Ik vind het opvallend hoe vaak wij de vraag krijgen of onze baby gepland is of niet. Vraag gekregen van buren, vrienden en zelfs mijn schoonvader. Ik ben 26, vriend is 29. Wij zijn nu ruim 5 jaar samen, wonen 4 jaar samen en hebben ruim een jaar geleden ons huis (met 3 slaapkamers en een zolder) gekocht. Hebben allebei een goede vaste baan, zijn gelukkig met elkaar, hebben een stabiele relatie. Allebei altijd open geweest over onze kinderwens. Is de keuze voor een kindje dan zo vreemd? Mijn houding is: ach als je het wilt weten moet je het vragen, ik geef zelf wel aan als je te ver gaat. Dus krijgen we de vraag ook. Maar nu ga ik bijna aan mezelf twijfelen haha! Herkennen jullie dit? (denkt nu: misschien hadden we eerst moeten trouwen ofzo )
hee JuJu! ja die vraag kregen wij ook vaak! ik 21 en vriendlief 23.. denk ook omdat we niet getrouwt zijn ofzo? erg dat mensen dat denken. maar valt mij wel op dat het vooral de wat "oudere" mensen zijn die dat tegen ons zeggen.. ag als we zelf maar weten dat het gepland is is het goed toch?? liefs x
Je hoort tegenwoordig nogal eens verhalen van vrouwen die door de pil heen zwanger zijn geworden etc. En anderzijds ook vrouwen die al heel lang bezig zijn. En als je je leven JUIST prima op de rit hebt, met beiden een goede baan, zijn mensen ook misschien nieuwsgierig of je niet juist nog even wil genieten zo van elkaar en je ' vrijheid ' . Maar ach, het draait gewoon om nieuwsgierigheid, belangstelling, iets te vragen willen hebben... iets te zeggen willen hebben. Dat gaat nog heeeeeel vaak gebeuren waarschijnlijk. Over je buik, straks over je kindje, over de ervaring van de zwangerschap als je verder bent (dat het 'zwaar' zal zijn, terwijl het dat misschien niet voor je is) , de horror verhalen van de bevallingen . Ach ja, antwoord waar je antwoord op wil geven en verder lekker laten gaan Wij hebben er zelf nooit een geheim van gemaakt, dat ik vroeg zwanger wilde worden, dus wij kregen de vraag niet. Bij dit 2e kindje, heb ik juist zelf gezegd, dat het eigenlijk niet gepland was! Omdat ik toch meestal aangegeven had, dat de 1e een jaar of 3 zou zijn, als wij voor een 2e zouden gaan. En tja, dit kindje was een verrassing en dat mogen mensen ook best weten .
Misschien vinden mensen jullie te jong voor kinderen. Vandaar de vraag. (Ik persoonlijk heb niet aan moeten denken toen ik 26 was.)
Hier ook heel vaak deze vraag gehad. Vond het eigenlijk ook wel een beetje een brutale vraag eerlijk gezegd, al ben ik nog wel ergere tegengekomen naarmate mijn zwangerschap vorderde.... Ik was 23 toen wij trouwden en net 24 toen ik moeder werd. Mijn man is 6,5 jaar ouder. Kreeg ook vaak de vraag: "moest het van je ouders?" Denk idd dat het bij mij ook met mijn leeftijd te maken had, al vond ik het voor mezelf niet meer dan normaal. Wilde altijd al graag jong kinderen! Ben er overigens ook altijd eerlijk over geweest hoor!
Oh ik vind het ook niet erg hoor, maar wel opvallend. En zo heel jong is 26 toch niet? Heb altijd gezegd dat ik, als het me gegund zou zijn, twee kindjes vóór mijn 30e zou willen. Rekening houdend met dat het wel eens niet meteen raak zou kunnen zijn was het voor ons het logische moment om te stoppen met de pil. Maar goed ik lig er niet wakker van en vat het ook niet verkeerd op van mensen (ben zelf ook altijd vrij direct). Misschien volgende keer gewoon eens vragen waarom ze dat denken.
Ik heb die vraag nog nooit gehad van niemand Ik ben 24 manlief 26 7 jaar bij elkaar 5 jaar samenwonen 1 jaar getrouwd
ik heb deze vraag tijdens mijn zwangerschap ook heel vaak gehad.. ik was toen net geen 20, vriendlief 25.. woonde al een tijd samen, maar mensen vroegen het omdat er hier in het dorp een soort hype schijnt te zijn onder de jongeren om te vroeg en ongewenst zwanger te raken, en dus dachten ze dat dat bij ons ook zo was, wat dus niet zo was!! heel irritant..
Dat vind ik een hele andere categorie opmerking: die vind ik echt niet kunnen. (tenminste: die zou ik dus niet accepteren haha) Ik weet trouwens dat ik wel vroeg ben: heb een universitaire opleiding en ook een echt goede baan en van deze groep vrouwen krijgen de meeste onder de 30 echt geen kinderen. Gek genoeg zagen mensen op mijn werk het juist wel aankomen (en ze vinden het geweldig ). Zouden mijn collega's me dan beter kennen ofzo?
