat ik het eens kon proberen als ik eens zin had, toen dat ik als ik de energie er voor had eens in de 2 uur en uiteindelijk, toen het al te laat was, werd mij op een beschuldigende toon medegedeeld dat ik nu toch echt elke 2 uur moest gaan kolven (ik was helaas blanco in dit onderwerp,). Ons meisje had er helaas geen zin meer in. Ze sliep alleen nog maar....het is zelfs zo erg geweest dat ze sondevoeding moest krijgen (terwijl ze geboren werd met een Apgar score van 2 x 10 punten). En toen ben ik ook radicaal gestopt met überhaupt BV te proberen. Want (en hier kan niemand iets tegen in brengen) als ik gelijk flesvoeding had gegeven dan was dit ook niet gebeurd! Toen ik dit aangaf werd er op gereageerd met een: "Tsja, dat is dan uw keuze mevrouw..." (niet de mijne kon je er bijna achteraan horen). Echt heb zo'n rot periode in dat ziekenhuis gehad! Dus het is een mix van factoren in mijn geval. En nee, ik ben dus niet echt anti-borstvoeding maar heb wel iets tegen op sommige extremisten onder ons op dat gebied. Want hoe goed bedoeld ook en hoe aardig verwoord ook, vaak moet er dan toch nog even een prikkende opmerking gemaakt worden. Iets van: "Ja, als je het wel geprobeerd hebt dan is het niet erg maar moeders die er bewust voor kiezen geen BV te geven...je wilt uiteindelijk toch het beste voor je kind?" Dat zijn van die opmerkingen waar ik echt misselijk van word. @ Rozemarijke: 'Cijferden moeders zich maar eens wat meer weg voor hun kinderen op dat gebied...'Dat vind ik een hele foute opmerking. Of negatief, dat dekt het beter denk ik. Je praat toch niet over jezelf wegcijferen als je het hebt over je kind(eren)? Sinds wanneer houd het moederschap in dat je jezelf moet wegcijferen voor je kinderen? Is het niet beter dat je er voor zorgt dat je lekker in je vel zit? Want een gelukkige, tevreden moeder is in mijn ogen een betere moeder dan 1 die vind dat ze zichzelf moet wegcijferen. Misschien is deze opmerking ook wel niet zo letterlijk bedoeld maar ik struikelde hier dus over en vond het een opmerking waard. Wel een beetje jammer dat jij daar dan weer op moet reageren met: Jammer dat Kweenie één zo'n losse opmerking er uit haalt' Wat is hier zo jammer aan dan? Dit doe je toch zelf ook? Reageren op de opmerkingen die jou het meest opvallen? Kort gezegd heeft Roeltje dus wel gelijk. Ik word hier erg opstandig van! Laat mij lekker in mijn waarde, ook als ik er bewust voor kies om geen borstvoeding te geven! Zoals al eerder opgemerkt, het beste voor je kind willen hangt niet alleen af van de keuze wel of geen borstvoeding geven. Oh en dan nog ff een losse opmerking: "Ik wil niet alleen het beste voor mijn kind, ik wil het beste voor mijn gezin!" En daar horen dus ook papa en mama bij! x Kweenie
Cijferden moeders zich maar eens wat meer weg voor hun kinderen op dat gebied...' Wil even iets recht zetten.. Rozemarijke was namelijk niet degene die deze opmerking maakte, maar iemand anders Ben alleen de naam even kwijt.. De slechte begeleiding herken ik zeer (helaas).. De begeleiding van het kolven was verder prima.. Alleen de begeleiding van het live voeden was ver beneden peil.. De kleine heeft een hele slechte start gehad (geboren met een fikse longontsteking).. In eerste instantie kon ik gewoon zelf aanleggen (meteen na de geboorte was hij te zwak om te happen, dus het eerste 'contact' was er niet).. Maar nadat ik wat opgelapt was en L. nagekeken was, moest hij meteen naar de kinderafdeling aan de zuurstof en hartbewaking.. Meteen een kolfapparaat gekregen en de eerste paar keer netjes een verpleegkundige erbij gehad.. Na een paar uur moest hij aan de sonde voeding (bv dus) en aan de beademing.. Kolven als een gek natuurlijk, want de eerste bv schijnt het belangrijkst te zijn.. Prima, gedaan uiteraard.. Na drie dagen lag hij alleen nog aan de bewaking, antibiotica en sonde.. Twee voedingen mocht ik toen zelf geven... Maarrrrr, niemand te bekennen.. En daar zit je dan, te stuntelen en aan te klooien zonder dat iemand een vinger uitstak.. na tien minuten waren we het zat en hebben we iemand erbij geroepen.. Ze komt eraan, pakt hem op en pakt een voeding uit de koelkast en spuit het zo in de sonde Na een week zo aanklooien en doen eindelijk L. mee naar huis genomen.. Helemaal verheugd om samen met de kraamhulp opnieuw aan het voeden te beginnen.. Maar man, wat een hel.. Uitleg was zeer slordig en als een bepaalde houding niet prettig was, moest ik niet zeuren, het was even wennen.. Tepelhoedje en alles geprobeerd, maar uiteindelijk zelf een kolf gekocht om de nachtvoedingen via de fles te doen (lees: 2 uur over één voeding doen is niet prettig midden in de nacht)..
