jeetje wat een rotsituatie! maar je komt heel sterk over! en ja natuurlijk doet het dan nog wel heel veel pijn... hoe was het vandaag om vicky te zien en knuffelen? en hoe ging het gesprek?? *knuffel*
Wat is de tijd toch snel gegaan de afgelopen paar dagen! Afgelopen zondag ben ik naar huis gegaan, en heb heerlijk met Vicky kunnen spelen en knuffelen. 's Avonds heb ik thuis geslapen. We hebben samen heel open en eerlijk gepraat tot na middernacht, en we hebben nu samen een beslissing genomen waarin Vicky voorop staat en we beiden vrede mee kunnen hebben. Ik blijf met Vicky hier wonen en mijn man zoekt andere woonruimte, dat kan wel even duren maar we hebben afgesproken dat, mochten de emoties e.d. weer hoog op lopen, dat ik dan 1 of 2 nachtjes bij mijn ouders ga slapen tot de rust is wedergekeerd. En als we de huurachterstand hebben kunnen wegwerken en ik kan, samen met Vicky, ergens anders gaan wonen in de stad, dan is dat ook een goede oplossing. We gaan ook alle hulp en steun die we maar kunnen krijgen van het maatschappelijk werk aanpakken. We gaan ook de scheiding via een mediator proberen te regelen, en ook zo snel mogelijk. We hebben nu verschillende lijntjes uitstaan, en we gaan dit tot een goed einde proberen te brengen samen. Van de GKB hebben we nog geen bericht gehad over een intake, maar daar is het dan ook razend druk. We gaan samen als eerste de huurachterstand wegwerken, en dan zitten we in een iets betere positie om dingen te kunnen regelen. Ik houd jullie op de hoogte.
Nou, we hadden een redelijk goede week achter de rug, dacht ik. Tot ik vrijdagochtend dat hij weer datgene had gedaan dat hij belooft had niet te doen. Ik was daar natuurlijk heel boos over. 's Middags hadden we een afspraak bij het maatschappelijk werk, daar kreeg mijn man ook te horen dat hij dit niet had moeten doen. We hebben het weer over de noodzaak van andere woonruimte gehad, maar mijn man weigert de opvang in te gaan en van daaruit naar eventueel begeleidend wonen of iets anders te gaan. We hebben na het gesprek buiten nog staan ruzie maken. Ik was ziedend van woede, en weet niet meer precies wat ik gezegd heb. Ik ben toen naar mijn ouders gegaan omdat ik nog een gedeelte van de woonkamer moest behangen, ik was rond half 11 klaar. Kom ik thuis, zit mijn man samen met onze dochter op de bank tv te kijken. Vicky wilde niet slapen, we zijn er vanmorgen achter gekomen dat er weer een tand is doorgekomen. En mijn man had al voor ik thuiskwam een slaap pil ingenomen. Ik ben daar ook heel kwaad over geworden. Mijn man kwam die avond/nacht ook aan met het bericht dat hij er maandag vandoor zou gaan en dat niemand, ook zijn familie niet, ooit nog iets van hem zou horen. Nou, ik denk dat jullie je mijn reactie wel kunnen voorstellen. Ik was kwaad, verward, verontwaardigd en nog veel meer. Want het kwam erop neer dat het mijn schuld zou zijn dat hij weg zou gaan, en dat door mij Vicky zonder papa zou opgroeien. Ik ben zaterdagochtend met mijn vader boodschappen gaan doen, en die zij dat ik me niet zo druk moest maken en dat mijn man toch niet weg zou gaan. Krijg ik nog geen half uur later een paar sms-jes van mijn man, waaronder 1 dat hij het toch wilde bepraten. Toen ik thuis kwam verwachtte mijn man dat ik mijn excuses ging aanbieden dat ik vrijdag zo kwaad was geworden en dat ik ruzie met hem had gemaakt. Ik vertelde hem dat ik geen energie meer in hem kon steken, ik ben helemaal op. Hij is toen naar zijn ouders gegaan om 'afscheid' te gaan nemen. Later die middag kwam hij thuis en melde dat hij toch niet ging, hij had de reacties van zijn familie niet verwacht, ze wilden niet dat hij ging. Ik heb hem gisteren gezegd dat ik hem nog een week geef, en heeft hij dan niet iets anders dan ga ik met Vicky de opvang in. Ik ga dit ook met het maatschappelijk werk bespreken, en kijken waar zij mij mee kunnen helpen. Ik ga nu Vicky uit bed halen, ze is net wakker geworden. Ik houd jullie op de hoogte.
Jeetje wat heftig zeg allemaal Als ik heel eerlijk ben zou ik als ik jou was de kleine in deze situatie niet meer samen met hem laten. Ik voel een soort van spanning hangen en zou bang zijn dat hij ineens impulsief weg zou gaan. Maar goed jij kan dat het beste bepalen. iig zijn al deze spanningen niet goed voor Vicky. Kun je niet nu al ergens terecht totdat hij weg is en hem hiervoor een termijn geven of zo?
Ik ben het hier mee eens. Krijg een heel angstig gevoel vanuit jouw berichtgeving. Heel veel sterkte meid, vind het geweldig knap hoe je het allemaal doet.
Even een berichtje tussendoor: Er is iemand die mijn topic heeft uitgeprint en heeft laten zien aan de familie van mijn man. Erg kinderachtig hoor.
