Oh en mijn naam.... Toen ik hier op zp ging schrijven zaten wij net in ons nieuwe huis en ons type huis werd citroentje genoemd...naar de vlinder....
Hoi Dames Even een ego-berichtje van deze kant. Laatste tijd een beetje weinig zin gehad om te bloggen. Viel toch wel even tegen dat ik suiker heb nu en voorál dat ik het bij Robin ook had. En dat hij daarom zo groot was en de bevalling totaal uit de hand gelopen is. Moest de boel even weer opnieuw verwerken geloof ik. Moet nu een dieet volgen, maar erg ingrijpend is het niet. Moet de koolhydraten beter spreiden op een dag zodat de suikerspiegel wat gelijkmatiger blijft. Moet officieel twee keer per week een dag een curve bijhouden maar ik merk dat ik veel vaker prik, vooral om een beetje te weten hoe ik 'zit' na maaltijden zodat ik weet wat ik eten kan. Maar goed, tot nu toe maar twee keer 'fout' gezeten dus weet ik dat ik een paar weken lang maar beter geen patat kan eten (shit... haha niks lekkerders dan een puntzak met mayo). Verder gaat het prima. Ook even een flinke relatie-dip 'achter de rug'. Kwestie van hormonen van mij en manlief die daar last van had. Ben zo vreselijk moe dat er van huishouden gewoon bar weinig komt de hele zwangerschap al. Doe het absolute minimale en dat is gewoon niet genoeg. Gevolg: grote bende in huis en manlief die daar niet zo blij mee is, maar tegelijkertijd niet zélf wat meer de handen uit de mouwen steekt ( JIJ bent toch de hele dag thuis, ik werk de hele dag...)Zal niet te veel in detail spreken, tis tenslotte een openbaar forum, maar het ging even he-le-maal niet goed tussen ons. God wat zal ik blij zijn als dit allemaal achter de rug is, ik mijn energie weer terug heb (en dus mijn huishouden ook weer op de rit), mijn hormonen niet meer zo op tilt zijn en ik eindelijk weer een beetje lekker in mijn vel zit....En manlief ook weer wat is afgekoeld - want die kan niet zo goed tegen al die zwangerschapshormonen, want hij is nou niet bepaald een erg geduldig persoon. Volgend weekend gaan we er even samen tussenuit. Robin slaapt bij opa en gaat met oom en tante op stap naar Aviodrome en wij gaan samen lekker naar het strand. Tijd voor elkaar en dat is écht broodnodig. Zo...dat is weer van mijn hart.
och lieve nienkuh, je man gaat een beetje aan voorbij dat jij een zeer zware klus aan het uitvoeren bent en dat huishoudelijk manager nou ook geen lichte job is en nog onbetaald ook! (tja....kost en inwoning) wel begrijpelijk dat hij in een gezellig huis wil komen.... maarja het vreet energie je zwangersschap en je zw.schaps diabetes zet je energielevel ook nog eens op zijn kop!en een peuter om voor te zorgen....eens kijken als je een weekje zou ruilen..... wel heel wijs om ff quality time samen in te lassen! heel veel succes!