De eerste: dat is nou precies de reden dat ts dit topic heeft geopend....! De tweede, voor Kweenie om te weten wie wat nou ook alweer zei
@Keenie en Roeltje Over die slechte begeleiding kan ik me zo boos maken. De begeleiding in het ziekenhuis was bij mij ook slecht en ik kwam fulltime kolvend thuis. Als de kraamverzorgende mij niet zo goed begeleid had was het waarschijnlijk ook bij mij misgegaan. Natuurlijk zijn er ook lactatiekundigen die je in kunt schakelen, maar die drempel is toch voor veel vrouwen erg hoog. Vooral als het begin al 'verpest' is. Maar als de verpleegkundigen geen tijd hebben zouden zij ook kunnen zorgen dat de kersverse moeder een consult krijgt in het ziekenhuis. Het heeft weinig zin om te roepen dat bv zo belangrijk is en dan vervolgens de praktische begeleiding te laten schieten. Folders zijn heel leuk en aardig maar de praktijk is toch vaak anders. Als het net iets anders was gelopen had het goed kunnen zijn dat jullie ervaring met bv heel erg anders was geweest. Zo was mijn doel 6 maanden voeden maar omdat het zo goed beviel ben ik ermee doorgegaan. Als je me dat van tevoren had verteld (en zeker tijdens de opstartperiode) had ik gekeken alsof ik het in Keulen hoorde donderen. Als ik kijk hoe zeer Kyra en ik ervan kunnen genieten, vind ik het gewoon erg jammer dat andere mensen dat niet zo ervaren.
Ja begeleiding is inderdaad erg belangrijk en ook dat is niet bekend. Mijn man en ik waren zo naïef om te denken: Oh, eitje, dat doen we even (misschien iets overdreven maar goed).. Maar in de folders staat het zo makkelijk beschreven dat het lijkt alsof iedere vrouw dit kan.. Lactatiedeskundige hebben we ook over de vloer gehad maar heeft niet meer geholpen.. Het aanhappen ging op zich goed, maar ja ik gebruikte een tepelhoedje, dan kan er ook vrij weinig meer mis gaan.. L. was toen al op een punt dat hij het zonder tepelhoedje niet meer wilde.. Ook hier ging het aanhappen vrij goed, maar hij moest natuurlijk wat meer moeite doen en daar had meneer geen zin in En geef hem eens ongelijk haha.. Hij raakte daar zo van overstuur en omdat hij nog aardig wat last had van zijn longetjes en zijn energie nog steeds gericht was op volledig beter worden viel hij na 5 minuten in slaap.. weer even wakker, drinken, en weer slapen.. schoot ook niet op dus.. Met tepelhoedje verder gegaan op advies van de LK, maar het werd er niet beter op.. In overleg met de kinderarts ben ik uiteindelijk overgegaan op fulltime kolven omdat het voor Lenn en mijzelf veel beter was en ik gebrand was om bv te blijven geven totdat hij helemaal beter was.. Vond het echt retezwaar, sorry.. Met de live voedingen kon je nog eens ergens heen, maar met kolven.. zie mezelf nog niet zitten in een restaurant nouja, dat heeft niet lang geduurd, van de één op andere dag kwam er letterlijk niks meer uit op een paar druppels na