Tja... ze denken dit misschien tegen mij te kunnen gaan gebruiken. Echt niet. Ik ga niet beginnen met modder gooien, waarom zou ik? Maar ik heb ook wel het een en ander op papier staan, ik zal terug gooien. Ach ja, nog even en ik heb nog minder met ze te maken. Ik kan en zal ze niet buiten Vicky's leven sluiten, maar ze zullen zich toch meer aan mijn manier van opvoeden moeten gaan houden. En als ze het daar weer niet mee eens zijn, naar mij komen. En niet naar het AMK bellen 'omdat ze zich zorgen maakt en ik niet wil luisteren'. Ik ben niet haar kind, ik ben volwassen en ik ben de mama van Vicky en maak zelf uit hoe ik mijn kind opvoed.
Jeetje meid... wat een moeilijke situatie. Wat een familie. En als jij niet schapelijk bent... dan weet ik ook niet meer wie dat is. Ik heb hierin alles gelezen en er is niets, maar dan ook niets wat tegen jou gebruikt zou kunnen worden! Een een advies... het is al eerder gegeven. Als jij gaat, neem je dochter mee (om de al eerder genoemde reden!!!). Vriendin van mij zit in soortgelijke situatie als jij en verschillende familierechtadvocaten hebben haar allen aangeraden als ze naar opvang gaat kind mee te nemen omdat het anders wel eens moeilijk kan gaan worden om kind terug te krijgen tegen de tijd dat ze een huis krijgt. Veel sterkte ermee meid!
Aan degene die het heeft uitgeprint en heeft laten lezen; Wat ben je een held zeg... @ LadyDaisy: Uit de stukjes blijkt alleen maar dat je voor je kindje en jezelf vecht. Ga zo door!
Dat vindt ik zeker kinderachtig.... Dikke knuffel! Onthou dit: Je bent een top moeder,en doet alleen wat het beste is voor Vicky.
Wat kunnen sommige mensen toch zielig zijn. Echt te triest voor woorden. Vicky Zal later wel heel trots zijn op zo'n moeder. Je bent een super moeder en doet alles voor je kind.
Even een update: Het gaat al een paar dagen goed. We zijn vorige week woensdag naar het maatschappelijk werk geweest en ik heb daar aangegeven dat ik het wel eens over iets anders dan mijn man wilde praten. We hebben voor a.s. woensdag een afspraak, er komt dan iemand om me te helpen met de financiële administratie. Ik heb 90% in mappen en in een overzicht, maar de rest dat lukt me even niet. 16-08-10 ga ik starten met mijn nieuwe baan! YES! Tijdens het gesprek bij het maatschappelijk werk werd aangegeven dat ik een beslissing moest nemen of ik, samen met mijn advocaat, een bepaald iets bij de rechtbank ging aanvragen. Ik heb lang nagedacht en besloten dit niet te doen onder 1 voorwaarde: mocht mijn man weer datgene doen wat hij (weer) belooft heeft niet te doen, dan ga ik dat alsnog doen. Ik heb dit tegen mijn man gezegd en het is nu aan hem of het gebeurt of niet. Vicky heeft vandaag 2 woordjes geleerd: mooi en tikkie. Wat een heerlijk meisje is het toch. We kunnen nu een staartje in haar haartjes doen, staat zo ontzettend schattig, en het belangrijkste: het houd het haar uit haar ogen.
We zijn weer bijna een week verder, en ik moet zeggen het gaat goed! Geen ruzie, geen gezeur. Gewoon normaal gezinsleven. We zijn het er nog steeds over eens dat de scheiding zo snel mogelijk geregeld moet worden. Zodra ik klaar ben met de training van mijn nieuwe baan, en ik mijn rooster weet kunnen we er meer vaart achter zetten. Ik heb gelukkig nu mijn gedeelte van de administratie op orde. Alles wat met de woning te maken heeft, en mijn gedeelte van de schulden, en het gezamenlijke deel zit op volgorde in mappen. Alleen nog even in een excel overzicht zetten en klaar!
Fijn dat het goed gaat! En goed dat je jouw gedeelte al op orde hebt. Scheelt een boel zorgen! Sterkte meid!
Net een mail gestuurd naar mijn advocaat. Ik weet eindelijk mijn rooster en kan nu plannen gaan maken. De training op mijn werk is bijna voorbij, het is erg pittig! Deze week nog even doorbijten en volgende week gaat het dan echt gebeuren. Gelukkig worden we niet meteen losgelaten, maar krijgen we een buddy die ons helpt en tips geeft. Ik ben benieuwd hoelang ik die nodig zal hebben. Financieel heb ik er gelukkig structuur in gekregen Sinds 2 maanden zijn de vaste lasten op tijd betaald en loop ik daar achterstanden in. Behalve de huur en elektra ben ik bij! Jippie! Ook ben ik alvast wat andere dingen aan het inlopen, de kleinste dingen eerst. Ik ben erg trots op mijzelf. ha ha. Ik heb een jaaroverzicht van de vaste lasten gemaakt en uitgeprint bij de pc hangen. Zo kan ik elke maand opschrijven wanneer ik wat al betaald heb, erg handig. Nou, ik ga snel naar mijn werk.
Hartstikke goed meid, je mag met recht trots zijn op jezelf! En je kleine meid zal zeker heel trots zijn op haar mama ook al kan ze dat nog niet uitspreken. Houd vol en blijf sterk, dan zul je zien wat voor mooie toekomst jullie nog tegemoet gaan en kan je alle ellende achter je laten. Succes, you go girl!