Inderdaad Silvia, jij zat in precies dezelfde stress! En ik snap ook wel dat het geen aanval is, zo vat ik het ook echt niet op Alleen geeft Karel aan dat ze het soms niet snapt en dus heb ik het hiermee proberen uit te leggen
Nogmaals, ik vatte het ook niet zo op hoor, en ben blij dat ik hier kan spuwen want hier op het tweeling forum begrijpen jullie mij als geen ander! Toen ik wist dat ik zwanger was van een tweeling was mijn grootste angst ook dat ze in een couveuze zouden moeten en ik ze inderdaad achter zou moeten laten! Zoals ik ook al eerder zei, ik heb ook nog een dochter thuis, dus ik kan ook niet 24 per dag in het ziekenhuis bij de twins kunnen blijven. Dit idee verscheurde mijn hart bij voorbaat al! Ik kan niet zeggen dat ik weet hoe het voelt je kind(eren) achter te moeten laten, maar wel dat ik het me enigzins voor kan stellen. En ook dat is echt het laatste wat ik wil! Daarom wil ik ze desnoods nog wel tot de 50 weken doordragen als ik daarmee die tijd kan voorkomen, maar dan moet ik ook zeker weten dat ik niet de oorzaak ben van hun groei-achterstand, en dat weet ik dus niet zeker..... En ik hoop niet dat ik iemand anders met mijn uitspraken voor de kop gestoten heb of gekwetst want dat is mijn bedoeling ook niet hoor!!
Jizzy als je dadelijk je mooie babies ziet en ze zijn sterk en gezond en je denkt dan terug aan deze tijd dat je een meer dan dikke buik had, dikke benen enkels en voeten, niks kon zonder erover na te moeten denken je dacht dat je je dochter te kort deed die ellende verdwijnt dan naar de achtergrond het gaat niet weg.....maar het maakt plaats voor mooie dingen. en als je net als Karel zulke pech hebt gehad en je je kinderen achter moet laten dan is dat het enigste waar je aan denkt en ik geloof ook meteen dat je zoiets niet snel een plekje kan geven en dat je daar heel lang ontzettend veel pijn en verdriet van zal hebben
Jane1983 Wat rot zeg dat je nu zo ziek bent.... gelukkig ben je in het zh op de goede plek om geholpen te worden...en inderdaad wat een mazzel dat het zich nu pas uit en niet toen je je meisjes nog bij je had. ik hoop dat je je snel beterder voelt en dat je ondanks alles toch heerlijk kunt genieten van je wondertjes Liggen ze beide nog in de couveuse of mogen ze bij je op de kamer in een warmtebedje??? heel veel beterschap meis
Nou dat is dus het enige wat ik niet heb ( was bij mijn dochter veel dikker! ) @ Jane ik hoop dat je vandaag wat meer opgeknapt bent meid! En dat je lekker met je meisjes kan knuffelen!
oh heerlijk lijkt me dat als je buik niet zo dik is hihihi mijn man moest me de sokken en schoenen(lees klompen) aandoen en elke dag helpen om in mn onderbroeken te stappen hahahahaha als ik daar nu nog aan denk hoe genant kan het zijn hihihihihi paste niet meer in mn auto vanwege het stuur dat in mn buik zat ik had al maanden mn kruis niet meer gezienen mn voeten niet na de bevalling moest ik plassen dus stond ik op en keek naar beneden en zag mn voeten weer ik begon spontaan te huilen hihihihi erg he die hormoontjes
Haahaha ja die emoties ken ik wel hoor! Ik moet zeggen, schoenen, broek en ondergoed aantrekken gaat hier ook moeilijk hoor, maar ik kan het nog zelf En mijn onderkant die kan ik ook al een tijdje niet zien, met als gevolg dat ik het ook niet goed kan bijhouden en mijzelf vaak snijd.... en dan zie ik bloed en dan denk ik: O jee? Moet ik bevallen?? En zoals ik zei, bij mijn dochter was ik veel dikker! Maar ik heb tot het einde mijn eigen teennagels kunnen knippen. Dit kan ik nu vanaf 28 weken al niet meer. Hij is gewoon te compact en ik kan er absoluut niet mee schuiven zeg maar. Ik moet er dan ook niet aan denken zoals jij dat had Sil, een enorme buik die ook nog eens propvol zat waardoor je hem niet even " aan de kant " kon doen!!
whahahahahahahahahahaha....echt nu kan ik er zo hard om lachen ik oet echt gewaggeld hebben als een eend.... als ik me dan een keer bukte riepen mn man en stiefzoon meteen VOLLE MAAN!!!!!!!! en stond ik echt verbrouwereerd te kijken zo van nou zo dik ben ik toch ook niet hihihi maar als ik nu die foto's terug kijk..oh my god wat was ik groot hihihi maar ja heb er wel iets super moois voor terug gekregen dus is het allemaal meer dan waard geweest....
