Dit vroeg ik me ook af inderdaad. Bij mijn kids staat ook vaak in hun schriftje dat ze af en toe lekker hebben zitten friemelen aan tafel met van alles en nog wat. Maar of dat nou een kwartier of 1,5uur was heb ik geen idee. Ook met andere dingen. Ik hoor van de leidsters wat ze allemaal hebben gedaan op die dag (en toen zo nog klein waren, bestond hun dag inderdaad voornamelijk uit het rondkijken, schommelen of spelen onder de babygym), hoeveel ze hebben geslapen en gegeten e.d. En om heel eerlijk te zijn. Zo'n leidster heeft 4 babys om voor te zorgen. Om te begrijpen hoeveel tijd ze per kind heeft moet je als moeder ook maar een dag voor 4 babys gaan zorgen vind ik. Toen ik destijds alleen was met 3 babytjes in huis die overdag 4 flessen en 2x bijvoeding hadden + alle slaapjes, verschoningen en alles, kwam ik ook niet toe aan veel knuffeltijd, die was er gewoon niet. Ik knuffelde tijdens het voeden, dan had ik een half uur tijd per kind, en dat was ook niet ontspannen tijd, omdat er ook nog 2 andere babys lagen te wachten op eten, of hadden slaap, of een poepbroek, of tandenpijn enz enz enz.
Toch vind ik die vergelijking niet helemaal op gaan. Op het kinderdagverblijf ben je er (als het goed is!) alleen voor de kinderen. Je hoeft geen boodschappen te doen, te stofzuigen, telefoongesprekken te voeren, jezelf aan te kleden en te douchen, de buurvrouw te spreken, collectanten en jehovah's te woord te staan, enz. Misschien doe je niet al die dingen, maar ik vond het toch altijd heel erg schelen dat je echt alleen voor de kindjes hoefde te zorgen. Ik heb ook alleen op een halve babygroep gewerkt (al een tijdje geleden, mag nu niet meer) en zelfs daar had ik tijd om te knuffelen en zelfs soms om de keuken schoon te maken (was nl. wel vaak hollen of stilstaan)
TS: Je geeft aan dat je voor een horizontale groep hebt gekozen zodat ze niet "overlopen" wordt (en vast nog wel meer redenen) maar dat gebeurt ook op een horizontale groep hoor! Mijn zoontje is inmiddels anderhalf geweest en loopt al (samen met zijn twee vriendjes op het KDV) vanaf dat ze 10 maanden zijn. Ze rennen de hele dagen achter elkaar aan (op een leuke manier natuurlijk) en spelen de hele dag door. Ik snap heel goed dat de leidsters de kleine baby's dan liever van de grond af hebben want die kleine rennende dreumesen kijken nog niet uit waar ze lopen hihi. Op hun beurt gaan de actieve dreumesen geregeld naar de peutergroep of de speelhal zodat de baby's lekker over de grond kunnen kruipen. Ook hebben ze een speciaal gedeelte waar de baby's kunnen spelen, zo'n grote box zeg maar. Maar ook bij ons KDV zal een kindje (denk ik) wel eens 30 tot 45 minuten in de box liggen, mits hij/zij zich vermaakt natuurlijk. Ik vind dat eigenlijk ook niet meer dan normaal. Hoe graag een leidster het ook zou willen het is voor hen echt niet mogelijk om alle kinderen net zoveel aandacht te geven als dat het kind thuis krijgt.
