Suffert , moet je ook door de HA laten doen , ze zitten ook vast omdat er korsten zitten, als hij/zij dat doet dan doet i het snellen, als wij er aan punniken dan doen we het heel vorzichtig en dat doet pijn. He succes gewoon ff langs de HA gaan.
wat knap! ik heb deze keer na mijn ei wel van alles gedronken....en niet alleen limonade... dacht juist deze maand...a what the hack... en zie..gek is dat he?
me vader loopt te zeuren dat wij geen contact met hem opnemen enzo terwijl hij ons vanaf het begin af aan links heeft laten liggen. hij zegt dit tegen mij: *maar je zet in je hyves dat je oma niet kan vergeten, maar ik ben er ook nog Ik had er iets opgezet met de sterfdag
@ingef dat had ik bij mijn eerste dus ook eerst heel braaf niets gedronken en toen was het hier kermis had ik zoiets ach wat the heck dus echt goed gedronken en tja anderhalve week later teste ik positief hahaha
Wat een ontzettend lastige situatie dit....lijkt me zo vreselijk om zo'n gedoe te hebben met mn vader. Heb je wel geprobeerd hier met hem over te praten? Dat jij juist het gevoel hebt dat hij nooit wat van zich laat horen? Blijkbaar voelt hij het precies zo bij hem?
Oh fijn om te horen dat je je weer wat beter voelt. Maakte me echt wel ongerust om jou, zeker na je bericht op hyves.. Goed voor jezelf zorgen he?
Jaa dat doe ik nu en heb ik al zoooo vaak gedaan, heb vanaf mijn 16e telkens huilend aan de telefoon gezeten dat ie me liet stikken, hij zei tegen ons dat zijn vriendin voor ging. En nu de laatste tijd zegt ie telkens dat ie het weer gaat verbeteren maar doet hij nooit! En ik was er klaar meer en elke keer als ik het een beetje kan accepteren dan komt hij weer zielig doen :x
Ojee, ik heb niks gezegd *smilie met ritssluiting-mond* Euh, ik zit nu ook al een tijdje op mn gat met jullie te kletsen...dat is rustig aan doen... Ik zal zometeen wel ff bellen..moet ik dan naar de HA bellen, of naar afd gyn in het zkh?
Dat is waar, maar volgens mij kunnen ze er nog niet uit..mn huid gaat gewoon weer open . Het zijn ook eigenlijk oplosbare hechtingen dus misschien kunnen ze maar beter blijven zitten...
ik zorg goed voor mezelf...en ik ben eigenlijk altijd op het randje van depressief...zo ben ik gewoon. Een psych helpt niet..iedereen zegt je moet hulp zoeken...maar zo werkt het bij mij gewoon niet....ik kan heel goed de schone schijn ophouden tegenover zo iemand...ik kan me toch niet laten gaan en over alles praten...dat kan ik in mijn schrijven wel! En ik had al heel lang niets meer geschreven..vroeger schreef ik gedichten enz....en hele boeken vol..maar dat is er al hele tijd bij in geschoten en merk dat ik dat wel nodig heb. En ook het gesprek met mannetje heeft goed geholpen hij is lief voor me...helpt in huis!! Zonder morren...en als ik vraag wil je dat en dat doen op die en die manier...doet hij het ook!!! en dat is al een verbetering want eerst gebeurde het op een manier dat ik het nogmaals moest doen hahaha.....dus dat helpt.. En nu al 2 dagen wakker geworden met een kus!!! Een lekkere kus (jammer dat ik ongi ben...of vloei...want ongi kan ik het niet noemen nog steeds niet) Dus dat doet me heel veel goeds hihihihihihi
mijn vader praat niet meer met mij naar onze laatste discussie ja ik ben een bitch als je oorlog met me hebt kan je verhalen vertellen maar echt beste wat je kan doen negeren en in zn sop gaar laten koken, uiteindelijk hij zal berichtjes blijven sturen maar ze zullen langzaam van aard veranderen als je ze blijft negeren dan heeft ie wel door dat berichten met verwijten niet beantwoord worden
Dan zit er, wat Musty al zei, echt niks anders op dan het compleet negeren... hoe moeilijk dat ook zal zijn... pfff wat vreselijk zeg dit!! Dikke knuffel voor jou hoor meis!!
Ik heb een zelfde soort verhaal. Iets anders, maar het komt op hetzelfde neer. Wat het beste voor mij werkte is gewoon proberen het te negeren en voor jezelf bepalen wat je wel en niet accepteert. Als hij weer iets doet wat je niet accepteert, het laten voor wat het is. En moeilijke situaties uit de weg gaan. Ik snap heeeel goed dat het hoe vervelend hij ook doet het toch je vader is. Als hij weer eens iets doet waar je je niet goed bij voelt proberen te negeren, en probeer tot het besef te komen dat hij waarschijnlijk toch niet gaat veranderen. Daardoor krijg jij meer rust en kun je meer van hem hebben. Bij mij werkte dat iig zo. Hoop dat je er iig beetje uit komt en dat je hier je eigen weg in weet te vinden. Liefs
bij mij hadden ze geen oplosbare hechtingen maar t zijn hele gevoelige wonden vooral die bij de navel tot 4 maanden zs (5 mnd na operatie) ging het bij mn navel nog een beetje open
Ik begrijp het, je helemaal uiten tegenover een vreemde blijft lastig...en wat is er dan beter dan het zelf van je afschrijven? Blijf dat dan doen he als het je helpt! Wat ontzettend lief van je ventje! Echt goed om te zien dat hij ook inziet dat hij jou hiermee weer een stuk gelukkiger maakt. Het zal voor hem ook niet altijd makkelijk zijn denk ik... net als dat het voor jou ook niet altijd makkelijk is... Denk je dat je nog veel bloed kwijt moet van de mk? Of is het weer een gewone ongi? *ongi ga maar gauw weg zodat Antares + Antaresman weer van elkaar kunnen genieten *