De oorzaak is onbekend. Mijn baarmoeder was gewoon goed en mijn placenta ook. Maar ik had wel heel veel vruchtwater. Ik was ook echt heel erg dik ik zag eruit of ik elk moment kon bevallen.. Ik heb wel extreem veel stress gehad misschien dat dat een oorzaak is geweest. En ik had blaasontsteking. Maar dat zou je terug moeten kunnen zien in de placenta geloof ik. Alleen als de mensen beter naar mij hadden geluisterd (vk dokters ect) was het waarscijnlijk nog te rekken. Ik had alleen weeen en waarschijnlijk nog geen ontsluiting. Ook mijn vruchtwater was nog niet geknapt. Ik had op donderdag weeen en op zaterdag werd mijn dochter geboren. Dus het had wel wat gerekt kunnen worden denk ik. Liefs
@ Florida Vrijdagochtend moet ik me melden. Ik ben er zo zenuwachtig om. Momenteel kan ik niet eens van mijn zwangerschap genieten. Hadden jullie dat ook? Dat het zetten van de cerclage niet goed zal gaan?
héél herkenbaar. Toen ze mij kwamen halen voor de ingreep, heb ik tot in de OK alleen maar lopen janken, echt tot snikkend toe. Door de spanning wat op dat moment allemaal eruit kwamen denk ik. Ik was zó bang dat als ik wakker zou worden ik het bericht zou krijgen dat het niet goed gegaan was. Toen ik bij kwam, heeft een arts me meteen gezegd dat alles goed was.... Op zich is dit termijn het meest ideale voor een cerclage. Want hoe verder in de zwangerschap des te meer kans dat ze de vruchtzak kunnenn raken. Komt goed, ook bij jou!! Zie maar bij ons, wij hebben allemaal cerclage's en gaan allemaal richting het eind. Maar t zullen nog welk lange weken voor je worden denk ik. Ik ben pas echt gaan genieten vanaf een 24 weken zoiets. Vantevoren ook wel hoor, maar toch gaf t me meer rust toen ik eenmaal de 24 weken gepasseerd was... en vooral nu geniet ik volop! Succes vrijdag!
@papatya, ik weet precies hoe je je voelt. Ik heb hetzelfde gehad als florida. Ik heb ook gehuild tot aan de OK. Ik was zo bang dat er iets fout zou gaan of dat mijn vliezen zouden breken. Ik kreeg een ruggenprik en toen ze begonnen moest ik weer huilen. Toen kwam een van ok-assistente met mij praten om mij af te leiden. En dat werkte wel want ineens waren ze klaar en was het voorbij. Ook bij jou komt het goed. En een cerclage met 11 weken is vroeg maar de te beter. Ik kon pas genieten vanaf 28 weken en heb veel moeilijke momenten gehad maar moet je nu kijken. Ik ben al bijna 35 weken Toen ik de cerclage kreeg durfde ik niet te dromen om zover te komen. En nu heb ik over 3 weken mijn kleintje in mijn armen. succes vrijdag, en we horen hoe het gegaan is, Groetjes
Ik weet zelf ook dat het gunstiger is dat ik met 11 weken mijn cerclage krijg. Maar gezond denken lukt nog niet. Ik zal al blij zijn als ik de 25 weken haal. Daarna is elke dag mooi meegenomen. Het is echt een gerustelling als ik lees dat het bij jullie nog dicht is. Na morgen zal het hopelijk beter gaan. Bedankt!!
Florida13: ik moet het inderdaad rustig aan doen van de gynaecoloog, maar dat was ook al voor deze meting. Ik weet het niet, maar ik kreeg het idee dat het niet zoveel uitmaakt of dat beetje bmh (wat over is boven de cerclage) wel of niet open staat... @Papatya: het is heel normaal hoor, dat je er zenuwachtig voor bent. Ik denk dat we dat hier allemaal hebben gehad! Het is in ieder geval gunstig dat het zo vroeg in de zwangerschap is, je hebt nu het minste kans op complicaties. Ik hoop dat het allemaal mee valt voor je en dat het maar snel achter de rug mag zijn! Veel succes vrijdag!