oooh wat kan het toch moeilijk zijn om de zorg uit handen te geven. en als je er dan geen prettig gevoel bij hebt, wordt het allemaal nog moeilijker. zoals meer gezegd: ga het gesprek aan met de leidsters en met de locatiemanager. probeer dat zo open mogelijk te doen, dus vragen wat ze nou eigenlijk allemaal doen en waarom. en geef dan pas aan hoe jij er tegenaan kijkt. en een contact met een andere ouder is zó gelegd! je ziet vanzelf welke papa of mama ook nog wel even tijd heeft na het wegbrengen, je spreekt zo iemand gewoon aan en zo simpel is het. je kunt dat ook via de oudercommissie doen, maar misschien is het handiger om rechtstreeks een ouder aan te spreken. zou ik zelf helemaal niet gek vinden als iemand dat bij mij doet. hier op het kdv ervaar ik de babygroep als relatief rustig (9 kindjes van 0-2 jaar, met 2 leidsters). juist omdat ze vaak rustmomenten inbouwen, waarbij kindjes aan tafel zitten om een boekje te lezen, een puzzel te maken of gewoon om zich heen te kijken. de hele dag rondrennen, daar worden ze volgens mij op den duur knettergek van! geen idee of dat rustig zitten een uur duurt, maar als ik daar kom terwijl ze aan tafel zitten, zien die kinderen er erg tevreden uit. verder vind ik zelf 30-45 min in de box ook niet gek. dat gebeurt mij thuis ook vaak zat. ik bedoel: ik heb ook nog een zoontje van bijna 2,5 rondlopen en die vraagt ook veel aandacht. en als m'n dochter het een beetje gehad heeft in de box terwijl ik met hem een boekje lees of anders aan het spelen ben, gooi ik hem niet acuut van m'n schoot af om me met haar bezig te houden. dan moet zij soms ook even wachten. Dat was wel anders toen ik alleen m'n oudste had, voor hem liet ik alles uit m'n handen vallen als hij me riep. maar met meer kindjes kun je dat gewoon niet - en ik geloof niet dat ze daar wat aan overhouden hoor! (en thuis wordt ze erger overlopen dan op het kdv; broerlief wil nog wel eens proberen paardje te rijden op z'n zusje als jongste thuis moet je stevig in je schoentjes staan!) maar goed, als je het idee hebt dat er structureel te weinig aandacht voor je dochter is, moet je dat wel met ze bespreken! hopelijk kun je dan een goede oplossing vinden, waar je jezelf ook prettig bij voelt.
Klopt, heb nl niet het idee dat ze uit hun neus staan te peuteren, maar tis meer dat ze in een malle molen van werkzaamheden zitten en ik het gevoel heb dat de kindjes daar maar in moeten passen. Het zal wel met mijn beeld, vooraf, van hoe het er op een kdv aan toe gaat liggen. Dat rapport van de GGD is eigenlijk gewoon goed. Heb zelf ook niet dat het kdv niet deugd, maar ik merk nu dat het kdv wel kan deugen, maar dat het dan nog neerkomt op de individuele kwaliteit (zowel organisatorisch als aandacht voor de kindjes) van de leidsters. Ik ga idd maar wat vaker informeren naar het dagprogramma. Tot nu toe hebben ze maar weinig in het schriftje geschreven, maar ze doen wel een mondelinge overdracht en vaak staan een paar regeltjes in het logboek in de computer (maar ook niet altijd).
Krijg hoe langer hoe meer ook het gevoel dat de mate van aandacht die de kindjes krijgen ook afhangt van de individuele leidster. Hun eigen opvattingen over wat goed is voor kinderen en wat de kindjes wel of niet mogen. D'r is bijv. een leidster die ik niet zo goed ken, maar toen ik haar de eerste keer op de gang tegen kwam een heel vriendelijk en leuk persoon vond. Maar heb haar daarna twee keer heel even met de kindjes meegemaakt en haar stijl van de kinderen aanspreken (knippen met vingers) en de toon (vond ik verveeld en bozig klinken) sprak mij niet aan. Lijkt me dat dat met een gastouder ook kan gebeuren. Hoe heb je de gastouder uitgekozen?
@Adi: Jeetje het klinkt alsof jullie heel veel vloeroppervlak hebben op deze groep. Zoals jij het beschrijft zou dat bij ons kdv en op haar babygroep nooit passen. Te weinig vloeroppervlak. En jullie hebben ook veel verschillende speeltjes en prikkels voor de baby'tjes (althans zo klinkt dat). Ook heel mooi om te horen dat de baby's alle voedingen op schoot krijgen. Denk dat ze bij ons de flesjes op schoot krijgen. Mijn meisje kan al stevig zitten, dus zitten ze met z'n allen rondom de tafel voor het fruithapje. Heb daar geen moeite mee hoor, maar als ze daar lang in zou moeten blijven zitten weer wel.