Hier ook de vraag of het wel gepland was En dan zelfs van mijn moeder en mijn schoonmoeder! Misschien dat het komt omdat ons zoontje nog maar 15 maanden is als ons 2de wondertje geboren word, maar toch vind ik die vraag niet zo leuk overkomen Of dat als je snel 2 kleintjes op elkaar krijgt het maar gelijk een ongelukje moet zijn! Aan de andere kant, vragen mag altijd, enne als je zelf maar supe gelukkig bent met je zwangerschap, dan kijkt de rest zelf maar!
mmmm het maakt niet uit of je getrouwd bent of niet hoor als je jong bent mijn man en ik verwachten nu ons eerste kindje.. ik 21 jaar toen ik zwanger werd, hij 23.. en iedereen die wist dat ik zwanger was reageerde echt zo van; NEEEE.. en nu?!!! uhh ja wat dacht je van een kindje opvoeden?!
ironisch: Bij mijn eerste vroeg niemand of het gepland was..... ik kende mn vent toen krap 5 weken.... dus denk niet dat ze het durfde..... Nu ben ik zwanger van de derde.... na een jongen en meid, en vraagt zowat iedereen het.... .....
ik kreeg die vraag ook best vaak.. ik ben 30 en mn vriend ook.... vond het maar raar.. miss omdat we niet getrouwd zijn ja, maar vond het ook nog best gemeen want het heeft eventjes geduurd voor het gelukt was en dan krijg je zoiets... maar ach ik weet het gelukkig..
ik vind het echt onbeschoft als mensen zon persoonlijke vraag stellen!! Ik was 21 bij mijn eerste en zag/zie er een paar jaar jonger uit. werd zelfs doorverwezen naar tienerzwangerschapsgroep! terwijl ik in een vaste stabiele relatie zat (toen ) en geen tiener meer was. Ze hebben ook wel eens gezegd ''was het een foutje?'' nee, het is geen fout, het is een wonder, een baby, en dat mooie kind is nu in mijn leven, het mooiste kado ooit...fout kan het niet zijn. Bij deze weet niemand het nog, maar nu ik 30 ben word ik vaak nog onder in de 20 geschat....dus ze zullen wel weer denken dat het n ''foutje'' is terwijl dit wonder helemaal gepland is...maar dat gaat geen niemand een ;;;;; aan.... wa shet wel zo, was het niet zo... (heheh, gevoelig onderwerp bij mij )
Ik ben 25 en heb de vraag nooit gehad. Wij waren ook altijd erg open over onze wens en uiteindelijk ook in de naaste omgeving dat we ermee bezig waren. Maar kan me indenken dat je de vraag vervelend vind! Al denk ik dat de vraag helemaal niet altijd komt omdat ze het afkeuren ofzo, maar meer uit nieuwsgierigheid, omdat je ook vaak andere dingen hoort. Dus niets van aantrekken hoor!
Nou eh.... deze vraag hebben wij ook VAAK gekregen bij deze zwangerschaap. Typerend, ik kan me haast niet voorstellen dat het ligt aan het wel of niet getrouwd zijn; wij zijn namelijk 3 jaar getrouwd, hebben beiden een vaste baan, we zijn bijna 7 jaar samen, hebben een koopwoning, genoeg ruimte, mijn man is 33 en ik ben 32. Sterker nog; we hebben een dochter van ruim 2,5!!!! Dus of het gepland is....??? Eh.... Vind het zo brutaal als mensen het vragen!
Voorgaande dingetjes die jullie noemden zoals misschien moeten we getrouwd zijn maakt ook niets uit. Zelfs ik heb dé vraag gekregen. Mijn man en ik zijn nu 8,5 jaar samen, waarvan we 7,5 jaar samenwonen. We zijn in september 2008 getrouwd. En ik ben over drie weken 29 jaar en mijn man is 33 jaar. We hebben allebei een vaste baan en we wonen in een koopwoning. Was ook nogal verbaasd over de vraag 'was het wel gepland?'
Ik vind het niet zo een hele gekke vraag maar ligt er wel aan wie hem stelt. Een wildvreemde zou het aan mij niet moeten vragen maar als naaste mensen het vragen geef ik eerlijk antwoord. Ik denk dat dat gewoon interesse is en nieuwsgierigheid. Mensen willen gewoon altijd graag wat zeggen en weten... Zal trouwens nog wel veel vaker gebeuren dat mensen iets zeggen wat je zelf niet zo gauw zou doen.
ik vraag me af wat de "meerwaarde" van de vraag is..... het resultaat is het zelfde...: Ik ben zwanger: Eigenlijk zouden we gewoon een raar antwoord terug moeten geven: De sex was niet gepland... de zwangerschap wel... (laat ze maar denken... )