Bij ons was in bed nemen ook juist niet de oplossing. Pas toen we die zijn hele ritme en onze reactie aan gingen passen, waardoor hij alleen in slaap leerde vallen (dat van dat boekje wat ik noemde) ging hij echt goed slapen. En toen veranderde hij in een vrolijk jongetje, met veel meer energie, die overdag ook een stuk minder huilde. Hij was gewoon al die tijd oververmoeid geweest, maar ja, ik kende hem natuurlijk alleen zo. Wij werden in bed van hem wakker en hij van ons, dus dat werkte gewoon niet. Misschien dat het voor anderen wel zo werkt hoor, dat iedereen samen in bed als roosjes slapen, maar hier dus niet. Oh ja, nog een verschil sindsdien is dat hij niet meer huilend wakker wordt overdag of 's ochtends, maar gewoon lekker een kwartier nog tegen zijn knuffel ligt te babbelen. Ik zou voor je bijv. aan slaapdrankjes of een andere methode toe gaat passen, alle medische oorzaken van slecht slapen uitsluiten.
Je geeft zelf aan dat het goed gaat om samen te slapen, jullie slapen beter en de kleine ook, wat is dan het probleem om daarmee verder te gaan? Je kindje gaat echt vanzelf wel weer in haar eigen bedje slapen hoor, maak je daar maar niet druk om. Ik snap eerlijk gezegd werkelijk niet hoe je als ouder je kind kunt laten huilen totdat het gaat overgeven?! Dan heb je m.i. niet geleerd je kindje te laten doorslapen, maar je kindje geleerd dat papa en mama toch niet komen, wat er ook gebeurt. Wat slaap je dan lekker zeg..
mijn zoontje slaapt ook nog niet door helaas. wat wij doen snachts als hij gaat huilen, even na hem toe, aai over de bol, tutje derin en weer weglopen. niet praten en al zeker geen lamp aan. hij kwam eerst elke half uur en nu nog gemiddeld 2x per nacht. al een hele verbetering dus. laten huilen vind ik niks omdat je nooit weet of er iets ernstig is of dat hij gewoon verdriet heeft. gaan kijken doe ik dus altijd even eruithalen heb ik nooit gedaan (behalve toen hij nog bv kreeg) omdat ik hem niet wilde aanleren dat als hij snachts huilt dat hij lekker tussen ons in mocht liggen. slapen doe je op je eigen kamer en in je eigen bedje. smorgens mogen ze weer lekker knuffelen met mama en papa. dit heb jij wel bij je zoontje gedaan en hij heeft nu aangeleert hoe hij het voor elkaar krijgt om bij jullie in bed te mogen liggen wat natuurlijk erg gezellig is. dit zou je af moeten leren en het beste is toch denk ik gewoon weer neerleggen, instoppen en weglopen. misschien dat je dit wel 100x moet doen voor hij toegeeft en misschien zelf een paar dagen/nachten maar al snel gaat hij beseffen dat hij met huilen niks voor elkaar krijgt.
Ik ben het met beide volkomen eens!!! En ik vroeg me inderdaad af, wat gebeurt er als de kleine uitgeput in slaap valt van het huilen, slaapt ie dan in een ondergekotste bed? Die vernedering laten ze mensen in de gevangenis niet eens ondergaan. Maar ontopic: Ik vind dat een kind die alleen wakker wordt voor een speen een aai over zijn bol best wel doorslaapt hoor. Hier heb ik volgens mij nog nooit een nacht gehad dat ik helemaal niet uit hoefde, meestal is het 5-6 keer uit voor een speentje, maar de kindjes slapen gewoon door als ze de speen weer krijgen, dus 'doorslapen'. En zo rond 12-13 maanden komt ook een vreselijke fase van verlatingsangst bij de meeste kindjes. Die voelen zich helemaal verschrikkelijk als ze zich zo verlaten en alleen voelen in dat bed. (ik heb hier gisteren nog een topic over gestart). En die medicatie zal volgens mij niet helpen, want jou zoontje klinkt niet als 'te druk' (waardoor die kalmeringsmiddelen moet hebben) maar als een kindje dat gewoon mama wil op dat moment.
Wat jij zegt over verlatingsangst kan ook kloppen. Hij heeft sinds 3 weken dat ie keihard gaat huilen als mijn man hem achterlaat bij het kinderdagverblijf sinsdien wordt ie dus ook overstuur wakker en is ie niet meer sussen met een speen of aai, wat normaal wel werkte. Verder is het echt een heeeerlijk mannetje. Overdag alleen maar aan het lachen en niet druk ofzo. Kan zich ook goed vermaken.....alleen die nachten.
Ja, klinkt echt als verlatingsangst, lekker bij je houden joh. Ze zijn nog zo klein en ze worden echt snel genoeg groot.
Suus: bedankt! Doet me goed. Zo wordt het schuldgevoel dat ik het "fout" doe weer wat minder. ondanks dat ik liever heb dat ie in zijn eigen bedje slaapt natuurlijk.....
Och meid, je doet het niet fout! Je doet het juist harstikke goed joh. Je luistert naar je kindje. Hij heeft behoefte om bij jullie te zijn en daar geef je aan toe, daar is niets fout aan. Dat is liefde!