Ik vond het zelf niet zo'n drama als zoonlief een tijdje geen aandacht kreeg, zolang hij maar niet huilt. Ik heb hem heel vaak in de wipper aangetroffen naast een leidster, terwijl hij om zich heen keek. Of er zaten een paar oudere kinderen naast hem. Hij vond het prima. Verder ben ik zelf wel eens eerder binnen gevallen. Bijvoorbeeld omdat zoonlief ziek was en opgehaald moest worden. Het valt mij op dat het dan altijd rustiger is op de groep dan tijdens de breng- en ophaalmomenten. Dan is het toch spitsuur. Overdags spelen er vaak een aantal kinderen buiten of een deel van de groep ligt in bed. Dan is er ook veel meer aandacht voor de baby's.
De eerste keer dat ik erachter kwam dat ze erg moest huilen was omdat ze haar rompertje verschoond/verwisseld hadden. Zij is echt een zwetertje, dus toen ik haar ging ophalen en de leidster vertelde dat ze haar een schone romper hadden aangedaan omdat ze er moest zweten (het waren toen ook behoorlijk warme dagen) dacht ik nog van: "wat goed en oplettend van hen". Maar ik schrok me het leplazerus toen ik thuis het bezweette rompertje uit het zakje haalde en het van voor naar achter helemaal nat was. Wij hebben een extreem warm huis (met veel glas) dus ik weet waar ze zweet wanneer ze het warm heeft. Maar dit kon niet alleen de warmte icm zweten zijn. Toen wist ik, zij heeft gehuild en lang ook. Dit was de 2e wendag en dus ook de dag dat bij het nare gevoel begon. Ik was in eerste instantie niet zo specifiek in mijn voorkeur voor een horizontale groep, tot ik mijn schoonzus sprak die op een verticale groep werkt. Zij is meer een voorstaander van de horizontale groep omdat de activiteiten ook meer toegespitst zouden zijn op de ontwikkeling en vaardigheden van de baby. Ik lees je reactie en denk: "en wat als het kindje de box niet zo fijn vind?" Zoveel kinderen zoveel smaken. Thuis vind ze de box ook niet super leuk nl. Nee, geen verticale groepen.
Ben het absoluut met je eens dat er op het kdv meer gebeurt. Wanneer we 's morgens binnenkomen is ze al in de ban van de aanwezigheid van de andere kindjes. Daar houdt ze wel van. Dus ik denk dat ze, zolang ze maar kindjes kan zien, ze het best wel even uit kan houden in de box. Maar ook de leidsters is het opgevallen dat ze er niet lang in wil blijven.
als een kindjes het uitgilt in de box dan moet er natuurlijk ook iets anders bedacht worden. Ik vind alleen wel (maar kan dat bij jouw kindje niet beoordelen natuurlijk) dat een kindje zich alleen moet kunnen vermaken, of dat nu in de box is of op een kleedje op de grond. En als ik je reacties goed lees, (correct me if I'm wrong) mis jij een beetje het huiselijke gevoel bij het kdv. Ik ken je kdv natuurlijk niet en de leidsters ook niet, maar misschien is een gastouder een beter alternatief voor je. Die zijn ook allemaal anders natuurlijk, maar bij een gob (gastouderbureau) weten ze goed hoe ze allemaal in elkaar steken en ieder zn kwaliteiten. Ik zou daar je probleem eens voorleggen, misschien weten ze wel iemand die aan jouw wensen voldoet.
