Daarom vind ik het zo'n moeilijke beslissing! Maar ik denk dat de kans dat het bij mij vanzelf begint voor maandag heel klein is helaas Op het moment zou ik zó blij zijn als het wel vanzelf zou komen, het is toch het mooist als je lichaam het zelf 'oplost'. Machtelt, mocht je morgen wel een curretage worden, dan héél veel succes! Hopelijk valt het allemaal mee!
Herkenbaar verhaal. Ik dacht 9 weken zwanger te zijn, maar bij de echo was een vruchtje van een week of 5, 6 te zien. Niet goed dus helaas. Wat een teleurstelling in mijn eigen lichaam. Waarom stoot mijn lichaam dat vruchtje niet zelf af? Het zit er toch al 3 of 4 weken nadat het gestopt is met groeien. Ik heb daarom wel gekozen voor een curettage. de manier waarop het gedaan werd was prima, kreeg een roesje en pijnstillers. Verder fysiek weinig last van gehad, alleen moeheid. En ook emotioneel is het een goede keuze geweest, er zat iets in mijn lichaam wat er niet hoorde. En nu wist ik tenminste wanneer dat eruit gehaald zou worden. Overigens heb je wel altijd de keuze of je een curettage wilt of het wil opwekken met pillen of dat je wilt afwachten. Ook al wil je verloskundige daar nog niet aan. Jouw lichaam, jouw keuze. Succes!
Fijn om ook een 'positief' verhaal te lezen! Bij mij zit het vruchtje inmiddels al iets van 6 weken in mijn buik terwijl het niet goed is, dus na maandag wil ik niet meer afwachten. En ondanks de negatieve ervaringen die sommige vrouwen hebben, neig ik toch naar curretage. Op een gegeven moment wil je het ook achter je kunnen laten en verder kunnen gaan. Machtelt, nogmaals succes vandaag!
Wat een ware uitspraak Lana. Jouw lijf, jouw keuze. Het is zo jammer dat ziekenhuizen of verloskundigen die beslissing soms voor je proberen te nemen. Maar ach, die beslissing is ook zo moeilijk. Helaas kan je hem alleen maar zelf maken. Ik heb nu tweemaal voor een curettage gekozen. Tweemaal zou ik rond de 10 weken zwanger zijn, maar het vruchtje was rond de 8 weken gestopt, er was geen hartslag meer. IK wilde niet wachten, ik vond het naar idee dat ik met een dood vruchtje liep. En ik heb over cytotec hele nare verhalen gehoord, vaak gevolgd door alsnog een curettage. Het nadeel van een curettage is de cylus die (bij mij in ieder geval) zo van slag af is. Zie mijn banner Maar ik weet niet hoe dat na een spontane miskraam zou zijn geweest. Ik vind de ingreep op zich niet heel naar. En erna heb ik weinig bloedverlies of pijn gehad. Natuurlijk ben ik bang voor de complicaties na een curettage, maar ik probeer me daar nu niet al te druk om te maken. I'll cross that bridge when i get there. Succes met de beslissing Mosa, ik vind het zo naar voor je.