hihi citroen das waar ik noemde mezelf al een oud wijf zo voel ik me ook wel zeker als ik net als nu bek af ben van werk.... heb geen fysiek zware baan, als manager zorg ben ik wel in huis bezig met verpleegkundige zaken maar ook bovenal met mijn hoofd 10 stappen vooruit denken aanpassen plannen en bijsturen en veel en soms moeilijke gesprekken....... dussss ik ga stoppen en lekker op bed liggen met tv beetje aan
Nienkuh...jee, wat zwaar allemaal. Jij bent al zoveel energie kwijt aan het laten groeien van het wondertje in je buik. En bovendien kun je gewoon niet alles doen wat je normaal doet....hier ook niet meer alles op en top hoor. Maar ja... soms heb je het dan even nodig om even tijd voor elkaar te maken. Maar een beetje begrip van man's kant zou niet verkeerd zijn he.... Je voelt je zo machteloos volgens mij op zo'n moment. Je wilt wel alles, maar je moet ook weer je rust nemen voor jezelf en de kleine. Snoet, je adviezen blijven geven hoor!!! En de bijnaam...tja..komt ook af van mijn kindjes...dat zijn mijn hartediefjes. Femke, spannend toch wel weer de 20 wk echo, maar ook weer heerlijk om je meisje te kunnen zien op het scherm. Ik heb vandaag besloten (ook op advies van de vk om toch wat rustiger aan te doen, omdat het emotioneel ook heel zwaar is en dit weer lichamelijke dingen teweeg kan brengen...) om 8 uur per week minder te gaan werken. Vanaf volgende week ga ik dus nog 20 uur per week doen tot aan mijn verlof. 14 oktober is dan mijn laatste dag om te werken en gaat mijn verlof in. Ik krijg dan misschien ook wat meer tijd om thuis wat beter de dingen bij te houden en dan ook nog wat meer rust voor mezelf te krijgen. Want het slapen is op het moment ook heel slecht... Maar goed, alles voor het goede doel en ik kan niet wachten om dat mooie wondertje in onze armen te hebben.
Pfff dames, heb een paar aardig drukke dagen achter de rug, heb wel alles bijgelezen maar ga vandaag niet meer op iedereen reageren hoor, veel te vermoeiend! Zometeen lekker tv kijken (als lief eindelijk eens thuis wil komen pffrt die zit al vanaf begin v.d. middag bij z'n ouders, nieuw satellietspul installeren ), en op tijd bedje in... Wil alleen zeggen : DOOSJE GEFELICITEERD!!!!!!!!!!!! Wat een ontzettend mooi lief mannetje heb je zeg hee! Mooie aparte naam ook, 't is niet wat ik zou kiezen maar vind 'm wel mooi . Zo... sorry dames maar voor meer heb ik echt geen puf nu! Trusten voor straks of zometeen, en hopelijk tot morgen!! Dikke knuffel voor allemaal!
@ Femke: thanx meid!!! Super om te lezen dat je ffe lekker in een goede flow zit ook. Tenminste, je komt energievol en vrolijk over, altijd fijn!! Heel veel succes alvast met je 24-weken-echo (zucht...die Belgen...en het dan ook nog 20-weken-echo blijven noemen. Geweldig haha). @ Snoet: mijn bijnaam komt van 1. ik kon niets verzinnen en voelde me daarom een Doosje en 2. ik moest lachen om mezelf dat ik op een 'zwangerschapsforum' mee ging kletsen en dat vond ik ook heel Dozerig. 77 is uiteraard van m'n leeftijd. Ben nu natuurlijk wel blij dat ik alles kan delen hier he! Niet dat ik opeens arrogant gevonden wordt hihi. @ Citroen: heerlijk toch zo'n actie van je vent! Terwijl ik dit schrijf heeft die van mij een doekje over de zaken heen gehaald en heel lief opgeruimd. Daar ben je dan toch weer heel blij mee als net zwangere-af. @ Nienkuh: pfff kan me helemaal voorstellen hoor! Je krijgt ook wel veel op je bordje he. Vooral mentaal en dat is nog veel zwaarder dan fysiek. Maar daar kan je nu ook niet op 'leunen', want je lijf is ook hard aan het werk. Wel fijn dat je weggaat, volgens mij pakken jullie het toch meteen goed aan en op. Je kunt het ook laten sudderen, maar dat is voor je relatie en zeker straks ook je kraamtijd niet echt leuk. Zet duidelijke grenzen en zeg tegen hem wat je aan kan en wat niet. En dan mijn standaardtip: huur ffe een schoonmaakster o.i.d. in. Heerlijk! Ik heb ene Sky ook al een beetje kunnen omlullen daarmee hihi. @ Hartediefje: wederom goede beslissing! Ik mis Nuk en Loepie hier....jullie nog iemand die we lang niet hebben gezien of van gehoord? I.i.g. erg blij dat mvl weer in tha house is he!
