waarom zijn er zoveel mensen Tegen een tuigje? er zijn nu eenmaal hele drukke kinderen, kinderen die niet luisteren, die wegrennen.. en zomaar tussen de auto's de straat op rennen !!... voor zo'n kinderen vind ik een tuigje perfect hoor.. liever zoiets dan dat ze onder een auto komen of worden meegenomen door iemand omdat ze van de ouders zijn weggerend
Is absoluut niet kwetsend of rot bedoeld want iedereen doet dit op zijn/haar eigen manier waarbij je je goed voelt, maar dit was precies wat ik ook dacht... Had het niet beter kunnen verwoorden!
Met een tuigje om maak je het jezelf nog lekker makkelijk. Wat leert een kind daar nou van? Je kind leert van fouten maken en de reactie van zijn/haar ouders daarop. Ik kan me echt met de wil van de wereld niet voorstellen dat je het als ouders zover laat komen dat je kindje van 2,5 tussen de auto's door de weg oprent. Dan loop je als ouder toch echt te slapen hoor.. En ja, ik heb door zeer consequent gedrag 2 hele goed luisterende kinderen langs de weg. Waar ze in bijvoorbeeld in huis nog wel eens een loopje met me nemen (ik ben echt niet perfect en ben ook weleens radeloos), luisteren ze langs de weg echt supergoed. STOP is stop, zo ook niet rennen op de stoep (ook mijn bijna 6 jarige mag nìet rennen op de stoep waarlangs auto's rijden) en bij me blijven. Doen ze het toch, pak ik dat zeer streng aan en houdt daarna hun hand vast. Gedragen ze zich dan weer netjes, krijgen ze weer een kans. Meestal gaat het dan goed, maar mocht het weer fout gaan, dan is het hand vasthouden tot het eindpunt, hoe vervelend dat soms ook voor mezelf is..... Dààr leren ze van, niet van het ontwijken van het fout gedrag...
En bij het aanleren dan loetje? Ik ben het met je eens dat kinderen moeten luisteren hoor, maar wat als je een kind hebt wat (nog) niet luistert naar stop en dus wel de weg op schiet? Is het dan niet prettig als je na 3 keer stop in ieder geval nog een tuigje hebt waarmee je in kan grijpen? In plaats van dat het door rent en voor een auto staat? Het is niet bedoeld als constant strak staande "lijn" in mijn ogen, en als je het niet nodig hebt des te beter, maar als het tuigje gewoon om het kindje heen zit en in geval van nood en net even niet snel genoeg zijn gebruikt wordt kan je zo een ongeluk voorkomen hebben in mijn ogen.
Sylvia29, bij mij rennen ze dus echt niet 3x weg, zover laat ik het echt niet komen! Als het druk was langs, dan was dat sowieso geen plek om met zoiets te oefenen, dan zaten ze in de buggy. Mijn oudste liep altijd keurig naast de buggy. Ik had een touwtje aan mijn buggy hangen en die hield hij dan netjes vast. Lees; hij hìeld hem vast, ik maakte het touwtje niet vast aan zijn pols! En geloof me, hij is echt niet makkelijk, maar door zelf doortastend en op zijn tijd ècht streng te zijn, kun je heel veel bereiken met je (drukke) kinderen. Het verschil is in mijn nabije omgeving zeer duidelijk. Mijn vriendin rent regelmatig meters achter haar kinderen aan, omdat zij ook altijd mochten doen wat ze wilden. Nu plukt zij daar haar vruchten van, maar dan niet op een positieve manier....
