ik begin hoofdpijn te krijgen komt denk van het beeldscherm haha. ben gooise vrouwen maar aan het opnemen dadelijk effe kijken nog het is spannend
Pfff meis, het is ook allemaal niet niks he. HEt is ook allemaal heel zwaar, dat vind ik zelf ook. 2 weken terug zat ik er helemaal doorheen en had het gevoel alsof ik helemaal niets meer kon. Goed op je tellen passen hoor, als je het gevoel hebt dat het niet gaat, dan lekker een dagje thuis blijven van je werk. Heb ik hier ook gedaan, en gelukkig voel ik me nu weer een stuk beter.
Oh dat is zo lekker he, dat mannetje drinkt slapend zijn fles leeg. Met broetjes laten ligt hij met zijn hoofdje altijd zo lekker in me nek, och kan dan uren blijven zitten met dat ventje. Heerlijk!
oo heerlijk he alleen sem wil nooit zo liggen als een baby op me hihi hij doet gelijk zijn hoofd de lucht is helaas. Maarja dan begint ie weer te kletsen
Daar sla je de spijker op zijn kop. De eerste week is vaak een mooie roze wolk, maar daarna donder je er vaak af. Hoe dat komt: je leeft van voeding tot voeding, slaap gebrek, geen tijd voor jezelf hebben enz enz. enz. Mijn zus vraagt nu wel eens hoe het is na de bevalling. Ik geef haar dan ook eerlijk antwoord. De eerste dagen zijn geweldig, maar als je het opeens allemaal alleen moet doen, dan is het opeens best zwaar allemaal!
JAAAAA. Och heerlijk manneke is het toch, vooral als hij slaapt hihi. lekker met dat hoofdje in mijn nek. En dan die lekkere zwitsal haartjes. Och zou hem zo uit bed halen om weer te knuffelen hihi.
bellie je zus mag blij zijn dat ze een zus heeft die het allemaal heeft meegemaakt wou dat iemand mij dat van te voren had verteld haha
Hihi, als manlief de laatste fles geeft dan is het altijd lol. Dan duurt het i.p.v. 10/15 minuten een half uur voordat hij zijn fles leeg heeft. Hij wordt altijd wakker bij manlief. Niet erg want hij gaat daarna gewoon weer slapen.
Kan me nog heel goed herinneren dat er een vrouwtje bij mij op zwangerschapsyoga vertelde dat er helemaal geen roze wolk bestond na de bevalling. Ik dacht toen: walt lult zij nou weer. Maar ze heeft echt gelijk. Vooral toen hij in het ziekenhuis kwam te liggen was het meer een zwarte wolk met regen en onweer. Maar het echte genieten begon echt wel rond de 10 weken, toen begon hij te kletsen en sliep hij door.
ja idd rond de 6 weken vond ik het een hel haha hij huilen ik huilen enz. Maar na de 10 weken werd het geweldig hoor.
Ik vind ook dat daar best eerlijk over gepraat mag worden. Er word ook veel teveel verwacht van vrouwen specifiek, en dan vooral door andere vrouwen. Je moet maar als een een of andere super-mama leven, die leuk is voor de kinderen, elke avond verse groente kookt, het huis netjes schoon houdt en ook nog eens werkt. Dit kan allemaal niet hoor, zeker niet als je meer dan 1 kindje hebt en helemaal niet als ze de 2 jaar gepasseerd zijn! Ik begrijp eerlijk gezegd niet dat mensen er raar op reageren als je verteld dat het soms best zwaar is. 'Ja dat weet je toch van te voren', krijg ik wel eens te horen, nou nee dat wist ik niet. Of 'niet klagen hoor, dat hebben we allemaal meegemaakt', ja daar heb ik lekker veel aan?! Dus wat doen vrouwen, ze houden hun mond en gaan alleen maar vertellen hoe geweldig mooi het allemaal is. En dan die competitie 'kan jou kindje nog niet kruipen? nou die van mij al met 6 maanden hoor en ze liep al met 11 maanden' pffff ik begrijp het niet! Zo dat was mijn frustratie!
oja die competitie vreselijk sem rolt dus niet weet hoe vaak ik te horen krijgt "Rolt hij nog niet o die van mij rolde al met 3 maanden bla bla"NEEEEEEE hij rolt nog niet so whattttt En dan lees je hier weer een topic mijn kindje rolt al met 3 maanden is dat snel?? JAAAAAA dat is snel haha. Het maakt me wel onzeker hoor. En dan me schoonmoeder. Mijn schoonzus heeft een tweeling en iedere keer als ik iets zeg over sem dat het zwaar is gaat het "jaaaa en dan met 2...."met andere woorden 1 kind steld niets voor. Of als sem daar blijft oja lekker rustig maar 1 baby
Vreselijk! Gewoon in de wind slaan hoor dat geklets! Tuurlijk is het zwaar 2 kindjes, maar 1 kindje is ook zwaar hoor en al helemaal als je man overspannen is, beetje begrip is misschien op zijn plaats. Maar hey laat je niet op je kop zitten! En met 6 maanden niet rollen is niet erg hoor, hij is weer snel met andere dingen
Oh ja ook nog zoiets! Die eeuwenlange competitie over wat jou kind wel kan en die van mij niet. Pfff lekker belangrijk, ieder kindje ontwikkeld zich op zijn of haar manier. Ik ben inderdaad ook eerlijk als mensen vragen hoe het moederschap mij bevalt. Ja goed, maar het is zwaar. Maar je bent 3 dagen gaan werken. Ja hallo, wat denk je! De dagen die ik thuis ben is het vaak wassen, stoffen, zuigen, badkamer, wc, bedden enz. enz. enz. (al doe ik die dingen door de weeks ook wel als ik aan het werk ben) EN met me kindje bezig zijn. Want meneer wilt alleen maar staan. Liggen vind hij geen drol aan. Dus daar komt bij hem ook de nodige frustratie bij kijken. Ben vaak lekker met hem aan het stappen door het hele huis. Vind het niet erg hoor, geniet er echt wel van, maar aan het einde van zo'n dag ben ik vaak bekaf. Hier hoor ik trouwens manlief nooit klagen. Die is te hard voor zichzelf. Gaat er meestal 's morgens als eerst uit als hij die kleine hoort. Terwijl ik zie aan hem dattie moe is (is ook toe aan vakantie), maar hij geeft gewoon niet toe. Tot vanmiddag. Toen kwam hij eerder thuis van zijn werk. Hij was zo moe dattie even niet meer kon. Hij heeft toen heerlijk met die kleine op de bank liggen slapen. Daarna was hij weer opgeladen.