Thanx Shadow!! Doe rustig aan he! Trouwens, we hebben het hier idd wel eens over aparte namen enzo gehad. Ben benieuwd wat voor namen allemaal nog voorbij komen hier!
Ik heb nog niet alles terug gelezen, maar ik zag dat Doosje inmiddels bevallen is. Van harte gefeliciteerd en wat een mooi mannetje!!!
Sky en Nienke, heel veel sterkte allebei. Naast het feit dat jullie het lichamelijk zwaar hebben, is de hele weg om zwanger te worden voor Sky natuurlijk traumatisch geweest en Nienke, jouw bevalling en de nasleep zijn ook een trauma. Als je dan ook nog eens niet op je lichaam kunt vertrouwen, kan ik me voorstellen dat je er af en toe helemaal doorheen zit. Nogmaals heel veel sterkte!
hoihoi ik ben bijgekomen van de schrik, maar ik ben nu 32 weken en de baarmoedermond is al aan het verkorten. moet accuut rust houden! ik heb veel last van harde buiken en ben bijna hele dag en nacht nu misselijk... Ik hoop dat mini nog minimaal 3 weken volhoud. Bij voorkeur 5. Al zie ik wel op tot zoveel weken rust. Aangezien ik al een peuter heb rondlopen, een man die veel werkt. hulp krijg ik wel van mijn moeder, maar ja die is nog herstellende van een ongeluk en mijn vader is net geopereerd en hebben veel grond en we zijn eigelijk hun mantelzorgers.... dus hoe we het allemaal rond gaan breien zonder te vervuilen, vroeg te bevallen en een peuter in het gereel te houden, weet ik eigelijk niet.
jeetje brenda...dat is niet niks meid.je moet je rust houden,maar bijna niemand kan je kindje opvangen.ik hoop dat het allemaal opgelost kan worden..vriendin..broer of zus..want je moet nu even een jezelf en de buik denken hoor,want zo veel eerder bevallen is ook niks,....dat word dan heen en weer naar het ziekehis als je eerder bevalt. hellie hoe is het met kleine finn???? snoet..mijn naam..tja simpel het annemieke verkorte versie te makkelijk gewoon.haha doosje hoe doet klein boaz het??en dat is toch wat bevallen op je 77ste nienke....meid heel veel sterkte..tja die mannen ook.ik was blij toen ik nergens fut voor had mijn man erbij was toen ik dit tegen de verloskundige zei.als antwoord kreeg ik " je moet zo vaak mogelijk je rust momenten pakken.heb je lichaam nu echt nodig...de rest is zorg voor later..dus ook gewoon smiddags je rust nemen". hihi dat gezicht van mijn man..... nu als ik moe ben..hoor ik hem vaak genoeg zeggen "miek gaat lekker liggen op de bank". citroen....nou wat lief van je mannetje....jeetje voor jou duurt deze zwangerschap gewoon lang.hope dat je gauw je wondertje in je armen heb.weet jij zelf eigenlijk wat het is???? hier.....tja merk dat het kind lood aan z'n kont krijgt....ik kan geen lange stukken meer lopen.want ik krijg enorme pijnlijke steken in mijn buik!echt waar na 5 minuten al!zo erg dat ik af en toe moet stoppen...en als ik heb gezeten kan ik weer even verder. heb dit nog nooit gehad.....iemand ervaring mee????zijn dit misschien de banden?? en nog iemnd vroeg over de ruggenprik.... bij mij deed het zetten van de ruggenprik totaal geen pijn...dit deden ze namelijk bij mij tijdens een heftige wee.je bent zo geconcentreert op die wee,dat je de prik niet voelt.je moet voor over bukken en wel heel stil zitten,maar het is zo gepiept hoor.dan wachten ze even een paar minuten,en dan krijg je een zak ijs tegen je buik/benen aan,en als je de kou niet voelt...ben je klaar.tis wel een raar gevoel....je voelt je ook echt werkelijk verlamd.je wilt je benen wel omhoog doen,maar het lukt je niet!ook krijg je waarschijnlijk een catheter in..omdat je ookniet voelt wanneer je moet plassen.dit deden ze bij mij ook na die prik,dus heb er niks van gevoeld.
