Mijn zoontje van negen mnd. haalt steeds vaker de stukjes uit zijn mond en gooit het dan op de grond. Ik raap ze niet voor hem op en vertel dat het in zijn mond hoort, maar geef wel gewoon de rest. Nu las ik laatst dat je eigenlijk gewoon zou moeten stoppen met eten geven, maar dat gaat mij te ver. Wat doen jullie en welke 'tafelmanieren' hanteren julie verder op deze leeftijd?
Ik vind 9 maanden idd te ver om te stoppen met geven want dat begrijpt ie nog niet. Mijn zoon is nu bijna 16 maanden en doet t soms ook, ik geef ze ook niet meer en zeg duidelijk dat we dat zo niet gaan doen, eten hoor je niet mee te spelen. Mijn oudere meiden hebben er ook een handje van, maar hun bordjes ruim ik wel op, maar hun zijn bijna 8 en bijna 6, even een verschil dus haha
Nou met 9 maanden is het enige dat we aan tafelmaniertraining doen: het goede voorbeeld geven. Een kind van 9 maanden snapt nog niet dat iets 'niet mag'. Ze zitten nog midden in de fase waarin ze dingen ontdekken. Babies leren materialen kennen door proeven, ruiken, betasten, aanraken en dus ook door uit de mond te halen. Dat kun je ze niet verbieden, want in feite verbied je ze dan te leren. Je hoeft ze op die leeftijd natuurlijk niet te voeren. Leg 2 of 3 stukjes eten voor ze neer om te pakken, betasten, beknijpen, proeven en opeten. Als je wilt kun je dan tussendoor ook nog wel voeren natuurlijk. Mijn kinderen liet ik meestal gewoon zelf eten.
met 9 maanden zou ik idd ook niet stoppen met eten geven. Wel consequent laten zien hoe het wel hoort. Ik ken bv nogal wat kinderen die bij de warme maaltijd als ze ene hap genomen hebben, d'r hand er nog even bij stoppen en gaan "roeren" in die mond. Daar heb ik zo'n hekel aan. Bij ons mocht ze het zelf in haar mondje stoppen en ontdekte zo hoe en wat, maar zo'n hele vuist erin vind ik niet nodig.
ik moet eerlijk bekennen dat ik met mijn meiden nog niet zo bezig ben met de tafelmanieren. Het enige wat ik doe is dat ik het belangrijk vind om aan tafel te eten en dat we pas van tafel gaan als iedereen klaar is. Wij als ouders geven het goede voorbeeld, bijv niet spelen met het eten of met mes en vork eten, maar van mijn meiden verwacht ik dat nog niet. ik vind het voornamelijk belangrijk dat het gezellig is aan tafel. Wanneer ik merk dat ze aan het uitdagen zijn, dan zeg ik er wel iets van. Maar als ze hun eten liever met de handen eten omdat dat makkelijker is dan vind ik dat prima. groetjes joyce
Bij mij gooit ze het nog onbewust op de grond. Ik zeg wel elke keer dat ze het doet "we gooien niet met eten" en als ze er mee zit te spelen "we spelen niet met eten". Andere zinnen die ik veel gebruik is: "dat moet je in je mond stoppen, de vloer heeft er niets aan". "kom wordt je groot van" (al mag ze ook nog wel even klein blijven ) En met eten dat met een lepel wordt gegeven en ze wil niet een hap hebben... "eerst even proeven, dan kun je zeggen dat je het niet lekker vindt". "altijd weer een hapje proberen, misschien vind je het nu wel lekker". Meeste is dus gewoon om mezelf er aan te laten wennen... pas als ze zelf doorheeft wat ze echt aan het doen is en ze test uit, hang ik er consequenties aan.
Wij hebben in ieder geval de regel: eten doe je aan tafel. (ontbijt, lunch, avondeten). Zodra je met lepel/vork kunt eten doe je dat, voor die tijd mag er met de handjes gegeten worden. Over eten op de grond gooien enzo maak ik me niet zo druk, zodra ze goed kunnen snappen waarom dat niet mag doen ze het ook niet echt meer. Is mijn ervaring.
Met 9 maanden ga ik me daar nog niet druk om maken. Meestal als hij alles uit zijn mond haalt of rond gaat strooien is een teken dat hij genoeg heeft gehad en dan gaat zijn bordje gewoon weg, maakt hem ook niet uit, omdat hij dan al vol zit. Maar ja, er belandt bij elke maaltijd wel het een en ander op de grond, dat gaat vanzelf wel beter, maar ik zou me er voorlopig echt nog niet zo druk om maken.
Vaak is het op die leeftijd nog een ontdekking: wat gebeurt er als ik mijn eten op de grond gooi, welk geluid maakt het dan, is het er nog als ik even wegkijk, enz. Over het algemeen is het geen testen van de ouders. Ik zou consequent zeggen dat het niet mag, maar verder zoveel mogelijk negeren. Eten weghalen alleen doen als je weet dat hij genoeg gegeten heeft.
Hier doe ik het ook zo. Om mezelf er aan te laten wennen. En soms erger ik me er wel aan dat er meer brood op de grond ligt, dan dat er in haar mondje verdwijnt, ik hou me altijd voor dat het voor haar ook een heel avontuur is en een deel van het leerproces.
