Mij is toen ook een half jaar geadviseerd. Ik twijfel enorm trouwens. Zit juist meer te denken aan weer een keizersnede i.p.v. natuurlijk bevallen. Maar goed, eerst maar eens zwanger zien te raken natuurlijk! Overigens heb ik bij onze 1e wel heel erg gehuild toen het toch een keizersnede ging worden, was ook erg bang er voor. Het gekke is nu dan dus dat ik nu erg bang ben voor een natuurlijke bevalling en dan met name voor het kindje (+ bang voor inscheuren). Denk echter wel dat ze me dan gaan adviseren het te proberen. Heb namelijk wel 10 cm ontsluiting weten te bereiken toen maar ze wilde niet ver genoeg indalen en was een sterrekijkertje. x
Hoi hoi dames, Ik ben drie jaar geleden na een uur persen uiteindelijk met een keizersnede bevallen. Bij de tweede zwangerschap werd mij echter meteen geadviseerd om een keizersnede te laten doen. Een natuurlijke bevalling mocht wel, maar dan had ik er rekening mee moeten houden dat 1 op de 500 bevallingen een fataal einde heeft voor het kind. De gehele zwangerschap werd mij aangeraden en geadviseerd met een keizersnede te bevallen. Zelfs de ochtend voor de bevalling werd mij als het ware een keizersnede opgelegd, maar ik hield vol dat ik het toch wilde proberen. Ze vermoedde namelijk dat het weer een groot kind zou worden. Hun vermoeden was correct, maar ben uiteindelijk toch normaal bevallen! liefs, mamaT
Ik denk dat het echt verschilt per persoon met hoelang je 'moet' wachten. Bij mij is na de 2e keer helemaal niets gezegt.. Maar ga er maar vanuit dat ik een jaar moet wachten (wacht nog wel langer hoor). Mijn littekenweefsel was na de eerste keer zo dik dat ze er met een schaar bij moesten. Met het mesje kwamen ze er niet door...
Hmm, bij de eerste bleken mijn bekken ook te houden, maar ben bij de tweede toch natuurlijk bevallen!!
Is dit echt?? Vind ik behoorlijk! Ik ben sneller dat gepland weer zwanger na een keizersnee (na 4 maanden alweer aangeteld). Ik zou dit keer - als alle factoren gunstig zijn - graag natuurlijk bevallen maar niet ten koste van de gezondheid van het kind, of als er een erg groot risico is dat het litteken scheurt. Heeft iemand het er ooit over gehad met haar gyn hoe groot die kans is?
Niet met mijn gyn gehad over de kans, maar ik mocht de 2e keer natuurlijk bevallen (helaas toch een ks) en een eventuele 3e keer mag ik het weer proberen. Ze kunnen met een echo ook naar je litteken kijken binnenin he.. Zal daar zeker naar vragen tegen die tijd.
Ik begreep dat ze een band oid op je buik doen om de spanning op litteken te meten dus ze houden het wel in de gaten. Mijn gyn zei dat kans dat litteken scheurt 1% is. Ik vind 1 op de 500 ook wel veel...babysterfte is hoog in NL maar zo hoog niet volgens mij.
Ook mijn zoon is middels een ks ter wereld gekomen. Ik heb er geen problemen mee dat hij niet via de natuurlijke weg is geboren. Waar ik nu WEL tegenop zie is een ks, die heb ik liever niet, omdat ik echt de volle 6 weken zieker nodig heb gehad om te herstellen en mén wat heb ik een pijn gehad. Tevens heb ik nog een klein ventje hier rondlopen, die de nodige verzorging en aandacht nodig heeft. En als ik een ks heb gehad, kan ik lang niet doen, wat ik zou willen doen. Dáár zit ik dus echt wel mee. Ik lees best verhalen, dat sommigen 'weglopen' met een ks en dat bij wijze van spreken ook gedaan hebben. Ik ben dus bang dat het weer zo zwaar word. Ik had dus de pech dat het helemaal niet makkelijk was. Ik ben nu alweer een tijd zwanger en ik ga het eerst proberen via de natuurlijke weg, maar als een ks moet, tja dan moet het. En ik had dan graag een ruggeprik gehad, als ik dus op de natuurlijke weg kan bevallen. Echter kan de ruggeprik niet, omdat ik bloedverdunners spuit (proteïne C defietiëntie), tot 6 weken na de bevalling. Heel veel succes met het beslissen van de juiste keuze (als er een keuze is).