brenda....zorg goed voor jezelf. schakel je hele vriendenkring in. nu tel jij even als eerste! en dat zou geen probleem mogen zijn. je moet rust nemen hoe dan ook. dus ik hoop dat je het geregeld krijgt. miekie...is een goeie afkorting hoor. en ja ik moest ook lachen bij 77 hihihihi geboortejaar/leeftijd? hihihii ik ga zo zwemmen met mijn dochter en kom misschien straks nog even terug.
denk dat ik maar wat vriendinnen ga bellen, veel werken ook en zijn ook nog aantal op vakantie! vind altijd lastig een ander te vragen!
O, Brenda, dat is schrikken, zeg. Hoe zijn ze daar achtergekomen (ja, meten, maar waarom zijn ze gaan meten?) En misschien maakt dit het makkelijker: je vraagt geen hulp voor jezelf, je vraagt hulp voor je kindje. Succes met alles!
DOOSJE!! Gefeliciteerd, meid!! Ik heb je verhaal met ingehouden adem zitten lezen, haha. Maar begreep ik het nu goed dat je een ruggeprik had gewild, maar dat het daar niet meer toe is gekomen? In ieder geval heb je een prachtig kereltje met een ontzettend leuke naam! Ben benieuwd naar alle verhalen die nog gaan komen! @ Brenda: jeetje meid, wat een toestand, sterkte hoor... @ Sky en Nienkuh: jullie ook veel sterkte. Ik weet niet zo goed wat ik anders moet zeggen, behalve dan dat ik hier met iedereen meeleef. @ Citroen: ja, nu ben jij aan de beurt! Hoe voel je je, ben je zenuwachtig, of kijk je er juist naar uit? @ Hartediefje: ik zag de muurschildering en was er helemaal stil van, hij is echt super mooi! Hebben jullie dat zelf gedaan?? Wat betreft mijn nick: Nukkeman noemt mij wel eens zo, omdat ik - als ik m'n dag niet heb - soms nogal nukkig kan zijn . Bij mij verder alles goed. De misselijkheid is de afgelopen week afgenomen, waardoor ik weer meer van mijn eten geniet. Alleen de slapeloosheid lijkt steeds erger te worden. En dat in combinatie met de schreeuwende kinderen van de buren (vannacht om half 3!!!), tja, dan word je niet echt uitgerust wakker, helaas. Het lijkt wel alsof mijn lichaam niet ontspant ofzo. Wiebelige benen, kriebelige buik... Maar verder voel ik me overdag dus prima!! Ik kijk ontzettend uit naar mijn eerste vk-afspraak volgende week. Ik heb gewoon zo'n behoefte aan iemand die tegen me zegt: "Maak je geen zorgen, alles is helemaal in orde!" Als ik hier wat sporadisch reageer: ik lees tussendoor wel mee, hoor. Ik heb het momenteel alleen zo druk op m'n werk dat ik 's avonds geen puf meer heb om de pc aan te zetten. Maar ik hou jullie in de gaten!!
