Mijn dochtertje gaat morgen voor het eerst naar haar opa en oma.. Als het aan mij ligt hoeft dat nog lang niet, vind het erg moeilijk om haar los te laten we zitten al byna een jaar aan elkaar vastgeplakt Nu heeft mn man voor morgen een prive oord afgehuurd voor ons, omdat we 2 jaar getrouwd zyn..als verrassing en gaat ze naar zyn ouders toe. Ze zal daar in totaal 5uur blijven Oma was al meteen helemaal enthousiast en wilde de eendjes gaan voeren, maar mn man zei al nee doe dat maar niet de eerste keer. We vonden het een beetje een eng idee om haar nou meteen mee te nemen naar het water enz. Ik vind het zoooo moeilijk.. Wie kan my tips geven om het een beetje los te kunnen laten? ooit moest toch de eerste keer komen. Zit me de hele tyd vervelende dingen in mn hoofd te halen, stel dit stel dat en wil morgen toch wel kunnen genieten.
O, wat ontzettend leuk van je man! De eerst keer je kind bij iemand anders achterlaten was voor mij ook moeilijk. Wat ik deed was een uitgebreide lijst erbij waarop ik echt alles heb geschreven waarvan ik dacht dat het belangrijk was om te weten. Zo hoef je je niet telkens af te vragen hoe ze iets aanpakken en of ze dit of dat wel weten. Opa en oma zullen wel erg enthousiast zijn en er enorm van genieten! Ik zou het iets meer los laten en ze lekker naar de eendjes laten gaan. Misschien kan je als voorwaarde geven dat je wel wil dat ze in de buggy blijft? Een beetje vertrouwen is denk ik wel goed, ze hebben uiteindelijk jou of je man (weet niet wie zijn ouders het zijn) ook groot gekregen. Heel veel plezier en geniet er samen van!
De eerste keer is ook niet makkelijk. Oma zal heus geen gekke dingen doen. Ze heeft tenslotte zelf ook kinderen groot gebracht. Het zal voor jullie allemaal erg spannend zijn maar probeer te genieten van de dag met je man. Je bent tenslotte niet alleen maar mama. Spreek gewoon af met oma dat je haar belt als jij er behoefte aan hebt. Heel veel plezier met je man en succes met het wegbrengen van je kleintje
Ja, het is zeker heel lief van hem. Hij weet ook wel dat als hij het eerst aan mij had gevraagd ik nee had gezegd! Haha, maar misschien is dit ook wel goed. Ik zei nog laten we haar meenemen maar daar had hy niet zoveel zin in! haha Opa en oma zijn idd heel enthousiast en willen al heel lang een keertje oppassen en met de kinderwagen wandelen haha. En dat hebben ze idd met hun eigen kids ook gedaan, dus moet wel goedkomen. Ik zeg iig dat ze meteen moeten bellen als ze gaat huilen en niet stil te krijgen is. ik weet namelijk niet hoe ze gaat reageren. We zijn er wel elke week en ze zit altijd lekker met hun te spelen. We willen ong een half uurtje erbij blijven en dan weggaan.. ben benieuwd of ze het opmerkt dat we weg zijn..
Oh ja de eerste keer is verschrikkelijk (was bij ons met 3 maanden toen ik weer moest werken) Het is even moeilijk om je kindje achter te laten en weg te lopen en je zult zeker wel even een traantje laten, maar zodra je lekker bij de verrassing bent aan gekomen, zul je echt wel kunnen genieten...komt goed! Veel plezier! En wat romatisch van je man dat ie zoiets organiseerd.
Probeer er van te genieten.. De eerste keer zonder Noof, ik vond het VRESELIJK.. Wilde maar een ding naar huis maar zij had het helemaal leuk gehad, en dat gaf me wel moed om dr nog een keer af te staan Dus probeer in je achterhoofd te houden, dat ze het leuk heeft, en alles prima is.. Mocht er wat zijn, dan hoor je het wel.
....hmmm...... Jelmar is met 6 weken een nachtje naar mijn oudes geweest, zijn wij uit eten geweest en gezellig avondje samen gehad, en afgelopen nacht ook weer! heb je misschien iets te lang gewacht? vertrouw je ze niet goed? Want het is maar voor een paar uurtjes....? "een mens lijd het meest van het lijden dat hij vreest" Als jij zijn ouders goed vertrouwt, je kindje is al dik 11 maanden, dus ook geen breekbaar klein poppetje meer... dat komt toch goed!? en zoals ze hierboven ook zeggen, natuurlijk is het even moeilijk om ze achter te laten, maar probeer er ook van te genieten! je bent al 24/7dagenperweek bij die kleine, deze paar uurtjes gebeuren er heus geen grote dingen die jij mist je moet het een beetje proberen te relativeren en inderdaad er lekker van proberen te genieten, ze blijft immers niet eens slapen!
Hartstikke goed om lekker een paar uurtjes met zijn tweetjes ertussenuit te zijn! En opa en oma zijn geen vreemden voor je kindje hè. Ze komt daar geregeld dus ze kent hen EN zij kennen haar. Komt echt wel goed! Geloof me: dit is voor jou moeilijker dan voor haar. Misschien zal ze even huilen als ze merkt dat jullie weggaan. (Vooral als ze ziet of aanvoelt dat jij het er moeilijk mee hebt.) En echt waar: vijf minuten nadat jullie uit beeld zijn, zit zij lekker met opa en oma te spelen hoor. (Alleen zie jij dat dan jammer genoeg niet.) Ik denk dat dit voor jou een belangrijke stap is. Je moet leren je kind af en toe los te laten. En het is ook een belangrijke stap voor je dochtertje: zij kan zo ervaren dat papa en mama misschien wel eens weg zijn, maar ze komen altijd weer terug en ondertussen zijn er andere fijne mensen die voor haar zorgen!