Ik ben vorig jaar ook bevallen middels een keizersnede. Ik was 16 dgn overtijd en werd ingeleid De ontsluiting bleef op 8cm steken en aan de infusen en al drama. Niels bleek 5080gram te zijn. Konden ze niet zien met groeiecho (die kreeg ik omdat ze dachten dat hij te klein was) Ik ben echt zo blij geweest met die ks. Bij een tweede wordt het voor mij geen moeilijke keuze dat wordt een ks. Ik ben zo bang dat bij een 2e het kindje half blijft steken of er wat aan over oudt omdat hij zo groot is en ze hebben het niet door. Ik was ook erg snel hersteld van ks met 2 weken liep ik al weer fluitend rond.
Ik vind het toch wel heel fijn dat ik niet de enige ben die toch wel neigt naar gewoon tweede keer weer een ks. ik heb vaak het gevoel door wat veel mensen zeggen dat je het niet goed doet wanneer je voor een ks kiest. Veel mensen zeggen toch altijd zoiets van: het deed wel pijn mar is de mooiste ervaring van mn leven, of de band met je kind is zo sterk. Ik krijg altijd een beetje het gevoel dan dat een ks fout is. Voor mijn gevoel hoef ik niet het vaginaal bevallen eens mee te maken...maar dan word ik regelmatig wat raar aangekeken..Of dat mensen zeggen ja makkelijk zeg geen pijn..alsof het zonder pijn is. Mar goed wat ik zeg ben blij dat er meer zijn die er zo over denken...
Tja ik vindt het wel raar dat je alleen omdat je bv bang bent voor in te scheuren kiest voor een kz-snede.. Ik bedoel iedereen is wel wat bang hoor dat is normaal, ik vindt het wel erg gemakkelijk om maar gewoon voor een kz-snede te kiezen eigenlijk....
Wat heerlijk voor je zeg Tja, bij mij liep het toch anders. Helaas maar waar, ik heb echt veel en langdurig pijn gehad. Veel geprobeerd de boel op te wekken, maar uiteindelijk mocht het niet baten. Ik kreeg ook NUL ontsluiting precies met 42 weken is onze zoon gehaald. En .. toen Mees uit de buik gehaald werd zeg maar, en zijn eerste geluidjes hoorde, toen moest ik meteen erg huilen van geluk hoor. Moet ik nu weer. Dus voor mij is het niet een 'zwak' teken als er een kidje geboren wordt middels een ks Senseemillia Ik heb zelf de eerste twee weken in een ziekenhuis bed geslapen thuis. Ik kon geen trappen lopen en na 3 weken liep ik nog als een oud vrouwtje stap je voor stapje buiten. Dat na twee weken fluitend lopen, herken ik niet. Fijn voor de vrouwen, die het wel zo hebben mogen meemaken
Sorry September mama maatje, maar ik denk dat je dat nooit kunt zeggen hoor. Angst doet veel met een mens. Het klinkt misschien makkelijk uit een mond van iemand anders en ik ervaar het weer anders dan zij, maar ik kan niet in iedereen kijken, hoe iemand zich haar voelt. Dus wie ben ik om dát te veroordelen
Ja maar bang voor inscheuren en dan maar een kz-snede kiezen Als er een goede reden voor is en het niet anders kan dan moet het natuurlijk een kz-snde maar ik vindt nie dat je zomaar een keuze moet hebben om alleen omdat je bang bent voor de pijn dan maar een kz-snede te kiezen... Dan heb ik het over normale angst.....uitzonderingen zijn er altijd maar daar hebben we het hier nu niet over toch?