@Nienkuh goed dat jullie volgend weekend even tijd aan elkaar besteden en het probleem iig herkennen, dat is tenslotte de 1e stap. hopelijk kun je je mannetje ook duidelijk maken dat een zwangerschap echt niet niks is en dat je zelf ook liever meer energie zou hebben. Kan me voorstellen dat het ff tijd nodig heeft om de zwsuiker te verwerken en dat daarbij ook de bevalling van Robin door je hoofd spookt. @Snoet pff manager zorg is idd ook zwaar, zeker in deze tijden lijkt me waarin steeds meer volgens protocollen en plannen moet (goede zaak hoor) maar ook de veranderingen in de zorg is niet niks waarvan verwacht wordt dat een instelling dat maar gewoon opvolgt (tenminste dat was waar ik werkte heel erg) @Hartediefje goed dat je voor jezelf kiest en wat minder gaat werken! @Doosje lekker hoor als je man soms wat uit zichzelf doet (tenminste hier wel, meestal moet ik er 10x om zeuren...hihi) @Brenda da's idd schrikken...hoop met je mee dat de kleine nog min 3 weken blijft zitten! @Miekie idd het duurt nu gewoon lang voor mij, onbewust zit je nu toch een beetje te 'wachten' terwijl ik weet dat ik dat gewoon niet moet doen, straks besluit deze beeb tot 42 weken te blijven zitten. @Femke zwem ze!
Dank jullie wel voor jullie lieve woorden. Het is me gewoon allemaal wat en dat komt er soms uit, en dan nog lekker samen met de hormoontjes... Dat wil dan wel. Kijk er wel echt naar uit dat het allemaal achte de rug is. Maar goed, nog 9 weekjes, dus dat schiet op! Pijnstilling wil ik echt wel als het nodig is! Fijn om te lezen dat jullie er goeie ervaringen mee hebben. Ik moet idd iets rustiger aan doen. Voor mijn gevoel doe ik al weinig maar manlief zegt ook altijd dat ik toch het grootste gedeelte van de dag bezig ben. Gelukkig zat hij er ook bij toen de vk en de gyn over rust spraken en neemt ie het allemaal serieus. Hij verwijt mij ook regelmatig dat ik niet even plat ben gegaan in de middag. Dan zegt ie 's avonds, als ik klaag over een pijnlijke buik en dat ik bijna m'n ogen niet open an houden: ja, je hebt ook zo lekker gerust vanmiddag hè? En gelijk heeft ie eigenlijk wel. Maar het is moeilijk voor een hypermiep om even stil te gaan liggen. Een middagdutje overdag heb ik volgens mij nog nooit gedaan in m'n leven! 8) @nicknaam: ik heb de naam Sky al zo'n jaar of 12 geloof ik, sinds ik op internet zit. Weet niet meer waar vandaan, volgens mij ineens bedacht en vond het wel mooi. Skyizthelimit is een latere versie omdat de naam Sky soms al vergeven was. En een vorige werkgever heeft ooit op mijn afscheidscadeau (een mooi boekje waar alle klanten en collega's iets in geschreven hadden) geschreven dat de Sky the limit is, dus dat alles voor mij open lag in de toekomst. Vind dat een mooie leus. @Miekie: wat schrijf je dat allemaal heerlijk! Moest erg lachen (dank je wel! ). Inderdaad voelt het bij mij precies zo; dat beebje lood aan z'n kont krijgt! Kleine stukjes lopen geeft al dat ik m'n buik wil dragen! Zo zwaar en pijnlijk! @Brenda: heel veel sterkte meid! Inderdaad schakel vriendinnen in. Het is maar voor ff, toch? Ik heb inmiddels mijn moeder die ook met wat dingen gaat helpen en m'n zus wil ook wel een keer langskomen voor wat hulp. En enkele vriendinnen hebben al wat aangeboden om te doen. Dat is fijn. Moeilijk om aan te nemen maar wel fijn om te weten dat je hulp achter de hand hebt. Woensdag heb ik weer controle, ga toch wel m'n klachten bespreken nu ik jouw verhaal hoor. Ik heb ook veel harde buiken en ben weer elke dag