Maar waarom vind je dat erg? Als jullie alledrie het best slapen in 1 bed dan is daar toch niks mis mee? Beter dan overstuur zijn tot aan kotsen toe. Hij blijft echt niet tot z'n 18e bij jullie in bed slapen toch hoor! Net zo min als dat hij altijd uit een fles zal blijven drinken!
Hier ook eentje die sinds 2 weken keihard begint te gillen als ik maar de woonkamer uitloop, en dan zielig bij de deur sta te kijken totdat ik terugkom. Ik heb ook een topic over gestart omdat ik het moeilijk vond om mee om te gaan. Maar ik merk dat het beter ga nu ik er gewoon aan toe geef. Als ie mama nodig heeft, dan krijgt ie mama, en ik merk dat het dan toch voor een paar minutjes is (overdag) en 's avonds wil ie na 5 min ook weer uit mijn armen en terug in zijn bed. En dan slaapt ie weer goed, omdat ie zich veilig voelt. Als mijn zoontje zo'n paniekaanval krijgt, pak ik hem nu gewoon op en ga even met hem rondlopen op ZIJN kamer. Even knuffelen, rustig tegen hem zingen. Hij wordt dan heel rustig en begraaft zijn gezicht in mijn oksel. Na 5-10min begint ie zich van me af te zetten (teken dat ie terug wil in eigen bed), en dan leg ik hem neer, leg mijn armen even stevig op zijn lichaam en hoofdje, zet zijn muziekje aan, en dan slaapt ie weer verder.
Suus: Das lief van je. Zogelukkig: Dat is waar wahahah. Ik zou er niet aan moeten denken. Ach ja, we hebben een groot bed hihi Adi: Jij kan het weten. Jij hebt er 3 van een jaar...poeh.
Ben je al bij de huisarts geweest? Is er misschien een medische oorzaak van het niet slapen? Medicijnen bij zo'n kleintje lijken me niet handig, omdat dan de werkzaamheid afneemt als ze eraan wennen...
Ik kan het altijd vragen...... Ik hoor ook wel eens dat kindjes die via een spoedkeizersnede ter wereld komen slechter slapen omdat ze die natuurlijke geestelijke tour door de "tunnel" niet hebben meegemaakt, maar ik weet niet of dit klopt hoor....en vooral niet na een jaar nog....zie je, nu zoek ik weer een smoes hihi.
Nee ik denk ook niet dat ie na 1 jaar daar ineens last van zal hebben. Ik gok op de 13 maanden sprong en een flinke verlatingsangst, helemaal als die nu ook begint te huilen als jullie bij hem weggaan en zo.
mijn dochter van bijna 4 krijgt er 1 en mijn zoontje van 2 krijgt 1 tabletje maar dat is puur omdat mijn dochter anders pas om 23.00 in slaap valt en mijn zoontje zo druk is dat ie zichzelf voorbij loopt en niks meer hoord enz ze krijgen metalonine is homeopatish
tja klinkt mischien zielig maar mijn dochter deed dit ook met ons het enige wat hielp was laten huilen duurde paar weken maar het hielp wel zodra je bij der kwam op der kamer was het gelijk lachen en willen spelen ohja ter info die metalonine helpt alleen bij inslapen he en om rustig te worden snachts worden ze nog wel eens wakker maar dan gaan ze spelen
Het is meLaToline en dat is geen homeopathisch middel, dat ten eerste! Ten tweede mag het helemaal niet gebruikt worden bij kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar vanwege onvoldoende gegevens over veiligheid en werkzaamheid! Melatonine is een hormoon dat het slaap-waakritme regelt vanuit het centrale zenuwstelsel. Er is geen wetenschappelijk bewijs dat melatonine de inslaaptijd verkort en de slaapkwaliteit verbetert. Wel is het bewezen werkzaam bij jetlag en mensen die een hersentrauma hebben opgelopen waardoor hun waak-slaapritme verstoord is. De bijwerking is dat je er suf van wordt en er concentratiestoornissen van krijgt en er naar van gaat dromen. Persoonlijk vind ik het zeer onverstandig om melatonine aan baby's en jonge kinderen te geven!
sorry hoor voor mijn typfout! en het is voorgeschreven door de kinderarts!!!!! ze slaapt veel sneller in savonds ze worden niet duf en naar dromen is ook niet voorgekomen ze heeft nu al een veel beter ritme en mijn zoontje is ook veel rustiger nu het staat idd op het potje niet jonger dan 12! jaar maar volgens de kinderarts kon het geen kwaad want het is immers een hormoon die je lichaam zelf aanmaakt
Ik veroordeel je niet, het is mijn persoonlijke mening over melatonine, zoals te lezen in mijn laatste zin. Heb je het zelf weleens genomen? Moet je eens doen om te zien hoe het voelt, het kan immers toch geen kwaad dat lichaamseigen stofje? Ik ben een groot mens, heb het een tijdje genomen ivm jetlags en ik werd er gewoon stoned van en kreeg concentratietoornissen, buikpijn, hoofdpijn, kreeg nachtmerries etc. Voelde me er heel onprettig bij. Endogeen melatonine is iets anders dan exogeen.