Wow wow wow, hier heb je mij toch even verkeerd begrepen denk ik. Ik heb NERGENS gezegd dat ik wil dat de kindjes eerder komen. Ik heb telkens gezegd dat ik hoop dat ik de 37 weken haal en dat ik niet inzit met de pijntjes,... maar dat ik gewoon ongerust ben voor de kindjes zelf. Of ze het wel goed maken daarbinnen.
Ik snap dat het moeilijk moet zijn als je zelf zo'n ontzettend verschrikkelijke periode hebt meegemaakt dat je dan ergens leest dat iemand hier zelf achter vraagt bij wijze van spreke. Maar wou dit toch echt even rechtzetten want ben van in het begin van deze zwangerschap ontzettend bang voor vroeggeboorte,... en dan lezen dat je dit zou wensen is ook niet fijn... . Maar goed, da's het laatste wat ik er over zeg. Of nee, enkel nog dat ik het echt verschrikkelijk voor je vindt dat jij en je kleintjes dat allemaal hebben moeten meemaken. Moet verschrikkelijk moeilijk geweest zijn en kan me inbeelden dat het even duurt eer je zoiets een plaatsje kan geven.
Moeilijke discussie is dat hè. Daarom hebben we toen het forum ook gescheiden. De tweelingzwangeren die lekker konden praten over de kwalen en spuien over wat ze wensten en de tweelingmoeders die daadwerkelijk weten hoe het is om twee (te vroeg geboren) kindjes te krijgen. Want, zonder de bedoeling belerend te zijn of arrogant te klinken, de tweelingmoeders weten als geen ander hoe zowel de zwangerschap als het hebben van een tweeling is, terwijl de tweelingzwangeren van het laatste nog geen idee van hebben. Dat had ik ook niet toen ik zwanger was van mijn jongens. Je kunt je er wel een voorstelling van maken, maar in werkelijkheid is het zóó anders. En zeker als ze te vroeg komen, zoals bij veel tweelingmoeders is gebeurd. Jizzy, heb je echt geen mogelijkheid om thiuszorg of gezinshulp oid te krijgen? Dat jij alle zorg draagt is toch veel te zwaar!! Wel knap dat je zelf inziet dat je kindjes te weinig krijgen doordat jij je energie nodig hebt. Maar ik zou er ook echt wat mee doen. Mijn ervaring is dat gyn's absoluut niet meewerken om de kindjes zo vroeg te halen. Wat er naar mijn idee eerder gaat gebeuren is dat je na je volgende controle acuut opgenomen wordt. Dat lijkt me zo naar voor je.
Bereke, iedereen roept hier hoera als je er weer een week bij hebt gesprokkeld Ik ga er nog steeds vanuit dat je de 37 weken gaat halen hoor! En ik denk dat je je niet zo aangevallen moet voelen. Ik begrijp Karel heel goed, heb zelf ook in die situatie gezeten, maar geschreven taal kan heel anders opgepikt worden dan het is bedoeld. Ik ga er vanuit dat jullie allemaal graag gezonde kindjes willen en dat het spuien alleen maar is omdat je de zwangerschap zat bent. En dat kan ik me voorstellen.
Ja daar ga ik ook vanuit maar zoals ik al zei is het niet leuk om te lezen dat mensen denken dat je wenst dat je kinderen te vroeg geboren worden. Dus ja, dan voel ik me wel aangevallen. Waarschijnlijk inderdaad onnodig maar zo voelde het wel. Ga nu dus ook niks meer spuien hier. En da's nu echt het laatste wat ik erover zeg .
Heb alles nog eens herlezen en merk wel dat ik heftiger reageer dan ik normaal zou doen. Misschien toch hormoontjes ?
ik ga mee met helena niemand valt iemand aan we zijn er juist om iedereen er doorheen te sleuren desnoods aan de kleine opgezette tenen en het is nu eenmaal enorm Klote als je je zo zorgen maakt. en maakt niet uit wat een ander zegt daar verander jij zelf toch niks mee. maar voel je gesterkt met het idee dat er mensen hier zijn die weten hoe je je voelt. we gaan gewoon voor de 37 weken grens maar elke week is er weer een....
hier een lekker rustig dagje hoop ik heb nog geen buikpijn gehad tot nu toe hopen dat het zo blijf mijn man heeft vandaag zijn laaste werkdag en dan 3 weken vakantie heerlijk gaat lekker leuke dingen doen met onze dochter