misselijk (niet zo extreem als eerst maar wel flink de eerste helft van de dag) en veel afscheiding en met het afvegen ook slijm (wittig/transparant). Hoeft niks te zijn natuurlijk maar voor de zekerheid... @Hartediefje: lekker dat je wat minder gaat werken. Scheelt toch weer wat stress en drukte. @Nienke: pfff, heftig allemaal. Als je al je zwangerschapskwalen hebt en dan nog een partner die niet altijd begripvol kan zijn is dat retezwaar. Ook ik vind het heel erg goed van jullie dat je even samen gaat zijn. Ik hoop dat dat heel goed gaat uitvallen. @Doosje: wat je zegt over het wennen dat ie er aan komt (en ik weet dat je het allemaal goed bedoeld hoor! ), dat is dus juist hetgene waar ik me helemáál niet druk over maak. Ik heb veel vertrouwen in ons dat we dat prima gaan doen. We zijn er ook echt helemaal klaar voor mentaal. Maar dit gedoe met de zwangerscap en alles, dat is wat ik moeilijk vind. Nu voel ik me ook zo kwetsbaar omdat híj er ook inzit en ik niet alleen maar aan mezelf hoef te denken met m'n lijf. Maar goed, het is niet anders. Nog ff doorzetten en maar hopen dat er geen gekke dingen meer gebeuren. Oja, ons mannetje is ONTZETTEND vaak en heftig aan de salto's en het koppeltje duikelen! Echt meerder keren per dag voel ik hem helemaal draaien en voel ik een kopje en kontje en alles uit m'n buik steken. Erg heftig om te voelen. Grappig ook maar het voelt niet fijn omdat het voelt of ie eigenlijk veel te weinig ruimte ervoor heeft. Pfffff! Hebben jullie dat ook?
@ Brenda: goed dat je luistert naar je lichaam nu hoor. Doe rustig aan en zet jezelf over die grens heen van hulp vragen. Ik ben/was er ook niet goed in, maar geloof me, het wordt steeds makkelijker als je het eenmaal hebt gedaan. En mensen helpen je ook echt graag. @ Sky: aha ok, ik had het verkeerd begrepen idd. Ik heb me onwijs veel zorgen gemaakt tijdens de zwangerschap. Net als ik weer dacht 'he he nu gaat het lekker', dan voelde ik weer minder of werd ik onzeker. Ik kan me misschien voorstellen dat het bij jou nog veel erger is....ik vind het wel erg fijn dat je al over die 30 weken heen bent! Dat lucht best op toch (bij mij toen wel). @ Nuk: ik ben ook heel benieuwd naar je eerste afspraak! Wat is het heerlijk als ze dat zouden zeggen en jij wat relaxter kan worden he...ik vind het behoorlijk stress wat jij allemaal mee maakt hoor. Hou je hoofd dan nog maar eens koel...En idd: ik had gevraagd om de ruggeprik. Maar omdat het lang duurde voordat de boel in orde was gemaakt en voordat degene die me ging prikken er was, bleek ik al volledige ontsluiting te hebben (was ook snel: binnen een uur na mijn beslissing om die prik te nemen, geloof dat ik op 5 a 6 cm zat) en moest ik persen. Grappig dat ik gisteren op de foto's zag dat het infuus e.d. er wel allemaal al waren neergezet. Dat wist ik niet. Trouwens nog een tip: ik vind het best jammer dat ik geen foto's heb van de bevalling zelf (koppie eruit e.d.). Ik durfde namelijk echt niet te kijken, maar ik kan het nu ook niet meer terugzien natuurlijk. Je zal er dan niet aan denken, maar je kan altijd je vent of iemand in de kamer vragen daar wat foto's van te nemen. Kan je altijd weer wissen haha. Verder gaat het goed hier: lekkere slapeloze nachten en overdag slaapt ie een gat in de muur (eh...hoe ging die uitdrukking ook alweer). Morgen mogen we voor het eerst naar buiten! Oh en hij groeit goed en het insmeren met olie is zo leuk om te doen. Nou ja, zo kan ik nog wel even doorgaan....heerlijk ventje.