Hoi allemaal, Ons zoontje zit denk ik op dit moment in een lastige fase wat betreft zijn zin krijgen. Als hij iets wilt en het niet mag van ons is het huilen/krijsen geblazen, laat zich keihard op de grond vallen, gaat ons slaan of bijv. met speelgoed gooien uit boosheid. Is dit herkenbaar ? Natuurlijk proberen wij hier op een goede manier tegenop te treden maar het is verdomd lastig en vermoeiend. Ook wilt hij als het aan hem ligt continue naar buiten wandelen. S'morgens vroeg om half 8 wijst hij al naar zijn schoenen en gaat huilen als wij dan zeggen nu nog niet het is nog vroeg straks. En ook al zijn we al een paar keer naar buiten geweest nooit is het genoeg voor hem of is hij tevreden. dat tevreden is misschien nog wel begrijpelijk omdat hij dat niet snapt. Nou ben benieuwd naar herkenning! groetjes vruchtje
Ik heb helaas geen tips voor je, maar herken het wel! Mijn zoontje doet ook zo. Gaat naar de tv staan wijzen en roept om Bumba, als ik dan zeg dat we geen tv gaan kijken dan stort ie op de grond en gaat met zijn hoofd op de grond bonken. Dan loopt hij naar de kast waar zijn soepstengels staan en roept om koek, als ik zeg dat hij geen koekje krijgt wordt ie opnieuw woest. Dit soort voorbeelden komen op 1 dag meerdere malen voor. Het lastige vind ik ook dat als ie dan bijv. een soepstengel krijgt (ik geef het niet als ie er om vraagt), dan nog gaat hij er daarna weer om vragen en krijsen als ie het niet krijgt. Hij lijkt nooit tevreden, maar dat zal ie idd. nog niet snappen. Mijn zoontje is trouwens 19 maanden, en doet het al een maand of 3. Sommige dagen zijn erger dan andere.
Mijn zoontje heeft zo'n fase gehad rond 18 maanden en nu ook weer (hij is bijna 25 maanden). Het is nu aan het minderen, gelukkig, word er helemaal gek van. Hier is het niet zozeer erg boos worden (komt ook wel voor, maar niet zo vaak), maar zeuren, drammen, jengelen om niets. "Robbe koek". "Nee, Robbe, je krijgt nu geen koek, we gaan zo eten". "Robbe koek! Robbe koehoek. Robbe koek. Robbe koek! Robbe kooooeeeek!! Robbe koek!" En hij blijft maar gaan. Niet zozeer erg luid, maar echt op een zagerig toontje, soms met wat meer aandrang, soms met een paar valse tranen erbij. Negeren helpt niet, zeggen dat hij moet ophouden helpt niet. Alleen zijn zin geven helpt . Dat doen we natuurlijk niet. Maar hier zijn zo'n fases niet zo langdurig dat ze drie maanden duren, eerder een week of drie. En dan is hij weer zijn vrolijke zelf, en luistert hij weer prima. Dus echt tijdelijk niet goed in zijn vel zitten. Veel sterkte alleszins, het is zwaar vind ik.
Ja, herkenbaar! T hoort bij de leeftijd en het ene kind heeft meer last ervan dan het andere. Wat hier wel helpt is negeren en/of afleiden. Als ze bijvoorbeeld iets wil (koek oid) dan zeg ik rustig: nee, geen koek. En dan ga ik bijv. met iets spelen of zo. Soms gaat ze daarin mee, soms niet en gaat ze huilen, zichzelf overstrekken of op de grond liggen. Dan negeer ik dat gedrag en ga rustig door waarmee ik bezig ben. Dat helpt, ik merk dat die buien kort zijn en ook dat ze niet telkens zo doet. Het is een beetje zoeken naar wat helpt, uit de situatie halen kan ook wel helpen. Succes!!