Het is inderdaad ieders eigen keuze en maar blijven afwachten is ook niet te doen, psychisch. Ik had de meeste keren geen keuze omdat ik een ontsteking kreeg, maar zou nu nooit meer voor een curettage kiezen, dat zullen jullie begrijpen. Ik wil wel het verhaal rechtzetten dat cytotec altijd vreselijk naar en eng zou zijn en dat je dan alsnog een curettage moet. Natuurlijk zijn er enge verhalen, maar meestal gaat het gewoon wél goed, hoor! In 85 procent van de gevallen verloopt een opgewekte miskraam zonder complicaties en ben je alles kwijt. Je doet het zelf, en thuis. Dat heb ik als heel 'prettig' ervaren, gezien de omstandigheden. Ik krijg vaak de indruk dat curettage wordt verkocht door vk's en gynaecologen als een fluitje van een cent, maar dat is het niet. Het is een heftige ingreep die de baarmoeder kan beschadigen, en alleen al op dit forum lopen er vele vrouwen rond die er schade van hebben ondervonden. Verklevingen zijn niet zo zeldzaam als veel artsen je willen laten geloven. Ik ben altijd heel bang geweest voor verklevingen, omdat ik heel vaak las over vrouwen die ze opliepen, maar kon er nogmaals niet omheen om medische redenen. Na een traject van vele miskramen weet ik nu dus niet of ik nog zwanger kan worden, en dat gun ik niemand. Hoe dan ook, maar een weloverwogen keuze, maar cytotec is echt een goed alternatief. Suus
Zo zie je...zoveel vrouwen, zoveel keuzes. Maar goed, het is geen wedstrijd wie er waarom voor gekozen heeft, en wie er gelijk heeft. Feit blijft dat het een verdomd moeilijke keuze is, die niemand wenst te maken. Een je weet nooit waar je goed aan doet van tevoren. Maar ik denk dat als je er goed over nadenkt, elke keuze die je maakt de juiste is. Volg je gevoel, en doe niet iets omdat de verloskundige of de gyn het zegt.
Nee, het is geen wedstrijd, het is een waarschuwing. Er bestaat niet zoiets als gelijk hebben als het om dit onderwerp gaat, omdat je altijd pas achteraf weet wat fysiek en psychisch voor jou de goeie keuze zou zijn geweest. Maar je moet wel weten waarvoor je kiest en wat de risico's kunnen zijn van je keuze. Veel vrouwen krijgen niets over Asherman (verklevingen) te horen als ze voor een curettage kiezen, en daarom reageer ik. Maar met gelijk hebben heeft het niets te maken. Suus
Het is en blijft een moeilijke beslissing, en ik ben wel van mening dat het goed is om te weten wat de mogelijke gevaren zijn. Maar aan de andere kant vraag ik me af hoe groot de kans op verklevingen daadwerkelijk zijn? Suus, ik vind het heel fijn dat jij je mening geeft, en het is natuurlijk vreselijk wat jij al hebt moeten meemaken en nog steeds meemaakt! Maar ik denk wel dat je (ook hier op het forum) misschien eerder de negatieve verhalen hoort over curretage (sowieso blijven die het meeste bij natuurlijk), dan de positieve. Die zijn er namelijk ook legio (gelukkig). Feit blijft dat het toch een keuze blijft tussen twee kwaden, maar uiteindelijk zal het vruchtje er toch op de één of andere manier uitmoeten. En op een gegeven moment wil je ook weer verder met je leven en het achter je laten (voor zo ver dat kan). In dat opzicht lijkt een curretage de 'makkelijkste' weg. Ik weet dat ik verder in een bevoorrechte positie zit, met een dochter van net 9 maanden, dus ik vind dat ik dat absoluut niet kan vergelijken met jullie situatie. Ik hoop ook van harte dat het allemaal goed komt bij jou! Liesben, jij ook bedankt voor het reageren Hopelijk is je cyclus weer snel op de rit, want dat wachten lijkt me heel vervelend. Knuffel! Ik heb het weekend nog om er over na te denken, aanstaande maandag krijg ik nog een echo en dan wil ik beslissen hoe verder...