Sven sliep met 6 weken al ergens anders, nl bij mijn zusje. Mijn vriend en ik moesten echt even eruit met zn tweetjes. Nou, ik vond het maar raar hoor. Ik voelde me zo incompleet. De volgende dag zijn we m ook eerder op gaan halen. Hij heeft vanaf dat moment ook nooit meer ergens anders geslapen ('s nachts dan).
Mijn ervaring is dat oma's veel voorzichtiger zijn dan jijzelf ooit bent. Zowel mijn moeder als mijn schoonmoeder durven nauwelijks met ons zoontje de trap op, terwijl ik hem soms ondersteboven mee naar boven til. (dat vindt hij altijd erg leuk, niet dat iemand nu de kinderbescherming belt) Je kan wel goed een duidelijke basale instructie meegeven, in de vorm van wat er wel en niet gegeten mag worden, hoe lang er geslapen kan worden, welke troostmethodes het beste werken en dergelijke. Dat geeft je meer vertrouwen. Ook zou ik als tip geven niet zelf te bellen en te vragen of zij alleen bellen als er iets aan de hand is. Ik vind het zelf het moeilijkst als ik veel met hem bezig ben.
tja probeer eraan te denken dat ze zelf ook kinderen hebben groot gebracht! meeste opa's en oma's zijn juist heel voorzichtig met hun Kkinderen! je dochter kent ze en ik denk dat ze het naar haar zin zult hebben hoor! Ik zou proberen niet te veel "ïntructies" mee te geven aan ze, lijkt me niet zo leuk voor ze... natuurlijk wel wat ze te eten krijgt en hoe laat etc. maar niet als dit gebeurt dat dat en als zus gebeurt dan zo etc. laat je (s) ouders dit ook lekker uitproberen! en probeer het los te laten als iets anders gaat bij opa en oma dan bij jou.... daar zijn ze voor en zo leert je dochter ook om te gaan met andere mensen die haar verzorgen en waar ze naar moet luisteren. het veschil van verwennen zal ze ook door krijgen, maar weet ook snel genoeg dat dat (bijv. een extra koekje) alleen bij opa en oma mag! ga lekker genieten! ik vond het heerlijk om een dagje weg te zijn! (na ong. 5 weekjes) gewoon ook weer lekker vrouw te zijn ipv alleen moeder!
Nou meiden, het is allemaal heel goed gegaan!! WIj hadden het er wel moeilijk mee toen we weggingen, maar mevrouwtje heeft geloof ik nix in de gaten gehad! Ze heeft lekker zitten spelen, gegeten, dvdtje gekeken en geslapen. Dus daar ben ik heel blij mee! Ze heeft helemaal nniet gehuild en zat ook te spelen toen wij binnen kwamen. Ik had voor oma opgeschreven hoelaat ze moest eten, drinken en slapen enz en daar heeft ze zich gewoon aan gehouden. Ben achteraf wel blij dat we dit gedaan hebben, nu is de volgende keer toch makkelijker om iets met zn 2en te gaan doen. Ik weet nu hoe zij reageert als wij er niet zyn( niet dus!) haha, dus dat scheelt ook weer.
Fijn dat het goed is gegaan! Ik vind het ook steeds iets makkelijker gaan, als Yestin even voor een paar uurtjes naar een van de opa en oma's gaat.. Maar toch, over drie weekjes moet ik weer werken en dat gaat mn mannetje ook voor twee hele dagen naar oma.. (10,5 uur per dag!!) en ik zie er zoooo tegenop... Ik weet wel dat het goed zal gaan, mijn moeder en schoonmoeder zijn beide super met hem, en ik weet ook wel dat hij zonder me kan, ik kan alleen niet zonder hem haha... Ik word echt al misselijk bij de gedachte dat ik zolang zonder hem ben, ondanks dat we toch al een paar keer een aantal uur geoefend hebben, en dat me heel erg meevalt.. Maar nog drie weekjes, ik wil er nu nog even niet aan denken...
Ik zal wel een ontspoorde mama zijn maar mijn dochter ging met 8 weken al uit logeren en sindsdien gebeurt dat gemiddeld wel 1x per maand/per 6 weken. ze gaat dan naar opa/oma. oma of een van haar ooms/tantes. Moet eerlijk zeggend dat ik er nooit moeite mee heb gehad. Zolang ze zich een beetje aan haar schema houden kwam het altijd wel goed. En inderdaad vergeet niet dat een ander vaak voorzichtiger is met je kind dan jijzelf en het allemaal volwassen mensen met een gezond verstand zijn. Maar neem desnoods de dagplanning voor je eigen gerustheid door met opa en oma. Veel plezier!
Ik kan je helaas ook geen advies geven haha. Maar het is denkik wel een kwestie van wennen. Als je het eenmaal gewend bent en aan het werk bent dan zal het wel makkelijker gaan. Je kunt je nu nog niet voorstellen hoe dat is en dan ga je dat zelf allemaal in zitten vullen. Straks is het de realiteit en dat zal vast meevallen! Suc6 ermee en geniet nog fulltime van je kleine deze 3 weken
Oh, dat ligt gewoon aan de persoon. Ik ben gewoon heel voorzichtig met haar. Misschien een beetje TE, maar ja zo ben ik nou eenmaal. Mn zus heeft 3 kids en daar heb ik ook weleens opgepast toen ze rond de 8 weken waren. Die heeft daar geen moeite mee. Het is niet iets goeds of fouts, ieder1 doet waar die zich goed bij voelt Nu ik weet dat ze makkelijk is om op te passen zal ik het zeker ook vaker gaan doen. De eerste stap moest gewoon een keer gezet worden!