Eh geen zorgen maken hoor! Hier snappen ze ook nog niet wat ik bedoel. Soms wel, vooral als Sofia weeeeeer aan het labeltje zit van het kleed. Daar mag ze niet aankomen, want dan gaat ze ook ziekelijk duimen Maar goed...Nu hoef ik haar naam maar te noemen en dan schud ze zlef al nee maar voor de rest niet hoor.... Voor zoiets moet je veel geduld hebben en de tijd om het te leren, en met 1 kind is dat makkelijker als met 3 toch?! Komt vanzelf hoor!!!
Geen tips, vrees dat je er doorheen moet. En even huilen lucht dan misschien wel lekker op. En je hart hier luchten, wil misschien ook wel helpen? Want het is heel herkenbaar hoor. Eerlijk? Ik ben op dagen dat ik alleen thuis ben altijd blij dat de jongens gaan slapen. En als ik een kikje hoor wens ik dat ze nog even doorslapen... Is dat slecht? Ik weet het niet. Misschien is het wel gewoon heel menselijk. En wat jij beschrijft zou ook nog best een staartje van een sprong kunnen zijn. Ik weet wel dat je daar niet alles op kunt schuiven, maar het stukje 'mama ziet het niet meer zitten' (of zoiets) uit 'Oei, ik groei' heb ik toch al wel vaak herkend in mijn eigen gemoedstoestand. Heel veel sterkte in ieder geval. Hopelijk knapt Linde snel weer op!! Hou je taai meis!
Nja, bekend gevoel ja Tip" laat het gebeuren. Voel je vooral niet schuldig. Het is in ieder geval goed dat je het herkent bij jezelf en dat je weet waar het van komt. Dat de meiden zo ziek zijn en dan jengelig is gewoon heel zwaar. Geen wonder dat je zelf dan op het randje zit... Probeer toch zoveel mogelijk rust te pakken. Hier is Joel dus veel thuis geweest op de momenten dat ik alleen zou zijn met ze en dat heeft enorm geholpen. Sterkte hoor!!
jipper: wat spannend!!! De gezinsuitbreiding neemt dus serieuze vormen aan Lindavnr: gaat de operatie nu woensdag door?
Adi, wat betreft het corrigeren kan ik je geen antwoord geven. Wel heb ik onlangs een artikel gelezen over dat de (taal)ontwikkeling van meerlingen vaak wat langzamer gaat. Een verklaring daarvoor die in dat artikel genoemd werd, is dat ouders van meerlingen vaak minder tegen hun kinderen spreken. Dit omdat je gewoon minder tijd hebt om met een kind bezig te zijn, en ook omdat je er gewoon vaak de puf niet voor hebt. Zaken als 'en nu je beentje in je broek, en nu je andere beentje' en dan nu je armpje' etc. etc. bij het verschonen en aankleden. Uitleggen wat je zelf aan het doen bent, hoe alle speeltjes heten, ik probeer het zo vaak mogelijk te doen. Maar als er tegelijk een ander kindje aan het piepen is, verstom ik vaak en doe gewoon wat nodig is. Liefdevol knuffelen krijgen ze meer dan genoeg, maar ik kan niet altijd vertellen wat ik aan het doen ben ten bate van hun taalontwikkeling. Ben ik vaak net wat te moe voor... Vind ik echt jammer dat ik dat niet trek, ik hou juist van taal! Zo, gepiep, dus ga maar eens met de kids bezig zijn! En vertellen aan hen wat ik doe
@ Jipper: Dank voor je eerlijkheid! Je weet niet hoe fijn het is om te horen dat jij ook blij bent als ze gaan slapen! Ik voelde me al zo'n ontaarde moeder... . Maar blijkbaar ben ik toch ook maar gewoon een mens ! @ Karel en Jipper: Weet je wat het is? Mensen hebben vaak de neiging om altijd maar te roepen dat alles goed en perfect gaat en dat ze alles onder controle hebben en 24 uur per dag alleen maar genieten van hun kind(eren) en daar kan ik gewoon zó onzeker van worden, want zo is het bij mij gewoon