@sjanienu, bij ons was het ook bij allebei de eerste ronde raak. Bij mijn dochter ben ik er dus ook pas heel laat achtergekomen, want na 12 jaar pil slikken ging ik ervan uit dat het vrij normaal was om nog niet ongesteld te zijn (dit werd door de HA bevestigd trouwens). Daarbij had ik ook nog eens geen ochtendmisselijkheid ofzo, dus dan denk je er niet zo snel bij na dat je buik wel eens rommelt! Wij hebben blijkbaar ook goede zwemmers en gastvrije eitjes!
Sjanienu, was jij ook te ongeduldig om te wachten met testen? Hihi, ik kon echt niet wachten. Andere maanden wel, maar ik voelde nu gewoon aan m'n lichaam dat het raak was, en toen wilde ik het weten ook! Derde ronde was het Ik geloof dat alles tussen 1 en 3 rondes valt binnen supervruchtbaar
@ sjanienu: mijn zoontje is van 6 september dus ongeveer 2,5 week ofzo jonger? Trakteren op het kdv hoeft hier dan niet, maar we gaan wel een mooie taart laten maken en ik heb leuke uitnodigingen gemaakt met twee foto's (één van 1 dag oud en één waar hij voor het eerst zelf stond in de box met een big smile). Helemaal leuk, al zorgen de extra hormonen momenteel wel voor een traantje als ik er teveel aan denk dat mijn manneke geen baby meer is.... t gaat zo snel! @ mrs hair: ik denk dat het goed is je buik goed in de gaten te houden. Soms kunnen ze de jurk nog een beetje wijder maken. Zou toch zonde zijn als je er op je trouwdag echt last van krijgt. Even contact opnemen met de winkel of je een keer extra mag passen? Dat genieten van de zwangerschap komt denk ik makkelijker als je al een kindje hebt. Je weet al een beetje wat het is en het 'nieuwe' is eraf. Wil niet zeggen dat het niet leuk is, maar je weet ongeveer wat je te wachten staat, dus de onzekerheid over wat/hoe/wie/wanneer/welke cursus/welke vitamines/wat kopen voor baby/ etc/etc/ heb je niet meer zo. Er blijft dan meer ruimte in je hoofd voor het genieten van je mensje in ontwikkeling @ jeetjejom: klein maar fijn zullen we maar zeggen, toch? Ik heb soms best wel verlangd naar een klein baby'tje, mijn vent zit inmiddels in maatje 92... Fijn dat jullie er iig niks aan over hebben gehouden en jeetje wat was je snel weer up & running! Respect.... ik wandelde na één week pas weer een klein stukje om het huis (letterlijk: voordeur uit, achterdeur in)... Even tussendoor Hier was het ook 2x in de eerste ronde raak, geluksvogeltjes hierzo! . Ook wel een beetje link voor in de toekomst, haha, op tijd de stop erin als we besluiten dat het klaar is
@mamamarije, ik was inderdaad weer heel snel op de been, maar had natuurlijk het 'voordeel' dat mijn dochter 2 weken op de neonatologie heeft gelegen dus ik had de tijd om flink aan te sterken. Denk dat het een heel ander verhaal was geweest als ze gewoon thuis was geweest hoor! Merk wel dat ik 9 maanden aan het ontzwangeren ben geweest, voelde me meteen een stuk meer mezelf toen de 9 maanden af om waren. (om vervolgens 4 maanden later weer opnieuw aan 18 maanden hormoonstress te beginnen )
hihi, dat heb ik nou ook! Liep ik nog geen maand geleden nog tegen een vriendin te kwekken dat ik het zo heerlijk vond om ontzwangerd te zijn....
Ach ja, het hoort erbij he. Ik hoop stiekem dat ik weer zo'n zwangerschap ga krijgen als de vorige keer, ik had echt bijna nergens last van, alleen de laatste twee weken veel harde buiken, maar that's it. Heb dus ook tot 2 weken voor de bevalling 40 uur gewerkt (dat gaat deze keer niet meer gebeuren, maar het laat wel zien hoe easy mijn zwangerschap was)
Ik hoop ook zeker weer op een zelfde zwangerschap, had ook niet veel klachten, behalve wat bekkenpijn maar ik had ook een staand beroep. Niet zolang doorgewerkt van te voren, maar dat ging met mijn werk & buik niet meer. Jij hebt het echt lang volgehouden met werken! Dit keer toch maar wat eerder met verlof?
