Alle beestje die zo over je heen kunnen kruipen spinnen. Muizen enz, Moet er niet zo veel van hebben grrr. Hoogstes maar meer dan op een flat of iets. Vroeger geen last van pas van af dat ik kinderen heb is het erger geworden. Angst om de kinderen. Zo als elke ouder.
-Spinnen en alle andere vieze insecten. - Dat me moeder komt te overlijden voordat haar nieuwe testament rond is en dat mijn broertje dan alsnog in het systeem wordt opgenomen en niet bij mij komt wonen. - Dat me mannetje een motorongeluk krijgt en deze keer niet zo lucky is. Maar mijn ergste angst op dit moment is de bevalling! Ben zo bang dat het me niet gaat lukken
Met een gebroken been kun je echt nog wel naar de telefoon kruipen! Als het moet zelfs met 2 gebroken benen.
- Naalden - Onweer - Overgeven (tot nu toe nog niet gebeurd, maar wel héél bang voor de aankomende weken) Valt me trouwens op dat er zoveel mensen bang zijn voor de dood! Waarom zijn jullie daar zo bang voor?
Zo... hebben jullie even? Ik heb - hoogtevrees - overgeeffobie - faalangst - angst voor boten en water en ik ben altijd bang dat mensen me stom vinden... En uiteraard ben ik bang dat de mensen die me dierbaar zijn iets ergs overkomt.
1.dat me iets overkomt terwijl ik met de kids alleen thuis ben. 2.Brand (zo erg dat ik zelf me rookmelders mee neem op vakantie) 3.onweer 4.kriebelbeestjes (spinnen, kakkerlakken, torren enz) 5.Alleen thuis zijn in het donker
zeppelins!! gelukkig zien we die niet hier! en voor grote vlaktes, daar ben ik niet echt bang voor maar ik word er duizelig. ook voor een donkere zee, als je de bodem niet meer ziet, zo was ik aan het waterfietsen met een vriendin in griekenland en waren we best ver, ik zat aan de buitenkant en keek naar het donkere water naast me.. we hebben meteen omgewisseld van plek.
-Dat de mensen waarvan ik hou iets overkomt -spinnen -kleine ruimtes waar veel mensen zijn(een drukke lift of zo) -soms het donker, maar dit wordt minder
Ik ben ontzettend bang dat iemand in m'n gezin doodgaat. M'n ouders zijn allebei doodgegaan aan kanker binnen 3 jaar en nu is m'n schoonvader aan de beurt. Ik kan daar soms echt over piekeren.
om 's avonds voor het slapen gaan de gordijnen beneden open te doen. Ik ben dan bang dat er iemand of iets achter het gordijn zou staan. en als ik een enge film gezien heb met aliens om met het raam open te slapen.
Momenteel spookt die enorme krab in mijn hoofd, brrrr, die kop en die poten. aaaaahhh. Echt, die vind ik zoooo eng. - Voor de rest ben ik bang om dochter en manlief te verliezen. - Om mij te vergissen in mensen met wie ik jarenlang lief en leed heb gedeeld. - Dat het zorgen maken en piekeren vele malen meer zal zijn als ik zwanger mocht zijn van de 2e. Bij de eerste zwangerschap ging ik er vrij naief mee om. Maar ik hoor en lees nu meer verdrietige verhalen over wat er allemaal niet mis kan gaan.
Motvlinders, brrrrr. Ik ben vrij nuchter, en word niet zo snel hysterisch, maar als er een grote motvlinder aankomt... En geesten. Aan de ene kant ben ik er door gefascineerd en zou ik het graag eens mee willen maken, aan de andere kant ben ik er schijtens benauwd voor.
Oh en natuurlijk dat mijn kinderen/man/familie iets overkomt. Dat is echt de ergste nachtmerrie ever. En inderdaad, diepe wateren. Jek, daar durf ik echt niet in te zwemmen. Ik moet zien wat er onder mij zit. Vooral in 1 of andere oceaan waar haaien zitten, daar ga ik echt niet verder dan mijn middel de zee in. Slaat nergens op, ik weet het... een haai kan je ook in middeldiep water pakken Maar toch, krijg er de kriebels van.
-De 20 weken echo:bang dat er iets mis is -Witte haaien als ik ergens zwem (zelfs in zwembaden) -Dat de Megalodon nog niet uitgestorven is als ik zee zwem -Clowns -Dat mijn dierbaren iets ergs overkomen
geen id, nooit die film gezien. Was gewoon inene zo en nog steeds. Als er een circus is in de stad ga ik er ook 5 km omheen als er een clown buiten staat ofzo. Net als dat ik niet tegen begraafplaatsen, lijkwagens en kerk/mariabeeldjes kan. Wordt ik kots en kotsmisselijk van.