Ik vind het geen rare vraag hoor! Ik werk 5 dagen (full-time). Ik heb, net als jij vermoed ik, dus ook niet hele dagen de tijd om met het kdv bezig te zijn. Maar ik kreeg na de 2e wendag dat vervelende gevoel. In een eerdere reactie kun je lezen waarom. Toen ben ik gebruik gaan maken van de mogelijkheid om via webcam op de groep mee te kijken. Tijdens de 3e wendag ben ik mee gaan kijken in de hoop dat mijn vervelende gevoel weggenomen zou worden. Ik had overigens vrij genomen tijdens op de 4 wendagen. Dit was ook het moment dat ik zag dat er een kindje (in mijn ogen zonder reden) lang in een bankje vast zat aan tafel. Kon ook zien dat hij na een poos heel onrustig werd en veel pogingen deed om op te staan. Wanneer ik haar breng is ze opgewekt en kijkt ze heel geinteresseerd om zich heen. Ze vind de kindjes heel interessant. De eerste paar keer dat ik haar ophaalde reageerde ze heel matjes op mij. Kon het in eerste instantie niet plaatsen. Maar mijn gevoel is dat zij toen erg moe was door de nieuwe omgeving, nieuwe mensen en nieuwe regels. Maar dus ook omdat ze veel/vaak had moeten huilen over de dag. Met het slapen gaat het ook tot op heden niet super. Ik denk, zoals jij ook al aangeeft, dat zij erg moet wennen. Maar ook ik moet erg wennen. En ook de leidsters moeten erg wennen. Iedereen moet gewoon erg wennen. Wij (zij en ik) hebben ook een beetje de pech gehad dat er veel wisseling was van leidsters. Elke wendag schudde ik minstens 2 andere leidsters de hand. Vanwege vakantie, inwerken, zwangerschap etc etc. Voordat ik haar had, keek ik voornamelijk naar de professionaliteit van de organisatie, het pedagogischplan, de verhouding leidsters-kindjes, de inrichting, flexibiliteit in brengen en halen etc etc. Ik verwachtte een rustige, opgeruimde en stimulerende omgeving waar zij leert spelen, delen en ook went aan omgang met andere mensen. Nu ik haar heb en nu ik weet wat voor een soort kind het is krijg ik een beter beeld van wat ik verwacht van een kdv. En dat is niet zozeer een huiselijke sfeer, maar wel dat ze op zo'n manier georganiseerd zijn dat ze tijd met de kleintjes kunnen doorbrengen. Bijv. zoals Adi beschreef.
Ow ja, dat neem ik meteen van je aan. En zoals je beschreef wellicht op de babygroepen met de lopende kindjes ook. Maar ik ben afgegaan op het advies van mijn schoonzus die op een verticale groep werkt. Een verticale groep heeft veel voordelen, maar op dit punt zag zij toch een nadeel.
@Bri: bedankt voor je reaktie en vooral je heldere suggesties, dat helpt enorm. @iedereen: Ik heb eerst op een ieder die de moeite genomen heeft mij van adviezen/vragen te voorzien gereageerd, dat kan het doorlezen misschien een beetje lastig maken. Maar allemaal enorm bedankt. Sinds mijn eerste berichtje en ook naar aanleiding van de reacties heb ik een gesprek gehad met de locatiemanagers en heb ik wat meer geinvesteerd in de relatie met de leidsters. Ik merkte dat ik steeds meer moeite kreeg om haar achter te laten op het kdv. Dit kwam o.a. omdat ik haar voor mijn gevoel achter liet bij vreemden. Toen ik zwanger was en op zoek ging naar een kdv sprak ik alleen met de locatiemanagers en eventueel iemand van de planning. Het contact met dit kdv beviel erg goed. Maar toen zij daadwerkelijk naar de opvang ging, kreeg ik te maken met hele andere mensen. Dat zijn de mensen bij wie ik haar achter laat, maar van wie ik in eerste instantie niet eens de naam kon onthouden (door vakantie, zwangerschap etc vielen andere leidsters in op mijn groep). Kortom ik had geen gevoel (goed of slecht) bij deze mensen. Daar komt bij dat er in het eerste contact tussen mij en de leidsters wat onhandige dingen zijn gebeurd o.a. een opmerking over huidskleur door een v/d leidsters. Anyways, daardoor groeit het vertrouwen niet. Ik investeer de afgelopen weken voor mijn gevoel erg in de relatie met de leidsters, door wat langer te blijven wanneer ik haar ophaal of wanneer ik haar breng. Door er gewoon bij te gaan zitten en te kijken wat er allemaal gebeurd, maar ook door eens naar andere dingen te vragen dan alleen mijn eigen kind (hun vakantie, hun leeftijd, eventueel hun eigen kinderen, andere kindjes van de groep etc.). Ik merk dat dat wel ietsjes helpt, want daardoor laat ik mijn kind voor mijn gevoel niet achter bij volslagen vreemden. Zo krijgen de leidsters wellicht ook wat meer gevoel bij wie ik ben en dat komt