Ik heb mijn ouders vanmiddag het grote nieuws verteld. Had een leuk koffertje gemaakt, gevuld met een papflesje, babyschoentjes, een rompertje, slabbetjes,... En een kaartje met een gedichtje. Hun reactie is denk ik het mooiste moment tot nu toe geweest in mijn leven! Ben er nog helemaal emo van Ik ben ook al 35 jaar (ben ook een aprilkindje ) dus ze zijn al heel wat jaartjes aan het wachten op een kleinkind. En dan is het nu ineens zo ver. Mama las het begin van het gedicht: Liefste omie, Liefste opie. En wij maar wachten hoe ze zou reageren als ze het hele gedicht gelezen had. Ineens riep ze: het is niet waar he??? En ze begon te huilen en vloog me in de armen. Toen moest ze de rest van het gedicht nog lezen. Bleek dat ze de hele tijd was blijven staan op de eerste regel hahahaha. En papa, van wie ik verwachtte dat hij door zijn benen zou gaan van geluk, stond daar met tranen in zijn ogen te kijken. Hij begreep het niet en kon helemaal niets meer zeggen. Hij weende maar geloofde het gewoon niet. Na zo veel jaar...zo'n geluk! Ik weet het ook nog maar net dat ik zwanger ben en kon het ook nog niet geloven. Maar nu ik het mijn ouders verteld heb is ineens de slag gekomen. Ik word echt mama!!! Maar zijn jullie ook zo doodsbang als ik? Wil dit kindje zooo graag maar ben zo bang om het alsnog te verliezen. Ook op mijn leeftijd is het gevaar groter dat er iets mis gaat. Hoe kan ik nou lekker genieten van mijn zwangerschap? Ik kan pas de 17e voor het eerst naar de gyn. Dat is nog zo lang! Ik tel echt de seconden af. Ik zal echt niet gerust zijn voor de gyn me zegt dat alles goed is. (sorry voor mijn lang verhaal )
@Mobius Gefeliciteerd! Helemaal normaal dat je je zorgen maakt over je kindje, dat krijg je er helaas gratis bij en gaat nooit meer weg (sorry, maar het is waar). Je leert er wel mee omgaan en relativeren, maar door de hormonen wordt het je niet makkelijker gemaakt. Gewoon even regelmatig je hart luchten! Wat een superreactie van je ouders!! Helemaal leuk hoor!
Ja, die reactie van mijn ouders was echt super. Mama ging helemaal uit de bol. Ze moest meteen fotos nemen van het koffertje, met de mama en papa er bij, dan een foto met de ouders en meter (mijn zusje), dan nog een foto met de omie en opie, dan een fotootje van het kindje,...helemaal dolgedraaid hahaha O ja, en dan haar reactie toen ik dat koffertje weer wilde inladen: "Dat koffertje blijft wel hier he!"
Mobius, gefeliciteerd! Wat fijn voor je dat het na zoveel jaren gelukt is!! We hebben het er op het forum met z'n allen al over gehad dat we zo doodsbang zijn, dus wat dat betreft hoor je er helemaal bij! Laten we hopen dat het bij iedereen goed mag gaan! Liefs, Mrs Hair
Mobius gefeliciteerd!!!!!! En wat een leuke reactie van je ouders! Bij ons is het vandaag een 'spannende dag'. Onze dochter is naar haar oma (mijn schoonmoeder) en heeft een t-shirt van de HEMA aan waarop Jip en Janneke in een wieg staan te kijken met daaronder surprise Vanmorgen snapte ze hem nog niet, misschien dat mijn schoonbroer een helder momentje heeft Maar we hebben besloten dat ze een kans krijgen, anders zeggen we het echt pas 31 augustus!
@ jeetjejom: idd spannend! Leuk idee hoor! Beetje verborgen, maar toch heel duidelijk als je het eenmaal weet . En leuk om je oudste als boodschapper te 'gebruiken' he? hebben wij ook gedaan! (romper met de tekst ik word grote broer)
Oh my god... Ik ga net naar het toilet en bij het afvegen zie ik dat het slijm heel licht roze is... Nu zit ik natuurlijk helemaal in de stress!!! Ik weet wel dat het niet hoeft te betekenen dat het niet goed gaat, maar hoe je je daarbij voelt is weer een heel ander verhaal...
Als ze het niet snappen, dan komt er gewoon een t-shirt voor de oudste met Geef me een kusje, want ik krijg een broertje of zusje En tja, veel duidelijker kan ik het niet maken he!
@MrsHair!!! Wat vervelend, maar idd het zegt nog helemaal niets. Wacht het even rustig af zou ik zeggen!
Hier nog een trotse mama to be die in april is uitgerekend. Datum zoals nu bekend is 4 april! Nog 2,5 week geduld hebben en dan mogen we voor de 1e echo. Ben echt zo benieuwd. Voel me nog erg goed, dus even afkloppen dat dat zo gaat blijven.......hahaha. Iedereen gefeliciteerd!
@ Esje, gefeliciteerd!! De club wordt steeds groter . @ Mrs Hair, ik hoop echt voor je dat het niet doorzet. Heb je daarna nog meer roze slijm gehad? @ Mobius, gefeliciteerd!! Wat leuk dat je ouders zo leuk reageerden. Die zijn helemaal in de wolken nu. De zwangerschapskwaaltjes tot nu toe: Haaruitval en rommelerij in de buik. Nog geen misselijkheid te bekennen. Denk dat deze zwangerschap exact hetzelfde gaat worden als toen bij Ryan. Was bij hem nooit misselijk en heb geen één keer over moeten geven in de hele zwangerschap. Het was echt een droomzwangerschap en bevalling. Bij de 1e weet je nog niet wat je moet voelen maar bij een 2e ga je toch vergelijken. Ben er stellig van overtuigd dat dit weer een jongetje gaat worden. Over 16 weken zullen we 't weten. Ga dalijk m'n verloskundige maar eens bellen om weer hallo te zeggen. .