Naar schatting krijgt 30 procent van de vrouwen na een curettage ivm met een missed abortion verklevingen. Asherman's syndrome - Wikipedia, the free encyclopedia Dat is best veel, vind ik. Een Nederlandse studie kwam zelfs op een percentage van 40 procent uit. Natuurlijk wordt het risico groter als je meer curettages krijgt, maar je kunt het al na 1 curettage krijgen. En dan is de weg ineens heel wat minder makkelijk. Dan moet je geopereerd, en vaak nog eens geopereerd en krijgt je ook meestal nog maanden een spiraaltje. En uiteraard krijgen de meeste vrouwen geen Asherman, dat is absoluut waar. Maar 30 procent kans op complicaties, dat wil je wel weten voordat je ervoor kiest, toch? En de keuze is niet of curettage of niets doen, die pillen kun je ook gebruiken. Of je kunt acupunctuur overwegen, dat kan ook helpen. Ik krijg een beetje het gevoel dat de indruk ontstaat dat ik hier vrouwen bang kom maken, en dat vind ik erg vervelend, want dat is niet waarom ik op dit forum schrijf. Ik heb inderdaad een hoop ellende meegemaakt en het is nog lang niet voorbij. In dat traject heb ik ervaringen opgedaan waar anderen wat van kunnen leren. Dus doe je voordeel met deze kennis, en maak je eigen keuze. Het gaat niet om mij, maar om jullie. Suus
Ik heb niet de indruk dat je vrouwen bang komt maken hoor Suus. Ik denk echt dat je uit je hart reageert, mede omdat je het zelf hebt meegemaakt. En wat je zegt, vrouwen moeten weten wat de risico's zijn. Maar toch..als ik jouw verhaal lees ben ik bang dat ik de verkeerde keuzes heb gemaakt. Mede gezien mijn lange cyclus nu. Maar vorig jaar had ik een cyclus van 49 of 50 dagen..dus ik raak nog niet in paniek. Aan de andere kant heb ik hier ook veel verhalen gelezen (en ken ik ze uit mijn directe omgeving) van vrouwen die na de cytotec veel pijn hebben gehad en daarna alsnog gecuretteerd moesten worden. Dus elke keuze heeft zijn voor- en nadelen. Maar dat is het voor- en het nadeel van een forum als dit...Je leest vaak voornamelijk de negatieve verhalen. En dat beïnvloedt mensen. Mij ook. En als je ergens bang voor bent, dan ga je op zoek naar de verhalen die jouw angst bevestigen. Zo werkt de (vrouwelijke) geest nu eenmaal vaak. Maar ik probeer voor mezelf steeds een afweging te maken. En te vertrouwen in mijn lichaam, hoe moeilijk dat ook is. Zoals ik al zei, ik kan me nu al wel druk gaan maken om iets wat misschien wel helemaal nooit komt. Ik ga niet meewerken aan een selffulfilling prophecy Het is gewoon een keuze die je helemaal niet wilt maken. Nooit. Het is niet eerlijk. Maar daar houdt de natuur geen rekening mee.
Gelukkig dan maar dat ik het verkeerd had begrepen. Als je voor die tijd al een lange cyclus had, dan is er geen reden tot ongerustheid. Je kunt wel kijken of je je ei kunt spotten met temperaturen, dan weet je of een menstruatie uitblijft of dat je gewoon een late eisprong hebt gehad. Als je menstruatiepijn krijgt en er komt geen bloed, dan moet je even aan de bel trekken. Maar na een mk duurt het wel vaker vrij lang voordat het lichaam het weer oppakt. De kans dat je na cytotec nog gecuretteerd moet worden, is 15 procent. En zelfs als dat moet, dan is het weefsel al lossig en is de curettage minder ingrijpend. Daarom is een curettage na een gedeeltelijke miskraam ook minder risicovol met het oog op verklevingen. Suus
Ik had voor de curettage geen lange cyclus, gemiddeld 28-32 dagen. Maar vorig jaar na de curettage duurde het ook 49 dagen voor ik ongesteld werd. Gevolgd door nog een cylus van 6 weken... Volgende de HA en de gyn moet een lichaam ook na een onvoldragen zwangerschap ontzwangeren, en dat kost tijd. Dus ik moet geduld hebben. Alleen ga ik over 1 week op vakantie. Zal je net zien dat het dan doorbreekt En ik heb bij vlagen een licht ongesteldheid-gevoel. Echt pijn kan ik het niet noemen. Maar ook dat herken ik van vorig jaar...helaas.