mijn kindje hopelijk ten goede. Ik merkte ook meteen met wie het contact leggen voor mij wat moeilijker ging en bij wie ik mij snel op mijn gemak voelde en vice versa. Ik voelde tijdens de eerste 4 wendagen nl weleens spanning tijdens de overdracht, waardoor ik dacht dat het allemaal niet zo vlot liep met mijn dochter, maar zij het iets mooier wilden maaken om mij niet een ongerust gevoel te geven. Daar werd ik dus onrustig van! Ik heb na de 4 wendagen en verschillende incidentjes een gesprek aangevraagd om mijn ervaringen en observaties te delen. Wilde niet zeurderig of negatief klinken dus ik heb verteld hoe ik de wendagen beleefd heb, wat mij op was gevallen en wat mij tegen viel. Dat werd goed ontvangen, ik werd voor mijn gevoel serieus genomen en sommige dingen, zoals die vele handjes die ik geschud had, konder verklaard worden. Toen heb ik besloten (ook met de adviezen van een aantal van jullie) om het de komende tijd weer even aan te kijken en als ik alsnog een naar gevoel heb, weer een gesprek aan te hebben met de leidsters of de manager. Wat ik leuk vond om te horen van de locatiemanager (en dit had ik van de leidsters nl niet teruggekregen) was een observatie tot nu toe. Dus niet qua incidenten (bijv. ze sliep goed of ze huilde lang) maar qua persoonlijkheid en hoe zij zich aanpast. Mijn kindje wil meer dan haar lichaampje kan. Dus cognitief/verstandelijk begrijpt ze veel maar motorisch kan ze het nog niet. Dat herken ik een-op-een en dat is volgens mij ook waarom zij het niet lang uit houd in de box. Ze is beperkt in haar bewegingsvrijheid en dus nog enorm afhankelijk van een volwassene om haar de spannende dingen te laten zien of doen. Ik heb van een aantal van jullie het advies gekregen een gastouder te overwegen, maar dat is denk ik niet wat ik zoek. Ik merk dat ik verwacht dat het kdv mijn kindje ook vanuit pedagogisch opzicht begeleid en stimuleert. Ik verwacht dat een kdv meer oog en knowhow heeft op het vlak van persoonlijkheids- en emotionele-ontwikkeling en een gastouder niet/minder. Maar misschien vergis ik mij daarin of misschien verwacht ik te veel. Jezus wat een lang verhaal is het geworden. Hope it's not too boring!
Sandaaltje, als ik jouw reacties lees proef ik dat het met name jouw gevoel is bij de opvang. Bij ons hebben ze inderdaad een groot vloeroppervlak voor de babys. Mijn kindjes zaten tot 9 maanden in een verticale groep, en ze waren de enige babys op de dagen dat ze er waren. Ze brachten hun tijd door in de grondbox op de speelkleden. Die box is ongeveer 3m bij 2m, dus net zo groot als een kleine babykamer , en daar liggen al die spulletjes in die ik vroeger opnoemde. Ik vond de grote voordeel van een verticale groep dat zij echt veel meer aandacht kregen. Er was namelijk altijd 1 leidster voor de babys en eentje voor de grotere kindjes. Dus mijn kindjes hadden 1 leidster voor zichzelf, net zoals ze thuis gewend waren . 's middags gingen de grotere kindjes altijd naar buiten of naar de speelhal en bleven zij heerlijk rustig op de zaal te spelen of te slapen. Met 9 maanden zijn ze door interne reorganisatie overgeplaatst naar een babygroep. Dat pakte op zich ook wel goed uit, want met kruipen en net lopen zou ik het wel eng vinden tussen de grote peuters van 2-3 jaar. Maar het is echt een eigen gevoel dat je erbij hebt hoor. Ik heb geluk gehad dat we de eerste 3 maanden met alleen 2 vaste leidsters te maken hadden. En het zijn echt geweldige vrouwen. Eentje had zelf een dochter van 2, en ze vertelde me vaak dat ze bij de verzorging en omgang met de babys vaak denkt 'hoe zat dat ook alweer met mijn dochtertje', en dan hetzelfde doet wat ze in dezelfde situatie deed bij haar kindje. En dat soort verhalen geven je als ouder vertrouwen dat het goed zit. En dan let je minder op kleine dingetjes. Als ik jou was zou ik toch even een goed gesprek houden met de vaste leidster. Vragen naar de dagindeling, en volgens welke opvoedmethode zij werken, en hoe ze deze toepassen in de praktijk. Hoe ze omgaan met een baby die niet in de box wilt. Wil ze bijvoorbeeld wel in een wipstoel of een babyschommel? Want de hele dag op schoot is ook niet realistisch op een kdv. o ja.. de feit dat ze webcam hebben en 4 wendagen zegt wel wat over hun manier van werken hoor. Meestal mag je je kindjes 2 ochtenden laten wennen als je geluk hebt, en van een webcam heb ik nog nooit gehoord.