Ok, ik heb zelf nog geen kids, en gelukkig nog nooit zoiets mee gemaakt emt mijn oppaskids (maar ja vreemde ogen dwingen zeggen ze weleens) maar zag bij mij voor mijn werk weleens kids zo de (hele drukke) weg oprennen en net op tijd gegrepen worden, dus dan denk je als niet-ouder dat dat er bij hoort hahahaha. Ik ben zelf geen tegenstander van het tuigje, maar ik heb dan nog twee jaar om uit te vinden of het nodig zou zijn
Neemt niet weg dat iedereen het op zijn/haar eigen manier doet hoor, ik ben niet heilig. Ik reageerde eigenlijk meer op het "hij wil niet in de buggy en dat hoeft dan ook niet van ons"...Dus omdat je kind niet wìl, hoeft hij dus niet Hele grote kans dat hij ook niet aan een tuigje wìl lopen en dan??
Mss dat de ouders van jou oppaskinderen hun kinderen wel goed leren luisteren langs de weg? En inderdaad, vreemde ogen dwingen zeker
ts, als jij het echt echt echt niet ziet zitten, moet je het niet doen. Jij moet er geen rotgevoel bij hebben. Wat ik nog wilde zeggen is, dat ons meisje bij oma 10 keer beter luistert dan bij ons. Als ik even boven ben breekt ze beneden de boel af en als oma even naar boven gaat gaat meisje zitten tot oma weer beneden is. Ook omdat oma geen traphek heeft. En zonder mokken doet ze dat gewoon. Een laatste puntje en ik bedoel het niet verkeerd, maar: wil niet in de buggy zitten, als jij dat wil zit tie daar toch gewoon in. Dan maar brullen.
Tsja ik moet eerlijk zeggen dat dat gedeelte bij mij ook zoiets op riep van hij heeft niets te willen (bij wijze van ) maar ik heb weinig recht tot spreken want ik moet nog een kind op gaan voeden en nu zeg ik dit maar misschien doe ik het wel heel anders straks. Ik hoop iig dat TS zich iets geruster voelt en het aan durft de kleine mee te geven, voor opa en zoontje toch een geweldig iets om dat samen te kunnen ondernemen.
En dat moet je ook trainen, gewoon thuis langs de weg, tijdens wandelingen e.d Maar naar een grote kermis oid zou ik ook zeker voor een tuigje gaan. Safety first. Zo vaak ga je niet ergens heen waar het onoverzichtelijk druk is...Ik zou dan echt zorgen dat hij niet bij me weg kan! De rest oefenen we wel in de buurt van thuis.
Helemaal mee eens! Hier ook papa en mama de baas en een brul-sessie is jammer dan. Ik kan zeggen dat wij best strikt en consequent zijn... MAAR Tijdens onze vakantie in het vliegtuig (4 uur) was het toch echt drama. Onze zoon wil staan en lopen en dat kan daar nou eenmaal niet. Hij moest verplicht op schoot zitten tijdens de vlucht. Slapen wilde hij niet, lopen kon niet, hij liep alleen maar de stewardessen in de weg en staan op schoot ging maar even goed aangezien meneertje probeerde de krant van de meneer achter ons te pakken of het hoofd van de mevrouw voor ons. Dus het resultaat was brullen, 3 uur en 15 minuten lang! (Toch nog 45 minuten geslapen). En om nu weer even terug te komen on-topic. Tuurlijk kan je je kind brullend in de buggy zetten, maar denk je dat opa en oma dan een leuke dag hebben op de kermis? Die willen dat hun kleinzoon het naar de zin heeft, dus laten ze hem ook los lopen.... en daar is topic-startster nou net zo bang voor. Ik zou dus zeker mijn man ook mee laten gaan. Dan kunnen opa, oma en kleinzoon genieten en kan je man mee puur om goed op te letten. En zo'n naamplaatje is zo'n slecht idee nog niet.
