Je hebt wel een beetje gelijk wat betreft de voornamen. Maar ik had bijvoorbeeld oma Trijnie(ja, dat is haar naam) en ik had als kind nooit echt door dat dat haar voornaam was, het was gewoon oma Trijnie haha. Volgens mij was ik echt al oud toen ik snapte dat dat haar naam was. Maar dat lag er misschien ook wel aan dat wij altijd met de trein naar haar toegingen en het een beetje een aparte naam is natuurlijk
Dat zeg je wel, maar er zijn tegenwoordig natuurlijk heel veel gezinnen waar er meer opa's en oma's zijn. Mijn opa&oma waren al gescheiden en beiden hertrouwd, dus ik had er al meer. Nu ben ik zelf ook gescheiden en neem aan dat er in de toekomst dus nog een setje opa's&oma's bij gaan komen
hier gewoon opa en oma. verder niks bijzonders eigenlijk. spreek zelf mijn ouders gewoon aan met mam, pap, jij etc. schoonouders noem ik bij de naam. biologische vader van mij vriend noemen ze ook bij zijn naam en noemen hem nooit opa mijn opa en oma moet ik wel met u aanspreken
Mijn dochter heeft voor beiden een bijnaam gegeven. Mijn schoonouders heetten op en oma koekie (ze krijgt daar vaak biscuitjes) En mijn ouders opa en oma roedy (ze hebben een kat die Roedy heet). Als we bij ze zijn noemt ze ze gewoon opa en oma, maar thuis als ze naar opa en oma wil vragen we altijd naar welke ze wil Koekie of Roedy.
Waarschijnlijk wordt het bij ons opa&oma en pake&beppe, dus dan hoeven we al geen onderscheid meer te maken. Mijn eigen opa en oma worden dat opi en omi. Nog geen idee hoe we mijn Pake en Beppe gaan noemen, maar die zien we door de afstand toch niet zo vaak. Mochten mijn ouders straks toch kiezen voor opa&oma i.p.v. pake&beppe dan zien we straks wel weer wat we er bij verzinnen. Voornaam, automerk, straatnaam erbij, whatever. Ik denk dat het kind zelf wel iets creatiefs verzint om aan te geven welke grootouders er bedoeld worden.
ze mogen hun opa en oma noemen wat ze zelf willen, ze gaan vanzelf zelf verschil merken en benoemen.. verder geen u ofzo dat vind ik zo onpersoonlijk...
Ik snap niet zo goed wat u met onpersoonlijk te maken heeft? Ik zou t niet eens over mn lippen gekregen hebben hoor, om je en jij tegen mn oma te zeggen. Zouden mn ouders ook bepaald niet blij mee geweest zijn. Ik leer mn dochter nu al dat ze tegen ouderen of onbekenden gewoon u moet zeggen, uit beleefdheid. Ik zeg zelf tegen mn ooms/tantes en vrienden van mn ouders enzo ook nog steeds u. En tegen onbekenden/ouderen etc. Kwestie van beleefdheid vind ik.
u zeggen maakt je niet respectvol je complete gedrag maakt je respectvol, "u" is maar een woordje, ik ken de meeste asociale mensen die u zeggen, ik heb liever een kind wat in het algemeen beleefd is en gezellig is dat u zegt en bv asociaal op andere vlakken is... je kan dus prima beleefd zijn zonder het woordje "u" U zeggen tegen vreemden vind ik wel normaal (vandaar het onpersoonlijke) dat zeg je tegen onbekenden waarvan je niet houd, als je van iemand houd is u wel erg afstandelijk.. (en daarnaast vind ik het gewoon ouderwets)
Gewoon oma en opa, maar wel "u". Willen wij zelf zo, als teken van respect. Wij willen sowieso niet dat onze kinderen volwassenen gaan tutoyeren, vind ik echt niet kunnen.
Hier ook een Pake en Beppe (zonder voornaam, mijn ouders) En een Opa en Oma (zonder voornaam, schoonouders) Lekker makkelijk dus. Maar ik denk dat we anders bij allebei de voornaam zouden gebruiken. Mijn man noemt zijn oma ook bij de voornaam, en ik mijn grootouders ook. Dus bij ons in de families is dat ook gewoon.
Tuurlijk is het gedrag een teken van respect en beleefheid, maar het u zeggen is daar voor mij gewoon een onderdeel van. Het totaalpakketje zeg maar
hier gewoon opa en oma. geen voor of achternamen erbij. ik vind dat niet horen maar goed das mijn mening. manlief noemt mijn ouders ook niet bij de voornaam en ik schoonouders ook niet.. ook omdat ik dat niet vind horen! en bij ons zijn ouders schoonouders opa's en oma's allemaal u!
mijn vader zou het vreselijk vinden als zijn kleinkids U tegen hem zouden zeggen, ten eerste zou hij zichzelf 80 voelen ofzo maar daarnaast zou hij het heel erg vinden dat ze zich niet genoeg op hun gemak zouden voelen om je te zeggen (hij voelt dat als afstandelijk net als ik) die zou echt een traantje moeten wegpinken als hij u zou zeggen.. hetzelfde geld voor mijn schoonouders (schoonmoeder en stiefschoonvader) terwijl mijn kids wel netjes dankjewel en alsjeblieft leren en leren delen en zorgen voor anderen dus is respectvol genoeg. Ik denk dat dat per gezin heel erg verschil omdat je ook generatieverschillen hebt, mijn ouders waren nog geen 50 toen ze opa en oma werden..
gewoon opa en oma en ze hoeven hier geen U te zeggen, net zoals Isademi al zegt dan voelen ze zich zo oud hahahhah
Dat klopt helemaal..ik zelf heb dat ook..maar dan als we daar waren zei ik alleen opa of oma... Als ik het over hun had zei ik bijv...opa Ben ( ben was dan de nieuwe man van mn moeder) bijv... Maar mijn kinderen zullen bijv tegen de nieuwe vriend van hun oma "oom" zeggen...maar dat is bij indische mensen heel normaal...mn moeder gaat nu ook nie meer trouwen... Netals stiefouders ...die heb ik nooit papa of mama genoemd Dus nieuwe opa of oma's ook niet...zei dan oom X of tante X
over 'u' gesproken...ik word zelfs al U genoemd en ik ben 24jr...maar k voel me geen 80jarige hoor...ik vind het niet meer dan normaal.. Mn eigen moeder hoefde ik nooit U te zeggen..maar naar mate ik ouder wordt...voel ik me steeds onprettiger met JIJ en JE...denk als mn moeder wat ouder is (is nu pas 48 ...haar dan wel u noem..ook omdat mijn kinderen het dan zeggen