Even snel, @Kweenie: dat was idd niet mijn opmerking, maar van Jingels. Ik vind wel dat je je af en toe moet wegcijferen voor je kind, maar in balans: je moet er niet aan onderdoor gaan of ongelukkig van worden ofzo. Maar als je je nooit wegcijfert voor je kind, krijg je dat je kind zich altijd aan moet passen aan jou/weg moet cijferen voor jou, en ik vind persoonlijk dat je dat van een kind niet kunt verwachten. Maar zoals ik al eerder aangaf: ik snap best dat je tot een weloverwogen keuze komt om geen BV te geven. De meeste vrouwen denken er goed over na. Een kleine groep vrouwen doet dat niet, en maakt een keuze op basis van een bepaald oppervlakkig beeld dat er is. Dat vind ik echt jammer, (maar daarmee niet gezegd dat zij slechte moeders zijn). Wat betreft je begeleiding in het ziekenhuis: echt heel erg jammer, want idd: dat hele kolven-verhaal, daar bereid je je meestal niet op voor, (ik niet iig, en ik ben vanaf dag 2 ook aan het kolven gezet door de kraamhulp, (dag 1 kon nog niet, want was zondags, dus toen heeft Thirza HA-KV gehad als bijvoeding). Heel jammer dat er dan zo mee om wordt gegaan. Heb je daar later nog wel eens wat mee gedaan? (klacht ingediend ofzo?)
Moeders die zich wegcijferen, hmmmm zo'n moeder heb ik gekent. Mijn oma beviel in 1941 van mijn moeder, en hoe ze ook probeerde de borstvoeding kwam niet op gang. Mijn moeder viel alleen maar af en af en mijn oma keek met afgrijzen toe. Ze is mijn moeder gewone melk gaan geven, haar melk want het was op rantsoen, op de bon. En mijn moeder bleef leven. Maar het melk dat ze op de bon konden krijgen was niet genoeg, bij lange na niet, mijn moeder bleef leven maar echt groeien was er niet bij. Gelukkig was er een "supermarkt" eigenaar die het allemaal zag en die heeft ingegrepen. En zo wandelde mijn oma een paar maal per week met mijn moeder in een wandelwagen vol met hete kruiken naar de 'supermarkt". Daar aangekomen werd het hete water verwisseld voor hete melk en zo liep ze dan langs de duitsers weer naar huis. Dus wegcijferen heeft mijns inziens niets te maken met de keuze voor bv of kv maar puur en alleen met de liefde voor je kind
Absoluut. Het moet wel in verhouding blijven natuurlijk. Je kind moet ook niet ongelukkig worden immers.. Suf voorbeeldje: ik hou niet van zwemmen. Ik hou al helemaal niet van in open water zwemmen. Vaak is het water te koud, wat met mijn weke-delen-reuma niet zulke leuke gevolgen kan hebben.. Mijn oudste is daarentegen een waterratje.. En dus ga ik ook met haar zwemmen, in open water en als ik dan dat stralende koppie zie, vind ik 't wel waard een dag met pijn rond te lopen. En ik denk dat elke moeder wel zulke dingen heeft..
Idd dat zijn mooie dingen en jezelf wegcijferen op de goede manier!! Overigens, ik snap ook niet zo goed waarom er zonodig fruit gegeven moet worden met 3-4 maanden. Een andere discussie, maar las het net een paar keer hier een paar pagina's terug. Dat is ook weer iets dat ik niet begrijp en nooit zal begrijpen. Er wordt aangeraden te wachten tot 6 maanden dus waarom ook hierin weer niet het beste voor je kindje kiezen?
Heb ik ook hoor ik loop (vooral met die hitte) vaak ook op mijn laatste tandvlees (dankzij de ms) maar toch ga je door. groetjes Anita
Maar soms is het het beste voor het kindje om al vroeg met fruit te beginnen. Hier heeft Kylian ook al heel vroeg fruit gekregen (op aanraden van de ha) om te kijken of hij dan makkelijker kon poepen. Dit bleek zo te zijn en op die manier hoefde hij niet aan de lactulose (hij was toen 4 maanden) Kinley heeft vanaf 8 weken lactulose gekregen en bij haar zijn we met 6 maanden begonnen met bijvoeden.