Klinkt vrij normaal, inderdaad. Mijn cyclus komt altijd weer heel snel op gang, maar jouw verhaal hoor ik inderdaad ook heel vaak. Het spijt me als ik je bang heb gemaakt, dat is echt niet mijn bedoeling geweest. Het gaat erom dat je alert bent, dat is eigenlijk alles. Maar als het de vorige keer lang duurde, dan is dit vrij normaal lijkt me. Suus
Alert ben ik zeker. Als ik na mijn vakantie nog niet ongesteld ben, dan trek ik echt weer aan de bel. Ik heb van de week de gyn nog gesproken (telefonisch). Die zei ook dat het lang was, maar nog niet abnormaal. Zeker gezien het verhaal van vorig jaar. Nou ja, we zien het wel. Ik ga nu maar eens het mooie weer in! En je hebt me niet bang gemaakt, alleen aan het denken gezet...maar ik sta nog steeds achter mijn keuze hoor.
Suus, ik zie het ook absoluut niet zo dat jij vrouwen bang probeert te maken! Ik denk dat het juist erg belangrijk is dat vrouwen in deze situatie weten wat de mogelijkheden en gevaren zijn. En het is dan heel fijn dat iemand dat doet, ook al is de aanleiding dat jij het kunt doen natuurlijk helemaal niet leuk Ik moet wel zeggen dat ik schrik van het percentage van 30%! Dat is dus echt één op de drie, veel meer dan in ieder geval ik zou verwachten. Toevallig heb ik het er net nog met mijn moeder over gehad, omdat ik merk dat het nu toch constant door mijn hoofd blijf spoken. Ik heb eigenlijk (en toen had ik dat precentage nog niet eens gezien) besloten om eerst voor de cytotec te gaan (ik moet me er dit weekend nog wat meer over inlezen hoor), maar mocht dat na een paar dagen nog geen resultaat hebben, dan wil ik wel een curettage. Liesben, ik kan me voorstellen dat dit jou ook aan het denken heeft gezet! Maar een lange cyclus is volgens mij evengoed wel heel normaal na een curettage, ook zonder verklevingen. Maar logisch dat dit door je hoofd gaat. Hopelijk snel ongesteld, zodat je ook weer verder kunt met hopelijk een kortere cyclus! Suus, ik wil me nog wat meer verdiepen in cytotec, maar waar heb jij gevonden dat 15% na cytotec alsnog gecuretteerd moet worden? Dat percentage valt me namelijk wel mee. Bedankt in ieder geval voor het delen van je mening/ervaring, ook al iets het misschien niet allemaal wat ik wil horen (maar ja, wat wel in deze situatie ), ik heb er wel veel aan!
Nee, ik snap héél goed dat je het liever niet wil horen. Het is ook gewoon een klotesituatie, en het liefste had je deze keuze nooit willen maken. En de kans dat een curettage goed gaat, is natuurlijk nog steeds best groot, hè. Wat de info betreft: als je googelt op cytotec of misoprostol (is hetzelfde) vind je dat 85 procent van de vrouwen met dat middel een volledige miskraam krijgt. Dit is ook het percentage dat ik van mijn artsen heb doorgekregen. Als je er nog een middel blij vraagt, mifegyne of mifepriston (hetzelfde) dan heb je zelfs 98 procent kans dat je een volledige miskraam krijgt. Die twee middelen geven ze niet standaard, waarom niet is mij een raadsel, maar het werkt dus veel beter, dus vraag erom. En verifieer deze cijfers bij je eigen gyn!! Het werkt zo: je brengt de pillen in en binnen een paar uur komt de miskraam op gang. Zo niet, dan breng je nog een aantal pillen in. Meestal krijg je dan weeën die kunnen verschillen in heftigheid. Laat je heel goed door je arts voorlichten over wat je kan verwachten met dat middel en waar je op moet letten. Je kunt flink wat bloed verliezen, hoeft niet, maar kan wel. Schrik daar niet van, dat is normaal. En je kan dus ook best pijnlijke weeën krijgen. Die krijg je bij een natuurlijke mk ook. Neem dan paracetamol in, geen ibuprofen, want dat remt de weeën af. Verlies je te veel bloed, krijg je koorts of voel je je echt rot, ga dan naar het ziekenhuis. En dit zo opschrijvende hoop ik vooral dat het vanzelf komt! Veel sterkte. Suus