Je hoeft niet persee zo'n "hondjes idee" te krijgen bij tuigjes hoor! Er zijn ook polsbandjes die jij om je pols doet en je bij je kindje om doet en dan kunnen jullie zo een handje vast houden en mocht hij ineens weg glippen glipt hij maar een metertje verderop want hij zit met een touwtje (wat overigens n soort telefoon koort is...) aan je pols vast! Weg glippen en verdwijnen tussen de massa's mensen is er dan dus niet bij! Daarnaast een jasje met capuchon of een tuinbroek aan doen zodat er wat te grijpen valt mocht kindje toch weg glippen (deed ik bij mn middelste ALTIJD want die rende al met 10 maanden) En zo'n bandje met naam/adres EN mobiele telefoon van diegene die hem bij heeft (zo is hij zo weer bij opa in het uiterste geval dat hij mocht kwijt raken). En er kan NIKS meer mis gaan. Ik begrijp je heel goed hoor dat je er bang voor bent om je allesje kwijt te raken. Zeker nu je zo hoog zwanger bent. Op de een of andere manier versterkt dat dit soort gevoelens ook nog eens. Maar kleine kindjes worden groot en opa is nog vitaal genoeg zo te horen. Maar echt meid als het je helemaal tegen staat dan maar OF mee OF niet doen!
Daar heb je dan toch de buggy voor? Een tuigje zit ook een lijn aan, waar mensen op zo'n drukke kermis geen oog voor hebben. 't Lijkt me niet lekker dat er een voorbijganger tussen mij en mijn kind inkomt en dus dwars door dat lijntje heen gaat en mijn kind onderuit haalt...Mss ver gezocht, maar dat soort dingen zie ik dan voor me. Een buggy valt veel meer op en heb je veel dichter bij je.. Maar mss ben ik wel teveel anti tuigje hoor Persoonlijk vind ik het veel te demoniserend. Een hond loopt aan een tuigje/riem, een kind niet..Maar daar ben ik in sommige hun ogen mss te star in, net zo goed dat ik sommige dingen van anderen niet kan begrijpen
@Loetje Maar wat is nu het verschil tussen een tuigje/polsbandje en vastgegespt zitten in een buggy? Vast zitten ze toch en ik vind dat ze voornamelijk met een polsbandje meer vrijheid hebben. Overigens zijn wij zeker bezig met opvoeden en leren goed mee te lopen maar als extra voorzorgsmaatregel heeft ze wel een polsbandje om als wij naar een drukke onoverzichtelijke plek gaan.
Een tuigje vind ik ook verschrikkelijk!!! Weet je wat het is, er moet niet zo moeilijk gedaan worden! Je schoonvader gaat met de kleine naar de kermis en omdat hij dat leuk vindt voor de kleine, dus alles draait om het kind! No way dat hij het kind dan uit het oog gaat verliezen......is mijn idee hoor!! Ik denk dat de kans groter is dat jij een keer je kind uit het oog verliest (jij bent heel de dag met hem en jij moet soms ook dingen doen waarbij je je aandacht misschien iets minder vestigt op je zoon!) en je schoonvader gaat nu echt wat met zijn kleinzoon doen, dus hij zal alleen maqar oog voor hem hebben. Zo denk ik erover hoor!!! We moeten eens niet zo krampachtig doen......maarja, dat is uiteraard mijn mening. Ik blijf er wel bij....zolang jij je er totaal niet prettig bij voelt, dan moet je het natuurlijk niet doen! Maar tis ook wel leuk voor opa natuurlijk als het wel mag! En desnoods ga je het er gewoon eens over hebben en spreek je je angst uit! Reken maar dat hij je gerust kan stellen! Je vriend is toch immers ook volwassen geworden!!
Ok je propt een hond niet in het harnasje van een buggy, maar ik zie het verschil echt niet zo. Maar goed: agree to disagree.
Een goed opgevoede hond loopt ook niet aan een tuigje (sorry, lig opeens dubbel hier, mijn vriend had ook een mening hahaha) TS kom je er nog een beetje uit? Edit: Devy een hondenbuggy is wel helemaal hip vandaag de dag, alleen niet gemaakt voor 70 kg hond, anders had ik een poging gedaan