hallo het is herkenbaar, onze dochter van morgen precies 20 maanden, heeft sinds een maand driftbuien soms om niks,vandaag zeurde ze paar keer om een koekje, ze wou het toetsenbord pakken en een ander boekje van ons, ze werd woest, en ze loopt ook wel eens naar de voordeur omdat ze naar buiten wil maar gelukkig niet om half acht smorgens al. soms zegt ze bumba omdat ze de dvd wil hebben ervan of wil kijken dat vind ik wel grappig. en sinds een paar weken zegt ze vaak nee, en schudt wel eens met haar hoofd. ze zegt vaak nee, ik probeer het te negeren als ze driftig wordt ze gaat dan ook wel op de grond liggen.maar het is wel moeilijk vind ik om mee om te gaan groetjes van A
Zo herkenbaar! Mijn zoontje is nu precies 16 maanden en heeft volgens mij deze fase net een beetje achter de rug. Als hij zijn zin niet kreeg dan ging hij ook op de grond liggen bonken met zijn hoofd, duplo gooien ( gooien is trouwens nu een leuke bezigheid bij hem), heel dramatisch huilen en je hand pakken en dan zo hard trekken, maar niet los laten dat je denkt hij stort zo neer als ik hem los laat. Wat wij hebben gedaan is duidelijk nee zeggen en dan afleiden en vooral met dat bonken negeren. Ik vond dat zo'n naar gezicht, maar volgens mij heeft dat negeren wel geholpen. Naar buiten is ook zijn favoriet en als we niet gaan wordt hij ook bijna hysterisch..Ben benieuwd in wat voor fase we hierna weer terecht gaan komen
Herkenbaar Mijn dochtertje kan ook zo lekker dramatisch doen als ze haar zinnetje niet krijgt. Ik sta er soms echt van te kijken dat er zoveel agressie in mijn kleine (B)engeltje verstopt zit Ze gaat gooien met haar speelgoed, slaan en idd huilen. Ik geef haar nooit naar zin en meestal negeer ik dit ook, maar ik vind het soms best zielig en vraag dan of ze een knuffel wil. 9 vd 10 keer komt ze dan naar me toe met haar armpjes open en dan wordt ze eigenlijk altijd weer rustig. Daarna leid ik haar af met een ander speelgoedje en is het vaak weer goed. Ik merk dat het bij haar erger is als ze moe is. Tja het is de leeftijd hè, maar ik denk dat het temperament er ook wel mee te maken heeft, mijn dochter heeft bijv. altijd al een kort lontje gehad
Hier ook zo'n acteurtje/drammertje. Bij Bram werkt het goed om hem af te leiden. Wat we ook wel doen is, als hij heel dramatisch op de grond gaat liggen 'huilen', is hem uitlachen. Heel gemeen eigenlijk, maar werkt vaak wel.
Ik doe soms ook zoiets ja... niet echt uitlachen, maar met zo'n opgetrokken wenkbrauw heel sceptisch naar hem kijken terwijl hij zich kwaad maakt. Als hij dat ziet schiet hij zelf altijd in de lach, en dan lachen we samen om zijn boze bui Hij heeft er tegenwoordig ook een handje van om zichzelf heel hard te slaan als hij boos is. Dan is het keihard gillen en zichzelf met twee handen in zijn gezicht meppen. Echt vreselijk om te zien. Ik probeer hem nu te leren dat hij gewoon op de bank/grond moet meppen als hij boos is, maar niet op zichzelf. Gelukkig is hij nooit lang boos, en kan ik hem vrij makkelijk afleiden. Negatief gedrag tot op zekere hoogte negeren (hoewel ik wel vind dat kinderen boos mogen zijn) en hem daarna afleiden...ik denk dat dat het beste is wat je kan doen. Verder moest ik erg lachen om sommige verhalen in dit topic...vooral Robbe met zijn koek. Zó herkenbaar
Mijn zoontje wil niet aan de hand lopen maar los lopen, in de tuin geen probleem maar op straat dus niet. Vanmorgen ook toen ik hem naar het KDV bracht. Ik haal hem dan uit de auto en zet hem op de stoep. Dan kijkt hij uit over een groot grasveld (zeeeeeeeer aantrekkelijk voor hem natuurlijk) maar moet met mama aan de hand over de stoep naar de ingang van het KDV lopen terwijl hij op het gras wil sprelen. Dat was dus brullen geblazen en maar trekken aan mijn arm en zich op de grond laten vallen. Uiteindelijk heb ik hem maar opgetild. Ook als wij in de woonkamer achter de laptop zitten en hij heeft het in de gaten dan wil hij bij je op schoot zitten en als je nee zegt................wat een drama! Gelukkig hebben veel meer kindjes hier last van. Veel liefs Nataly
@Nataly, hier ook zo.. zoontje wil niet mee aan de hand lopen, maar wil wel telkens een andere kant op dan ik wil... als ik hem dan toch aan zijn handje vastpak dat is het brullen, en dan laat hij zich heel dramatisch op de grond vallen. Als ik hem optil, krijg ik een klap in mijn gezicht. leuke fase he?
Mijn zoontje is ook 16 maanden en kan ook erg boos worden als iets niet naar zijn zin gaat. In eerste instantie probeerden we hem dan te troosten of af te leiden, maar dat werkte vaak niet. Tot mijn man hem op een gegeven moment gewoon kortaf en boos toesprak: "T. stoppen met brullen, klaar nu. Het gebeurt gewoon niet. Punt." En meneer stopte met huilen, pruilde nog even na, keek boos terug en ging verder met spelen. Dat doen wij nu dus meestal en het werkt echt perfect.
En op straat moet hij een handje vasthouden. Als hij dat niet doet, zich losrukt of wegloopt, krijgt hij 1 waarschuwing en de volgende keer gaat hij in de wandelwagen of draagdoek. Zonder uitzondering. En ook dat begint langzamerhand te werken. Blijkbaar heeft hij die duidelijkheid en strikte grenzen nodig of zo.