niet . Gelukkig is het hier op het forum niet zo, hier kan je lekker anoniem (nou ja, redelijk anoniem ) roepen dat je het even niet meer ziet zitten en dan krijg je gelukkig te horen dat je lang niet de enige bent. Lang leve het forum dus! @ Adi: hier kunnen ze dat ook nog niet hoor! Tenminste, niet zoals jij het beschrijft. Ze snappen al wel iets (bijv. Waar is de lamp?, Waar is Grote Nijn? en dan wijzen ze het aan), maar niet heel veel meer. Ik denk dat het bij mijn meiden zo is dat ze op dit moment zó druk bezig zijn met hun motorische ontwikkeling, dat ze even geen tijd hebben voor bijv. spraakontwikkeling. Kan me zo voorstellen dat dat bij die klauteraars van jou ook zo is. Misschien moet je ook wel corrigeren. En misschien ook niet. Het ene (op tijd geboren) kind loopt als het 10 maanden is en de ander bij twee jaar. En de één praat als het 9 maanden is en de ander bij 2 jaar. (En ja, sommige kinderen lopen én praten als ze 9 maanden zijn, maar of je daar als ouders nou zo gelukkig mee moet zijn ). Als je je echt zorgen maakt kun je het natuurlijk altijd even navragen bij de KA? Moet je daar niet toevallig binnenkort een keer langs? Zo, dan ga ik er nu even van genieten dat de meiden aan het slapen zijn !
@ Luca: dat klinkt logisch! Ik probeer ook zoveel mogelijk tegen ze te praten en dingen aan te wijzen etc, maar idd, soms/vaak is het ook gewoon snel doen wat nodig is, zodat je weer doorkunt met het andere kindje of met de volgende maaltijd, het volgende badje, o.i.d. Ga er wel wat bewuster opletten nu!
Geen dank... (Ik vind het ook fijn om te lezen dat ik niet de enige ben... ) En weet je wat het dan ook nog eens is? Mensen die dat roepen hebben niet vaak een tweeling... Bovendien krijg ik vaak ook nog eens het idee dat mensen die dat heel hard roepen helemaal niet zo gelukkig zijn als ze zich voordoen. Toevallig had ik het hier gisteren nog over met Mattijs. Bij onze jongens kun je heel duidelijk zien dat ze op het ene moment een motorische ontwikkeling doormaken en het volgende een taalontwikkeling. Ze hebben nu de periode achter de rug waarin ze leerden lopen en nu gaat hun taalontwikkeling als een speer. Ieder kind is daarin anders inderdaad.
haha schone schijn noem ik dat maar. Moeders durven niet eerlijk te zeggen dat het gewoon zwaar is. Laatst was er een topic over bij editie nl Kijk, je hebt genieten en genieten....Ik geniet van mijn kinderen als ze lief aan het spelen zijn, of lekker bij me knuffelen (wat helaas maar erg weinig gebeurt), of als ze iets nieuws zien of geleert hebben. maar als ik alleen met ze ben, leef ik van slaapmoment tot slaapmoment.... En ik leg ze ook wel eens op bed als ze eigenlijk niet moe zijn, maar dat doe ik dan echt voor mezelf....
oh ja, hier wordt heel wat afgebrabbeld en gekletst, maar als ze iets nieuws, morotisch leren dan is het muisstil en weten we dus eigenlijk heel goed wat er aan de hand is
Dank, dank, dank! Ik voel me door jullie eerlijke reacties al 100% beter!!!! Zo, nu echt afsluiten en een broodje eten, voor die kleine monsters weer wakker worden en de rust weer voorbij is ! Echt zo stom, ze waren vanochtend al om 6:00 uur wakker, hebben toen dus pap gehad, wilden om 8:00 uur al fruithap en om 11:00 uur weer brood en fles. Loop echt 1,5 uur 'voor' op de tijden dat we normaal gesproken ongeveer eten. Ben nu helemaal in de war ... Lekker flexibel ben ik, haha ! Tot later!