Gatver, wat is het toch moeilijk Suus, ik heb net even gegoogled op cytotec (ik zal het weekend even die twee andere namen die je noemt opschrijven), maar daar lees ik toch erg veel slechte berichten over. Ook dat vaak een vreselijke ervaring is, met vooral veel hevige weeën en véél bloedverlies. Veel vrouwen schrijven dat ze er nooit meer voor zouden kiezen, en ze noemen het echt een lijdensweg. Daardoor begin ik opnieuw te twijfelen Ik zou er op dit moment zóveel voor over hebben om een spontane miskraam te krijgen, maar ik verwacht het deze paar dagen niet meer. Misschien moet ik ook maar even stoppen met googlen, want daar word je ook niet vrolijk van. Het erge is dat ik wel geaccepteerd heb dat het fout gegaan is en dat ik niet meer zwanger ben, maar ik zit er nu vooral mee hoe het eruit moet. Maandag ga ik eerst aan mijn vk vragen wat haar ervaringen zijn en wat zij zou aanraden, daar ben ik wel benieuwd naar. Irritant weekend wordt dit, dat weet ik wel Nogmaals bedankt! Maar hoe gaat het nu verder bij jou dan? En heb je al wel een kindje of ging je voor je eerste?
De ervaringen zijn heel wisselend met cytotec, maar wat iemand hier ook al opmerkte, je leest vooral de negatieve verhalen als je erop gaat zoeken. Ik heb zelf helemaal geen slechte, nare, pijnlijke ervaringen met cytotec en ik ken meer vrouwen die die niet hebben. Maar overleg idd met je vk! Ik heb nog steeds geen kindje, alleen maar heel veel echofoto's van kindjes die er niet meer zijn en die ik nooit zal kennen, 5 data waarop kinderen hadden moeten worden geboren et cetera, en zeer veel traumatische ervaringen in verschillende ziekenhuizen waar veel fouten zijn gemaakt. Ondertussen worden er veel kinderen geboren in mijn omgeving, dat is heel pijnlijk. En ik heb nu dus die verklevingen, waardoor het onzeker is of ik nog zwanger kan worden. Ik word binnenkort geopereerd. Mochten ze het verhelpen en ik word weer zwanger dan is de kans heel groot dat ik niet zwanger kan blijven. En er is geen oorzaak bekend, ook al heb ik ontzaglijk veel onderzoek gehad. Maar hopen dat deze lijdensweg ergens goed voor is. Suus
Echt vreselijk dat je zó'n pech kunt hebben Maar gaan ze iets aan die verklevingen doen of is het een kwestie van afwachten of je uberhaupt weer zwanger raakt? Als ik vragen mag hoor, als je niet wilt antwoorden, is dat natuurlijk ook goed! Het rotte is dat ik eigenlijk weinig 'positieve' verhalen over cytotec tegenkom. En die heb ik op dit moment even nodig, want momenteel vind ik het doodeng. Ik voel me nu ineens heel erg rot om de 'keuze' en in veel mindere mate over het foutgaan van mijn zwangerschap En dit klinkt misschien heel aanstellerig, maar ik heb nogal een overgeeffobie, en ik zou bang zijn dat ik door cytotec misselijk zou worden. Erg bloedverlies of krampen kan ik denk ik wel tegen, maar misselijkheid niet. Daardoor lijkt het me ook een stuk enger.
Wat vreselijk allemaal Suus. Wat is het soms toch oneerlijk verdeeld in de wereld hè? Ik herken wel wat van je gevoel, al heb ik "maar" 2 miskramen gehad. Maar ook hier (nog) geen kindje.