Ok dat is anders idd. Maar doelde meer op de mama's die schreven, ik ga met 4 maanden fruit geven alleen omdat ik dat wil! Dat snap ik niet. (en ja ook dat moet iedereen zelf weten, ik snap het alleen niet)
Bij L. hadden we weinig keus.. Hij zat al aan de voeding voor hongerige baby's en met 4.5 maand hield hij het niet langer vol dan 2 uur.. Begonnen met groente en fruit en toen was het over.. Afhankelijk van je kindje kun je prima met 4 maanden beginnen hoor vind ik..
En iets niet snappen van de ander is helemaal OK toch? (Maar dat wordt dus wel vaak als afwijzing opgepakt, helaas). Ik snap mensen nooit die willen dat de hele wereld hen snapt. Onhaalbaar doel denk ik dan
Nogmaals, ik bedoel beginnen met fruit omdat je het zelf leuk vindt en dus niet in belang van je kindje!!
Zo snap ik niet dat mensen de kleur rood in hun slaapkamer gebruiken. Een slaapkamer hoort natuurlijk in blauwtinten te zijn. Iets niet snappen hoeft geen waardeoordeel in te houden, maar ik denk dat iedereen wel graag validatie van hun ideeën wil hebben.
Volgens mij is het zo dat elk kindje op een ander moment 'toe' is aan fruit, groente of wat voor hapje dan ook. Ze raden wel aan te wachten tot 6 maanden, maar ze (cb) zeggen ook dat je vanaf 4 maanden wel al mag beginnen met proberen (is overigens ook gewoon onwijs geweldig leuk). Je merkt zelf wel of je kindje er aan toe is of niet. Rosalie was er bijvoorbeeld met 4,5 maand al echt aan toe. Niet dat ze dan elke dag fruit kreeg, en ook geen hele bordjes, maar gewoon om de paar dagen eens een klein stukje, om uit te proberen. Vond ze geweldig en wij dus ook! Verder vind ik het hele BV/KV-'gedoe' echt zo onnodig.. Ik koos ook voor BV, omdat het me goed leek, en makkelijk (en voordelig, en milieuvriendelijk). Uiteindelijk heeft het me veel pijn en moeite gekost en heb ik het 6,5 maand vol gehouden. Toen wilde Rosalie het gewoon echt niet meer, de voedingen werden een drama, en voor ons beider rust en tevredenheid hebben we toen gekozen voor KV (naast natuurlijk het fruit, groente, en brood wat ze dan ook nog eet). Ben ik dan een slechte moeder omdat Rosalie KV krijgt, of juist een goede moeder omdat ik heb gekozen voor hetgeen wat ons allebei de meeste rust geeft? Want die laatste 2 weken dat ik nog BV gaf, waren we allebei niet bepaald gelukkig, rustig of tevreden... O enne.. die vraag hoeft niemand te beantwoorden hoor ik weet het antwoord namelijk al En ik denk dus dat iedereen die keuze voor zichzelf moet maken. Ik geloof ook niet dat er moeders zijn die 'zomaar' geen BV willen geven. Er zit altijd een reden achter. Al is het maar dat je het gewoon niet ziet zitten. Daar is ook helemaal niks mis mee (dat is dan mijn mening in elk geval) ook al lees ik hier en daar dat mensen dat ook al 'lui' of wat dan ook vinden. Maar ook mijn mening doet er eigenlijk niet toe, ieder moet het gewoon voor zich weten en aangezien we allemaal het beste voor hebben met onze kids en ze vooral veel liefde willen geven (want is dat niet het belangrijkst?!) zijn er dus geen slechte keuzes.
Helemaal omdat ook daar de wetenschappelijke onderzoeken elkaar nogal tegenspreken... Zo zou het qua allergie beter zijn om te wachten tot 6 mnd, maar toch ook weer niet en juist beter om vanaf 4 mnd wel te beginnen met bijvoeden. Volgens mij moet je gewoon je kindje in de gaten houden en kijken of het er aan toe is, (en dat merk je o.a. wel in de mate waarin ze voldoende hebben aan de BV of KV...). Al die wetenschappelijke onderzoeken zijn leuk, maar als ze elkaar allemaal tegenspreken, heb je er niet zoveel aan