O ja, toch nog 1 vraagje: tot hoe lang hebben jullie je kindjes 's-avonds voor het slapen nog een fles melk gegeven? En tot wanneer hebben jullie rijstebloem door de melk gedaan? Wij doen beiden hier nog eigenlijk automatisch, maar kreeg vanochtend van VL de vraag: "vraag eens aan je forumvriendinnetjes hoe zij dat doen". Dus bij deze !
Ik geef geen rijstebloem meer, omdat ze toch wel doorslapen zonder...Wij hebben wel besloten om voorlopig nog even een fles opvolgmelk te geven 's avonds. Voor de rest krijgen ze normale melk. Maar ze kunnen het wel hebben qua gewicht, en ze worden ook nog wakker, dus ze hebben het nodig....
Hoi meiden, kom even snel vertellen dat alles goed is!!! Voor zover ze kon zien is het 1 kindje. Gek hoor, ik had echt het gevoel dat ze wat over het hoofd zag. Over 2 weken weer een echo, ben benieuwd. Maar heel blij dus, mooi kloppend hartje en al wat beweging in het kindje. Vanavond kom ik weer ff reageren. Fijne dag!!!
Totdat ze ongeveer 15 maanden waren hebben we de laatste fles, mét rijstebloem, gegeven. We vonden het al langer niet meer nodig, maar het hoorde zo bij het avondritueel dat we het ook een beetje automatisch bleven doen. Achteraf gezien is het wel heel fijn als die laatste fles weg is. Ze kunnen eerder naar bed en je kunt een wat 'volwassener' dagritme gaan hanteren; ontbijt, tussendoortje, lunch, tussendoortje, avondeten, slapen. Daardoor heb je zelf een langere avond. (Tenminste, hier maakte dat ruim een uur verschil. Nu liggen ze er om 7 uur op, terwijl het met de laatste fles vaak na 8 uur werd, omdat we dan een beetje rekten, want anders kwam de fles zo kort na het avondeten. )
Yahoo!!! Gefeliciteerd met deze mooie echo!! Ja sorry hoor, liet me even gaan, maar ik vind dit al wel een felicitatie waard!! Geniet er lekker van!!
Gefeliciteerd!!!! Margit (e.a.), ik kom straks ook op jouw berichten terug. Hier net spitsuur en nu kolven.
Helena, wow geweldig!!!! van harte gefeliciteerd met het wondertje in je buik!!!!! en nu GENIETEN!!1 Margit, Karel en Jipper, hier ook heeeel herkenbaar. Al moet ik zeggen dat het me steeds beter lukt om niet tegen boos te worden en te gaan schreeuwen als ze eenmaal onhandelbaar en ontroostbaar zijn. ik heb echt verschrikkelijke periodes gehad. Heb een paar keer letterlijk met mijn hoofd tegen de muur gebonkt van ellende, om maar niet tegen hun uit te vallen, man huilend op werk gebeld, van alles. Nu zitten we in een wat rustigere fase en ik vind het heerlijk dat ze zichzelf en elkaar goed kunnen vermaken, en dat ze hartstikke goed eten. Het is alleen dat ze nooit meer alledrie tegelijk slapen overdag, dat krijg ik gewoon niet voor elkaar, er is altijd wel eentje wakker. Maar tegenwoordig laat ik degene maar even alleen rondkruipen en dwarrelen, en ga zelf even achter de laptop zitten. op een of andere manier heb ik ineens heel veel tijd, maar dat is afgelopen 12 maanden echt anders geweest. En die fases gaan weer komen, dat weet ik nu al. Margit, ik voel ook soms een verschrikkelijke moeder, omdat ze naar mijn gevoel persoonlijk altijd aandacht tekort komen, en omdat ik echt niet erg consequent ben en vaak maar toegeef voor mijn eigen gemak (erg he). Maar van andere kant kan ik niet meer dan mijn best doen en oneindig veel van ze houden, en dat voelen ze heel goed aan. Meiden, bedankt voor jullie antwoorden, ik moet ook niet vergelijken natuurlijk. en het komt wel, word er soms alleen gek van mijn schoonmoeder die doet alsof de kindjes verstandelijk gehandicapt zijn omdat ze nog steeds niet hun eigen jas gaan pakken als we naar buiten willen (want ja, dat deden haar zoons wel)