Dát weet ik dus ook niet Cindy en dáárom denk ik dat wij hier niet over kunnen oordelen zeg maar. Ik heb ook dingen, waarvan een ander geheid zal denken "Noujaaaa, die is 'gek' of, waarom zo 'moeilijk' doen. Tja, ieder moet toch zijn/haar angst kunnen uitpraten. Het wordt niet voor niets naar voren gebracht snap je En het is nog altijd beter ergens over te praten, of het van je af te schrijven. Ik vind het dus nog niet eens zo stom, mijn mening daar gelaten.
Ik vind het juist heel moeilijk om te lezen dat mensen zo makkelijk voor een ks kiezen! Ik zou juist zo ontzettend graag normaal bevallen en al 2x is het niet gelukt. De kans ik ook zeer klein dat ik het bij een eventuele derde wel mag. Ik baal daar echt als een stekker van. Het is zo zwaar he een ks, het herstel, vooral met nog een kindje die je niet eens mag tillen!!! Ook emotioneel is het zeer heftig, het gevoel niet echt bevallen te zijn, kindje pas na een uur voor het eerst vast kunnen houden, bv wat flopt omdat ze eerst een flesje krijgen, enz enz. Ik vind het heel zwaar en ik vind het moeilijk om te zien dat mensen 'liever' een ks hebben..
Ja maar snap je wel wat ik wil zeggen...gezonde angst heeft iedereen en dan vindt ik niet dat je zomaar moet kiezen voor een kz/snede...dat was mijn punt....ik heb het niet erover dat je het niet van af moet schrijven.....
Hoi dames, Ik was op zoek naar zo'n onderwerp als dit. Ik hoop snel zwanger te zijn van de tweede en zit ernstig in dubio of ik nu wel gewoon wil bevallen of een ks ga vragen. Onze eerste is met een spoedks geboren. Ik had razendsnel 10 cm ontsluiting maar bij het persen voelde ik dat het niet lukt. Die zei ik maar ik moest door persen. Toen de vacuum erbij en toen na drie keer vacuum proberen spoedks. Toen was er paniek in de ok. Dochter heeft doordat ze al zo ver in het geboortekanaal zat en weet terug gehaald moest worden (vanwege de ks) een bloeding in haar hoofd opgelopen. Direct naar de IC neo en daar een tijd gelegen. In het nagesprek met de gyn werd gezegd dat het ook zo kon zijn dat ze de bloeding al in mijn buik had gehad. JAJA! Nou, dat geloof ik dus niet. Gelukkig gaat het nu heel goed met onze dochter maar de angst voor een evt. bevalling zit er in. Ik wil heel graag een ks maar weet dat hier ook nadelen aan zitten. Maar voor mijn gevoel weet ik dan zekerder dat het niet weer zo fout kan gaan. Wat denken jullie? Helemaal omdat ik direct voelde dat het persen niet lukte terwijl ik razendsnel 10 cm had. Ik wist gewoon dat het fout ging en dit klopte helaas. Nou, zorgen voor later. Eerst maar zwanger worden...
Dat lijkt mij ook erg en ik bedoel ook dat je niet te licht moet denken over een kz/snede...ik bedoel als er verder geen probelemen zijn en je normaal kunt bevallen waarom niet.....je hebt het hele moment van je kindje op je buik krijgen enz gemist...dat weegt toch niet op tegen de angst om normaal te bevallen die iedereen wel heeft Maar waarom is het niet gelukt als ik mag vragen....
Ieder heeft dus haar eigen keuze, tot dusver... Ook ik vind de ks zeer zwaar en ook dat je je eigen kindje niet kan optillen e.d. Dát lijkt mij zwaar kl*te. En dat er te makkelijk over wordt gedacht (de ks) kan ik ook niet helemaal vatten, maar ja het is ondertussen wel zo. En wat doe je er aan NIETS toch. Een vriendin van mij een een ks gehad en die kon al vrij snel en makkelijk zorg voor haar kindje dragen. Tja ... dat was haar voordeel dan. Bij iedereen verloopt het anders. Ik hoop dat het voor jou nu wel gaat verlopen, zoals jij dat het liefst zou willen. Succes meis