Gelukkig, op een amerikaanse website die ik weleens raadpleeg, staan soms zoveel adviezen om de 'perfecte' moeder te zijn (waarbij ales van zo jong mogelijk af uit de kast wordt getrokken, terwijl ik dan vaak denk: 'moet ik daar nu al mee bezig zijn?!'. Blij toe dat alles hier weer gerelativeerd wordt
Ik heb ook nog niet echt tafelmanieren en mijn zoontje is al 1,5 geweest. Als hij met vork en lepel wil eten dan mag hij dat maar als hij met zijn handjes wil eten is dat ook goed. Hij snapt wel dat je niet met eten moet gooien en als hij dat dan doet (eerst kijkt hij je aan, dan gaat zijn handje met eten erin naast de tafel richting de grond, vervolgens gaat zijn handje open en het eten valt op de grond, hij blijft je bij alles heel ondeugend aankijken) en ik waarschuw hem 3 keer dan haal ik zijn bordje bij hem weg. Meestal is het goed dan wil hij echt niet meer eten maar soms begint hij te jengelen en te wijzen naar zijn bordje. Als hij dan zijn bordje weer voor hem heeft dan eet hij verder. Eigenlijk vind ik alles goed behalve express met eten gooien op de grond niet.
Hier hetzelfde als Nataly...had het zo zelf kunnen schrijven! Finn krijgt nu een beetje door dat het niet mag...hij kijkt onze kant op...pakt een hand vol...en dan waarschuw ik hem nu dus wel! Maar met 9 maanden deed ik dat niet! Ik zeg ook vaak:" Als je niet meer hoeft...mag jet het laten staan...maar we gaan niet gooien!" Het is bij ons ook vaak leuk omdat hond en katten na verloop van tijd komen kijken (als zn halve bord op de gronf ligt en we klaar zijn) Hij eet trouwens meestal nog met zn handen...met een vork lukt toevallig de laatse paar dagen af en toe! Als ie maar goed eet...dat vind ik nu nog het belangrijkst!
Hier eet Kinley sinds vandaag van een vorkje (ben zo trots), niet dat ze dat moet hoor maar elke keer als we gaan eten heb ik haar wel stukjes op een vorkje aangeboden. Tot vandaag gaf ik haar het vorkje, zij haalde het eten eraf met haar hand en stopte het dan in haar mond. Vandaag in eens stopte ze het vorkje in haar mond Als ze het eten uit haar mond haalt en op de grond gooit is hier echt een teken dat ze genoeg heeft gehad. Ze is dan vol en is weer geintresseert in wat je nog meer met eten kunt doen , na 2 x haal ik dus hier wel het bordje weg. Voor de rest doe ik hetzelfde als met Kylian, ik bied bestek aan, ze ziet van ons hoe het moet en ze volgt vanzelf wel een keer. Kylian eet nog steeds moeilijk prikbare dingen (zoals bonen) met de hand, we wijzen hem er wel op dat hij zijn vork moet gebruiken. Groetjes Anita
ik ben heel streng met eten. er wordt fatsoenlijk gegeten en niet terug uit de mond of op de grond of tegen de muur gemikt. we gaan niet met de voeten op tafel liggen en zitten gewoon recht. er wordt niet tegen de lepel geslagen of geschopt en niet geschreeuwd onder het eten. ( been there done that, dus ik trap niet overal meer in ) als ze zo klein zijn is dat wat lastig, maar gewoon concequent volhouden. alleen eten aanbieden als hij recht zit en niet als hij gedraaid zit in de stoel bijv.als er idioot hard geschreeuwd wordt even de stoel een paar minuten omdraaien. ik ben namelijk van mening dat je ze eerder iets aangeleerd hebt dan afgeleerd en dat geldt met name voor slechte gewoontes. na 3 waarschuwingen gaat hier het eten weg.er wordt geen aandacht aan besteed en als wij klaar zijn met eten krijgt hij gewoon het toetje.( als het normaal kan ) na 3 dagen snapte meneer de boodschap. ik heb dit het afgelopen half jaar maar een keer of 4 hoeven doen met grote tussenperiodes.
Yinte.. geweldig zo'n aapje wat snel leert... ben benieuwd of hij de boodschap nog weet als hij 2 is en dan weer met 4 etc etc.. Het is trouwens een gegeven dat de mens sneller iets afleert dan iets aanleert... Je zou denken van niet hè? Maar toch is het zo.. in basis is namelijk wat wij 'normaal' gedrag noemen ook echt normaal (gewoon) en is dus gooien e.d. al aangeleerd. Als je dat inderdaad maar negeert, dan gaat het het snelste over. Helaas (maar dat weet je met twee oudere kinderen ook)... blijven ze afwijkend gedrag uitproberen... ook heel normaal!
@ cygnet Als ik jouw verhaal goed begrijp dan is het dus zo dat negeren niet zou werken om gedrag te laten verdwijnen? Is dat niet afhankelijk van de reden waarom een kind iets doet? als hij bijv. met eten gaat gooien puur om het aandacht vragen en je negeert dat, maar geeft wel de volle aandacht wanneer hij een hap eten in zijn mond doet dat het dan wel werkt. Maar op het moment dat een kind iets doet zonder dat daar een reden achter zit dat het negeren dan dus niet werkt?
nee, ik ben dan niet duidelijk geweest. Negeren is zeer effectief als kinderen gedrag gaan vertonen wat afwijkt van 'normaal' en het een negatieve aandachtstrekker is. Bijvoorbeeld schreeuwen of gooien met eten.
Nou zo strikt ben ik niet, ben bang dat ik met zo'n aanpak met 2 skeletjes was komen te zitten i.p.v. 2 kinderen. Ik geloof meer aan het VOORKOMEN van situaties waarin het fout kan gaan. Ik vind dat NEE zeggen voor een negatieve sfeer zorgt, waarin ik zelf ook slecht functioneer. Kwestie van kinderen goed observeren. Komen de signalen van ongewenst gedrag, dan meteen de situatie veranderen en de verleiding weghalen. Maar stoelen omdraaien? Nueh zeg. Had hier niet eens gekund, we doen niet aan stoelen, ze aten altijd op mijn schoot.