Sow, dat heb je goed aangepakt Sandaaltje. Echt prima vind ik. Nu snap ik je verhaal ook beter, je kan dus meekijken op een webcam. Ik zou een volgende keer bijv. bij zoiets als dat jongetje wat een uur aan tafel zit, dat echt meteen bespreken. Gewoon uitleggen wat je op de webcam hebt gezien en vragen hoe hun het zien. Dan blijf je niet met dit soort vervelende dingen rondlopen. Ik snap heel goed dat je dat niet echt gerust stelt. Vind het trouwens echt wel heel goed dat het kdv een webcam heeft. Want dan zijn ze dus open in hun handelen en durven ze zich te laten zien. Dat zou mij dan wel weer een goed gevoel geven.
Mijn zoontje gaat drie dagen naar de opvang en dan van 10 uur. HIj speelt in d ebox, slaapt nog gemiddeld drie uur daar. Hij krijgt eten en zit dan gezellig met andere kinderen aan tafel. Ook doet hij mee met zingen etc. Tot nu toe heb ik hem nooit horen huilen daar als ik hem kwam ophalen en dat was ook wel eens eerder dan gepland
Ja, dit is dus ook precies mijn conclusie. Waar ik bang voor was is eigenlijk ook een beetje uitgekomen. Namelijk dat ik een kdv heb uitgezocht toen ik zwanger was en toen er eindelijk plek was voor ons ging t er toch iets anders aan toe door organisatorische zaken/personele wisselingen. Deze maand alleen al gaan er denk ik zo'n 7 medewerkers, verspreid over de verschillende groepen, het kdv verlaten . Dat vind ik nogal wat! Enerzijds heeft dat te maken met een nieuwe locatie waar een aantal van de vaste leidsters naartoe verhuizen. Maar ook een aantal gaat dichter bij huis werken of gewoon weg. Nou als je bedenkt dat al deze mensen vervangen moeten worden, en dus ingewerkt moeten worden, bovenop de nwe mensen die in het nwe filiaal komen te werken en ook bij ons ingewerkt moesten worden....tja! Wij waren nieuw, dus voor ons was alles en iedereen nieuw. Er zijn wat leidsters met vakantie gegaan, of met zwangerschapsverlof etc etc. Vorige week heb ik een brief ontvangen met uitleg ogecommuniceerdver en excuses voor de onoverzichtelijkheid. Vind het alleen jammer dat dat niet vooraf is en dat ik er zelf over moest beginnen. Al met al heeft deze ervaring mijn gevoel over dit kdv, waar ik vooraf SUPER enthousiast over was, toch veranderd. Temeer omdat het mijn meisje niet makkelijk af ging (en af en toe nog). Jammer genoeg heb ik maar met een leidster op de groep een echte klik, en die gaat over 2 weken weg. De andere leidster waar ik nu net een leuk contact mee begon te hebben gaat ook weg over 2 wkn. Een van de managers met wie ik ook een goed gesprek had, waar ik het in mijn vorige berichtje over had, gaat ook weg. Pffffff..... Nou ja, met nieuw personeel zijn er ook nieuwe kansen. Maar we moeten dus weer gaan snuffelen aan elkaar. Enige voordeel is dat ik nu niet degene ben die nieuw is.