Heel veel succes!! Het gaat vast allemaal goed en ben je vanavond weer lekker thuis! Ik duim voor je!
Mijn dochter was bijna 2900 gram bij de geboorte en verzoop bijna in maat 50. Ik zou dus wel maatje 44 aanschaffen denk ik.
Ik ben thuis. De cercgalge is goed gegaan. Alleen wat was ik gespannen!! echt heel erg. Nu moet ik het rustig doen, mag zelfs niet in mijn bed slapen. Er wordt nu een bed in elkaar gezet voor in de woonkamer. En hoe gaat het bij jullie?
wat fijn dat alles goed gegaan is!! Mag je geen trappen lopen dan? Gek dat dat zo verschilt die adviesen. Doe maar lekker rustig aan dan!
Ja het kwam in me op om te vragen of ik wel de trap op zou mogen. En zij adviseerde (verpleegkundige) dat het verstandiger zou zijn als ik het een week niet zou doen. het verschilt heel erg hoor die adviezen. Volgen een Gyn had bedrust geen effect, nou bij mij wel dus. En nu heb ik een bed in de woonkamer. We doen er alles voor. En nu op naar de 25 weken
@Papatya: fijn dat het achter de rug is en dat je weer lekker thuis bent! Verstandig om een bed in de woonkamer te plaatsen. Ik mocht in het ziekenhuis de eerste twee dagen ook helemaal niks; zelfs niet rechtop in bed zitten! (Maar heb dat soms toch een beetje gedaan, plassen en eten is anders erg lastig...)
Dat meen je niet? Ik heb de dag van de ingreep zelf alleen in bed gezeten, maar ook gewoon rechtop. De dag daarna ben ik zelfs gaan douchen aan de overkant van de gang. Ik ben zelfs te voet van mijn afdeling naar de auto gelopen. Er werd mij gezegd dat ik dat prima kon doen, en niet perse in een rolstoel hoefde. Het verbaasd me nog altijd hoe de adviesen zo uiteenlopen.. Ik denk dat je vooral moet doen wat goed voor jou voelt. Ik zit/lig nu nog steeds grotendeels van de dag, durf nog steeds niet lang te staan of te lopen. Krijg maandag een rolstoel te leen voor de resterende weken, dus ga eens lekker met mijn man de stad in.
Ik mocht ook wel naar de wc maar deze was wel in de zelfde kamer . Ze gaan ervan uit dat de cerclage zijn werk gaat doen. Maar zelf wil ik toch mijn eigen maatregelen nemen. Hoewel mijn BMM na 18 weken het niet meer draagt, ben ik al rustig bezig sinds de positievetest. En zelf heb ik ook aan een rolstoel gedacht voor de komende weken, de hele tijd thuis zitten is ook niets. Zelf wil ik na 32 weken wat mobieler zijn (als we het zo lang volhouden). Hebben jullie ook een termijn waarna je wat makkelijker zal zijn? Dus dames een aantal weken volhouden en dan hebben we hopelijk een gezond kind Groetjes, Papatya
De adviezen lopen inderdaad erg uiteen.... Ik probeer ook zo veel mogelijk te zitten en te liggen, maar ik merk wel dat dat nu een stuk minder goed lukt met de kinderen. Ik merk het vaak wel als ik te veel doe, dan krijg ik een drukgevoel en ook een trekkerig gevoel van binnen. Herkent iemand dit? Ik denk inderdaad ook dat ik na 32-34 weken, mocht ik zover komen, wat meer ga doen. Het kamertje bijvoorbeeld!
Dat gevoel herken ik. Ik heb het altijd als een signaal van mijn lichaam gezien die zegt dat ik gas terug moet nemen. Dan had ik meestal toch teveel gedaan. Ik ben na 28 weken langzaam aan steeds iets meer gaan doen. Ik fiets nog steeds niet en doe alles met de auto. Maar kleine boodschappen, de was en stofzuigen doe ik weer wel. Ook ga ik af en toe de stad in maar dan niet te lang